شکستگی مهره های کمر یا ستون فقرات اصطلاحی برای توصیف شکستگی ستون فقرات است. شکستگی کمر می تواند در یک یا چند مهره یا 33 استخوان تشکیل دهنده ستون فقرات رخ دهد. آسیب دیدگی کمر می تواند نگران کننده باشد، اما لزوما به این معنی نیست که به نخاع آسیب وارد شده است. سقوط بد، شایع ترین علت شکستگی کمر است. آسیب دیدگی ناشی از تصادف رانندگی یا برخورد دیگر نیز ممکن است منجر به شکستگی ستون فقرات شود. اما سایر شرایط مانند پوکی استخوان (ضعیف یا شکننده بودن استخوان) و تومورهای ستون فقرات نیز می توانند منجر به شکستگی مهره شوند.
عفونت باکتریایی یا قارچی مهره ها ممکن است استخوان ها را ضعیف کرده و باعث شکستگی شود. سوء تغذیه، سیستم ایمنی ضعیف، سرطان و چاقی نیز ممکن است خطر شکستگی را افزایش دهد.
آسیب های ستون فقرات می تواند از کشش نسبتاً خفیف رباط ها و عضلات (مانند شلاق زدن)، تا شکستگی و دررفتگی مهره های استخوانی، تا آسیب های ضعیف نخاع باشد. شکستگی و دررفتگی ستون فقرات می تواند نخاع را خرج کرده، فشرده و حتی پاره کند. درمان شکستگی ستون فقرات به نوع شکستگی و میزان بی ثباتی بستگی دارد.
علت شکستگی مهره های کمر چیست؟
تصادفات رانندگی (45٪)، سقوط (20٪)، ورزش (15٪)، اعمال خشونت آمیز (15٪) و فعالیتهای متفرقه (5٪) از علل اصلی شکستگی ستون فقرات است. بیماری هایی مانند پوکی استخوان و تومورهای ستون فقرات نیز منجر به شکستگی می شوند.
- 80٪ بیماران 18-25 ساله هستند.
- مردان 4 برابر بیشتر از زنان دچار شکستگی آسیب نخاعی می شوند.
شلاق زدنشلاق زدن یک آسیب دیدگی شایع در گردن است که در اثر افزایش فشار خون یا حرکت سریع جلو و عقب سر ایجاد می شود – اغلب در یک حادثه رانندگی. حرکت تکان دهنده عضلات و رباط های گردن را تحت فشار قرار می دهد و ممکن است باعث برآمدگی دیسک ها شود. شلاق زدن می تواند منجر به سردرد، سفتی عضلات یا درد گردن شود. مهم است که پزشک آسیب ستون فقرات را با دقت معاینه کند. شلاق زدن با شکستگی نخاع یا آسیب نخاعی متفاوت است و علائم آن معمولاً با درمان محافظه کارانه بهبود می یابد. |
بی ثباتی ستون فقراتبی ثباتی ستون فقرات حرکت بیش از حد بین مهره ها است که در اثر کشش یا پارگی رباط ها و شکستگی استخوان ایجاد می شود. لغزش و مالش غیر طبیعی باعث ایجاد درد و آسیب به اعصاب نخاعی یا نخاع می شود. شکستگی های پایدار معمولاً با استفاده از کمربند و استراحت قابل درمان هستند. شکستگی های ناپایدار معمولاً برای جابجایی مجدد استخوان ها و جلوگیری از آسیب نخاعی یا عصب نیاز به جراحی دارند. |
علائم شکستگی مهره های کمر چیست؟
درد شدید در محل شکستگی اصلی ترین علامت شکستگی کمر است. اگر کمر درد هنگام حرکت بدتر شود، این نیز نشان دهنده شکستگی مهره است.
