زخم بینی و علل آن

زخم بینی ممکن است به دلایل زیادی مانند آلرژی، رینیت یا استفاده مکرر و طولانی مدت از اسپری های بینی ظاهر شوند. این زخم ها می توانند باعث خونریزی اندک بینی و خشکی در سوراخ های بینی شوند. زخم ها اغلب به دلیل شرایط خفیف ظاهر می شوند که جدی نیستند و درمان نسبتاً آسانی دارند.

اگر زخم ‌های بینی باعث درد یا خونریزی بیش از حد شود، ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری جدی‌تر مانند عفونت یا سرطان باشد. بنابراین، اگر متوجه زخم‌هایی در بینی شدید که با گذشت زمان بهبود نمی‌یابند، باید برای ارزیابی و درمان به پزشک مراجعه کنید.

شایع ترین علل زخم بینی

زخم بینی می تواند علل مختلفی داشته باشد که در برخی شرایط ممکن است جدی باشد. اما به طور کلی برخی از علل زخم بینی، عبارتند از:

آبسه پوستی

آبسه پوستی یک کیسه پر از چرک است که درست در زیر پوست ایجاد شده است. این بیماری در اثر ورود باکتری ها به زیر پوست، معمولاً از طریق یک بریدگی یا خراش کوچک، و شروع به تکثیر ایجاد می شود. بدن با هجوم گلبول‌های سفید خون مبارزه می‌کند که برخی از بافت‌های عفونی را می‌کشد، اما در حفره باقی‌مانده چرک ایجاد می‌کند.

علائم آبسه پوستی شامل یک توده چرک بزرگ، قرمز، متورم و دردناک در هر نقطه از بدن در زیر پوست است. که ممکن است همراه با آن تب، لرز و بدن درد ناشی از عفونت وجود داشته باشد. اگر درمان نشود، خطر بزرگ شدن آبسه، انتشار و ایجاد بیماری جدی وجود دارد.

آبسه پوستی از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. یک آبسه کوچک ممکن است خود به خود و از طریق سیستم ایمنی بدن بهبود یابد. اما برخی از آنها باید در مطب پزشک تخلیه شوند. همچنین پزشک معمولا آنتی بیوتیک تجویز می کند. تمیز نگه داشتن پوست و استفاده از لباس ها و حوله های تمیز به اطمینان از عدم عود آبسه کمک می کند.

پلی کندریت عود کننده

پلی کندریت عودکننده یک اختلال اپیزودیک، التهابی و مخرب است که عمدتاً غضروف گوش و بینی را درگیر می کند. همچنین می تواند به طور بالقوه بر روی چشم ها، دریچه های قلب، کلیه ها، مفاصل، پوست و رگ های خونی تاثیر بگذارد. برای درمان پلی کندریت عودکننده حتما باید به پزشک کنید. داروهایی مانند NSAID ها و استروئیدها معمولاً برای این عارضه تجویز می شوند.

جوش

زخم های بینی نیز می توانند به دلیل ظهور جوش بروز پیدا کنند. جوش ها به دلیل التهاب و عفونت فولیکول مو ایجاد می شوند که می تواند باعث درد و ترشح چرک شود. لازم است از دستکاری یا فشار دادن جوش خودداری کنید، زیرا می تواند منجر به عفونت و ایجاد زخم های بیشتر شود. برای خلاص شدن از شر جوش، باید ناحیه را تمیز و هیدراته نگه دارید. می توانید از محصولاتی که توسط متخصص پوست توصیه می شود مانند کرم جوش یا ژل خشک کننده استفاده کنید..

به جوش‌ها کومدون، لکه‌ها یا «زیت» نیز می‌گویند. از نظر پزشکی، جوش های پوستی کوچک پر از چربی، سلول های مرده پوست و باکتری هستند. جوش ها اغلب ابتدا در سن بلوغ ظاهر می شوند، زمانی که هورمون ها باعث افزایش تولید چربی در پوست می شوند و گاهی اوقات منافذ را می بندند. بیشتر نوجوانان 13 تا 17 ساله مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

علائم این عارضه شامل منافذ مسدود شده است که ممکن است روی سطح صاف و سیاه به نظر برسند، زیرا چربی هنگام قرار گرفتن در معرض هوا تیره می شود. منافذ مسدود شده ای که روی سطح سفید به نظر می رسند به این دلیل است که با سلول های مرده پوست بسته شده اند. یا تاول های متورم، زرد یا سفید و پر از چرک که با پوست قرمز احاطه شده اند.

