در حالی که هیچ کس از طرد شدن لذت نمیبرد، برخی از افراد نسبت به دیگران نسبت به طرد شدن اجتماعی حساس تر هستند. افرادی که حساسیت بالایی نسبت به طرد دارند، به قدری از طرد شدن ترس دارند و بیزار هستند که این وضعیت بر زندگی روزمره آنها تأثیر میگذارد.
افرادی که حساسیت طرد شدن بالایی دارند دائماً به دنبال علائمی هستن که ثابت کنند دیگران آنها را طرد می کنند.
علائم حساسیت به طرد شدن
به دلیل ترس ها و انتظارات، افرادی که حساسیت به طرد شدن دارند، دوست دارند از آنچه که دیگران میگویند و انجام میدهند، برداشت اشتباه داشته باشند و بیش از حد واکنش نشان دهند. آنها حتی ممکن است با رنجش و عصبانیت پاسخ دهند.
حالات چهره
افرادی که حساسیت طرد شدن دارند اغلب حالت های مختلف صورت را اشتباه تفسیر میکنند یا نسبت به آن واکنش بیش از حد نشان میدهند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که افرادی که حساسیت به طرد بالاتری داشتند، با دیدن چهره ای که به نظر میرسد ممکن است آنها را رد کند، تغییراتی در فعالیت مغز نشان دادند.
محققان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی دریافتند که افرادی که حساسیت رد شدن بالاتری داشتند، هنگام مشاهده چهره هایی که نشان دهنده عدم تایید بودند، فعالیت مغز متفاوتی را نشان دادند.
افزایش فعالیت فیزیولوژیکی
هنگامیکه افراد دارای حساسیت طرد شدن میترسند طرد شوند، فعالیت فیزیولوژیکی بیشتری را تجربه میکنند. حتی ممکن است رفتار جنگ یا گریز از خود نشان دهند.
حساسیت مفرط نسبت به طرد شدن اغلب باعث میشود که افراد اعمال دیگران را تحریف و تفسیر نادرست کنند. برای مثال، وقتی دوستان فوراً به یک پیام متنی پاسخ نمیدهند، یک فرد حساس به رد کردن ممکن است فکر کند: «دیگر نمیخواهند با من دوست شوند». در حالی که ممکن است فردی بدون حساسیت به رد کردن، تصور کند که دوستش برای پاسخ دادن سرش خیلی شلوغ است.
سوگیری توجه
علاوه بر این، افرادی که از نظر حساسیت به طرد رتبه بالایی دارند، اغلب به طرد شدن یا نشانه هایی که نشان میدهد طرد شده اند توجه بیشتری میکنند. این به عنوان سوگیری توجه شناخته میشود.
شخصی که حساسیت به طرد شدن دارد ممکن است دائماً به دنبال اثباتی باشد که نشان دهد دیگران آنها را رد میکنند. بنابراین، علیرغم اطمینان دوست یا شریک به این که از استقبال، دوست داشتن و به اندازه کافی خوب هستند، ممکن است همچنان احساس طرد شدن کنند.
علل حساسیت به طرد شدن چیست؟
حساسیت به طرد یک عامل مشخص و واحدی ندارد در عوض، ممکن است عوامل زیادی در بروز آن نقش داشته باشد. برخی از دلایل احتمالی شامل تجربیات دوران کودکی مانند والدین انتقادی و قلدری، همراه با عوامل بیولوژیکی و ژنتیک است.
تجربیات دوران کودکی
تجارب دوران کودکی، غفلت و سوء استفاده ممکن است منجر به بروز حساسیت طرد شدن در فرد شود. به عنوان مثال، قرار گرفتن در معرض طرد شدن فیزیکی یا احساسی توسط والدین ممکن است این احتمال را افزایش دهد که کسی حساسیت به طرد شدن ایجاد کند.
بزرگ شدن با والدینی که از نظر عاطفی طبیعی نیستند یا به شدت انتقادی هستند نیز میتواند باعث ایجاد ترس شدید در فرد از طرد شدن در روابط دیگر شود.
