مثانه ترابکوله، به ضخیم بودن بیش از حد مثانه اشاره دارد که انقباض مثانه را سخت تر کرده و حتی ممکن است تخلیه کامل مثانه را دشوار کند. علت اصلی ترابکولاسیون مثانه، مسدود شدن مکرر یا مزمن مجرای ادرار است. این وضعیت زمانی رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که مجرای ادرار که ادرار را به خارج از بدن منتقل میکند، بارها مسدود شود.
انسداد مجرای ادرار ممکن است برای افراد در هر جنس (زن و مرد) یا سنی اتفاق بیفتد. حتی این احتمال وجود دارد که در جنین قبل از تولد نیز رخ دهد. بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این این مقاله از پزشکت ترابکولاسیون مثانه، علائم، علائم و علل آن را مورد بررسی قرار دهیم و چگونگی تشخیص و درمان این بیماری توسط پزشکان را برای شما ارزیابی کنیم.
مثانه ترابکوله چیست؟
مثانه اندامی توخالی و مثلثی شکل در قسمت پایین شکم شماست. سایر اندام ها و رباط های متصل به استخوان های لگن، آن را در جای خود نگه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارند. دیواره‌های مثانه شما معمولاً برای ذخیره ادرار منبسط و سپس منقبض میشوند تا ادرار را از طریق مجرای ادرار به بیرون برانند و آن را از بدن دفع کنند.
هنگامی که چیزی مانند سنگ کلیه، مجرای ادرار را مسدود میکند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سرعت ادرار را کاهش دهد یا مانع از خروج ادرار شود. در این شرایط دیواره های مثانه شما باید سخت تر کار کنند زیرا مثانه شما سعی میکند ادرار را به زور خارج کند. این باعث ضخیم شدن دیواره های مثانه میشود. به ضخیم شدن دیواره های مثانه ترابکولاسیون می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند. این عارضه اغلب به دلیل انسدادهای مکرر یا مزمن در مجرای ادرار، که لوله ای است که ادرار را از مثانه تخلیه میکند، رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.
علائم و نشانه های مثانه مثانه ترابکوله شده
اگر مجرای ادرار توسط چیزی مسدود شود، ادرار نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند از بدن دفع شود. این کار باعث میشود دیواره‌های مثانه منقبض شده و ادرار را دفع نکنند. با انسدادهای مکرر، دیواره های مثانه ضخیم میشوند و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. در نهایت، دیواره‌های ماهیچه‌ای شروع به از دست دادن توانایی خود میکنند و مثانه ادرار را برای مدت طولانی‌تر از آنچه باید در خود نگه میدارد. برهمین اساس افراد با ترابکولاسیون مثانه ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
- درد کلیه
- مشکل در ادرار کردن
- درد هنگام ادرار کردن
- احساس اینکه مثانه کاملا خالی نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
- عفونت های مکرر دستگاه ادراری (UTIs)
شایع ترین علل ترابکولاسیون مثانه
علت اصلی ترابکولاسیون مثانه، انسداد مجرای ادرار است. انسداد مجرای ادرار ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد، از جمله:
- تومورها
- پولیپ ها که توده های خوش خیم هستند.
- لخته شدن خون، که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به دیواره های مثانه فشار وارد کند.
- نهفتگی مدفوع، زمانی است که توده های زیادی از مدفوع سفت در دستگاه گوارش جمع میشود.
- بیماری ها و شرایط مادرزادی یا بی نظمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ساختاری که منجر به تنگی یا مسدود شدن مجرای ادرار میشود.
- بزرگ شدن غده پروستات که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند مجرای ادرار را تحت فشار قرار دهد و جریان ادرار را مسدود کند.
سایر علل احتمالی ضخیم شدن دیواره مثانه، عبارتند از:
اختلالات عصبی مانند مثانه نوروژنیک:
مثانه نوروژنیک زمانی است که اعصاب کنترل کننده مثانه آنطور که باید عمل نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. افراد مبتلا به مثانه نوروژنیک ممکن است ترابکولاسیون مثانه را تجربه کنند.