شیوع جوش های روی پوست می تواند کیفیت زندگی را مختل کرده و فرد را نسبت به ظاهر خود آگاه کند و باعث ایجاد درد و ناراحتی در پوست شود. مزاجعه به یک پزشک می‌تواند به مدیریت این بیماری کمک کند. جوش ها از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شوند و درمان آن ها شامل بهبود رژیم غذایی است. همچنین تمیز نگه داشتن پوست، مو، دستمال و حوله و استفاده از داروهای بدون نسخه برای درمان جوش ها توصیه می شود.

سرطان سر و گردن

زخم هایی که در حفره بینی پایدار هستند، بهبود نمی یابند و به درمان پاسخ نمی دهند، ممکن است نشانه سرطان باشند. زخم های بدخیم بینی معمولاً خونریزی می کنند و باعث آبریزش بینی، گزگز صورت یا فشار داخل گوش می شوند.

در این خصوص مراجعه به پزشک بسیار ضروری است زیرا پزشک علائم شما را ارزیابی می کند و برای تأیید تشخیص آزمایش تجویز می کند. اگر احتمال سرطان وجود داشته باشد، درمان به ویژگی‌های سلول‌های سرطانی، محل پیدا شدن آن و سن بیمار بستگی دارد. درمان ممکن است شامل استفاده از داروها و یا شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی باشد.

پنج نوع اصلی سرطان سر و گردن وجود دارد که همگی با توجه به قسمتی از بدن که در آن رخ می دهد، نامگذاری می شوند که عبارتند از:

• دهان
• سرطان غدد بزاقی
• حنجره (جعبه صدا)
• حفره بینی و سینوس
• نازوفارنکس (راه عبور هوا از پشت بینی)

بیشتر این سرطان‌ها کارسینوم سلول سنگفرشی (SCCs) هستند، به این معنی که از سلول‌های صاف (صفحه‌ای) که لایه سطحی نازک ساختارهای سر و گردن را تشکیل می‌دهند، شروع می‌شوند. تشخیص قطعی سرطان سر و گردن بدون آزمایش آزمایشگاهی و بیوپسی غیرممکن است. همچنین درمان احتمالاً شامل جراحی و شیمی درمانی می باشد.

گرانولوماتوز وگنر

گرانولوماتوز Wegener، که اخیراً به نام گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت تغییر نام داده شده است، اختلالی است که در آن سیستم ایمنی نامنظم باعث التهاب گسترده عروق خونی کوچک در سراسر بدن می شود. این منجر به کندتر یا اختلال در جریان خون به بینی، سینوس ها، گلو، ریه ها و کلیه ها می شود.

علائم می تواند گسترده باشد و قسمت های مختلف بدن مانند چشم ها و گوش ها یا سیستم تنفسی را تحت تاثیر قرار دهد، اما معمولاً به طور کلی با تب، خستگی، از دست دادن اشتها و کاهش وزن شروع می شود. با درمان، بهبودی کامل امکان پذیر است. با این حال، این وضعیت می تواند کشنده باشد. درمان ها شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی به منظور کنترل بیماری در کوتاه مدت و بلند مدت است.

آلرژی های مزمن

آلرژی یکی از شایع ترین علل التهاب در مجاری تنفسی بینی است. به عنوان مثال، آنها می توانند پس از تماس با خز حیوانات، گرد و غبار یا گرده ایجاد شوند و پوشش بافت بینی را شکننده تر و مستعد ایجاد زخم کنند. دمیدن مداوم بینی نیز می تواند پوست اطراف و داخل بینی را تحریک کند و ممکن است منجر به خشکی پوست و دلمه شود.

برای درمان باید محرک زمینه ای ایجاد کننده آلرژی را شناسایی کنید تا بتوان از آن جلوگیری کرد. آنتی هیستامین ها، طبق تجویز پزشک، می توانند به تسکین علائم و همچنین مصرف مایعات کافی کمک کنند. انجام استنشاق بخار و ماندن در محیط های مرطوب نیز می تواند به هیدراته نگه داشتن پوست بینی کمک کند و از بروز زخم های بیشتر جلوگیری کند.

