اختلال عملکرد شیپور استاش

شیپور استاش، لوله‌های کوچکی هستند که بین گوش‌های میانی و بالای گلو قرار دارند. آنها مسئول یکسان کردن فشار گوش و تخلیه مایع از گوش میانی، بخشی از گوش در پشت پرده گوش هستند. شیپورهای استاش معمولا بسته می شوند، مگر در مواقعی که غذا می جوید، قورت می دهید یا خمیازه می کشید. این گذرگاه ها اندازه کوچکی دارند و به دلایل مختلفی می توانند بسته شوند. بسته شدن شیپور استاش می تواند باعث درد گوش، مشکلات شنوایی و احساس پری گوش شود. چنین پدیده ای به عنوان اختلال عملکرد شیپور استاش (ETD) نامیده می شود. اختلال عملکرد شیپور استاش، یک بیماری نسبتا شایع است. بسته به علت، ممکن است خود به خود یا از طریق اقدامات درمانی ساده در خانه برطرف شود. موارد شدید یا عود کننده ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص گوش و حلق بینی داشته باشد.

علائم اختلال عملکرد شیپور استاش

ETD ممکن است منجر به بروز برخی علائم شود، از جمله:

• درد
• تغییر در شنوایی
• احساس پری در گوش
• احساس غلغلک در گوش
• صداهای کلیک یا پاپ کردن
• احساس می‌کنید که گوش‌های شما “به هم بسته است”
• صدای زنگ در گوش که به نام وزوز گوش نیز شناخته می شود.

مدت زمان ماندگاری علائم ETD به علت اولیه بستگی دارد. برای مثال، علائم ناشی از تغییرات ارتفاع ممکن است پس از بازگشت به ارتفاعی که به آن عادت داشتید، برطرف شود. بیماری ها و سایر علل ETD ممکن است منجر به علائم طولانی تر شوند.

چه چیزی باعث اختلال عملکرد شیپور استاش می شود؟

آلرژی ها و بیماری هایی مانند سرماخوردگی شایع ترین علل ETD هستند. این شرایط ممکن است باعث التهاب و انسداد شیپور استاش شود. افراد مبتلا به عفونت سینوسی بیشتر احتمال دارد که به این وضعیت مبتلا شوند. تغییرات ارتفاع نیز می تواند مشکلاتی در گوش شما ایجاد کند. ممکن است اثرات تغییر ارتفاع را از موارد زیر تجربه کنید:

• پیاده روی
• سفر در میان کوه ها
• پرواز در هواپیما
• سوار بر آسانسور

شایع ترین علت اختلال عملکرد شیپور استاش زمانی است که شیپور ملتهب و مخاط یا مایع ایجاد می شود. این می تواند ناشی از سرماخوردگی، آنفولانزا، عفونت سینوسی یا آلرژی باشد. برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای اختلال عملکرد شیپور استاش هستند. آنها عبارتند از:

کودکان. لوله های استاش آنها کوتاه تر و صاف تر از لوله های یک بزرگسال است. این کار باعث می شود که میکروب ها به گوش میانی راحت تر و مایعات در آنجا به دام بیفتند. همچنین سیستم ایمنی کودکان به طور کامل توسعه نیافته است. این امر مبارزه با عفونت ها را برای آنها سخت تر می کند.

افرادی که سیگار می کشند. سیگار کشیدن به مژک ها (موهای ریز که مخاط را از گوش میانی به پشت بینی می برد) آسیب می رساند. این می تواند به جمع شدن مخاط در لوله ها اجازه دهد.

افرادی که چاق هستند. رسوبات چربی در اطراف لوله ها می تواند منجر به اختلال عملکرد شیپور استاش شود.

افراد مبتلا به آلرژی ممکن است مخاط و احتقان بیشتری را تجربه کنند که منجر به افزایش خطر می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائم شما شدید بود یا بیش از دو هفته طول کشید به پزشک مراجعه کنید. کودکان به احتمال زیاد باید برای اختلال عملکرد شیپور استاش به پزشک مراجعه کنند. این به این دلیل است که آنها در کل در معرض خطر بالاتر ابتلا به عفونت گوش هستند. درد ناشی از ETD می تواند شبیه به درد عفونت گوش باشد.