علائم شکستگی ستون فقرات بسته به شدت و محل آسیب متفاوت است. آنها شامل کمر یا گردن درد، بی حسی، سوزن سوزن شدن، اسپاسم عضلات، ضعف، تغییرات روده / مثانه و فلج هستند. فلج از دست دادن حرکت در بازوها یا پاها است و ممکن است آسیب نخاعی را نشان دهد. همه شکستگی ها باعث آسیب نخاعی نمی شوند و بندرت نخاع قطع می شود.
اگر استخوان شکسته سایر اعصاب نخاع را فشرده کند، ممکن است بی حسی و درد نیز ایجاد شود. در این وضعیت اگر ریشه عصب یا نخاع آسیب دیده باشد، ممکن است رفلکس و قدرت عضلانی شما را نیز تحت تأثیر قرار دهد. آسیب عصبی همچنین می تواند منجر به مشکلات مثانه و روده شود.
سه الگو اصلی شکستگی ستون فقرات وجود دارد. هر کدام می توانند علائم خاص خود را داشته باشند. این سه الگو خم شدن، چرخش و کشش هستند.
خم شدن
در برخی شرایط ممکن است ستون فقرات به جلو خم شود، اما انواع خاصی از شکستگی می تواند توانایی خم شدن ستون فقرات را محدود کند. دو نمونه شکستگی با این وضعیت انواع فشاری و شکستگی محوری است.
شکستگی فشاری هنگامی اتفاق میفتد که قسمت جلویی مهره شکسته شده، اما قسمت پشت آن مهره سالم باقی می ماند. علائم شامل درد در پشت و گاهی در بازوها یا پاها است. در صورت آسیب به نخاع می تواند بی حسی در اندام ها رخ دهد. با گذشت زمان، شکستگی فشاری می تواند شما را کمی کوتاهتر کند.
شکستگی محوری زمانی اتفاق میفتد که ارتفاع از طرف جلو و عقب مهره از بین رفته باشد. علائم آن مشابه شکستگی فشاری است. درد ناشی از شکستگی محوری می تواند به ویژه هنگام حرکت شدید باشد.
چرخش
الگوهای شکستگی چرخشی شامل شکستگی فرآیند عرضی و شکستگی – دررفتگی است. در این وضعیت، نخاع معمولاً تحت تأثیر قرار نمی گیرد، یعنی بی حسی یا ضعف وجود ندارد. ثبات ستون فقرات همچنان مطمئن است. شکستگی عرضی نادر است. اما معمولاً نتیجه خم شدن غیرطبیعی به یک طرف یا پیچ خوردگی شدید است که اغلب در اثر تصادف رانندگی رخ می دهد.
دررفتگی شکستگی نیز به طور معمول در اثر ضربه شدید مانند تصادف رانندگی ایجاد می شود. این نوع آسیب شامل شکستگی استخوان و همچنین آسیب به بافت نرم اطراف و در بسیاری از موارد نخاع است. علاوه شکستگی، مهره آسیب دیده نیز از موقعیت خود خارج می شود. به این دررفتگی می گویند.
کششی
آسیب کششی به کشش اجباری، غیرطبیعی یا کشیدن استخوان در مهره ها گفته می شود.
شکستگی کششی یک نوع شکستگی است که معمولا در یک تصادف رخ می دهد. در این وضعیت بالاتنه به جلو حرکت می کند. این آسیب ممکن است باعث آسیب به رباط های کمر و درد مربوط به عضله شود که در اثر شکستگی رخ می دهد. در این وضعیت اگر به اندام های داخلی آسیب برسد، ممکن است در اثر این جراحات درد زیادی ایجاد شود.
چگونه شکستگی کمر تشخیص داده می شود؟
تشخیص شکستگی ستون فقرات با معاینه فیزیکی و بررسی علائم آغاز می شود. همچنین بسیار مهم است که شما باید سابقه پزشکی خود طاز جمله آسیب هایی که ممکن است باعث شکستگی شده باشد یا شرایطی مانند پوکی استخوان که ممکن است باعث ضعیف شدن استخوان های شما شده باشد را به پزشک خود اطلاع دهید.
