علت بی حسی انگشتان چیست؟

بی حسی انگشتان، می تواند باعث سوزن سوزن شدن و احساس خارش شود، در بی حس شدن انگشتان، گویی کسی انگشتان را با سوزن به آرامی لمس می کند. گاهی اوقات این احساس می تواند سوزش کمی ایجاد کند. بی حسی انگشت احتمال دارد بر توانایی فرد در نگهداری وسایل تأثیر بگذارد. حتی احتمال دارد فرد احساس کند که قدرت  دستان خودش را از دست داده است.

بی حسی انگشت، می تواند گاه به گاه رخ می دهد یا حتی به قدری شدید باشد که توانایی فرد در انجام کارهای روزمره مختل کند. اما در هر صورت، بی حس انگشتان قابل درمان است.

اعصاب بدن، مسئول انتقال پیام به مغز هستند. هر گونه فشردگی، آسیب و تحریک در اعصاب می توانند منجر به بی حسی در انگشتان شوند. نمونه هایی از بیماری های شناخته شده برای ایجاد بی حسی انگشت، عبارتند از:

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال، زمانی اتفاق میفتد که عصبی های دست، سوزش یا انسداد پیدا کند. این وضعیت اغلب باعث بی حسی انگشتان شست و اشاره و میانی می شود. سندرم تونل کارپ یکی از مهمترین دلایل بی حسی انگشتان فرد است. طبق انجمن جراحی دست آمریکا (ASSH)، یکی از مهمترین دلایل بی حسی در انگشتان دست، سندرم تونل کارپ است. تونل کارپ یک گذرگاه در پایه دست یک شخص است که عصب مدیان از آن عبور می کند و نیشگون گرفتن این عصب می تواند باعث بی حسی، خارش یا درد در انگشت شست، اشاره، میانی و حلقه شود. سندرم تونل کارپ به دلیل موقعیتی که در آن قرار دارد، باعث بی حس شدن دست در هنگام خوابیدن می شود. برای تشخیص سندرم تونل کارپ، پزشک شرح حال پزشکی مفصلی را می گیرد و در مورد سایر بیماری های فرد، نحوه استفاده از مچ دست و جراحت قبلی سوال می کند.

احتمال دارد فردی با تغییر در نحوه استفاده از دست خود، بتواند این بیماری را درمان کند. به عنوان مثال، شاید فردی به دلیل نحوه نشستن روی میز، هنگام استفاده از کامپیوتر به سندرم تونل کارپال مبتلا شود. تغییر صندلی، ماوس یا صفحه کلید که از آنها استفاده می شود، می تواند مشکل را حل کند. در روش دیگر، احتمال دارد پزشک پیشنهاد کند که برای پیشگیری یا کاهش التهاب، طور موقت از آتل استفاده شود. آتل ها از بی حس شدن دست به خصوص در شب پیشگیری می کنند.

اگر علائم شدیدتر باشد یا با سایر روش های درمانی برطرف نشود، شاید فرد برای کاهش التهاب به تزریق استروئید نیاز داشته باشد. در موارد دیگر، احتمال دارد جراحی لازم باشد تا فضای بیشتری برای عبور عصب از تونل کارپ ایجاد شود.

نوروپاتی فشرده سازی

نوروپاتی فشرده سازی، زمانی است که فشار بر روی یک عصب باعث از بین رفتن احساس و ضعف یا عضلات در بدن می شود. سندرم تونل کارپ نوعی نوروپاتی فشاری است. طبق ASSH، احتمال دارد به دلیل آسیب دیدگی، بزرگ شدن رگ های خونی، ضخیم شدن عضلات یا کیست هایی که در نزدیکی عصب رشد می کنند، عصب تحت فشار قرار گیرد. عصب فشرده در مچ دست، آرنج، بازو یا گردن می تواند باعث از بین رفتن احساس انگشتان فرد شود.

افراد می توانند برای درمان نوروپاتی فشرده سازی خفیف ،تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنند. فیزیوتراپی یا کاردرمانی شاید برای از بین بردن عضلات سفت و محکم اعصاب ،مفید باشد. این نوع درمان همچنین می تواند به فرد بیاموزد که چگونه از بروز علائم در آینده پیشگیری کند.

چاقی همچنین می تواند باعث نوروپاتی فشرده شود، بنابراین کاهش وزن احتمال دارد علائم را کمتر کند. فرد مبتلا به نوروپاتی فشاری شدید شاید نیاز به جراحی داشته باشد.

رادیکولوپاتی گردنی

رادیکولوپاتی، در صورت التهاب یا فشرده شدن عصبی که از گردن خارج می شود، رخ می دهد. این وضعیت می تواند مانند سندرم تونل کارپ باعث بی حسی شود.