آلرژی فصلی، حساسیت به گرده، کپک و سایر محرک ها باعث احتقان بینی، آبریزش بینی، عطسه، خارش چشم و گلو درد می شود. آلرژی فصلی معمولا در دوران کودکی شروع می شود، اما می تواند در هر سنی بروز پیدا کند، به ویژه در میان افرادی که سابقه خانوادگی دارند. حرکت به یک منطقه جغرافیایی متفاوت ممکن است باعث ایجاد آلرژی در فردی با استعداد ژنتیکی شود. هرکسی که آسم دارد احتمالا در معرض بیشتری از آلرژی فصلی در بزرگسالی قرار دارد.

گاهی اوقات علائم آلرژی مزمن در واقع ناشی از “رینیت بارداری” (احتقان بینی و عطسه به دلیل تأثیر هورمون های بارداری بر بافت بینی) است. اغلب تصور می شود که آلرژی شروع سرماخوردگی است، اما سرماخوردگی بدون درمان برطرف می شود. در حالی که آلرژی ها ادامه می یابند، هرگز بهتر یا بدتر نمی شوند و می توانند کیفیت زندگی را مختل کنند.

تشخیص آلرژی تنها توسط متخصص انجام می شود که از آزمایشات پوستی و آزمایش خون استفاده می کند. هیچ درمانی برای آلرژی فصلی وجود ندارد اما علائم را می توان برای راحتی و تسکین بیشتر مدیریت کرد. آنتی هیستامین ها، اسپری های بینی کورتیکواستروئیدی و ایمونوتراپی یا “شات های آلرژی” می توانند بسیار موثر باشند.

تاول (پمفیگوس)

پمفیگوس یک اختلال خود ایمنی است، به این معنی که سیستم ایمنی به سلول های سالم در پوست و دهان حمله می کند و باعث ایجاد تاول و زخم می شود. این یک بیماری نادر است و پزشکان به طور کامل از علت آن مطمئن نیستند. پمفیگوس یک بیماری سیستم ایمنی است و با داروهای تجویزی مانند کورتیکواستروئیدها درمان می شود.

لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که باعث التهاب و درد می شود. برخی از افراد هر از گاهی دچار زخم در دهان و بینی می شوند. همه افراد مبتلا به لوپوس علائم مختلفی را تجربه می کنند و می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند.

درماتیت تماسی آلرژیک بینی

درماتیت تماسی آلرژیک به این معنی است که پوست در اثر لمس یک محرک دچار واکنش آلرژیک، التهاب و تحریک شده است. “تماس” یعنی واکنش آلرژیک ناشی از لمس یک چیز نه مصرف آن. مواجهه اول با این ماده باعث حساس شدن سیستم ایمنی می شود و سپس مواجهه دوم در واقع باعث بروز علائم می شود.

شایع ترین علل درماتیت تماسی آلرژیک، عبارتند از:

• پیچک سمی
• انواع مختلفی از عطرها، از جمله آنهایی که در صابون ها، نرم کننده ها و مواد شوینده یافت می شوند.
• نیکل، فلزی که اغلب در سگک کمربند، دکمه‌های شلوار و جواهرات از جمله جواهرات استفاده می‌شود.

علائم درماتیت تماسی شامل قرمزی، خارش، پوسته پوسته شدن پوست است که ممکن است به دلیل تحریک و التهاب دردناک باشد. تشخیص این نوع آلرژی ابتدا با اجتناب از تماس با هر ماده مشکوک انجام می گیرید تا مشخص شود آیا درماتیت از بین می رود یا خیر. اگر نتایج قطعی نباشد می توان پچ تست را انجام داد.

درمان این آلرژی شامل پرهیز کامل از ماده تحریک کننده آلرژی و استفاده از کرم استروئیدی موضعی طبق تجویز است. کمپرس خنک و لوسیون کالامین نیز می تواند به تسکین ناراحتی کمک کند.

آکنه روزاسه

روزاسه یک بیماری طولانی مدت است که پوست و گاهی چشم ها را درگیر می کند. آکنه روزاسه نوعی روزاسه است که باعث ایجاد جوش و قرمزی می شود. روزاسه در زنان و افرادی که پوست روشن دارند بیشتر دیده می شود. این بیماری اغلب افراد میانسال و مسن را مبتلا می کند. مراجعه به پزشک و تشخیص زود هگنام همراه با استفاده از ژل بریموناید، لیزر درمانی و حتی آنتی بیوتیک می تواند به بهبود علائم شما کمک کند.

