علت درد گوش بیرونی چیست؟

علت درد گوش بیرونی چیست؟

علت درد گوش بیرونی اغلب می تواند ناشی از شرایط محیطی مانند قرار گرفتن در معرض آب یا سرمای شدید هوا باشد. این شرایط محیطی ممکن است منجر به سرمازدگی گوش بیرونی شود. دلایل دیگر درد گوش بیرونی می تواند شامل تحریک اشیای خارجی مانند سواب پنبه یا انگشتان باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد علل و گزینه های درمان، ادامه مقاله را تا انتها بخوانید.

علائم درد گوش بیرونی

درد گوش بیرونی معمولاً با ناراحتی خفیف شروع می شود. حتی در اغلب موارد با کشیدن گوش یا فشار آوردن بر برآمدگی (تراگوس) جلوی گوش تشدید می شود. در شروع علائم درد گوش خارجی، ظاهر گوش معمولاً تغییر نمی کند. ممکن است گوش شما قرمز، متورم یا بدشکل به نظر نرسد، بنابراین علائم اولیه ممکن است به راحتی نادیده گرفته شوند. با این حال، گوش بیرونی چیزی فراتر از قسمت غضروفی و گوشتی است که برای گوشواره استفاده می شود.

علائم درد گوش بیرونی ممکن است با موارد زیر ظاهر شود:

• خارش داخل مجرای گوش
• قرمزی خفیف داخل گوش
• خارج شدن مقداری مایع شفاف و بدون بو از گوش

علائم شدیدتر درد گوش بیرونی

درد گوش بیرونی و علائم مرتبط با آن در صورت عدم درمان می تواند موارد زیر را شامل شود:

• قرمزی و تورم گوش
• کاهش یا خفه شدن شنوایی
• تخلیه مایع بیش از حد یا چرک
• دردی که از گوش به صورت یا گردن منتقل می شود.

شایع ترین علل درد گوش خارجی

بیشتر درد گوش خارجی ناشی از عفونت مجرای گوش خارجی یا اوتیت خارجی است. جزئیات زیر ممکن است به شما در درک بهتر علائم و زمان و نیاز به مراجعه به پزشک کمک کند.

تحریک

تحریک گوش خارجی می تواند منجر به درد شود. دو عامل اساسی که می توانند منجر به تحریک گوش شوند، عبارتند از:

• خراشیدگی یا سایش: تمیز کردن بیش از حد گوش با پنبه یا خاراندن داخل گوش با انگشت می تواند منجر به تحریک پوست و رشد باکتری ها می شود.
• حساسیت: جواهرات یا محصولات مو می توانند باعث تحریک حساسیت به پوست و ایجاد عفونت شوند.

انسداد

شرایطی که منجر به رطوبت اضافی داخل مجرای گوش می شود، محیطی ایده آل برای رشد باکتری ها ایجاد می کند. برخی از عواملی که ممکن است منجر به انسداد گوش شوند، عبارتند از:

• عوامل محیطی: عوامل خارجی مانند شنا و تعریق رطوبت را مستقیماً در مجرای گوش قرار می دهند. قرار گرفتن مکرر می تواند منجر به رشد باکتری و عفونت در آینده شود.
• عوامل ساختاری: برخی از افراد دارای مجاری باریک گوش هستند که تخلیه رطوبت را دشوارتر کرده و باعث رشد و عفونت باکتری ها می شود.
• دستگاه ها: وسایلی که مستقیماً در گوش خود قرار می دهید، مانند هدفون یا سمعک، همچنین می تواند باعث تجمع آب اضافی و درد گوش شوند.

گوش شناگر (اوتیت خارجی)

گوش شناگر یا اوتیت خارجی، عفونت مجاری است که از پرده گوش تا دهانه گوش ادامه دارد. علت آن هر چیزی مانند باکتری، قارچ یا ویروسی که وارد کانال گوش شود، می تواند باشد. آبی که بعد از شنا در داخل گوش باقی می ماند، یک علت شایع است. علاوه بر آن، سواب پنبه ای که برای تمیز کردن استفاده می شود یا گوش هایی که باعث تحریک می شوند.

کودکان بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند، زیرا آنها مجاری گوش باریک تری دارند که به خوبی تخلیه نمی شوند. علائم اولیه شامل قرمزی، خارش و ناراحتی در داخل گوش و گاهی اوقات همراه با تخلیه مایع شفاف است.

حتی علائم خفیف باید درمان شوند زیرا به سرعت می توانند شرایط بیمار را بدتر کنند. عفونت می تواند گسترش یافته و تشدید شود و با افزایش تخلیه، تورم، تب و از دست دادن شنوایی بسیار دردناک شود.

تشخیص از طریق شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی مجرای گوش انجام می شود. آزمایشات آزمایشگاهی ممکن است بر روی نمونه ای از ترشحات از گوش انجام شود.

درمان شامل تمیز کردن مجرای گوش توسط پزشک و ترشحات و تجویز قطره گوش آنتی بیوتیکی و یا استروئیدی است.

پلی کوندریت عود کننده

پلی کوندریت عود کننده نوعی اختلال است که در آن نقایصی در غضروف و سایر بافتهای بدن از جمله گوش، بینی، چشم، مفاصل و دستگاه تنفسی ایجاد می شود. این وضعیت یک بیماری نادر محسوب می شود. علائم آن در هر مورد بسیار متفاوت است.