کودکان حساس به طرد به احتمال زیاد ممکن است رفتار پرخاشگرانه داشته باشند. به همین ترتیب، کودکانی که احساس قلدری یا طرد شدن میکنند نیز ممکن است بیش از دیگران از طرد شدن ترس داشته باشند.
آسیب پذیری بیولوژیکی
برخی از افراد ممکن است آسیب پذیری بیولوژیکی نسبت به حساسیت طرد شدن داشته باشند. ممکن است یک استعداد ژنتیکی یا ویژگی های شخصیتی خاصی وجود داشته باشد که احتمال حساسیت فرد به طرد شدن را افزایش میدهد. برخی از محققان حتی حساسیت به طرد را با عزت نفس پایین، روان رنجوری، اضطراب اجتماعی و سبک دلبستگی ناایمن مرتبط میدانند.
حساسیت و ترس از طرد شدن چه عوارضی دارد؟
افرادی که سطوح بالایی از حساسیت به طرد شدن را تجربه میکنند، درجات بیشتری از ناراحتی روانی از جمله درد عاطفی، خشم و غم را تجربه می کنند. در تلاش برای مقابله با این ناراحتی، آنها همچنین در معرض خطر بیشتری برای درگیر شدن در پرخاشگری، انزوای اجتماعی و آسیب زدن به خود هستند.
نیاز دائمی به دوست شدن
افراد با احساس طرد شدن همیشه دنبال این هستند که باید مورد پسند همه قرار گیرند. و اگر آنها تایید شوند، ممکن است سخت تلاش کنند تا دوباره مورد لطف آن شخص قرار گیرند. این واکنش به طرد شدن میتواند منجر به رفتارهای خوشایند مردم و همچنین رفتارهای خشنودکننده بیشتری شود.
مشکل در ایجاد ارتباط
ترس از طرد شدن، باعث میشود که فرد برای ایجاد ارتباطات جدید و تضعیف روابط موجود خود تلاش کنند. به عنوان مثال ، فرد ممکن است دائماً شریک زندگی خود را به خیانت متهم کند.
علاوه بر این، یک فرد حساس به رد ممکن است هر زمان که یک دوست به دعوت او به موقع پاسخ نمیدهد عصبانی و خصمانه شود. در نهایت، این وضعیت ممکن است باعث شود که دوست حتی بیشتر عقب نشینی کند، که همین حس طرد شدن را افزایش میدهد.
همچنین، دیگران با حساسیت طرد شدن ممکن است از همه موقعیت ها و روابطی که ممکن است طرد شوند اجتناب کنند. در نتیجه، آنها ممکن است به شدت احساس انزوا و تنهایی کنند.
مشکلات روابط عاشقانه
وقتی کسی منتظر طرد شدن است، در برقراری روابط عاشقانه دچار مشکل می شود. حتی اگر در حال حاضر طرد نمیشوند، همیشه مراقب آن هستند و انتظار دارند که هر زمانی این اتفاق بیفتد. در پایان، فرد حساس به طرد شدن ممکن است به محض اینکه متوجه طرد شدن احتمالی شود، مضطرب و عصبانی شود.
عوارض بر نوجوانان
حساسیت به طرد ممکن است از همان سال های نوجوانی شروع شود. بر اساس مطالعه منتشر شده در کودکان بدرفتاری، دختران نوجوانی که از نظر حساسیت به طرد رتبه بالایی دارند، ممکن است به گونهای رفتار کنند که آنها را در معرض خطر بیشتری برای قربانی شدن قرار دهد.
محققان دریافتند که دخترانی که به طرد شدن حساس هستند، زمانی که نسبت به تعهد دوست پسر خود احساس ناامنی کنند، بیشتر برای حفظ رابطه افراط میکنند.
اثرات بر بزرگسالان
بزرگسالانی که دارای حساسیت طرد شدن در روابط عاشقانه هستند، احتمالاً مشکلات مداوم رابطه را تجربه خواهند کرد. آنها اغلب رویدادها و واکنش ها را اشتباه تفسیر میکنند، زیرا در مورد طرد شدن حساس هستند.
