نگاهی عمیق‌تر به نحوه عملکرد مغز نشان می‌دهد که تاثیر اعتیاد به مشاهده پورن بر روی مغز تا حدود زیادی شبیه به تاثیر مواد مضر مانند تنباکو است. از جمله این موارد شامل بروز اختلال در تصمیم گیری است. در این مقاله از پزشکت، تاثیرات پورنوگرافی بر بدن و مغز را مورد بررسی قرار می دهیم. در یک نقطه خاص، مقایسه مستقیم بین اثرات مواد مخدر و پورن شروع به از بین رفتن می‌کند. اما در اصل، اگر علوم پایه را در مورد نحوه عملکرد اعتیاد بدانید، اعتیاد به دخانیات و اعتیاد به مشاهده فیلم‌های پورنوگرافی به طور قابل توجهی مشابه همدیگر هستند. البته، همه چیز از مغز شروع می‌شود. واکنش‌های مغزی، مانند اغلب رفتارهای بشری، در این مورد نیز دخیل هستند.
مرکز پاداش مغز
در صورتی که جراح مغز و اعصاب نیستید، پس باید اطلاعات ابتدایی را درباره مغز فرا بگیرید. در ابتدای امر شما باید نکات مهمی را در مورد نحوه عملکرد چند قسمت از مغز انسان‌ها یاد بگیرید.
باید بدانید که در اعماق مغز قسمتی به نام مرکز پاداش وجود دارد. مانند سایر انسان‌ها، شما نیز یکی از آنها را دارید. البته سگ‌ها و میمون‌ها نیز در مغز خود یکی از این قسمت‌ها را دارند. وظیفه مرکز پاداش مغز موجودات زنده، ترشح یک ماده شیمیایی لذت بخش به نام دوپامین در مغز در پاسخ به رفتارهایی است که از نظر ما مثبت هستند.
چگونه پورن سیستم پاداش مغز را فرسوده می کند؟
مواردی مانند خوردن غذای خوشمزه، انجام یک تمرین خوب یا لذت بردن از یک بوسه، از جمله این موارد هستند. به زبان ساده، دوپامین به مغز ما می‌گوید: «هی، این چیز خوبی است! به این کار ادامه بده!» و آن پیام مثبت را به روشی قدرتمند می‌فرستد، به این ترتیب ما مصر می‌شویم تا هر کاری که این فرآیند را آغاز می‌کند، انجام دهیم.
به طور معمول، این فرآیند یک سیستم عالی است. با این حال، مشکل اصلی این مورد است که این فرآیند می‌تواند مورد سوءاستفاده واقع شود. وقتی فردی از یک داروی اعتیاد آور استفاده می‌کند، آن دارو از همان فرآیند مرتبط با ترشح دوپامین به عنوان بخشی از تاثیرات خود استفاده می‌کند و مغز شما را سرشار از احساس لذت و تقویت مثبت می‌کند.
سپس مغز سخت‌کوش شما کار خود را شروع می‌کند: تمایل به انجام هر کاری که این احساسات را ایجاد می‌کنند و تلاش دوباره را برای یافتن روش مناسب و تجربه دوباره آن. این مسئله یک حلقه بازخورد ایجاد می‌کند که ما را به تلاش و جستجوی راه‌های ترجیحی برای برانگیختن آن سیل مواد شیمیایی خوشحال کننده هدایت می‌کند.
به این ترتیب، فرد تلاش خود را خواهد کرد تا با مصرف ماده مخدر مورد نظر، خوشحالی را دوباره به دست آورد. با مصرف مواد مخدر، چنین چرخه‌ای در مغز ایجاد خواهد شد. به این ترتیب، برد برای به دست آوردن این لذت، به مصرف مواد مخدر اعتیاد پیدا خواهد کرد.
به صورت ۲۴ ساعته و آنلاین با روانشناس صحبت کن.
ترشح دوپامین در مغز
هرچه فرآیند ترشح دوپامین بیشتر تحریک شود، می‌تواند ادراک فرد را از دنیای اطراف بیشتر مخدوش کند. اشیاء، رفتارها و موقعیت‌های به ظاهر روزمره (شاید بوها، تصاویر یا مکان‌های خاص) می‌توانند محرک‌هایی باشند که میل و اشتیاق را برای هر چیزی که فرد را به اوج بعدی می‌رساند، افزایش دهد.
