پروستاتیت، تورم و التهاب غده پروستات (غده ای با اندازه گردو که مستقیماً در زیر مثانه در آقایان) می باشد. غده پروستات مایعات (مایع منی) را تولید می کند که در تغذیه و حمل اسپرم نقش موثری دارد. پروستاتیت اغلب باعث ادرار دردناک یا دشوار می شود. علائم دیگر آن شامل درد در کشاله ران، ناحیه لگن یا دستگاه تناسلی است.
پروستاتیت، مردان را در هر سنی تحت تأثیر قرار می دهد اما در مردان 50 ساله یا جوان شیوع بیشتری دارد. این بیماری دلایل زیادی دارد. گاهی اوقات علت مشخص نمی شود. اگر پروستاتیت در اثر عفونت باکتریایی ایجاد شود، معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است. بسته به علت، پروستاتیت می تواند به تدریج یا ناگهانی بروز کند و ممکن است به سرعت، به خودی خود یا با درمان بهبود یابد. برخی از انواع پروستاتیت ماه ها دوام می آورند و یا عود می کنند که به آن پروستاتیت مزمن گفته می شود.
علت التهاب غده پروستات
پروستاتیت حاد باکتریایی اغلب در اثر انواع متداول باکتری ایجاد می شود. عفونت می تواند از ابتدای ورود باکتری های ادرار به پروستات شروع شود. از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت استفاده می شود. اگر آنها باکتری ها را از بین نبرند، پروستاتیت عود می کند یا درمان آن دشوار تر می شود که به پروستاتیت مزمن باکتریایی گفته می شود. آسیب عصبی در دستگاه ادراری تحتانی که می تواند در اثر جراحی یا تروما در ناحیه ایجاد شود، ممکن است در پروستاتیت ناشی از عفونت باکتریایی مؤثر باشد. در بسیاری از موارد پروستاتیت، علت مشخصی ندارد.
عوامل خطر التهاب غده پروستات
عوامل خطر پروستاتیت شامل موارد زیر است:
- سابقه پروستاتیت
- ابتلا به HIV / AIDS
- جوان بودن یا میانسال بودن
- داشتن بیوپسی پروستات
- داشتن ترومای لگن مانند آسیب دیدگی
- استفاده از لوله درج شده در مجرای ادرار برای تخلیه مثانه (سوند ادرار)
- عفونت در مثانه یا لوله ای که مایع منی و ادرار را به آلت تناسلی منتقل می کند (مجرای ادرار).
علائم التهاب غده پروستات
علائم پروستاتیت به علت بستگی دارد و می توانند شامل موارد زیر باشند:
- ادرار ابری
- انزال دردناک
- خون در ادرار
- نیاز فوری به ادرار کردن
- تکرر ادرار به خصوص در شب
- درد در شکم، کشاله ران یا کمر
- درد در ناحیه بین کتف و رکتوم (پرینه)
- درد یا ناراحتی آلت تناسلی یا بیضه ها
- علائم آنفلوانزا (همراه با پروستاتیت باکتریایی)
- درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوریا)
زمان ضرورت مراجعه به پزشک
اگر درد لگن، ادرار دشوار یا دردناک یا انزال دردناک دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. این بیماری در صورت عدم درمان، برخی از انواع پروستاتیت می تواند باعث بدتر شدن عفونت یا سایر مشکلات سلامتی شود.
عوارض التهاب غده پروستات
عوارض پروستاتیت شامل موارد زیر است:
- عفونت باکتریایی خون (باکتری)
- حفره پر از چرک در پروستات (آبسه پروستات)
- تورم لوله کویل متصل به پشت بیضه (اپیدیدیمیت)
- ناهنجاری و ناباروری مایع منی که می تواند با پروستاتیت مزمن ایجاد شود.
هیچ مدرک مستقیمی مبنی بر این وجود ندارد که نشان دهد پروستاتیت می تواند منجر به سرطان پروستات شود.
تشخیص التهاب غده پروستات
تشخیص پروستاتیت شامل رد شرایط دیگر به عنوان دلیل علائم و تعیین نوع پروستاتیت بیمار است. پزشک در مورد تاریخچه پزشکی و علائم او سؤال خواهد کرد و همچنین معاینه فیزیکی را انجام می دهد که احتمالاً شامل معاینه دیجیتال رکتوم نیز خواهد بود.
