عفونت مخمر مقعدی

عفونت مخمر مقعدی زمانی ایجاد می شود که قارچ کاندیدا، که نوعی مخمر است، به طور غیرقابل کنترلی روی سطح پوست یا در غشاهای مخاطی داخل بدن رشد می کند. افراد ممکن است در هر نقطه از بدن یا خارج از بدن خود دچار عفونت های قارچی شوند، از جمله دهان، گلو، واژن، آلت تناسلی یا مقعد. عفونت مخمر مقعدی اغلب باعث خارش شدید و مداوم مقعد می شود که به آن خارش مقعدی نیز می گویند. عفونت مخمری مقعدی اغلب با خارش مداوم و شدید مقعد شروع می شود که به آن خارش مقعدی نیز می گویند. پزشک می‌تواند یک معاینه فیزیکی سریع برای تعیین علت، مانند بهداشت ضعیف، هموروئید یا عفونت قارچی انجام دهد.

اگر تشخیص عفونت مخمری مقعدی باشد، افراد می توانند عفونت های مخمری مقعدی را با داروهای ضد قارچ بدون نسخه (OTC) یا داروهای تجویزی درمان کنند. به خواندن این مقاله از پزشکت ادامه دهید تا در مورد علائم، علل، درمان ها و عوامل خطر مرتبط با عفونت های مخمری مقعدی بیشتر بدانید.

علائم عفونت مخمر مقعدی

یکی از اولین علائمی که بیشتر مردم متوجه آن می شوند خارش در ناحیه پری مقعد است. خارش آنی یک بیماری شایع است که به عنوان احساس خارش مزمن در پوست اطراف مقعد تعریف می شود. تخمین زده می شود که عفونت های قارچی مسئول حدود 15 درصد از خارش آنی هستند.

عفونت های مخمری مقعدی می توانند در هر دو جهت پخش شوند: می توانند از مقعد شروع شده و به آلت تناسلی یا واژن گسترش یابند و همچنین از این نواحی شروع شده و به مقعد سرایت کنند. علائم عفونت مخمری مقعدی در اطراف ناحیه پری مقعد ظاهر می شود مگر اینکه عفونت به سایر قسمت های بدن سرایت کند.

فرد مبتلا به عفونت مخمری مقعدی ممکن است خارش شدید و مداوم را تجربه کند. عفونت قارچی مقعدی زمانی رخ می دهد که رشد بیش از حد قارچ های کاندیدا در مقعد ایجاد شود. افرادی که عفونت مخمری مقعدی دارند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

• خارش شدید و مداوم
• احساس سوزش
• ترشح گاه به گاه از مقعد
• تغییرات پوستی، مانند پوست قرمز یا تحریک شده
• درد مقعد، خونریزی مقعد یا درد ناشی از خاراندن
• عفونت مخمری مقعدی می تواند به آلت تناسلی یا واژن سرایت کند.

چه عواملی منجر به عفونت مخمر مقعدی می شوند؟

باکتری کاندیدا مسئول عفونت های مخمری در سطح پوست، داخل دستگاه گوارش و در واژن زندگی می کند.

غلظت طبیعی کاندیدا علائمی ایجاد نمی کند. با این حال، رشد بیش از حد کاندیدا می تواند منجر به عفونت های مخمری روی پوست یا داخل غشاهای مخاطی شود:

• دهان
• گلو
• واژن
• سر آلت تناسلی
• مقعد

کاندیدا در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند. پوشیدن لباس های تنگ یا محدود کننده می تواند شرایطی را ایجاد کند که رشد قارچ های کاندیدا را تشویق کند. کاندیدا اضافی در روده می تواند به کانال مقعدی برسد که ممکن است منجر به عفونت مخمری مقعدی شود.

اگرچه عفونت های مخمری می تواند اندام تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد، پزشکان آنها را بیماری مقاربتی نمی دانند. با این حال، افراد در صورت داشتن رابطه جنسی مقعدی با شریکی که دارای عفونت قارچی مقعدی است، بدون استفاده از کاندوم یا سایر روش‌های پیشگیری از بارداری، می‌توانند عفونت مخمری مقعدی را ایجاد یا منتقل کنند.