درمان جراحی برای بزرگ شدن پروستات:
جراحی برای بزرگ شدن پروستات با هدف برداشتن بافت اضافی پروستات انجام میشود. با این حال، این جراحی ممکن است باعث ایجاد لخته های خون در مثانه شود و از ادرار کردن جلوگیری کند.
افتادگی اندام لگن:
این وضعیت زمانی رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که یک یا چند عضو در لگن از حالت طبیعی حرکت کرده و به داخل واژن برآمده شوند. افتادگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث بروز برخ مشکلات دستگاه ادراری تحتانی شود که ممکن است بر جریان ادرار تأثیر بگذارد.
هیدرونفروز:
این وضعیت به تورم کلیه ها به دلیل تجمع ادرار اشاره دارد. زنان ممکن است در دوران بارداری دچار این مشکل شوند زیرا رحم در حال رشد به حالب فشار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورد. تغییرات هورمونی نیز ممکن است منجر به بروز هیدرونفروز شود.
ترابکولاسیون مثانه در کودکان
این وضعیت در کودکان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند ناشی از شرایط مادرزادی مثانه (شرایطی که آنها با آن متولد میشوند) باشد. دریچه‌های خاصی در مجرای ادرار میتوانند حالب یا مجرای ادرار را باریک یا مسدود کنند و باعث ایجاد ترابکولاسیون مثانه شوند.
ترابکولاسیون مثانه در مردان
هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) در مردان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند جریان ادرار را مسدود کند. که در نهایت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث ایجاد ترابکولاسیون در مثانه شود. این بیماری معمولاً مردان بالای 50 سال را تحت تأثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. مشکلات ادرار اغلب اولین علامتی است که مردان در هنگام ترابکولاسیون ناشی از BPH تجربه میکنند. مردان همچنین میتوانند پس از انجام لیزر برای بزرگ شدن پروستات، ترابکولاسیون مثانه ایجاد کنند. این روش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث ایجاد لخته های خون در مثانه شود.
ترابکولاسیون مثانه در زنان
زنان ممکن است شکل شدیدی از افتادگی اندام لگنی را تجربه کنند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث مشکلات دستگاه ادراری تحتانی شود. بسیاری از زنانی که این اختلال را دارند در نهایت دچار ترابکولاسیون مثانه و سایر مشکلات میشوند. این امر آنها را از تجربه جریان طبیعی ادرار باز میدارد.
زنان سالمند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ایجاد ترابکولاسیون مثانه باشند، زیرا آنها اغلب دچار افتادگی شدید اندام لگنی هستند. زنان همچنین ممکن است در دوران بارداری زمانی که رحم در حال رشد بر حالب آنها فشار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورد، دچار هیدرونفروز یا تورم کلیه ها شوند. سایر تغییرات هورمونی در این مدت نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث هیدرونفروز شود. هیدرونفروز تعداد انقباضات ماهیچه ای را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که معمولاً به خروج ادرار از بدن کمک میکند.
تشخیص مثانه ترابکوله شده
اگر فردی در دفع ادرار مشکل داشته باشد و یا علائمی مانند کاهش جریان ادرار یا تمایل مکرر به ادرار کردن را تجربه میکند، بهتر است به پزشک مراجعه کند. در این شرایط پزشک معالج ممکن است به ترابکولاسیون مثانه مشکوک شود و از بررسی علائم، سابقه پزشکی بیمار و آزمایشات بیشتر برای تشخیص و یا رد بیماری استفاده کنند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- معاینه بدنی
- آزمایشات ادرار
- آزمایش خون
- تصویربرداری سونوگرافی
- معاینه رکتوم
- آندوسکوپی برای ارزیابی مجرای ادرار، پروستات و مثانه
- آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) برای مردان
- سیستومتروگرافی ادرار برای نشان دادن اندازه مثانه و میزان تخلیه آن
اگر دیواره مثانه در فرد بیش از 3 میلی‌متر در صورت گشاد شدن یا 5 میلی‌متر در حالت غیر متسع باشد، ممکن است پزشک ترابکولاسیون مثانه را تشخیص دهند. افرادی که مثانه ترابکوله دارند حتی احتمال دارد به دیورتیکول مثانه یا کیسه هایی در دیواره مثانه مبتلا شود. پزشکان ممکن است شدت ترابکولاسیون مثانه را با توجه به ظاهر دیورتیکول ها در یافته های رادیولوژی ارزیابی و بررسی کنند.
