دوشینگ یا دوش واژینال چیست؟

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

---

نفخ پانیک بوی مدفوع سرفه مزمن خستگی زیاد شوره سر خارش واژن علائم بیماری

دوشینگ یا دوش واژینال، عمل تمیز کردن واژن است. دوش شامل پاکسازی داخلی واژن است. زنان از فرهنگ های مختلف از تکنیک ها و محصولات مختلفی برای دوش واژینال استفاده می کنند. برخی از آب ساده و برخی دیگر از آب و سرکه استفاده می کنند. برخی دیگر از ضد عفونی کننده ها یا راه حل های دیگر استفاده می کنند. دوشینگ ممکن است شامل شستشوی ساده با مایع تمیز کننده باشد. همچنین می‌تواند شامل وارد کردن مایع با فشار بالا به داخل واژن با استفاده از کیسه یا وسایل دیگر باشد. بسته به اینکه از چه تکنیک ها و محصولاتی استفاده می شود، خطرات بالقوه دوش متفاوت خواهد بود.

آب ساده و آبکشی ساده ایمن ترین گزینه هستند. با این حال، حتی این نوع خفیف دوش توسط اکثر پزشکان توصیه نمی شود. در مقابل، دوش واژینال یا هر روشی که احتمال دارد مایع را از طریق دهانه رحم و به داخل رحم وارد کند، خطرناک است. دوش واژینال با افزایش خطر ابتلا به تعدادی از شرایط سلامت باروری مرتبط است، از جمله:

• اندومتریوز
• زایمان زودرس
• واژینوز باکتریال
• بیماری التهابی لگن
• وزن کم هنگام تولد
• حاملگی خارج رحمی

بوی بد واژن و دوشینگ

اگر واژن شما بوی نامطبوعی دارد، راه حل این نیست که دوش بگیرید. در عوض، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. تغییر در بوی واژن می تواند نشانه برخی از عفونت های STD یا سایر بیماری های واژن باشد. دوش واژینال نه تنها یک راه برای بیماریهای مقاربتی درمان نشده است، حتی می تواند در واقع آنها را بدتر کند.

در مقابل، پزشک می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که چگونه بوی واژن را به روشی سالم مدیریت کنید. این می تواند شامل هر چیزی از درمان STD گرفته تا تغییر نوع لباس زیر باشد. اگر بوی واژن شما تغییر کرد، مهم است که علت آن را بیابید. تغییر در بو لزوماً به معنای ابتلا به STD نیست. با این حال، اگر بوی واژن تغییر کرد، احتمالاً می خواهید آن را درمان کنید. برطرف کردن مشکل بوی واژن انتخاب بهتری نسبت به حذف مشکل با عطرها یا درمان های موقت است.

دوش واژن چیست؟

دوش واژینال شستن واژن با آب یا مخلوطی از مایعات برای از بین بردن بو و “تمیز کردن” واژن است. اغلب، سرکه با آب مخلوط می شود، اما برخی از محصولات دوش از پیش بسته بندی شده حاوی جوش شیرین یا ید هستند. تعدادی نیز حاوی مواد ضد عفونی کننده و معطر هستند. از هر پنج زن بین 15 تا 44 سال یک نفر به طور مرتب از دوش استفاده می کند. یک نظرسنجی در سال 2002 نشان داد که این عمل در زنان آفریقایی-آمریکایی و اسپانیایی تبار رایج تر است. علاوه بر این، یک مطالعه نشان داد که نوجوانان از هر قومیت و نژادی تمایل بیشتری به دوش واژن دارند. دوش می تواند عوارض جانبی مانند سوزش ایجاد کند. این عوارض می‌توانند سایر علائم را پنهان کند، مانند بوی نامتعارف، بدتر کند. شما باید راه های ایمن برای خلاص شدن از بوی واژن را پیدا کنید.

دوش واژینال چگونه کار می کند؟

برای انجام دوش واژینال، مخلوطی از آب و سایر مواد را در یک بطری یا کیسه قرار می دهند. سپس مخلوط اسپری شده یا به سمت بالا به داخل واژن پاشیده می شود. سپس مایعات از واژن خارج می شوند. دلایل رایجی که زنان از دوش استفاده می کنند، عبارتند از:

• جلوگیری از بارداری
• از بین بردن بوی نامطبوع
• جلوگیری از عفونت مقاربتی
• شستن خون قاعدگی بعد از پریود یا مایع منی بعد از رابطه جنسی

دوش واژینال هیچ یک از این موارد را انجام نمی دهد.