 سندرم درد میوفاشیال

سندرم درد میوفاشیال (MPS) یک مشکل اسکلتی عضلانی است که می تواند باعث درد در عضلات یا درد ارجاعی در سایر قسمت های بدن شود. همچنین می تواند باعث بی حسی دست ها و ساعد شود.

 عوارض جانبی دارو ها

کمبود ویتامین B-1، می تواند باعث بی حسی انگشتان شود. برخی از داروها، مانند داروهای درمان سرطان، می تواند باعث سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست یک فرد شود. این عوارض احتمال دارد موقتی یا دائمی باشند. طبق انجمن سرطان آمریکا، هیچ روش مطمئنی برای پیشگیری از نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی وجود ندارد.

با این حال، تیم پزشکی بیمار، این عارضه جانبی را کاملاً زیر نظر گرفته و دوز دارو را تغییر می دهد تا سعی در کنترل هرچه بهتر آن داشته باشد.

نوروپاتی محیطی

 مصرف زیاد الکل می تواند فرد را به سمت نوروپاتی محیطی سوق دهد. طبق انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، نوروپاتی محیطی به آسیب سیستم عصبی محیطی فرد گفته می شود. این سیستم به انتقال سیگنال ها از طریق بدن فرد کمک می کند.

نوروپاتی محیطی، بسته به اعصابی که روی آن تأثیر می گذارد، می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. این علائم احتمال دارد منجر به بی حسی انگشتان شود. دلایل زیادی برای نوروپاتی محیطی وجود دارد.

دلایل نوروپاتی محیطی اکتسابی عبارتند از:

• دیابت
• صدمات
• کم کاری تیروئید
• کمبود ویتامین B-12
• بیماری مزمن کبدی یا کلیوی
• مصرف بیش از حد و طولانی مدت الکل

بسیاری از دلایل نادر و اساسی زمینه نوروپاتی محیطی وجود دارد. درمان نوروپاتی محیطی به محل آسیب عصبی و علائم خاصی که فرد تجربه می کند بستگی دارد.

 فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا نوعی اختلال است که باعث می شود فرد در نقاط مختلف بدن خود احساس درد، بی حسی و گزگز کند. سایر علائم شایع عبارتند از:

• خستگی
• مسائل حافظه
• مشکلات خواب
• مشکل در تمرکز یا فکر کردن

افرادی که فیبرومیالژیا دارند بیشتر از سایر افراد به سندرم تونل کارپ مبتلا می شوند.

بیماری رینود

بیماری رینود، باعث انقباض عروق کوچک انگشتان شده که در این شرایط عروق خیلی سریع باز و بسته می شود. این وضعیت می تواند باعث بی حسی انگشتان شده و گردش خون بیمار را تحت تأثیر قرار دهد.

روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید، (RA) یک اختلال خود ایمنی است که باعث التهاب، حساسیت به لمس و درد در مفاصل می شود. این وضعیت همچنین می تواند منجر به گزگز، بی حسی و سوزش دست شود.

گیر افتادن عصب اولنار

سندرم تونل کارپ بر روی عصب میانی بازو، تأثیر می گذارد، اما گیر انداختن عصب اولنار بر روی عصبی که در کنار بازو قرار دارد تأثیر می گذارد. این امر معمولاً باعث بی حسی انگشتان، انگشتری و حلقه ای می شود.

دلایل کمتر شایع بی حسی انگشتان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ایدز
• سکته
• سیفلیس
• واسکولیت
• آمیلوئیدوز
• بیماری لایم
• کیست گانگلیون
• سندرم گیلن باره
• کمبود ویتامین B-12
• بیماری هانسن یا جذام
• شکستگی مچ دست
• مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
• عوارض جانبی داروها مانند داروهای شیمی درمانی

در بی حسی انگشتان چه موقع با پزشک تماس بگیریم؟

گاهی سوزن سوزن شدن و بی حسی انگشتان می تواند از علائم یک فوریت پزشکی باشد. این در شرایطی است که فردی دچار سکته مغزی می شود، یعنی در زمانی که لخته خون یا خونریزی بر روی مغز تأثیر می گذارد. در صورت بروز علائم زیر به دنبال درمان فوری باشید:

• گیجی
• سرگیجه
• لکنت زبان
• اختلال در تنفس
• سردرد شدید
• بی حسی دست یا انگشت
• ضعف ناگهانی یا فلج

اگر علائم به طور تدریجی شروع می شود، در کارهای روزمره تداخل ایجاد می کند، یا باعث ایجاد درد و ناراحتی قابل توجهی می شود، با پزشک تماس بگیرید.

