عادات آرایشی و خشکی چشم

وقتی چشمانتان خشک می شود، تنها چیزی که می خواهید این است که احساس راحتی بیشتری در چشمان خود داشته باشید. ممکن است با پزشک خود در مورد تجویز قطره چشم، پمادهای خاص یا حتی جراحی برای بستن مجاری اشک خود صحبت کنید. اما آیا می دانید که عادات آرایشی و خشکی چشم با هم ارتباط دارند؟

قبل از مراجعه به درمان، بهتر است ابتدا عادت های آرایش خود را تغییر دهید. مواردی که در تماس نزدیک با چشم شما هستند، مانند ریمل و خط چشم، ممکن است اشک های شما را آلوده کرده و علائم شما را بدتر کنند. خشکی چشم شرایطی است که در آن چشمان شما قادر به تولید اشک مناسب برای مرطوب نگه داشتن چشم نیستند. اشک های شما ممکن است خیلی سریع تبخیر شده و چشمان شما خشک و خراشیده شود. یا ممکن است اشکهای شما تعادل صحیح چربی، آب و مخاط را نداشته باشد تا موثر باشد.

سندرم خشکی چشم (DES) یک فقدان هیدراتاسیون چشمی مزمن است که می تواند توسط عوامل متعددی از جمله ژنتیک، عوامل محرک محیطی، آلرژی، برخی شرایط پزشکی، داروهای خاص و نوسانات هورمونی ایجاد شود.

علائم DES ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تاری دید
• خارش چشم
• خشکی چشم
• حساسیت به نور
• سوزش چشم
• ترشح اطراف چشم
• چشم های قرمز یا تحریک شده
• ناراحتی هنگام استفاده از لنزهای تماسی
• چشمانی که درد دارند یا احساس سنگینی می کنند.

درمان DES به علت زمینه ای بستگی مشکل دارد. اپتومتریست، چشم های شما را به طور کامل ارزیابی می کند تا منبع علائم شما را پیدا کرده و درمان کند. دلایل زیادی برای بروز خشکی چشم وجود دارد. گاهی اوقات به این دلیل است که بدن شما در حال پیر شدن است. در موارد دیگر به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند آرتریت روماتوئید یا مشکل تیروئید است. مهم نیست که چه چیزی باعث خشکی چشم می شود، استفاده از آرایش می تواند آنها را بدتر کند. شما باید بدانید که از چه محصولاتی اجتناب کنید و چگونه از آرایش مناسب برای حفظ اشک استفاده کنید.

از چه محصولات آرایشی باید اجتناب کرد؟

برخی از محصولات آرایشی ممکن است چشم شما را تحریک کنند. در اینجا نکاتی برای انتخاب بهترین محصول در صورت خشکی چشم وجود دارد:

• به جای ریمل از فر مژه استفاده کنید.
• از ریمل غلیظ استفاده کنید زیرا احتمال خشک شدن آن پس از خشک شدن کمتر است.

هنگام خشکی چشم، برخی از محصولات آرایشی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید، مانند:

• محصولات حاوی عطر
• پاک کننده های آرایشی که روغن یا پارابن دارند.
• محصولات مبتنی بر پودر و مایع، از جمله سایه چشم و فونداسیون
• ریمل قدیمی که با خشک شدن خرد می شود. همه وسایل آرایش چشم باید پس از 3 ماه دور ریخته شود.

چرا آرایش منجر به خشکی چشم می شود؟

بسیاری از محصولات آرایش چشم با غشایی که کره چشم شما را پوشانده تماس پیدا می کند. چشمان ما با غدد ریز، معروف به غدد میبومین، در لبه پلک بالا و پایین که روغنهای تغذیه کننده را در اشکهای ما ترشح می کند، برای جلوگیری از تبخیر زودرس اشک، پوشیده شده است. هرگونه انسداد یا سوزش در این غدد می تواند منجر به اختلال عملکرد غدد میبومین (MGD) شود که علت اصلی خشکی چشم است. بررسی ها نشان داد که استفاده منظم از خط چشم می تواند باعث ناپایداری غشای اشک شود زیرا خط چشم می تواند این غدد کوچک میبومین را مسدود کند.

مطالعه ای که زمان شکست غشای اشک را بررسی می کرد، گروهی که از خط چشم استفاده می کردند مدت زمان شکست غشای اشک بسیار کمتر بود، که نشان می دهد اشک آنها سریعتر تبخیر می شود. همین گروه همچنین عملکرد غدد میبومین و علائم MGD را کاهش داده بودند. مطالعات نشان می دهد که نحوه آرایش چشم می تواند تفاوت ایجاد کند. یک آزمایش شامل اندازه گیری حجم ذرات براق در اشک افراد هنگام استفاده از خط چشم بود. کسانی که سایه چشم را روی قسمت داخلی خط مژه قرار داده اند، نسبت به کسانی که آن را خارج از خط مژه استفاده کرده اند، حجم بیشتری از ذرات را در غشای اشک خود تجربه کرده اند.