سرمازدگی خفیف گوش ها

سرمازدگی آسیب بافتی، ناشی از قرار گرفتن در معرض سرما (در دمای کمتر از 32 درجه سانتیگراد یا 0 درجه سانتیگراد) است. این بیماری بیشتر در افرادی مشاهده می شود که فعالیت های تفریحی مانند شکار یا ورزش های برفی انجام می دهند. همچنین در افرادی که دارای اختلال روانی هستند، احتمال بروز آن وجود دارد. علائم اصلی سرمازدگی خفیف گوش ها، گوش متورم، بی حسی گوش، درد گوش خارجی، قرمزی گوش، آبی شدن یا بنفش شدن گوش از سرما است.

سلولیت

سلولیت عفونت باکتریایی لایه های عمیق پوست است. این وضعیت می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود، اما بیشتر در پاها، ساق پا و صورت شایع است.

اگر باکتری های استافیلوکوک از طریق برش، خراش یا عفونت پوستی موجود مانند لک یا اگزما وارد پوست آسیب دیده شوند، این بیماری ممکن است بروز پیدا کند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند کورتیکواستروئیدها مصرف می کنند و تحت یا شیمی درمانی قرار گرفته اند یا هر گونه اختلال در گردش خون دارند و یا به دیابت یا هر بیماری عروقی مبتلا هستند، در معرض ابتلا به سلولیت قرار دارند. علائم تا حدودی به تدریج ظاهر می شوند و شامل درد و قرمزی پوست می شوند.

در صورت عدم درمان سلولیت، عفونت می تواند شدید شود، چرک ایجاد کرده و بافت اطراف آن را از بین ببرد. در موارد نادر، عفونت می تواند باعث مسمومیت خون یا مننژیت شود. علائم مانند درد شدید، تب، عرق سرد و ضربان قلب سریع باید بلافاصله توسط پزشک بررسی شود.

تشخیص سلولیت از طریق معاینه فیزیکی انجام می شود. درمان آن شامل آنتی بیوتیک ها، تمیز نگه داشتن زخم و گاهی جراحی برای برداشتن بافت مرده است. سلولیت اغلب عود می کند، بنابراین درمان هرگونه بیماری زمینه ای و بهبود سیستم ایمنی بدن با استراحت و تغذیه خوب بسیار مهم است.

اگزما (درماتیت آتوپیک)

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری مزمن پوستی مسری است که باعث ایجاد خارش می شود. این بیماری به دلیل شرایط ژنتیکی ایجاد می شود که بر توانایی پوست در محافظت از خود در برابر باکتری ها و آلرژن ها تأثیر می گذارد.

درمان و تسکین درد گوش بیرونی

در صورت مشکوک بودن به عفونت گوش به پزشک مراجعه کنید. پزشک به شما کمک می کند تا عفونت خود را برطرف کرده و گوش شما را ترمیم کند.

• زهکشی یا تمیز کردن: پزشک از مکش یا دستگاه کوچکی برای تخلیه آب و پاکسازی زباله، جرم گوش یا پوست اضافی استفاده می کند. تمیز کردن صحیح به قطره های گوش آنتی بیوتیک اجازه می دهد تا آزادانه در تمام مناطق آلوده گوش حرکت کند. بسته به میزان انسداد یا تورم، پزشک ممکن است پنبه یا گاز را در گوش قرار دهد باعث تخلیه شود.
• قطره گوش: پزشک قطره گوش را که با باکتری ها و قارچ ها مبارزه می کنند تجویز خواهد کرد. قطره همچنین التهاب را کاهش می دهد و به تعادل pH طبیعی گوش شما کمک می کند. مطمئن شوید که از قطره های گوش خود طبق دستور استفاده می کنید.
• داروهای ضد درد: برای تسکین علائم درد گوش بیرونی، پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) بدون نسخه را تجویز کند. تا زمانی که درد یا ترشحات متوقف نشده است از هدفون، سمعک یا گوشی روی گوش استفاده نکنید.

پیشگیری از درد گوش بیرونی

برای جلوگیری از علائم درد گوش خارجی، سعی کنید موارد زیر را در روال خود رعایت کنید.

• گوش های خود را خشک نگه دارید: گوش های خود را پس از قرار گرفتن در معرض رطوبت ناشی از شنا یا حمام خشک کنید. سر خود را به پهلو بچسبانید تا آب از مجرای گوش خارج شود و گوش خارجی را به آرامی با یک حوله پاک کنید.
• اجسام خارجی را در گوش خود قرار ندهید: سعی نکنید با اشیاء مانند سواب پنبه (Q-tips) یا گیره کاغذ، موم گوش را خارج کنید. این موارد نه تنها باعث تحریک پوست در گوش شما می شوند، بلکه می توانند مواد را در عمق کانال گوش شما قرار دهند. حتی انسداد و تجمع رطوبت را بدتر کنند.
• از گوش های خود در برابر عوامل محرک محافظت کنید: از نوع و کیفیت جواهرات و سوراخ هایی که در گوش خود استفاده می کنید آگاه باشید. سعی کنید با استفاده از گلوله های پنبه، کانال گوش خود را در برابر اسپری ها و رنگ موها محافظت کنید.

سوالاتی که پزشک ممکن است در مورد درد گوش خارجی بپرسد، عبارتند از:

• آیا چیزی از گوش (های) شما بیرون می آید؟
• آیا از سمعک یا هدفون استفاده می کنید؟
• آیا اغلب با وان آب گرم، استخرها یا سایر منابع آب ایستاده در تماس هستید؟

منبع:

https://www.buoyhealth.com/learn/outer-ear-pain

[advisers limit=3 online =true skill=”2″]