تشخیص و درمان اختلال عملکرد شیپور استاش

ETD از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. ابتدا پزشک از شما در مورد درد، تغییرات شنوایی یا سایر علائمی که تجربه می کنید می پرسد. سپس پزشک به داخل گوش شما نگاه می کند و مجرای گوش و مجراهای داخل بینی و گلو را به دقت بررسی می کند.

گاهی اوقات ETD ممکن است با سایر شرایط مربوط به گوش اشتباه گرفته شود. یک مثال باز بودن غیر طبیعی شیپور استاش است. این وضعیتی است که در آن لوله ها اغلب خود به خود باز می شوند.

ETD معمولاً بدون درمان برطرف می شود. اما اگر علائم شما شدید است یا بیش از دو هفته ادامه دارد، با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید. درمان ETD به شدت و علت بیماری بستگی دارد و ممکن است شامل درمان های خانگی، داروهای بدون نسخه (OTC) و داروهای تجویزی باشد. قبل از استفاده از هر گونه دارو یا مکمل، با پزشک خود مشورت کنید.

با درمان علت زمینه ای انسداد، خطر ابتلا به اختلال عملکرد شیپور استاش را کاهش دهید. این معمولاً آلرژی، سرماخوردگی یا آنفولانزا است.

درمان اختلال عملکرد شیپور استاش

علائم اختلال عملکرد شیپور استاش معمولاً بدون درمان از بین می رود. می توانید تمریناتی را برای باز کردن لوله ها انجام دهید. این شامل بلعیدن، خمیازه کشیدن یا جویدن آدامس است. می‌توانید با نفس عمیق، فشار دادن سوراخ‌های بینی و «دمیدن» با دهان بسته به تسکین احساس «پر بودن گوش» کمک کنید.

اگر فکر می کنید کودک شما ممکن است اختلال عملکرد شیپور استاش داشته باشد، به او شیر بدهید. همچنین می توانید به آنها پستانک بدهید. اینها رفلکس بلع را تشویق می کنند.

اگر این استراتژی ها کمکی نکرد، پزشک ممکن است گزینه های دیگری را پیشنهاد کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• استفاده از یک ضد احتقان برای کاهش تورم پوشش لوله ها.
• مصرف آنتی هیستامین یا استفاده از اسپری بینی استروئیدی برای کاهش هر گونه واکنش آلرژیک.
• ایجاد یک برش کوچک در پرده گوش و ساکشن مایع گوش میانی. این به پوشش لوله استاش زمان می‌دهد تا زمانی که پرده گوش در حال بهبود است (معمولاً 1 تا 3 روز) منقبض شود.
• کاشت لوله های کوچک در پرده گوش. اینها باعث می شوند مایع انباشته شده از گوش میانی خارج شود. کودکانی که زیاد دچار عفونت گوش می شوند، گاهی اوقات لوله هایی در گوش خود می گیرند. آنها تا 18 ماه باقی می مانند و خود به خود می افتند.
• استفاده از سیستم اتساع بالونی پزشک از یک کاتتر (لوله بلند و انعطاف پذیر) برای وارد کردن یک بالون کوچک از طریق بینی و داخل شیپور استاش استفاده می کند. هنگامی که بادکنک باد می شود، مسیری برای جریان مخاط و هوا از طریق لوله باز می کند. این می تواند به عملکرد صحیح آن کمک کند.

درمان خانگی اختلال عملکرد شیپور استاش

علائم جزئی ممکن است با درمان های خانگی برطرف شود، به خصوص اگر ناشی از یک بیماری نباشد. برای رفع این اختلال می توانید راهکارهای زیر را امتحان کنید:

• آدامس
• بلع
• خمیازه
• با سوراخ های بینی و دهان بسته، نفس خود را بیرون دهید.
• برای رفع علائم جزئی ETD در نوزادان، یک شیشه شیر یا پستانک به کودک خود بدهید تا بمکد.

اگر آلرژی باعث ناراحتی شیپور استاش می شود، بهتر است مصرف داروهای آلرژی بدون نسخه را در نظر بگیرید. آنتی هیستامین ها مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) یا ستیریزین زیرتک می تواند علائم آلرژی و مشکلات مربوط به گوش را کاهش دهد. مسکن های OTC مانند استامینوفن (تیلنول) و ایبوپروفن می تواند درد گوش شما را کاهش دهد. مطمئن شوید که دستورالعمل دوز را به دقت بخوانید.