آیا می‌خواهید بدانید که چه چیز دیگری می‌تواند همین روند را در مغز رقم بزند؟ درست متوجه شدید: پورن. تماشای پورن می‌تواند این فرآیند را به صورت بی‌پایان آغاز کند، زیرا فیلم پورنوگرافی به صورت بی‌پایان در دسترس است. درست مانند محصولات اعتیادآور مانند تنباکو، پورن می‌تواند مسیرهایی را در مغز ایجاد کند که منجر به بروز هوس‌ها می‌شوند.
این هوس‌ها می‌توانند مصرف‌کنندگان را به جستجوی طولانی‌تر و جدی‌تر برای به دست آوردن همان سطح بالای لذت سوق دهند. نکته بدتر این مورد است که میزان دوپامینی که به مغز وارد می‌شود، تنها با مصرف مکرر افزایش پیدا می‌کند. هر بار که مصرف کننده به تماشای فیلم پورن روی می‌آورد، میل خود را به تماشای بیشتر فیلم‌های پورن و مسائل جنسی افزایش می‌دهد. اما همانطور که مغز فرد با این میل افزایش یافته روبه‌رو می‌شود، چیز دیگری را از دست می‌دهد.
تغییرات مغزی وابسته به اعتیاد
هم‌اکنون می‌دانید که اکثر پستانداران مانند انسان‌ها، در مغز خود قسمتی به نام مرکز پاداش دارند و از این نظر با یکدیگر مشترک هستند. حالا بیایید در مورد بخشی از مغز صحبت کنیم که شما را منحصر به فرد می‌کند: قشر جلوی مغز.
در حالی که مرکز پاداش تا حد زیادی مسئول خواستن و تمایلات است، قشر جلوی مغز تا حد زیادی مسئول متوقف کردن آن خواسته‌ها در صورت نیاز است. فرض کنید در اواخر شب آخر هفته در حال تماشای نتفلیکس هستید. وقتی مرکز پاداش مغز شما شروع به کار می‌کند، ممکن است که با خود فکر کنید: “فقط یک قسمت دیگر، این فیلم خیلی خوب است!”
اما هنگامی که قشر جلوی مغز شما شروع به فعالیت می‌کند، ممکن است فکر کنید، “صبر کنید، الان بعد از نیمه شب است و من فردا مدرسه دارم. احتمالاً باید کمی بخوابم.” هر زمان که عواقب یک تصمیم را می‌سنجید، رضایت آنی را برای یک هدف بلندمدت به تعویق می‌اندازید، یا به راه حل مشکلی فکر می‌کنید، از قشر جلوی مغز خود استفاده می‌کنید.
و بله، در حالی که یک مرکز کوچک پاداش ممکن است برای همه حیوانات در سیاره آبی کوچک ما وجود داشته باشد، قشر جلوی مغز به خوبی توسعه یافته، یک مزیت منحصر به فرد برای انسان‌ها است. در شرایط عادی، قشر جلوی پیشانی شما الگوهای ناسالم مانند تشدید عادت‌های تماشای پورن را مختل می‌کند، و برای بسیاری از افراد اینطور است.
مطالعه بیشتر:پورنوگرافی و خطر افزایش اختلال نعوظ
هیپوفرونتالیتی
بسیاری از افراد متوجه تشدید هوس می‌شوند و پتانسیل یک عادت ناسالم را تشخیص می‌دهند و رفتار خود را بر این اساس تغییر می‌دهند. اما درصد قابل توجهی از جمعیت مشاهده کننده پورن برای درک سطح خطر یا کنترل تکانه‌های خود تلاش خواهند کرد. با این حال همه افراد مانند یکدیگر و دارای ویژگی‌های مشترک نیستند.
این اختلال در توانایی تصمیم گیری به عنوان هیپوفرونیتی شناخته می‌شود. “Hypo” به سادگی به معنای “کمتر از حد طبیعی” است و “frontal” به قشر جلوی مغز شما اشاره دارد. بنابراین همانطور که از نام آن پیداست، هیپوفرونتال شامل کاهش کنترل قسمت جلویی مغز بر روی تکانه‌های مغز است.
سوالی داری؟ کلیک کن.