محققان پیشنهاد کردند که حرکت ذرات آرایش به داخل غشای اشک می تواند باعث تحریک چشم و خشکی چشم شود. به عنوان مثال، اگر از ریمل مژه و ابرو استفاده می کنید که هنگام خشک شدن خرد می شود، در غشای اشکی ذرات مضر ایجاد می کند. اگر از پودر در نزدیکی چشم خود استفاده کنید، احتمال حرکت ذرات به سمت بالا را افزایش می دهید. سایه چشم های پودری نیز می تواند چشمان شما را در معرض ذرات سست تر قرار دهد. آرایش چشم می تواند غشای اشک شما را نازک کند. این باعث می شود اشکها سریعتر تبخیر شوند. در واقع برخی از افراد به دلیل آرایش چشم دچار خشکی چشم می شوند.

نحوه استفاده و پاک کردن آرایش هنگام خشکی چشم

گرچه آرایش چشم می تواند مشکلاتی را در خشکی چشم ایجاد کند، اما روش هایی وجود دارد که می توان از آن برای به حداقل رساندن انتقال ذرات استفاده کرد. در اینجا چند نکته وجود دارد:

• فقط روی نوک مژه ها ریمل بزنید.
• استفاده از ریمل را به حداقل برسانید.
• برای هر نوع آرایش از اپلیکاتورهای جداگانه استفاده کنید.
• به جای چشم ها سایر نقاط صورت خود را آرایش استفاده کنید.
• هرگز وسایل آرایش خود را با دوستان یا اعضای خانواده به اشتراک نگذارید.
• سعی کنید از محصولات حاوی کرم برای کمترین میزان تحریک استفاده کنید.
• آرایش چشم خود را به تعداد دفعاتی که توسط سازنده توصیه می شود جایگزین کنید.
• اگر نیاز به استفاده از قطره چشم دارید، آن را 15-30 دقیقه قبل از آرایش خود بمالید.
• فقط از محصولات آرایش چشم استفاده کنید که برای استفاده در اطراف چشم در نظر گرفته شده است.
• از آسترها یا سایه های براق خودداری کنید، زیرا ذرات می توانند به راحتی غده اشکی شما را مختل کنند.
• آرایش چشم را به قسمت خارجی مژه های خود محدودکنید. پوشاندن لبه داخلی پلک ها می تواند باعث بسته شدن یا تحریک غدد میبومین شود.
• در مورد بهداشت چشم کوشا باشید. همیشه قبل از خواب صورت و چشم های خود را با محصولات تمیز کننده ایمن برای چشم ها بشویید.
• آرایش و اپلیکاتورهای خود را تمیز نگه دارید. برای جلوگیری از آلودگی، مداد خط چشم خود را تیز کرده و برس های خود را قبل از هر بار استفاده تمیز کنید.
• هرگز روی غدد چربی که در لبه پلک بالا و پایین قرار گرفته اند، درست داخل خط مژه، آرایش نکنید. این غدد هستند که برای ترمیم روغن چربی ترشح می کنند.

حذف آرایش

حذف آرایش قبل از خواب الزامی است. خوابیدن با آرایش چشم می تواند منجر به انسداد غدد تولید کننده چربی و عفونت چشم شود. هنگام پاک کردن آرایش نیز باید مراقب باشید و از شیوه های آرایش سالم استفاده کنید. حذف آرایش شامل موارد زیر است:

• برس های آرایش را به طور منظم بشویید.
• هنگام عفونت چشم از آرایش استفاده نکنید .
• قبل از هربار استفاده از مداد چشم را تیز کنید.
• همیشه قبل از خواب آرایش چشم را پاک کنید.
• استفاده از شامپو بچه روی یک تکه پنبه تمیز یا پارچه نرم یا اسکراب می تواند به حذف آرایش اضافی و رفع انسداد غدد چربی چشم کمک کند.
• محصول ژله ای و فاقد چربی و پارابن را امتحان کنید. از قرار دادن پاک کننده آرایش در چشم خودداری کنید زیرا ممکن است باعث تحریک بیشتر آنها شود.
• از روغن معدنی، سدیم لوریل سولفات و دیازولیدینیل اوره خودداری کنید. در حالی که آنها به خوبی برای پاک کردن آرایش عمل می کنند، شناخته شده است که باعث تحریک چشم می شوند.

بهداشت آرایش

تمیز نگه داشتن لوازم آرایش برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. قبل از استفاده، مداد آرایشی خود را تیز کنید تا لایه بالایی باکتری ها از بین بروند. همچنین برس های آرایش و همچنین استفاده از روکش برس را برای تمیز نگه داشتن آنها بشویید. از استفاده از نمونه های فروشگاه خودداری کنید، اما اگر باید مطمئن شوید که از یک اپلیکاتور تازه استفاده می کنید. از اپلیکاتور یکسان در قسمت های مختلف صورت استفاده نکنید. به عنوان مثال، از مداد یکسان روی لب ها و چشم های خود استفاده نکنید. از به اشتراک گذاشتن آرایش با دیگران و استفاده از آرایش در تاریخ انقضا خودداری کنید.