آزمایشات تشخیصی اولیه برای تشخیص التهاب غده پروستات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش ادرار. پزشک ممکن است نمونه ای از ادرار را تجزیه و تحلیل کند تا به دنبال علائم عفونت در ادرار باشد. پزشک یک نمونه از ادرار بیمار را برای تشخیص عفونت احتمالی به آزمایشگاه می فرستد.
- آزمایش خون. پزشک نمونه هایی از خون بیمار را برای علائم عفونت و سایر مشکلات پروستات بررسی کند.
- ماساژ پروستات. در موارد نادر، پزشک ممکن است پروستات را ماساژ داده و ترشحات ناشی از آن را آزمایش کند.
- تست های تصویربرداری. سی تی اسکن دستگاه ادراری و پروستات یا سونوگرام پروستات در تشخیص بیماری موثر است. تصاویر سی تی اسکن اطلاعات دقیق تری را نسبت به پرتوهای X ارائه می دهد. سونوگرام تصویر بصری است که توسط سونوگرافی تولید می شود.
با توجه به علائم و نتایج آزمایش، پزشک می تواند نوع التهاب غده پروستات در بیمار را تشخیص دهد که عبارتند از:
پروستاتیت حاد باکتریایی
این نوع پروستاتیت که غالباً ناشی از سویه های متداول باکتری ها است، بطور کلی ناگهانی شروع می شود و علائمی مانند آنفلوانزا مانند تب، لرز، تهوع و استفراغ ایجاد می کند.
پروستاتیت مزمن باکتریایی
هنگامی که آنتی بیوتیک ها باکتری های ایجاد کننده پروستاتیت را از بین نبرند، ممکن است عفونت های مکرر ایجاد شده و یا معالجه دشوار تر شود. بین دوره های پروستاتیت مزمن باکتریایی، ممکن است بیمار علامتی نداشته باشد یا علائم بسیار خفیفی بروز کنند.
پروستاتیت مزمن یا سندرم درد لگن مزمن
این نوع پروستاتیت رایج ترین نوع بیماری است که در اثر باکتری ها ایجاد نمی شود. غالباً علت دقیقی برای آن تشخیص داده نمی شود. برای برخی از مردان، علائم با گذشت زمان تقریباً ثابت باقی می مانند و در برخی از بیماران، این علائم شدیدتر و کمتر می شوند.
پروستاتیت التهابی بدون علامت
این نوع پروستاتیت باعث ایجاد علائم نمی شود و معمولاً فقط در صورت انجام آزمایشات برای سایر شرایط، به طور اتفاقی مشاهده می شود و به درمان نیاز ندارد.
درمان التهاب غده پروستات
درمان پروستاتیت به علت اصلی آن بستگی دارد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- آنتی بیوتیک ها. مصرف آنتی بیوتیک رایج ترین روش برای درمان پروستاتیت است. پزشک بر اساس نوع باکتری هایی که ممکن است باعث عفونت شود، داروی را انتخاب می کند. اگر علائم شدیدی دارید، ممکن است به آنتی بیوتیک داخل وریدی (IV) نیاز داشته باشید. به احتمال زیاد به مدت چهار تا شش هفته نیاز به مصرف آنتی بیوتیک خوراکی دارید اما ممکن است به درمان طولانی تر پروستاتیت مزمن یا عود کننده نیاز داشته باشد.
- مسدود کننده های آلفا. این داروها به شل شدن گردن مثانه و فیبرهای ماهیچه ای کمک می کند. این روش درمانی ممکن است علائمی مانند ادرار دردناک را کاهش دهد.
- عوامل ضد التهابی. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است علائم را تسکین دهند.
سبک زندگی و داروهای خانگی التهاب غده پروستات
موارد زیر ممکن است برخی از علائم پروستاتیت را کاهش دهد:
- از یک پد گرمکن استفاده شود.
- از مصرف الکل، کافئین و غذاهای تند یا اسیدی که می توانند مثانه را تحریک کنند، خودداری شود.
- از فعالیت هایی که می تواند پروستات را تحریک کند، مانند نشستن طولانی مدت یا دوچرخه سواری خودداری شود.