مشاوره با بهترین متخصصان روانشناسی و روانپزشکی آنلاین
وضعیت مغز در حین تماشای فیلم پورن
در برخی موارد، اسکن مغز کاهش ماده پیشانی مغز را نشان داده است. هیپوفرنتالیتی بخش کلیدی از تجربه اعتیاد است، به طوری که یکی از چهار نشانگر اصلی برای اعتیاد در نظر گرفته می‌شود. سایر موارد شامل حساسیت زایی، حساسیت زدایی و استرس ناکارآمد هستند.
به عبارت دیگر، برای اینکه چیزی اعتیادآور تلقی شود، باید نشان داده شود که باعث هیپوفرونتالیتی می‌شود. بیش از 150 مطالعه نشان داده‌اند که اعتیاد به اینترنت نیز هیپوفرونتالیتی است، از جمله بیش از دوازده مطالعه که بروز این وضعیت را در مغز مشاهده کنندگان پورن نشان داده است.
به عنوان مثال، یک مطالعه جالب به دو بخش تقسیم شد. در بخش اول، مشاهده کنندگان پورنی که بیش از حد به این رفتار می‌پرداختند، توانایی کمتری در ارزیابی پاداش‌های بلندمدت نسبت به کوتاه‌مدت داشتند. اما در یک چرخش هوشمندانه، محققان آن شرکت کنندگان را برای بخش دوم مطالعه به دو گروه تقسیم کردند.
از نیمی از آنها خواسته شد که به مدت دو هفته از مشاهده فیلم‌های مستهجن خودداری کنند. از نیمی دیگر خواسته شد از مصرف غذای مورد علاقه خود پرهیز کنند. حتی با وجود اینکه هر دو گروه به مدت دو هفته از خودکنترلی استفاده می‌کردند، فقط آنهایی که از مشاهده پورن خودداری کردند، نمرات خود را در توانایی قدردانی از پاداش‌های بلندمدت بهبود بخشیدند، که نشان داد پورن به طور منحصر به فردی بر الگوهای خودکنترلی مشاهده کنندگان تأثیر می‌گذارد.
به عبارت دیگر، خودکنترلی عامل کلیدی نبود. بلکه پورن عامل کلیدی بود. بنابراین می‌توان گفت که مشاهده پورن نه تنها می‌تواند یک حلقه بازخورد از هوس‌ها و امیال ایجاد کند، بلکه می‌تواند به طور همزمان توانایی مغز را برای کنترل آن هوس‌ها کاهش دهد.
مطالعه بیشتر: راه های ترک خودارضایی
آیا می توان شرایط موجود را تغییر داد؟
خبر خوب این است که تغییر شرایط موجود ممکن است! تحقیقات و تجربیات هزاران نفر نشان داده است که می توان اثرات منفی پورنوگرافی را مدیریت و تا حد زیادی معکوس کرد. در واقع، حتی در موارد اعتیاد جدی به مواد و سایر اعتیادها، نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهند که مغز می‌تواند در طول زمان با تلاش مداوم بهبود یابد.
علاوه براین، نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهند که در حالی که احساس گناه می‌تواند انگیزه ایجاد تغییرات سالم باشد، احساس شرم نیز در واقع به عادات مشکل ساز پورن دامن می‌زند. بنابراین در صورتی که می‌خواهید تماشای فیلم پورن را کنار بگذارید، با خودتان مهربان باشید و در برابر پیشرفت خود صبوری کنید.
در واقع، بهتر است بدانید که به علت نوروپلاستیسیته، مغز شگفت انگیز انسان این توانایی را دارد که خود را در هر دو جهت تغییر دهد.
مانند هر مشکل دیگری، بهبودی مغز به زمان نیاز دارد، با این حال، انجام تلاش‌های روزانه در دراز مدت تفاوت زیادی در شرایط سلامتی ایجاد خواهد کرد. به مثال عضلات بدن فکر کنید که هر چه بیشتر از آن عضلات استفاده کنید، بزرگتر و قوی‌تر می‌شوند. در واقع، هر چه مدت بیشتری از پورن دور بمانید، بهبودی آسان‌تر می‌شود. تنها چیزی که لازم است، تمرین است.
سخن آخر
انسان‌ها ممکن است که با عادات نامطلوب بسیاری رو به رو شوند. یکی از این عادات، مشاهده فیلم‌های پورنوگرافی است. در سراسر جهان، سایت‌های مشاهده فیلم‌های پورنوگرافی در دسترس است. با این حال افراد زیادی مایل هستند که این عادت را کنار بگذارند.