محیط های خشک

تغییرات آب و هوایی، به ویژه در فصل زمستان که هوا خشک می شود، می تواند منجر به ایجاد زخم در بینی شود. همچنین ممکن است متوجه شوید که پوست صورت و لب هایتان خشک و پوسته پوسته شده است. برای رفع این تغییرات، اطمینان از رطوبت کافی در خانه مهم است. شما می توانید این کار را با استفاده از یک مرطوب کننده انجام دهید. همچنین باید در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا از هیدراتاسیون خود مطمئن شوید.

استفاده طولانی مدت از اسپری بینی

استفاده از اسپری های ضد احتقان بینی برای مدت طولانی می تواند مجاری تنفسی بینی را خشک کرده و منجر به ایجاد زخم شود. همچنین استفاده بیش از حد ممکن است اثر بازگشتی نیز داشته باشد که در آن بدن ترشحات بینی بیشتری تولید می کند. این ممکن است باعث افزایش التهاب در بافت بینی شود.

در حالت ایده آل باید فقط تا 5 روز از اسپری های بینی دارویی استفاده کنید. می‌توانید این محلول‌ها را با محلول‌های نمکی طبیعی و هیپرتونیک، که اغلب با آب دریا ساخته می‌شوند، تعویض کنید.

سینوزیت

سینوزیت یک التهاب در حفره های بینی است که علائمی مانند سردرد، آبریزش بینی و درد صورت را ایجاد می کند. آبریزش بیش از حد بینی می تواند راه های هوایی بینی را تحریک کرده و باعث ایجاد دلمه در داخل سوراخ های بینی شود. برای تعیین بهترین رویکرد درمانی باید توسط پزشک معاینه شوید. پزشک ممکن است آنتی بیوتیک، داروهای خلط آور یا داروهای ضد التهابی را توصیه کند. در برخی موارد، مانند سینوزیت مزمن، پزشک ممکن است داروهای ضد احتقان را نیز تجویز کند. می توانید سایر درمان های خانگی برای سینوزیت را که برای تکمیل درمان پزشکی خود در نظر بگیرید.

مواد شیمیایی تحریک کننده

برخی از مواد شیمیایی مانند محصولات پاک کننده ساینده، مواد شیمیایی صنعتی یا دود سیگار نیز می توانند باعث تحریک بینی و ایجاد زخم شوند. در بیشتر موارد، تماس با مواد شیمیایی می‌تواند علائم تنفسی مانند سرفه و مشکل در تنفس را نیز ایجاد کند. در این مورد، مهم است که از تماس با مواد تحریک کننده خودداری کنید و پوست بینی را تا حد امکان مرطوب نگه دارید. اگر در تنفس مشکل دارید، باید فوراً برای شروع درمان به پزشک مراجعه کنید.

جراحات

صدمات خفیف مانند مالش، خاراندن یا ضربه زدن به بینی می تواند به پوست ظریف سوراخ بینی آسیب برساند. این وضعیت می تواند منجر به خونریزی و تشکیل زخم شود. کودکان کوچک تمایل دارند اشیاء کوچک را وارد بینی خود کنند که ممکن است منجر به خونریزی شود.

درمان آسیب و زخم برای جلوگیری از چرک مهم است. زخم ها را باید با آب و صابون ملایم تمیز نگه دارید و برای بهبودی کافی باید از دستکاری زخم خودداری کنید.

مصرف مواد مخدر

استنشاق داروهایی مانند کوکائین یا پوپر می تواند باعث خونریزی و آسیب جدی به بینی داخلی شود. این داروها می توانند مخاط را خشک کنند که می تواند منجر به زخم هایی شود که به سختی بهبود می یابند. بنابراین لازم است از مصرف دارو خودداری کنید و پوست داخلی بینی را با نوشیدن آب فراوان و استفاده از مرطوب کننده مرطوب نگه دارید.

عفونت HIV

عفونت HIV می‌تواند باعث سینوزیت و رینیت شود. اینها بیماری‌هایی هستند که با التهاب در مجاری هوایی بینی با هم بروز پیدا می کنند. اچ‌آی‌وی همچنین می‌تواند باعث ایجاد زخم های دردناک در کنار بینی شود که خونریزی می‌کند و مدت زیادی طول می‌کشد تا بهبود یابد. برخی از زخم های شایع مرتبط با HIV شامل آبسه تیغه بینی، زخم تبخال و سارکوم کاپوزی است.

برای درمان عفونت HIV مهم است که تحت نظر پزشک باشید. هدف از درمان، مهار تکثیر ویروس و مدیریت علائم است. پزشک ممکن است یک داروی ضد ویروسی برای دستیابی به این نتایج تجویز کند.