قبل از استفاده از این داروها از پزشک خود بپرسید که آیا با داروهای دیگری که ممکن است مصرف می کنید تداخل داشته باشند یا خیر.

روش های مرسوم

در صورت عفونت، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. این می تواند به شکل قطره گوش ، قرص خوراکی یا هر دو باشد. در موارد التهاب شدید ممکن است از کورتیکواستروئیدهای خوراکی استفاده شود. موارد شدید ETD ممکن است به درمان های تهاجمی تری نیاز داشته باشد. لوله های یکسان سازی فشار (PETs) در برخی افراد برای یکسان کردن فشار گوش و کمک به عفونت های مکرر یا مزمن گوش میانی کاشته می شود. اگر شیپور استاش به درستی کار نمی کند، ممکن است مایعات انباشته شده نیز نیاز به تخلیه داشته باشند. این کار با ایجاد یک برش کوچک در پرده گوش برای کمک به تخلیه مایع انجام می شود.

آیا می توانم از شمع گوش استفاده کنم؟

شمع های گوش گزینه های امنی در نظر گرفته نمی شوند. سازمان غذا و دارو هیچ مدرکی دال بر موثر بودن شمع گوش پیدا نکرده است.

سازمان غذا و دارو (FDA) توصیه می کند که از شمع گوش خودداری کنید. شمع گوش شامل قرار دادن شمع مخصوص در گوش است. قرار است موم و مواد زائد را در حین سوختن از گوش شما بیرون بکشد. شمع های گوش می توانند صدمات جدی ایجاد کنند و هیچ مدرکی برای تایید اثربخشی آنها وجود ندارد.

عوارض اختلال عملکرد شیپور استاش

شایع ترین عارضه ETD خطر عود علائم است. اگر علل زمینه ای ETD را درمان نکنید، احتمال بازگشت علائم بیشتر است. در موارد شدید، ETD همچنین ممکن است باعث موارد زیر شود:

• اوتیت میانی مزمن که به عنوان عفونت گوش میانی نیز شناخته می شود .
• اوتیت میانی همراه با افیوژن، که اغلب به آن چسب گوش می گویند. این به تجمع مایع در گوش میانی اشاره دارد. ممکن است چند هفته طول بکشد، اما موارد شدیدتر می تواند باعث آسیب دائمی شنوایی شود.
• انقباض پرده گوش، زمانی است که به ظاهر پرده گوش بیشتر به داخل کانال مکیده می شود.

پیش آگهی اختلال عملکرد شیپور استاش

اکثر موارد ETD در عرض چند روز بدون ایجاد عوارض طولانی مدت برطرف می شود. ETD ناشی از عفونت ممکن است طی یک یا دو هفته به طور کامل برطرف شود. درمان علل زمینه ای می تواند به پیشگیری از موارد عود کننده کمک کند. مدیریت آلرژی و خوب ماندن می تواند از بروز ETD در وهله اول جلوگیری کند.

از آنجایی که ETD در کودکان شایع تر است، اگر کودک شما مکرر دچار عفونت گوش یا بیماری هایی می شود که باعث گوش درد می شود، می توانید با پزشک خود مشورت کنید.

سخن آخر

شیپور استاش یک گذرگاه کوچک است که گلو شما را به گوش میانی شما متصل می کند. هنگامی که عطسه می کنید، قورت می دهید یا خمیازه می کشید، شیپور استاش باز خواهد شد. این باعث می شود فشار هوا و مایعات داخل گوش شما جمع نشود. اما گاهی ممکن است شیپور استاش مسدود شود. به این اختلال عملکرد شیپور استاش می گویند. هنگامی که این اتفاق می افتد، صداها ممکن است در گوش خفه شوند و گوش شما ممکن است احساس پر بودن کند. ممکن است گوش درد نیز داشته باشید.

مدیریت علائم در زمانی که آلرژی یا سرماخوردگی دارید مهم است. حتی می تواند شیپور استاش شما را باز نگه دارد و از ایجاد عفونت جلوگیری کند. مراقبت در منزل معمولاً هر مشکلی را برطرف می کند. این شامل تمریناتی مانند قورت دادن یا خمیازه کشیدن است. اگر شما یا فرزندتان علائم درد شدید در گوش را نشان دادید، با پزشک خانواده خود تماس بگیرید.