باربیتورات ها نوعی داروی ضد تشنج یا آرام بخش محسوب می شوند. آنها یک دسته قدیمی از داروها هستند که برای درمان تشنج، آرامش بخشیدن به بدن و کمک به خوابیدن در فرد استفاده می شوند.
این داروها اولین بار در اواخر قرن نوزدهم تولید شدند. سپس استفاده از باربیتورات ها به عنوان یک داروی تفریحی در دهه 1960 و 1970 رواج پیدا کرد و در برخی موارد منجر به سو مصرف شد.
مصرف و سوء مصرف باربیتورات ها در سال های اخیر بسیار کاهش یافته است. این کاهش عمدتا به دلیل ایجاد گزینه های دارویی جدیدتر و مطمئن تر است.
باربیتورات ها خطر وابستگی روانی و جسمی را دارند. خطر مصرف بیش از حد دوز کشنده با باربیتورات ها نسبت به سایر داروها بیشتر است زیرا تفاوت بین دوز مطمئن و کشنده بسیار ناچیز است.
دسته ای از داروها که به عنوان بنزودیازپین شناخته می شوند تا حد زیادی جایگزین باربیتورات ها برای استفاده پزشکی و تفریحی شده است، اگرچه بنزودیازپین ها نیز خطر وابستگی جسمی و سایر عوارض جانبی را دارند. به عنوان مثال می توان به Valium و Ativan اشاره کرد.
اولین باربیتورات ها در دهه 1860 توسط آزمایشگاه های بایر در آلمان ساخته شد. باربیتورات ها فعالیت یک ماده شیمیایی را در مغز افزایش می دهند که به انتقال سیگنال ها کمک می کند. این ماده شیمیایی به عنوان اسید آمینه بوتیریک گاما (GABA) شناخته می شود. آنها به عنوان یک دارو، اسپاسم عضلات را کاهش می دهند، اضطراب را از بین می برند، از تشنج جلوگیری می کنند و باعث خواب می شوند.
کاربرد باربیتورات ها چیست؟
این داروها دارای شاخص درمانی بسیار باریکی هستند، به این معنی که اختلافات کم در دوز مصرفی آنها می تواند منجر به اختلاف زیادی در اثرات دارو شود و می توانند به راحتی عوارض جانبی ایجاد کنند. ترکیب باربیتورات ها با داروهای دیگر مانند مخدرها، بنزودیازپین ها، داروهای ضد افسردگی یا داروهای بدون نسخه (OTC) با آنتی هیستامین ها می تواند کشنده باشد.
آنها به عنوان یک داروی تفریحی، اثراتی مشابه الکل ایجاد می کنند:
- گیجی
- لکنت زبان
- قضاوت مختل شده
- آرامش و سرخوشی
- از دست دادن هماهنگی
سرعت عمل این داروها و دوام تأثیرات آنها می تواند متفاوت باشد. اثرات آنها را می توان به عنوان فوق العاده کوتاه، کوتاه، متوسط و طولانی مدت طبقه بندی کرد. هنگامی که افراد باربیتورات را از طریق دهان مصرف می کنند، اثرات آن در عرض 30 دقیقه از بلع شروع می شود و از 4 تا 16 ساعت ادامه دارد.
یکی از اصلی ترین کاربردهای پزشکی این داروها درمان تشنج است. باربیتورات ها (به طور عمده فنوباربیتال) گاهی اوقات توسط پزشکان برای درمان بیماری های زیر استفاده می شوند:
- اختلال تشنج (صرع)
- افزایش فشار در جمجمه
- ضربه شدید به جمجمه
- برخی از انواع تشنج
همچنین می توان از این داروها به عنوان نوعی داروی بیهوشی استفاده کرد.
سایر موارد استفاده درمانی این داروها:
با این حال، آنها به دلیل خطر پیامدهای ضعیف و عوارض جانبی، دارویی محبوب نیستند. امروزه به ندرت از آنها برای اختلالات خواب استفاده کنید.
به احتمال زیاد از فنوباربیتال برای درمان تشنج استفاده می شود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) لیست آن به عنوان یک درمان خط اول برای صرع برای بزرگسالان و کودکان در کشورهای در حال توسعه، به دلیل کم هزینه و اثربخشی ثابت آن را تایید کرده است. این داروها به صورت قرص، مایع، مقعدی و تزریقی در دسترس هستند.