علت بی حسی انگشتان چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک با گرفتن شرح حال پزشکی و بررسی بازو، دست و انگشت شروع به تشخیص علت بی حسی انگشتان می کند. در بعضی موارد، پزشک احتمال دارد بیمار را به یک متخصص پزشکی مانند پزشک ارتوپدی، یک متخصص مغز و اعصاب که می تواند عملکرد عصب را آزمایش کند، ارجاع دهد. پزشکان معمولاً هنگام بی حس شدن انگشت فرد، MRI را تجویز می کنند. این اسکن به پزشکان کمک می کند مناطقی که استخوان ها را مکان های زیر از جای خود خارج شده اند، را بررسی کنند:

• گردن
• بازوها
• انگشتان
• شانه ها
• مچ دست

استخوان هایی که از جای خود می لغزند باعث فشرده شدن اعصاب می شوند. آزمایش خون همچنین احتمال دارد به پزشک کمک کند تا شرایطی را که باعث بی حسی انگشتان می شود مانند RA یا کمبود ویتامین B-12 تشخیص دهد.

پیش آگهی مبتلایان به بی حسی انگشتان چگونه است؟

بی حسی انگشتان، اگر با علائمی همراه نباشد معمولا قابل درمان است. استراحت می تواند به کاهش آسیب های بیش از حد کمک کند. یک پزشک همچنین می تواند بسته به علت اصلی بیماری، درمان های پزشکی خاص تری را نیز توصیه کند. معمولاً هرچه بی حسی انگشت خود را زودتر درمان کنید، احتمال ماندگاری علائم کمتر است. مهم است که علائم خود را نادیده نگیرید.

بی حسی انگشت چگونه درمان می شود؟

پزشک می تواند داروهای بدون نسخه (OTC) را برای کاهش التهاب توصیه کند. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، مانند ایبوپروفن اشاره کرد. گزینه دیگر استفاده از بریس یا آتل است. استفاده از آتل به بیمار کمک می کند آرنج یا مچ دست خود را در وضعیت خوبی نگه دارد تا احتمال فشرده شدن عصب کمتر باشد. در موارد نادر، احتمال دارد پزشک در صورت عدم موفقیت گزینه های OTC، درمان های تهاجمی تری را توصیه کند. تزریق استروئید می تواند به تسکین التهاب کمک کند.

جراحی می تواند آسیب عصبی را کم کند، یا استخوان هایی را که به عصب فشار می آورند حذف کرده یا کاهش دهد. این روش ها شامل موارد زیر است:

• اپیکندیلکتومی داخلی
• رهاسازی تونل مکعبی
• جابجایی قدامی عصب اولنار

درمان های خانگی برای بی حسی انگشتان

استراحت دادن به دست و مچ، معمولاً یکی از بهترین راه ها برای کاهش التهاب در خانه است. همچنین می توانید یخ را در منطقه آسیب دیده بمالید. ورزش برای کشش دست و مچ، می تواند باعث کاهش ناراحتی شود. مثالها عبارتند از:

• انگشتان خود را تا جایی که می توانید باز کرده و موقعیت را برای حدود 10 ثانیه حفظ کنید.
• دستان خود را در جهت عقربه های ساعت حدود 10 بار حرکت دهید، سپس جهت را عوض کرده تا تنش عضلانی کم شود.
• شانه های خود را پنج بار به عقب بچرخانید و سپس پنج بار به جلو بچرخید تا شل شوند. این تمرینات را در طول روز تکرار کنید تا تنش در عضلات کاهش یابد.

آیا می توان از بی حسی انگشت پیشگیری کرد؟

مهمترین علت بی حسی انگشت، آسیب های بیش از حد است. این موارد زمانی اتفاق میفتد که فرد حرکات تکراری انجام دهد که می تواند عصب ها را تحریک کرده یا آسیب برساند و باعث بی حسی شود. راه های پیشگیری از آسیب های حرکتی تکراری، عبارتند از:

• هر 30 تا 60 دقیقه فعالیت خود متوقف کنید.
• برای کاهش تنش از کشش عضلات استفاده کنید.
• از دستگاه های ارگونومیک یا پشتیبانی کننده مانند مچ بند استفاده کنید.
• هنگام استفاده از ابزار، صفحه کلید یا دستگاه دیگری که منجر به صدمات مکرر حرکتی می شود، حالت و فرم مناسب را تمرین کنید.

سخن آخر

بی حسی انگشتان می تواند دلایل مختلفی از سندرم تونل کارپ گرفته تا برخی از انواع نوروپاتی داشته باشد. در برخی موارد، درمان می تواند به سادگی و با تغییر روش استفاده فرد از دست های خود انحام شود. با این حال، دارو یا جراحی احتمال دارد در مواردی که دلایل اساسی پیچیده تری برای بی حسی وجود دارند لازم باشد.

دلایل مختلفی برای بی حسی انگشتان وجود دارد. این علائم احتمال دارد بدون درمان یا با تغییر جزئی سبک زندگی، بسته به علت اصلی، برطرف شود. اگر بی حسی از بین نرود، فرد باید با پزشک مشورت کند تا علت و مناسب ترین درمان های بررسی شود.