به عنوان یک قاعده کلی، هر سه تا شش ماه آرایش چشم خود را دور بریزید. می توانید یک نشانگر در کیت آرایش خود نگه دارید تا به تاریخ باز شدن آرایش توجه داشته باشید. اگر عفونت چشم دارید و فوراً به اپتومتریست خود مراجعه می کنید، از هیچ نوع آرایش چشم استفاده نکنید. در صورت ابتلا به عفونت، تمام آرایش چشم خود را دور بریزید و بعد از اینکه مجدداً اپتومتریست شما مجدداً از آن استفاده کرد، یک ست جدید بخرید. همیشه دستان خود را قبل از آرایش بشویید و از بزاق برای کمک به آرایش خود اجتناب کنید زیرا ممکن است منجر به عفونت چشم شود.

نوع آرایش

ذرات ریز موجود در سایه ها و پایه های براق و پودری می توانند وارد چشم شوند و آنها را تشدید کنند. در عوض از سایه های کرم، هایلایت و پایه استفاده کنید. از ریمل ضخیم کننده به جای مژه ها یا ضد آب استفاده کنید زیرا احتمال پوسته پوسته شدن و وارد شدن به چشم کمتر است. برای جلوگیری از تحریک بیش از حد، از مارک های ضد حساسیت استفاده کنید. از آرایش با آرسنیک، بریلیوم، کادمیوم، کارمین، سرب، نیکل، سلنیوم و تالیم اجتناب کنید. فر کننده پلاستیکی مژه جایگزین مناسبی برای ریمل است. (فلز موجود در فرهای معمولی مژه می تواند باعث سوزش و خشکی دور چشم شود).

 

اکستنشن مژه و آرایش چشم و خشکی چشم

ممکن است وسوسه شوید اکستنشن مژه را امتحان کنید یا خط چشم خود را خالکوبی کنید تا از آرایش خودداری کنید. با این حال، این روش ها همچنین می توانند به طرق مختلف به خشکی چشم کمک کنند.

اکستنشن مژه می تواند گرد و غبار بیشتری را جمع آوری کرده و بلفاریت را تشدید کند، که اغلب با خشکی چشم رخ می دهد. برخی از چسب های مژه همچنین حاوی فرمالدئید هستند که برای سطح چشم شما سمی است و می تواند آنها را خشک کند. خالکوبی خط چشم نیز می تواند خشکی چشم را بدتر کند. مشخص شده است که خالکوبی خط چشم باعث اختلال عملکرد غدد میبومین می شوند، که عامل مهمی در خشکی چشم است.

خطر سندرم خشکی چشم برای سلامت چشم

وقتی خشکی مزمن چشم درمان نشود، ممکن است چندین بیماری چشمی ایجاد شود، از جمله:

• زخم قرنیه
• کراتیت (التهاب قرنیه)
• چشم صورتی (ملتحمه)

DES همچنین می تواند استفاده از لنزهای تماسی را مشکل یا غیرممکن کند، باعث مشکل در خواندن شود و سردرد شود.

برخی غذاها به هیدراته ماندن چشم ها کمک می کنند. ویتامین های خاص، اسیدهای چرب و عناصر کمیاب نه تنها برای سلامت کلی ما بلکه برای غشای اشکی ما نیز مفید هستند. اینها شامل اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین A، B، C، E، و همچنین لوتئین و زاکسانتین است.

سخن آخر

بهترین راه برای اطمینان از این که آرایش چشم باعث تحریک چشم شما نمی شود، اجتناب از آرایش گونه است. اگر خشکی چشم مزمن دارید، ممکن است نتوانید از آرایش چشم استفاده کنید. استفاده از ریمل و خط چشم در قسمت داخلی مژه نیز می تواند بر اشک های شما تأثیر بگذارد و چشم های شما را تحریک کند.

در مورد آرایش چشم که مناسب شماست تصمیم بگیرید. اگر خشکی شدید یا مزمن چشم دارید، آرایش چشم احتمالاً مناسب شما نیست. با این حال، با رعایت بهداشت، کاربرد، محصولات و حذف آرایش شبانه، ممکن است بتوانید آرایش کردن را ادامه دهید. اگر از خشکی شدید و مزمن چشم رنج می برید و نسبت به آرایش چشم بی تحمل هستید سعی کنید جنبه های دیگر صورت خود را برجسته کنید، مانند لب ها و گونه های خود، که به شما این امکان را می دهد زیبایی طبیعی خود را بدون لمس چشمان خود برجسته کنید.