این رفتارها ممکن است منجر به حسادت غیرمنطقی شود زیرا فرد از رها شدن یا طرد شدن وحشت دارد. آنها همچنین ممکن است رفتارهای دیگر، مانند مشغله کاری شریک زندگی، را به عنوان دلیلی بر اینکه طرف مقابل دیگر عاشق آنها نیست، تفسیر کنند.
برای مردانی که حساسیت طرد شدن دارند، قرار گرفتن در یک رابطه متعهدانه ممکن است برای آنها مفیدتر از زنان باشد. یک مطالعه نشان داد که مردان تنهاتر هستند و زمانی که در یک رابطه عاشقانه نیستند، بیشتر به طرد شدن حساس می شوند.
با این حال، هم مردان و هم زنانی که از طرد شدن میترسند، ممکن است برای برقراری روابط عاشقانه نزدیک تلاش کنند.
پیوند به مشکلات سلامت روان
با این حال، حساسیت به طرد به تنهایی یک تشخیص سلامت روان نیست، اما با چندین بیماری روانی مختلف همراه است. به عنوان مثال، حساسیت به طرد یک عامل خطر برای ابتلا به افسردگی است و میتواند علائم موجود را بدتر کند.
یک مطالعه نشان داد که جدایی و طرد شدن مرتبط با آنها ممکن است بیشتر باعث ایجاد افسردگی در زنان شود.
به عنوان مثال، زنان در سن دانشگاهی که حساسیت طرد شدن بالایی داشتند، علائم افسردگی را پس از جدایی که توسط شریک زندگی شروع شده بود، در مقایسه با افرادی که حساسیت طردشان پایین بود، نشان دادند.
مطالعات دیگر نشان دادهاند که افرادی که حساسیت طرد شدن بالایی دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند :
- تنهایی
- اضطراب
- اختلال بدشکلی بدن
- اختلال شخصیت مرزی
حساسیت شدید به طرد نیز بخشی از معیارهای تعیین کننده اختلال شخصیت اجتنابی و فوبیای اجتماعی است. علاوه بر این، محققان ارتباطی بین حساسیت به طرد و افکار خودکشی در بیماران روانپزشکی کشف کردند.
چگونه با حساسیت نسبت به طرد شدن مقابله کنیم؟
اگر مشکوک هستید که نسبت به طرد شدن حساس هستید، شناخت علائم و عوارض میتواند اولین قدم در ایجاد تغییر باشد. کمک گرفتن نه تنها میتواند آسیب پذیری شما را در برابر بیماری های روانی کاهش دهد، بلکه میتواند روابط شما را نیز بهبود بخشد.
یکی از راه های انجام این کار این است که به جای فرض بدترین رفتار، به دنبال توضیحات جایگزین برای رفتار باشید. اگر به تنهایی قادر به ایجاد این تغییرات نیستید، بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.
با صحبت با پزشک خود شروع کنید. پزشک میتواند به شما در تعیین مراحل بعدی مناسب کمک کند. در بسیاری از مواقع، درمان شناختی رفتاری میتواند به شما کمک کند تا با افکار، احساسات و رفتارهایی که ترس از طرد شدن را تشدید میکند مقابله کنید. اگر در حال حاضر در یک رابطه هستید، زوج درمانی میتواند به هر دوی شما کمک کند تا یک رابطه سالم تر و ایمن تر ایجاد کنید.
حساسیت به طرد چیزی نیست که شما باید نادیده بگیرید. در واقع، اگر علائم درمان نشوند، اغلب در طول زمان بدتر میشوند.
در نتیجه، اگر زمانی که احساس میکنید مورد انتقاد یا طرد شدن قرار میگیرید، مستعد واکنشهای هیجانی شدید از جمله عصبانیت شدید، اضطراب و غم هستید، با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید. یاد بگیرید که به حساسیت خود رسیدگی کنید و به طرد شدن پاسخ مناسب تری بدهید.