موارد قانونی مرتبط با باربیتورات ها
در اواخر دهه 1950 و 1960، گزارش ها در مورد مصرف بیش از حد این داروها و مشکلات وابستگی افزایش یافت و پزشکان تجویز آنها را متوقف کردند. در نهایت، این داروها به عنوان داروهای کنترل شده برنامه ریزی شدند. در حال حاضر، باربیتورات ها تقریباً در بازار سیاه وجود ندارند. با این حال، اگرچه استفاده غیرقانونی از این داروها نادر است، اما به دلیل خطر بالای مصرف بیش از حد کشنده، یک داروی بسیار خطرناک برای سوء استفاده باقی مانده است.
نام های تجاری باربیتورات
این داروها با کاربرد پزشکی با نامهای مختلفی در دسترس هستند، از جمله:
- سکونال
- نمبوتال
- بوتابیتال
- پریمیدون
- فنوباربیتال
- بوتاباربیتال (بوتیسول)
تیوپنتال به دلیل مسائل اخلاقی مربوط به تزریق کشنده برای مجازات اعدام، دیگر در بازار موجود نیست.
عوارض مصرف باربیتورات ها
این دارو ها باید طبق دستورالعمل استفاده شوند، بیشترین عوارض جانبی باربیتورات ها خواب آلودگی، آرامش و احساس بیماری است. عوارض جانبی جدی تر استفاده از باربیتورات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گیجی
- سردرد
- استفراغ
- عدم هماهنگی
- ایست تنفسی و مرگ
- مشکلات مربوط به یادآوری چیزها
یک مشکل اساسی این است که آنها می توانند باعث تحمل و وابستگی شوند. تحمل زمانی است که فرد برای رسیدن به اثر مطلوب به مقدار بیشتری از دارو نیاز دارد. وابستگی زمانی است که علائم ترک در صورت قطع مصرف فرد از دارو رخ دهد.
هشدارها و اقدامات احتیاطی برای مصرف باربیتورات ها چیست؟
این دارو حاوی باربیتورات است. در صورت حساسیت به آموباربیتال (آمیتال)، سكوباربیتال (سكونال)، بوتاباربیتال (بوتیزول)، پنتوباربیتال (نمبوتال)، بلادونا و فنوباربیتال (دوناتال)، بوتالبیتال / استامینوفن / كافئین (اسژیك، فیورسیتال) و بوتال باربیتورات از این دارو ها استفاده نكنید. دارو را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
آنها داروهای ضد فشار سیستم عصبی مرکزی هستند و نباید آنها را با الکل یا داروهای دیگر که سیستم عصبی مرکزی را کند می کنند مانند آنتی هیستامین ها، داروهای سرماخوردگی و آلرژی، داروهای خواب آور، داروهای آرام بخش، داروی تشنج، مواد مخدر و داروهای شل کننده عضلات مصرف کرد. ترکیب افسردگی CNS می تواند منجر به بیهوشی یا مرگ شود.
باربیتورات ها ممکن است نتایج برخی از آزمایشات پزشکی را تغییر دهند. باربیتورات ها می توانند باعث خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر یا کاهش هوشیاری شوند. این عوارض جانبی ممکن است صبح بعد از مصرف باربیتورات وجود داشته باشد. در صورت مصرف رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید.
- کودکان ممکن است نسبت به باربیتورات حساسیت بیشتری داشته باشند و عوارض جانبی بیشتری مانند هیجان غیرمعمول داشته باشند.
- سالمندان و کسانی که بسیار بیمار هستند نیز ممکن است حساسیت بیشتری به باربیتورات داشته و عوارض جانبی اضافی مانند گیجی، افسردگی و هیجان غیرمعمول داشته باشند.
- باربیتورات ها، در صورت وجود، در بیماران افسرده ذهنی، تمایل به خودکشی یا سابقه سوءمصرف مواد مخدر باید با احتیاط تجویز شوند.
مصرف باربیتورات ها در بارداری و شیردهی
در دوران بارداری نباید از باربیتورات استفاده شود. آنها ممکن است به جنین آسیب برسانند. علائم ترک در نوزادانی که از مادرانی متولد می شوند که در سه ماهه آخر بارداری باربیتورات دریافت می کنند، رخ می دهد.