آیا دوش ایمن است؟

کالج آمریکایی زنان و زایمان استفاده از محصولات دوش را به زنان توصیه نمی کند. واژن شما طوری طراحی شده است که به طور طبیعی تعادل pH را حفظ کند. واژن پر از باکتری یا فلور است که به توقف عفونت و جلوگیری از تحریک کمک می کند. اگر تعداد باکتری های سالم واژن خود را حذف کنید یا تا حد زیادی کاهش دهید، ممکن است باکتری های مشکل ساز رشد کنند. حتی می تواند منجر به عفونت، تحریک و عوارض جدی تر شود. افرادی که اغلب دوش می گیرند متوجه می شوند که دوش برای آنها مفید است. با این حال، شواهد خلاف این را نشان می دهد.

تحقیقات نشان می دهد که دوش برای سلامتی مضر است زیرا تعادل شیمیایی و میکروبی طبیعی واژن را بر هم می زند. دوش واژینال به طور بالقوه می تواند منجر به BV یا سایر عفونت های باکتریایی شود. همچنین دوش واژینال ممکن است پاتوژن ها را از طریق دهانه رحم به سمت بالا هدایت کند و باعث عفونت رحم شود. دوش ها فقط فلور واژن را مختل نمی کنند. مواد شیمیایی مورد استفاده در بسیاری از دوش های بدون نسخه و خانگی نیز ممکن است پوست را تحریک یا ملتهب کند. این می تواند عفونت موجود را بدتر کند.

خطر عفونت جدید

همچنین می تواند زن را مستعد ابتلا به عفونت جدید کند. بسیاری از زنان به دلیل بوی قوی یا غیرمعمول واژن یا ترشحات دوش می گیرند. اگر این علائم در نتیجه عفونتی مانند سوزاک، کلامیدیا یا تریکومونیازیس باشد، دوش می تواند خطرناک باشد. هنگامی که فردی مبتلا به چنین عفونتی است، دوش واژینال می تواند ارگانیسم ها را به داخل رحم هدایت کند، جایی که احتمال ایجاد بیماری التهابی لگن (PID) وجود دارد. PID یک عفونت مرتبط با ناباروری است.

در واقع دوش واژینال یکی از دلایل اصلی ناباروری ثانویه است. ناباروری ثانویه زمانی رخ می دهد که زوجی که در گذشته با موفقیت باردار شده اند دیگر قادر به بچه دار شدن نباشند. دوش واژینال نیز خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش می دهد. به این ترتیب، دوش واژینال فعالیتی است که احتمالاً بهتر است از آن اجتناب کنید.

خطرات دوش واژینال

اگر دوش بگیرید، ممکن است محیط طبیعی واژن خود را بر هم بزنید. ممکن است در نهایت با عوارضی روبرو شوید که می توانند بسیار شدید باشند. این شامل:

مشکلات بارداری. زنانی که به طور منظم دوش می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که زایمان زودرس، سقط جنین و سایر عوارض بارداری را تجربه کنند. استفاده از دوش می تواند منجر به بارداری خارج از رحم نیز شود و زنانی که از دوش استفاده می کنند ممکن است برای باردار شدن با مشکل مواجه شوند.

عفونت ها. تعادل سالم باکتری ها از رشد بیش از حد مخمر واژن جلوگیری می کند. از بین بردن تعادل طبیعی ممکن است باعث شکوفایی مخمر و عفونت قارچی شود. به همین ترتیب، احتمال ابتلا به واژینوز باکتریایی در زنی که دوش می‌کشد، پنج برابر بیشتر از زنی که این کار را نمی‌کند، است. برخی از خانم ها به این امید که شستن واژن، عفونت واژن را از بین ببرد از دوش استفاده می کنند. دوش گرفتن ممکن است عفونت را بدتر کند. دوش گرفتن در حالی که عفونت واژن دارید ممکن است عفونت را به سایر قسمت‌های دستگاه تناسلی شما نیز سرایت دهد.