درمان های طبیعی برای عفونت مخمر مقعدی

افراد همچنین می توانند علائم خود را با داروهای طبیعی زیر مدیریت کنند.

پروبیوتیک ها

طبق یک مطالعه آزمایشگاهی 2019 محققان دریافتند که یک پروبیوتیک ترکیبی حاوی ساکارومایسس بولاردی ، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و سایرین به طور موثری از رشد کاندیدا تروپیکالیس و کاندیدا آلبیکنس که شایع ترین علت عفونت های مخمری است، جلوگیری می کند. علیرغم نتایج چشمگیر مطالعات، تعداد کمی از کارآزمایی‌های بالینی با کیفیت بالا که اثربخشی پروبیوتیک‌ ها را برای درمان عفونت‌های مخمری ارزیابی می‌کنند، وجود دارد.

یک بررسی دیگر از ده کارآزمایی کنترل تصادفی شده شواهدی یافت شد که نشان می‌دهد پروبیوتیک‌ها ممکن است اثربخشی درمان‌های سنتی ضد قارچ را افزایش دهند. نویسندگان این بررسی همچنین به شواهدی اشاره کردند که نشان می‌دهد مکمل‌های پروبیوتیک ممکن است دفعات عفونت‌های عودکننده را کاهش دهد.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضد میکروبی قوی است که ممکن است به مبارزه با رشد بیش از حد کاندیدا کمک کند. یافته های تحقیقات فعلی نشان می دهد که اسیدهای چرب با زنجیره متوسط، به ویژه اسید لوریک، مسئول اثرات ضد میکروبی روغن نارگیل هستند. اسیدهای چرب با زنجیره متوسط ​​می توانند باکتری ها و قارچ ها را با ایجاد اختلال در غشای سلولی آنها از بین ببرند.

در یک مطالعه آزمایشگاهی محققان مشاهده کردند روغن نارگیل به طور موثرتری از رشد کاندیدا آبلیکنس از برخی پروبیوتیک ها جلوگیری می کند. با این حال، روغن نارگیل در مقایسه با درمان های رایج OTC، مانند کتوکونازول و کلرهگزیدین، اثرات ضد قارچی ضعیف تری نشان داد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته ها ضروری است.

نویسندگان دیگری دریافتند که موش‌هایی که از رژیم‌های غذایی سرشار از روغن نارگیل استفاده می‌کردند، در مقایسه با موش‌هایی که از چربی گوشت گاو و روغن سویا تغذیه می‌کردند، میزان کاندیدا آبلیکنس روده را کاهش دادند.

روغن درخت چای

یک مطالعه نشان داد که روغن درخت چای می تواند به بهبود درمان عفونت های قارچی کمک کند. این مطالعه روغن را با داروی فلوکونازول برای کمک به درمان عفونت های عود کننده ترکیب کرد. سیر و آویشن: این مطالعه کرم حاوی سیر و آویشن را با کلوتریمازول مقایسه کرد. آنها دریافتند که هر دو کرم به یک اندازه در درمان عفونت های قارچی موثر هستند.

قبل از شروع هر گونه درمان جایگزین، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. برخی از روش ها اثرات ناشناخته ای دارند، می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا فقط بی اثر هستند.

سایر درمان های خانگی

افراد می توانند عفونت های مخمری خفیف را در خانه با داروهای ضد قارچ OTC درمان کنند. افراد همچنین می توانند از پمادهای کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون برای کاهش التهاب و خارش استفاده کنند. تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی ممکن است به تسریع روند بهبود و جلوگیری از عفونت مجدد کمک کند.

