تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام چه هستند؟ لورازپام و دیازپام داروهای عمومی هستند که برای درمان اختلالات اضطرابی، در کنار سایر شرایط سلامت روان کار می کنند. هر دو دارو به عنوان بنزودیازپین ها طبقه بندی می شوند. آنها با افزایش فعالیت GABA یا گاما آمینوبوتیریک اسید در مغز عمل می کنند.
انتقال دهنده عصبی GABA یک ماده شیمیایی بازدارنده است که سیگنال های عصبی خاصی را مسدود می کند، خلق و خو را تقویت می کند و باعث ایجاد حس آرامش می شود. این ها تشابهات لورازپام و دیازپام بودند؛ اما لورازپام قویتر است یا دیازپام؟
طبق گفته اداره مبارزه با مواد مخدر (DEA) لورازپام و دیازپام هر دو داروهای جدول IV هستند. این بدان معنی است که این داروها مانند سایر بنزودیازپین ها خطر وابستگی و سوء مصرف را به همراه دارند؛ بنابراین آنها فقط باید به عنوان درمان کوتاه مدت تحت نظارت یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی استفاده شوند.
برای آشنایی با سایر تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام ادامه این مطلب از پزشکت را بخوانید؛ همچنین در صورت برای درمان انواع اختلالات اضطرابی می‌توانید از طریق گفتگوی آنلاین با دکتر روانشناس و یا روانپزشک با ما در ارتباط باشید.
لورازپام چیست؟
قرص لورازپام چیست؟ لورازپام نام عمومی آتیوان است. این بخشی از دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها است. لورازپام به صورت قرص خوراکی در مقادیر 0.5 میلی گرم، 1 میلی گرم و 2 میلی گرم موجود است؛ همچنین می‌توان آن را به صورت محلول خوراکی یا تزریقی تجویز کرد.
لورازپام برای درمان اضطراب و بی خوابی ناشی از اضطراب تایید شده است؛ همچنین می تواند به عنوان یک درمان برای اختلالات تشنج یا پیش درمان قبل از جراحی استفاده شود.
دیازپام چیست؟
دیازپام همچنین با نام تجاری خود، Valium شناخته می شود. این یک بنزودیازپین است که برای درمان اضطراب، سندرم ترک الکل و اسپاسم عضلانی مورد تایید FDA است؛ همچنین می توان از آن برای اختلالات تشنجی و اهداف آرام بخش قبل از جراحی استفاده کرد. دیازپام در قرص های خوراکی 2 میلی گرم، 5 میلی گرم و 10 میلی گرم موجود است؛ همچنین به صورت محلول خوراکی، تزریقی و ژل رکتوم عرضه می شود.
تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام چیست؟
اصلی‌ترین تفاوت لورازپام و دیازپام در این است که دیازپام بیشتر از لورازپام در بدن باقی می‌ماند. لورازپام که نام عمومی آتیوان است، نیمه عمری تا 18 ساعت دارد. از سوی دیگر دیازپام که نام عمومی والیوم است، تا 48 ساعت نیمه عمر دارد؛ بنابراین لورازپام یک بنزودیازپین با اثر متوسط و دیازپام یک بنزودیازپین طولانی اثر در نظر گرفته می‌شود.
دیازپام یا لورازپام نیز به طور متفاوتی در بدن متابولیزه یا پردازش می‌شوند. با توجه به تفاوت‌های اصلی و فرق لورازپام و دیازپام، لورازپام توسط فرآیندی به نام گلوکورونیداسیون در کبد متابولیزه شده و دیازپام در کبد توسط آنزیم های سیتوکروم متابولیزه می‌شود؛ در نتیجه دیازپام بیش از لورازپام توانایی تداخل با سایر داروها را دارد.
لورازپام در قرص های خوراکی عمومی با غلظت های 0.5 میلی گرم، 1 میلی گرم و 2 میلی گرم موجود است؛ همچنین به صورت محلول خوراکی و محلول تزریقی عرضه می‌شود. آتیوان در قرص های خوراکی عمومی با غلظت های 2 میلی گرم، 5 میلی گرم و 10 میلی گرم موجود است. آتیوان را می‌توان به صورت محلول خوراکی، محلول تزریقی و ژل رکتوم نیز تجویز کرد.
| تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام | ||
|---|---|---|
| لورازپام | دیازپام | |
| کلاس دارویی | بنزودیازپین | بنزودیازپین |
| وضعیت نام تجاری/عمومی | نام تجاری و نسخه عمومی موجود است | اسم تجاری و نسخه عمومی موجود است |
| برند چیست؟ | آتیوان | والیوم |
| دارو به چه شکلی می آید؟ | قرص خوراکی محلول خوراکی محلول تزریقی |
قرص خوراکی محلول خوراکی محلول تزریقی ژل رکتال |
| دوز استاندارد چقدر است؟ | برای اضطراب: دوز شروع: 2 تا 3 میلی گرم خوراکی 2 تا 3 بار در روز دوز نگهدارنده: 2 تا 6 میلی گرم 2 تا 3 بار در روز |
برای اضطراب: 2 تا 10 میلی گرم خوراکی 2 تا 4 بار در روز |
| مدت زمان درمان معمولی چقدر است؟ | بیش از 4 ماه نیست | بیش از 4 ماه نیست |
| چه کسی معمولاً از دارو استفاده می کند؟ | بزرگسالان و کودکان 12 سال به بالا | بزرگسالان، کودکان و نوزادان 6 ماه و بزرگتر |
1. تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام در شرایط درمان
لورازپام و دیازپام به عنوان ضد اضطراب برای کاهش علائم اضطراب مانند استرس شدید و مشکل در تفکر واضح عمل می‌کنند. لورازپام و دیازپام هر دو مورد تایید FDA برای درمان اضطراب و اختلالات اضطرابی مانند اختلالات پانیک و حملات پانیک هستند.
مانند سایر بنزودیازپین ها، لورازپام و دیازپام را می توان برای درمان اختلالات تشنج یا صرع استفاده کرد. آنها همچنین می توانند به عنوان یک پیش دارو قبل از جراحی به منظور آرام بخشی استفاده شوند.
دیازپام همچنین برای درمان سندرم ترک الکل و اسپاسم عضلانی مورد تایید FDA است. لورازپام علاوه بر درمان اضطراب، برای درمان بی خوابی ناشی از اضطراب نیز تایید شده است. سایر کاربردهای خارج از برچسب را می توان در جدول زیر مشاهده کرد.
| وضعیت | لورازپام | دیازپام |
| اختلالات اضطرابی | آره | آره |
| بی خوابی ناشی از اضطراب | آره | خاموش برچسب |
| سندرم ترک الکل | خاموش برچسب | آره |
| اسپاسم عضلانی | خاموش برچسب | آره |
| اختلالات تشنجی | آره | آره |
| وضعیت صرع | آره | آره |
| آرام بخش یا پیش دارو قبل از جراحی | آره | آره |
2. تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام از لحاظ دوام و اثربخشی
در مقایسه با دارونما یا بدون دارو، لورازپام و دیازپام هر دو برای درمان اضطراب موثر هستند. موثرتر بودن بنزودیازپین به شرایط تحت درمان، سایر داروهای مصرفی و هر گونه درمانی که قبلاً آزمایش شده است، بستگی دارد.
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌شده و کنترل شده تا حد زیادی نشان داده‌اند که لورازپام و دیازپام از نظر اثربخشی برای درمان اضطراب قابل مقایسه هستند. یک کارآزمایی بالینی دوسوکور که لورازپام و دیازپام را در 134 بیمار مضطرب در طول چهار هفته مقایسه کرد، نشان داد که هر دو دارو موثرتر از دارونما بودند.
با این حال با توجه به تفاوت دیازپام و لورازپام، لورازپام در بیمارانی که در ابتدا علائم بدتری داشتند، مؤثرتر بود. در گروهی که لورازپام مصرف می‌کردند، آرام‌بخشی یک عارضه جانبی مهم‌تر گزارش شد.
در یک متاآنالیز شبکه، میدازولام، لورازپام و دیازپام برای درمان وضعیت صرع، یک تشنج شدید طولانی مدت، در کودکان مقایسه شد. داده های گردآوری شده از 16 کارآزمایی بالینی مختلف نشان داد که میدازولام و لورازپام موثرتر از دیازپام هستند.
این مقایسه از تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام برای مقاصد اطلاعاتی عمومی است. قبل از استفاده از بنزودیازپین، از پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشاوره بگیرید. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما یک ارزیابی پزشکی کامل برای تعیین شدت وضعیت شما و رد سایر شرایط احتمالی سلامت روان انجام می‌دهد.
ماندگاری دیازپام بیشتر از لورازپام است. این یک بنزودیازپین طولانی اثر با نیمه عمر تا 48 ساعت در نظر گرفته می شود. بنزودیازپین های طولانی اثر شامل والیوم (دیازپام)، لیبریوم (کلردیازپوکساید) و دالمان (فلورازپام ) هستند.
به طور کلی مصرف طولانی مدت آتیوان (لورازپام ) توصیه نمی شود. مطالعات کافی در مورد ایمنی و اثربخشی آتیوان در چهار ماه گذشته استفاده نشده است. برخی افراد به آتیوان وابستگی و تحمل پیدا می کنند که می تواند در طول زمان بر عملکرد آن تأثیر بگذارد. آتیوان فقط باید طبق تجویز یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی استفاده شود.