درمان مثانه ترابکوله شده
درمان ترابکولاسیون مثانه به علت اصلی و زمینه ای آن بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر فردی دارای پروستات بزرگ شده باشد، پزشکان ممکن است دارو را برای کاهش اندازه توصیه کنند. اگر درمان های اولیه موثر نباشند، احتمالا جراحی گزینه بعدی خواهد بود.
به همین ترتیب، اگر فردی تومور، سنگ کلیه یا انسداد دیگری در مجرای ادرار داشته باشد، پزشکان ممکن است داروها یا سایر روش های پزشکی را برای درمان انسداد توصیه کنند.
زنانی که در دوران بارداری به مثانه ترابکول دار مبتلا هستند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. پس از زایمان، مثانه زنان ممکن است به حالت عادی بازگردد.
در مواردی که پزشکان مشکوک به انسداد مجرای ادرار جنین هستند، ممکن است بتوانند برای اصلاح آن جراحی داخل رحمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انجام دهند.
تشخیص و درمان علت اصلی ترابکولاسیون مثانه برای پیشگیری از بروز عوارض احتمالی مهم است. هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که ماهیچه های دیواره مثانه خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، برگشت آن دشوار است. عفونت های ادراری شدیدی که به دلیل انسداد ایجاد میشوند نیز میتوانند بر کلیه ها تأثیر بگذارند.
پیش آگهی مثانه با دیواره ضخیم شده
موفقیت هر گزینه درمانی برای این شرایط ممکن است به مداخله زودهنگام و علت زمینه ای بستگی داشته باشد. برخی از افراد ممکن است بهبود کامل علائم را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر احتمال دارد علائم طولانی مدت داشته باشند.
سوالاتی که باید از پزشک پرسید؟
در اینجا چند سوال وجود دارد که باید در حین مشاوره برای تشخیص و درمان نهایی خود از پزشک بپرسید:
- چه چیزی ممکن است باعث ترابکولاسیون مثانه در من شده باشد؟
- چه گزینه های درمانی برای وضعیت من در دسترس هستند؟
- فواید و خطرات هر یک از گزینه های درمانی احتمالی برای من چیست؟
- آیا این احتمال وجود دارد که مثانه خود به خود بهتر شود؟
- آیا این شرایط برای من در طولانی مدت عوارضی خواهم داشت؟
- برای مدیریت یا کاهش علائم چه کاری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانم انجام دهم؟
- آیا امکان معکوس کردن ترابکولاسیون مثانه وجود خواهد داشت؟
سخن آخر
ترابکولاسیون مثانه زمانی اتفاق می‌افتد که دیواره‌های مثانه ضخیم میشوند و انقباض آنها را سخت‌تر میکند. وقتی این اتفاق می‌افتد، تخلیه کامل مثانه هنگام ادرار برای افراد سخت‌تر میشود.
انسداد مجرای ادرار معمولاً باعث بروز این بیماری میشود. شرایط و بیماری های مختلفاز جمله بزرگ شدن پروستات، پولیپ، بارداری یا افتادگی اندام لگن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث انسداد شود. پزشکان ممکن است از آزمایش‌های خون، ادرار و تصویربرداری برای تشخیص این بیماری استفاده کنند. سپس درمان را بر اساس علت زمینه ای آن تشخیص می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. اگر فردی مشکل ادراری دارد، باید با پزشک خود مشورت کند. تشخیص و درمان به موقع برای جلوگیری از آسیب بیشتر به مثانه یا کلیه ضروری و مهم است.
آخرین دیدگاه‌ها