- مقدار زیادی نوشیدنی عاری از کافئین بنوشند. این امر باعث می شود که فرد بیشتر ادرار دفع کند و به از بین بردن باکتری ها از مثانه او کمک می شود.
راه های درمانی جایگزین پروستاتیت
روش های درمانی جایگزین که نوید بخشی برای کاهش علائم پروستاتیت هستند، عبارتند از:
- طب سوزنی. شامل قرار دادن سوزن های بسیار نازک از طریق پوست به اعماق مختلف در نقاط خاص بدن است.
- بیوفیدبک. یک متخصص بیوفیدبک با استفاده از سیگنال های مربوط به تجهیزات نظارتی، به بیمار می آموزد که عملکردها و واکنش های خاصی از بدن از جمله شل کردن عضلات را کنترل کنید.
- داروهای گیاهی و مکمل های گیاهی. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد گیاهان و مکمل ها پروستاتیت را بهبود می بخشند، اگرچه بسیاری از مردان آنها را مصرف می کنند. برخی از گیاهان دارویی برای پروستاتیت شامل چمن چاودار (cernilton)، یک ماده شیمیایی موجود در چای سبز، پیاز و سایر گیاهان (کوئرستین) و عصاره گیاه نخل اره است.
در مورد استفاده از روش های طب جایگزین و مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید.
پروستاتیت و برقراری رابطه جنسی
در صورت ابتلا به پروستاتیت لزوماً نباید از رابطه جنسی خودداری شود. به طور معمول، رابطه جنسی باعث بدتر شدن پروستاتیت نمی شود. با این حال، برخی از مردانی که پروستاتیت دارند، با انزال درد را تجربه می کنند. این می تواند در لذت بردن از رابطه جنسی اختلال ایجاد کند. پروستاتیت غالباً در اثر عفونت های باکتریایی ایجاد می شود، اما معمولاً ناشی از چیزی نیست که هنگام رابطه جنسی به همسر منتقل شود. در موارد نادر، پروستاتیت در اثر عفونت مقاربتی (STI) ایجاد می شود. در صورت بروز علائم ابتلا به STI مانند زخم در دستگاه تناسلی یا ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی، تا وقتی که به پزشک مراجعه نکرده اید، رابطه جنسی برقرار نکنید.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
در صورت بروز هر یک از علائم این بیماری برای پیشگیری از بروز عوارض احتمالی سریعا به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است شما را بلافاصله به یک متخصص در مجاری ادراری و اختلالات جنسی (اورولوژیست) ارجاع دهد. برای آمادگی بیشتر هنگام مراجعه به پزشک بهتر است قبل از مراجعه لیستی از موارد زیر را یادداشت کنید و همراه داشته باشید.
لیستی از:
- علائم. از جمله مواردی که ممکن است با دلیل قرار ملاقات شما و زمان شروع آنها ارتباطی نداشته باشد.
- اطلاعات شخصی كلیدی. از جمله استرس های اساسی یا بیماری های اخیری که تجربه کرده اید.
- تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های دیگری که مصرف می کنید. از جمله دوز مصرفی آن ها.
در صورت امکان با یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان خود همراه شوید تا به شما در یادآوری اطلاعاتی که داده شده کمک کند.
در مورد پروستاتیت، سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید، شامل موارد زیر است:
- به چه نوع تست هایی نیاز دارم؟
- چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
- آیا گزینه های درمانی دیگری وجود دارد؟
- چه عاملی باعث ایجاد علائم من می شود؟
- چه شرایط دیگری می تواند باعث درد شود؟
- آیا بروشور یا سایر مواد چاپی بتوانم از آن اطلاعات بیشتری را کسب کنم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟
احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می کند، مانند:
- علائم شما چقدر شدید است؟
- آیا اخیراً به عفونت ادراری مبتلا شده اید؟
- از چه زمانی علائم شما شروع شده است؟
- آیا در گذشته مکرراً دچار عفونت ادراری شده اید؟
- آیا اخیراً از ناحیه کشاله ران شما آسیب دیده است؟
- آیا علائم شما مداوم بوده است یا اینکه گاه به گاه بروز می کنند؟
- فکر می کنید چه چیزی باعث بهتر و یا بدتر شدن علائم شما می شود؟
آخرین دیدگاه‌ها