چگونه خطر ابتلا به عفونت مخمر مقعدی را کاهش دهیم؟

افراد می توانند خطر ابتلا به عفونت های مخمری مقعدی را با موارد زیر کاهش دهند:

• رعایت بهداشت مناسب
• حفظ وزن بدن مناسب
• شستشو بعد از شنا و ورزش
• استفاده از کاندوم و بند دندان در طول رابطه جنسی
• پوشیدن لباس زیر قابل تنفس و لباس های گشاد
• خوردن یک رژیم غذایی متعادل کم قند تصفیه شده و کربوهیدرات
• اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی معطر در ناحیه تناسلی و مقعد

افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری برای رشد بیش از حد کاندیدا و عفونت های قارچی باشند اگر:

• دیابت دارند.
• چاقی هستند.
• سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
• استفاده مکرر از آنتی بیوتیک ها

عفونت مخمر مقعدی چگونه درمان می شود؟

سازمان ملی اختلالات نادر (NORD) بیان می کند که عفونت های قارچی به ندرت در افراد سالم شدید است. درمان عفونت های قارچی بسته به شدت عفونت متفاوت است. پزشک ممکن است داروهای OTC را برای عفونت های مخمری خفیف تا متوسط ​​توصیه کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کلوتریمازول
• میکونازول (مونیستات)
• شیاف اسید بوریک
• بوتوکونازول

اگرچه بسیاری از داروهای عفونت قارچی OTC به طور خاص عفونت های واژن را هدف قرار می دهند، افراد می توانند با خیال راحت از آنها برای درمان عفونت های مخمری مقعدی نیز استفاده کنند. پزشک ممکن است درمان‌های قوی‌تری را برای افرادی که عفونت‌های قارچی شدید یا مزمن دارند و به داروهای معمولی پاسخ نمی‌دهند، تجویز کند.

داروهای تجویزی برای عفونت های مخمری مقعدی عبارتند از:

• نیستاتین (مایکوستاتین، نیستاپ)
• دی فلوکان (فلوکونازول)
• ترکونازول (ترازول)

اگرچه نادر است، اما عفونت قارچی می تواند به یک عفونت سیستمیک تبدیل شود که به غشای اندام های اطراف مانند قلب یا مغز گسترش می یابد. پزشکان می توانند کاندیدیازیس سیستمیک را با داروهای ضد قارچ خوراکی یا داخل وریدی (IV) درمان کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر افراد دارای علائم عفونت مخمری مقعدی هستند که چندین هفته طول می کشد، ممکن است بخواهند با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرند. افرادی که توصیه های درمانی را از یک مرکز مراقبت های بهداشتی دریافت می کنند، اما در عرض 1 تا 2 هفته بهبود قابل توجهی را تجربه نمی کنند، باید با پزشکت تماس بگیرند.

افراد همچنین در صورت مشاهده موارد زیر باید با پزشک تماس بگیرند:

• تب
• لرز
• فشار خون پایین
• ضربان قلب سریع
• تنفس سریع یا کم عمق
• خونریزی یا ترشح غیر معمول از مقعد

سخن آخر

عفونت مخمر مقعدی می تواند باعث خارش ناراحت کننده شود، اما به ندرت نشان دهنده یک اورژانس پزشکی است. پزشکان می توانند داروهای ضد قارچی را تجویز کنند که از رشد قارچ جلوگیری می کند. اگرچه عفونت های قارچی مسری نیستند، اما افراد می توانند عفونت قارچی را به شریک جنسی خود منتقل کنند. افراد زمانی به عفونت های قارچی مبتلا می شوند که قارچ های مخمری در سطح پوست یا داخل بدن خود رشد کنند. افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف، دیابت یا چاقی هستند ممکن است خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهند.

درمان عفونت های مخمری به میزان جدی بودن عفونت بستگی دارد. برای اکثر افراد سالم بدون سیستم ایمنی ضعیف، عفونت های قارچی شدید نیستند و به راحتی قابل درمان نیستند. اما نتیجه بستگی به تلاش دارد. به عبارت دیگر، برای اطمینان از پاک شدن کامل عفونت، کل روند درمانی را تمام کنید.