بیماری التهابی لگن (PID). (PID) عفونتی است که در اندام های تناسلی ایجاد می شود. بیشتر موارد PID ناشی از عفونت های مقاربتی (STIs) است. دوش واژینال خطر ابتلا به PID در زنان را 73 درصد افزایش می دهد. از هر هشت زن یک زن با سابقه PID برای باردار شدن مشکل دارد.

چگونه با خیال راحت واژن خود را تمیز کنیم؟

ساده ترین راه برای تمیز کردن واژن انجام یک شستشوی ساده در حین حمام یا دوش گرفتن است. صابون ضروری نیست، اما اگر می خواهید از آن استفاده کنید، مطمئن شوید که ملایم است و بوی زیادی ندارد. عطرها و مواد شیمیایی می توانند پوست حساس اندام تناسلی شما را تحریک کنند. با یک دست، با دو انگشت اول خود یک V شکل دهید تا پوست بیرونی را نگه دارید و چین های واژن را باز کنید. از آب گرم استفاده کنید و به آرامی محل را چندین بار آب بپاشید. می توانید از صابون ملایم هم استفاده کنید. چین ها را به شدت مالش ندهید و از ورود صابون به داخل واژن خودداری کنید. به آرامی محل را با آب بشویید تا تمام صابون پاک شود. با استفاده از یک حوله تمیز، ناحیه را خشک کنید.

چگونه از بوی واژن پیشگیری کنیم؟

همه واژن ها بوی طبیعی دارند. بوی هر زن متفاوت است و بو می تواند در طول زمان تغییر کند. به همین ترتیب، رویدادهایی مانند ورزش یا رابطه جنسی می توانند بوی طبیعی واژن شما را به طور موقت تغییر دهند.

• بهداشت مناسب را رعایت کنید.
• از پارچه های قابل تنفس استفاده کنید.
• از محصولات خوشبو کننده با دقت استفاده کنید.
• با این حال، می توانید با چند مرحله ساده، خطر ایجاد بوهای قوی را کاهش دهید.
• اندام تناسلی خود را به آرامی به طور منظم بشویید. از استفاده از صابون هایی که می توانند پوست حساس را تحریک کنند خودداری کنید.
• از پاک کننده های ناملایم مانند دوش در واژن خود استفاده نکنید. آنها می توانند تعادل pH واژن شما را بر هم بزنند و باعث تحریک و عفونت شوند.
• اسپری ها و پودرها ممکن است به پوشاندن بوی واژن کمک کنند، اما آنها را در داخل واژن خود استفاده نکنید. آنها فقط برای قسمت بیرونی واژن شما ایمن هستند.
• رطوبت بیش از حد اطراف دستگاه تناسلی و واژن می تواند باعث افزایش بو و عفونت شود. لباس‌های زیر 100 درصد پنبه بپوشید که قابلیت تنفس دارد و می‌تواند عرق و سایر مایعات را از بین ببرد. پارچه های ساتن، ابریشم و پلی استر اجازه جریان هوای کافی را نمی دهند و ممکن است رشد باکتری ها را تقویت کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

بوی واژن و مقداری ترشح طبیعی است. در صورت وجود علائم زیر شما مشکل جدی تری خواهید داشت و باید به پزشک مراجعه کنید. این شامل:

• درد در هنگام ادرار
• ترشحات واژن با بوی قوی
• درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی
• ترشحات واژن که سفید یا زرد مایل به سبز است.
• سوزش، خارش و قرمزی یا التهاب در داخل یا اطراف واژن
• بوی واژن که پایدار است و بعد از چند روز تمام نمی شود.

سخن آخر

واژن شما بطور خودکار تمیز می شود. این برای از بین بردن مایع منی، خون و سایر مایعات از طریق ترشحات طبیعی طراحی شده است. شما نیازی به تمیز کردن آن با شستشوهای سخت ندارید. اگر بوی یا ترشح غیرمعمولی دارید، از دوش برای از بین بردن آن استفاده نکنید. در عوض، به پزشک مراجعه کنید. دوش منظم ممکن است مشکلات اساسی را بپوشاند یا پنهان کند ولی می تواند منجر به عوارض جدی در عفونت شود.

منابع:

https://www.verywellhealth.com/douching-dont-3133090

https://www.healthline.com/health/womens-health/what-is-a-douche#takeaway