مقادیر کمی از برخی باربیتورات ها به شیر مادر منتقل می شود. باربیتورات ها برای جلوگیری از آسیب رساندن به نوزاد، در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
خطرات مصرف بیش از حد باربیتورات
مصرف بیش از حد باربیتورات می تواند بر هماهنگی تأثیر بگذارد و تفکر را دشوار کند. مرگ در اثر مصرف بیش از حد ،مهمترین خطر مرتبط با استفاده از باربیتورات است. علائم مصرف بیش از حد این دارو ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- عدم هماهنگی
- لکنت زبان
- خواب آلودگی
- تنفس کم عمق
- نارسایی کلیه
- قضاوت ضعیف
- مشکل در فکر کردن
- کما
- مرگ
مصرف بیش از حد دوز در کشورهای در حال توسعه بیشتر دیده می شود، جایی که هزینه کم منجر به استفاده بیشتر از باربیتورات ها برای کنترل و جلوگیری از تشنج شده است.
استفاده طولانی مدت از باربیتورات به دلیل اثرات آرام بخشی آن بر بسیاری از اندام های بدن، می تواند منجر به مشکلات تنفسی و ذات الریه شود. استفاده طولانی مدت همچنین می تواند باعث اختلال عملکرد جنسی، تأخیر در رفلکس ها، کاهش توجه و از دست دادن حافظه شود. افرادی که مرتباً از باربیتورات استفاده می کنند ممکن است به حالتی ثابت شبیه حالت گیجی مستی برسند.
اثرات و خطرات مصرف باربیتورات در صورت مصرف با الکل بسیار افزایش می یابد. هرچه فرد از باربیتورات بیشتر استفاده می کند، تفاوت بین دوز مصرفی و اثر بیش از حد کشنده باریک تر می شود. این باعث می شود که مصرف بیش از حد در طولانی مدت مانند بیش از 2 هفته بیشتر باشد.
علائم قطع ناگهانی باربیتورات ها
قطع ناگهانی مصرف داروهای باربیتورات می تواند به سرعت منجر به علائم ترک شود. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توهم
- بیخوابی
- استفراغ
- بی قراری
- اضطراب
- حالت تهوع
- گرفتگی معده
- افکار خودکشی
ترک باربیتورات نیز می تواند کشنده باشد. حداکثر 75 درصد از افرادی که مصرف باربیتورات را به طور ناگهانی ترک می کنند ممکن است یک یا چند مورد تشنج همراه با گیجی و افزایش دمای بدن داشته باشند. تا 66 درصد افراد ممکن است برای چند روز دچار هذیان شوند.
سردرگمی مشابه آنچه در هنگام ترک الکل دیده می شود، معروف به delirium tremens است. افرادی که در حال ترک هستند ممکن است دچار اضطراب، گمراهی و توهم بینایی شوند. در صورت عدم درمان، این وضعیت می تواند به تب، نارسایی قلبی و در نهایت مرگ منجر شود. برای درمان ترک مصرف باربیتورات معمولاً به مراقبت های پزشکی در بیمارستان نیاز است.
سخن آخر
باربیتورات ها گروهی از داروها هستند که اثرات آرام بخشی بر بدن دارند. آنها می توانند اثرات مشابه الکل، از آرامش خفیف تا عدم توانایی در احساس درد و از دست دادن هوشیاری ایجاد کنند. این داروها با میزان بالای وابستگی و فاصله کمی از دوزهای موثر و کشنده همراه هستند.
اگرچه در اواسط قرن 20 به طور گسترده ای استفاده می شود، اما امروزه استفاده از باربیتورات غیر معمول است. بعضی از آنها هنوز هم ساخته می شوند و بعضی اوقات برای برخی شرایط خاص تجویز می شوند. با این حال، بیشتر داروهای باربیتورات با تولید داروهای جدیدتر، ایمن و جایگزین جایگزین شده است.
- دامپزشکان گاهی از آنها برای خواباندن حیوانات استفاده می کنند.
- ترک ناگهانی از داروی باربیتورات پس از وابستگی جسمی می تواند منجر به مرگ شود.
- باربیتورات ها اولین بار در سال 1864 ساخته شدند و به یک قرص خواب آور محبوب تبدیل شدند.
- بین سال های 1920 و اواسط دهه 1950، باربیتورات ها عملاً تنها داروهایی بودند که به عنوان آرامبخش و خواب آور استفاده می شدند.
- سدیم پنتوتال یک باربیتورات است که اغلب به عنوان “سرم حقیقت” شناخته می شود. در دوزهای بالاتر، از آن در اعدام های تزریق کشنده استفاده شده است.