تبخال

ویروس هرپس سیمپلکس می تواند منجر به ایجاد زخم در داخل و خارج بینی شود. زخم‌های تبخال معمولاً شبیه تاول‌های کوچک پر از مایع هستند که در صورت پاره شدن مایع شفافی آزاد می‌کنند. هنگامی که پخش می شود، مایع می تواند ویروس را به سایر قسمت های بدن منتقل کند و در نتیجه تاول های تبخال در سایر قسمت های بدن ایجاد شود. باید از پاره شدن و حتی لمس این تاول ها خودداری کنید. تجویز درمان معمولاً شامل استفاده از داروهای ضد ویروسی خوراکی یا موضعی است.

زائده غیر بولوز

ایمپتیگو غیر بولوز عفونتی است که توسط باکتری هایی مانند استرپتوکوک پیوژنز یا استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود. این عفونت منجر به زخم های کوچک روی پوست می شود که حاوی چرک و پوسته به رنگ زرد یا طلایی خواهد شد. این پوسته ها می توانند روی بینی و اطراف لب ها ظاهر شوند. زرد زخم غیر بولوز در کودکان و بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند شایع‌تر است. اگر متوجه علائم زائد غیر بولوز شدید، باید برای ارزیابی برای شروع درمان مناسب به متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های موضعی را تجویز کند.

درمان زخم بینی

زخم های بینی اغلب خود به خود یا با حداقل درمان برطرف می شوند. در این بین، موارد زیر می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند:

• مصرف داروهای مسکن بدون نسخه
• استفاده از یک محصول تسکین دهنده، مانند ژله نفتی
• اجتناب از تحریک بیشتر، مانند دست زدن یا مالیدن آن ناحیه

گزینه درمانی اصلی زخم بینی به علت ایجاد آن بستگی دارد. زخم ها و دلمه های غیر عفونی معمولاً طی چند روز خود به خود از بین می روند. مهم است که زخم ها را در حین بهبودی دستکاری نکنید. پزشکان معمولاً نیاز به درمان عفونت‌های باکتریایی با آنتی‌بیوتیک دارند. لوپوس یک بیماری طولانی مدت بدون درمان است. علائم به مرور زمان ظاهر می شوند و از بین می روند و درمان شامل مصرف داروهایی مانند استروئیدها و سرکوب کننده های ایمنی برای مدیریت علائم است.

اگر سرطان سینوس پارانازال و حفره بینی عامل ایجاد زخم در بینی شما باشد، برنامه درمانی معمولاً شامل ترکیبی از شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی است.

خطرات و عوارض ناشی از زخم بینی

زخم های بینی معمولاً جدی نیستند، اما اگر خیلی بزرگ شوند یا در مکان نامناسبی قرار بگیرند، گاهی اوقات می توانند علائم ناراحت کننده ای ایجاد کنند. حتی زخم های بینی در برخی شرایط می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد. زخم های بینی بزرگ یا ناخوشایند می تواند در تنفس شما اختلال ایجاد کند، به خصوص اگر مشکلاتی مانند التهاب یا خونریزی بینی را نیز تجربه می کنید.

اگر شرایطی مانند عفونت یا آلرژی باعث بروز زخم ها شده باشد، ممکن است وضعیت شما جدی تری باشد. بنابراین دریافت درمان مناسب باید از ایجاد پوسته های بیشتر بینی جلوگیری کند و به سایر علائم نیز کمک کند. در موارد نادر، یک برآمدگی پوسته‌دار در مجرای بینی که از بین نمی‌رود، می‌تواند تومور باشد تا یک زخم معمولی. در صورت وجود خطر سرطان ممکن است نیاز به برداشتن آن باشد.

سخن آخر

پوست داخل بینی حساس است و به راحتی آسیب می بیند یا تحریک می شود. این می تواند منجر به زخم یا دلمه شود. اینها معمولاً خود به خود از بین می روند. اگر زخم ها پایدار هستند و به خصوص اگر علائم دیگری وجود دارد، مهم است که با پزشک مشورت کنید.. اکثر زخم ها باید در حدود یک هفته بهبود یابند، بنابراین تا زمانی که هیچ مشکلی مانند خونریزی یا مشکلات تنفسی وجود نداشته باشد، معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک نخواهید داشت. با این حال، اگر زخم های شما از بین نمی رود، علائم دیگری را تجربه می کنید، یا به نظر می رسد که به طور مکرر دچار آن می شوید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.