تصویربرداری با اشعه ایکس ستون فقرات می تواند به راحتی شکستگی کمر را تشخیص دهد. سایر آزمایشات تصویربرداری ممکن است در تهیه تصاویر دقیق از استخوان ها مفید باشد. یکی از آزمایشاتی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، سی تی اسکن است. سی تی اسکن تصاویر لایه لایه از داخل بدن است. حتی می تواند به پزشک شما کمک کند تا آسیب های بافت نرم و مشکلات خونریزی را تشخیص دهد که اشعه ایکس نمی تواند تشخیص دهد.
MRI همچنین می تواند خونریزی و یا آسیب به عضلات و رباط ها را بررسی کند.
پزشک ممکن است آزمایشات عصبی رفلکس ها و توانایی شما برای احساس و حرکت اندام را برای کمک به تشخیص هر گونه آسیب نخاع یا عصب انجام دهد.
گزینه های درمان شکستگی کمر کدامند؟
مانند هر نوع آسیب، درمان شکستگی ستون فقرات به شدت و محل آن بستگی دارد. شکستگی جزئی ممکن است به خودی خود و بدون جراحی بهبود یابد.
اگر آسیب دیدگی در ناحیه فوقانی (قفسه سینه) یا تحتانی (کمر) باشد، ممکن است پزشک از یک بریس خارجی برای ثبات ستون فقرات استفاده کند. از طرفی هم،
شکستگی مهره گردن نیاز به بریس گردن دارد. اگر آسیب گردن به تثبیت بیشتر و بدون هیچ حرکتی نیاز داشته باشد، ممکن است درمان و تثبیت آن به”هاله” نیاز داشته باشد. هاله، حلقه ای محکم است که در اطراف سر پوشیده می شود. در جای با سنجاق نگه داری و به جلیقه ای که روی تنه بیمار قرار می گیرد، متصل می شود.
آسیب دیدگی های شدید ناشی از شکستگی ناحیه کمر، قبل از گچ گرفتن ، نیاز به جراحی دارند. نوع جراحی به نوع شکستگی بستگی دارد. در بسیاری از موارد، یک جراح باید قطعات استخوان را از بین ببرد. این قطعات ممکن است نخاع و ریشه های عصبی را تحت فشار قرار دهند و منجر به عوارض های جدی و خطرناک شود.
گزینه های استاندارد جراحی برای برخی از شایع ترین شکستگی های کمر، عبارتند از:
جراحی شکستگی فشاری
معمولاً در صورت نیاز به جراحی برای ترمیم مهره فشرده شدن، دو روش انجام می شود. ورتبروپلاستی یک روش نسبتاً جدید و شامل یک کاتتر است.
جراح کاتتر را به سمت محل شکستگی هدایت و سیمان استخوانی خاصی را به محل شکاف تزریق می کند. این روش به ثبات استخوان و تسکین برخی از درد کمک می کند، اما هیچ گونه تغییر شکل ناشی از آسیب را درمان نخواهد کرد.
به دنبال vertebroplasty بیمار ممکن است تغییر وضعیت بدنی و دامنه حرکتی محدودی داشته باشد.
کیفوپلاستی روشی مشابه است که از طریق یک برش کوچک در پشت انجام می شود. جراح یک بالون بادی را درون استخوان شکسته قرار می دهد تا فضایی ایجاد کند. سپس از سیمان استخوان برای ساخت مهره تا ارتفاع اولیه استفاده شود.
شکستگی ناشی از آسیب دیدگی
برای شکستگی آسیب دیدگی، گزینه های درمانی شامل عمل از جلوی بدن برای انجام عمل جراحی است. این عمل جراحی برداشتن کامل یا بخشی از مهره ها است.
پس از این، جراح استخوان از دست رفته را با صفحات یا پیچ مصنوعی جایگزین می کند. این کار زمانی انجام می شود که فشرده سازی روی یک یا چند مهره نیز وجود داشته باشد. این جراحی می تواند فشار بر روی استخوان ها و نخاع یا اعصاب را کاهش دهد.
اگر صدمه باعث برجستگی ستون فقرات به سمت خارج شود، همجوشی ستون فقرات که از پشت انجام می شود، می تواند شکستگی را درمان کند.
همجوشی برای اتصال دو یا چند مهره به یک ساختار استخوانی نیاز به ابزار دقیق دارد. این روش به ثابت ماندن ستون فقرات و کاهش درد کمک می کند. همجوشی ستون فقرات باعث کاهش انعطاف پذیری و دامنه حرکت می شود.
درمان شکستگی – دررفتگی
گزینه اول برای درمان شکستگی – در رفتگی معمولا همجوشی خلفی ستون فقرات با ابزار دقیق و همچنین تنظیم مجدد مهره است. اگر جوش خوردن و تنظیم مجدد ستون فقرات مشکلی را برطرف نکند، ممکن است عمل جراحی قدامی (قسمت جلویی) تجویز شود.
مدت زمان بهبودی شکستگی کمر
اگر آسیب های شما محدود به شکستگی ستون فقرات باشد که با جراحی پلاستیک نسبتاً ساده درمان شود، ممکن است لازم باشد یک شب در بیمارستان بستری شوید.
جراحی های پیچیده تر یا درمان آسیب های دیگر ممکن است به مدت طولانی تری بستری در بیمارستان نیاز داشته باشند.
چه جراحی صورت بگیرد و یا نگیرد، معمولاً به مدت 8 تا 12 هفته به کمربند و سه تا شش هفته فیزیوتراپی نیاز دارید.
در شکستگی های جزئی شما در مدت زمان کوتاهی سریعا می توانید به زندگی عادی و روزمره خود بازگردید. صدمات عمده شکستگی کمر می تواند به ماهها یا سالها بهبودی نیاز داشته باشد.
پیش آگهی شکستگی مهره های کمر
آسیب شکستگی کمر شامل آسیب به نخاع یا سیستم عصبی شما می تواند یک واقعه تغییر دهنده زندگی باشد. حتی شکستگی های جزئی ستون فقرات نیز می تواند توانایی شما در انجام برخی ورزش ها یا فعالیت های دیگر را تحت تأثیر قرار دهد. با این وجود، طیف گسترده ای از درمان ها برای انواع شکستگی ها در دسترس است.
مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به توصیه های پزشک خود عمل کرده و با اشتیاق در فیزیوتراپی شرکت کنید. ممکن است تمرینات و سایر توصیه های مربوط به سبک زندگی را دریافت کنید که پس از پایان فیزیوتراپی باید از آنها پیروی کنید.
اما اگر آن تمرینات و دستورالعمل هایی که پزشک توصیه کرده را انجام دهید و هرگونه علائم یا تغییر در وضعیت خود را به سرعت به پزشک خود گزارش دهید، ممکن است بهبودی سالم داشته باشید و بتوانید بیشتر، اگر نه همه، فعالیت های معمول خود را از سر بگیرید.
سخن آخر
شکستگی ستون فقرات با شکستگی دست یا پا متفاوت است. شکستگی یا دررفتگی مهره می تواند باعث خرد شدن قطعات استخوان و آسیب به اعصاب نخاعی یا نخاع شود. بیشتر شکستگی های ستون فقرات در اثر تصادفات رانندگی، زمین خوردن، تیراندازی یا ورزش رخ می دهد. آسیب ها می توانند از کشیدگی نسبتاً خفیف رباط و عضله، شکستگی و دررفتگی مهره های استخوانی، تا آسیب نخاع ضعیف کننده باشند. بسته به شدت آسیب دیدگی شما، ممکن است درد، دشواری راه رفتن داشته باشید یا نتوانید دست ها یا پاها را حرکت دهید (فلج). بسیاری از شکستگی ها با درمان محافظه کارانه بهبود می یابند. با این وجود شکستگی های شدید ممکن است نیاز به جراحی برای تنظیم مجدد استخوان ها داشته باشد.
آخرین دیدگاه‌ها