لورازپام یک بنزودیازپین با اثر متوسط است. اثرات لورازپام ممکن است در عرض 1 تا 1.5 ساعت پس از مصرف آن احساس شود. نیمه عمر لورازپام حدود 10 تا 20 ساعت است. سایر بنزودیازپین های متوسط اثر عبارتند از: زاناکس (آلپرازولام)، کلونوپین (کلونازپام) و رستوریل (تمازپام).
3. تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام از نظر عوارض جانبی
لورازپام و دیازپام مانند سایر بنزودیازپین ها، در درجه اول عوارض جانبی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) ایجاد می‌کنند. شایع‌ترین عوارض جانبی لورازپام یا آتیوان، آرام بخش، سرگیجه، ضعف و بی ثباتی یا از دست دادن هماهنگی هستند. شایع‌ترین عوارض جانبی دیازپام یا والیوم، خواب آلودگی، خستگی، ضعف عضلانی و از دست دادن هماهنگی خواهند بود.
سایر عوارض جانبی ممکن است شامل مشکلات حافظه باشند. بروز عوارض جانبی معمولاً به دوز داروی مصرفی بستگی دارند. عوارض جانبی جدی تری با دوزهای بالای بنزودیازپین ها گزارش می‌شود. عوارض جانبی جدی از جمله افسردگی تنفسی، یا تنفس کم عمق، می‌تواند نشان دهنده یک اورژانس پزشکی باشد.
| لورازپام | دیازپام | |||
| عوارض جانبی | مناسب؟ | فرکانس | مناسب؟ | فرکانس |
| آرام بخش | آره | 16% | آره | * |
| خواب آلودگی | آره | * | آره | * |
| خستگی | آره | * | آره | * |
| سرگیجه | آره | 7% | آره | * |
| ضعف | آره | 4% | آره | * |
| اختلال در هماهنگی | آره | 3% | آره | * |
| مشکلات حافظه | آره | * | آره | * |
4. تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام در تداخلات دارویی
لورازپام و دیازپام در درجه اول با سایر داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) تأثیر می‌گذارند، تداخل دارند. مصرف این بنزودیازپین ها با داروهایی مانند مواد افیونی، باربیتورات ها، داروهای ضد روان پریشی، ضد افسردگی ها و ضد تشنج ها می تواند منجر به افزایش اثرات مضعف CNS مانند سرگیجه، گیجی و خواب آلودگی شود. داروی ضد نقرس پروبنسید می تواند بر متابولیسم بنزودیازپین ها تأثیر بگذارد و منجر به افزایش عوارض جانبی شود.
استفاده از تئوفیلین یا آمینوفیلین می تواند با اثرات آرام بخش بنزودیازپین ها مقابله کند. اگر هر یک از این داروها را قبل از شروع بنزودیازپین مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
با توجه به تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام، دیازپام توسط آنزیم های خاص P450 پردازش می شود؛ در حالی که لورازپام اینطور نیست. برخی از داروها می توانند این آنزیم ها را مسدود کنند که بر نحوه پردازش دیازپام در بدن تأثیر می گذارد. این ممکن است منجر به افزایش عوارض جانبی آرام بخش دیازپام شود.
داروهایی مانند کتوکونازول، سایمتیدین و امپرازول می توانند با دیازپام تداخل داشته و منجر به افزایش آرام بخش شوند. آنتی اسیدها مانند کربنات کلسیم و هیدروکسید منیزیم می توانند جذب دیازپام را در بدن کاهش دهند. این اثر ممکن است نحوه عملکرد دیازپام را تغییر دهد.
| دارو | کلاس دارویی | لورازپام | دیازپام |
| اکسی کدون
هیدروکودون کدئین مورفین |
مواد افیونی | آره | آره |
| فنوباربیتال
پنتوباربیتال سکوباربیتال |
باربیتورات | آره | آره |
| کلوزاپین
لوراسیدون الانزاپین |
ضد روان پریشی | آره | آره |
| فلوکستین
فلووکسامین آمی تریپتیلین دوکسپین |
داروی ضد افسردگی | آره | آره |
| والپروات
فنی توئین کلوبازام |
ضد انعقاد | آره | آره |
| پروبنسید | عامل ضد نقرس | آره | آره |
| تئوفیلین
آمینوفیلین |
متیل گزانتین | آره | آره |
| کتوکونازول | عامل ضد قارچ | خیر | آره |
| سایمتیدین | آنتاگونیست گیرنده H2 | خیر | آره |
| امپرازول | بازدارنده پمپ پروتون | خیر | آره |
| کربنات کلسیم
هیدروکسید منیزیم |
ضد انعقاد | خیر | آره |
توجه: برای سایر تداخلات دارویی احتمالی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
هشدارهای مصرف لورازپام یا دیازپام
بعد از بررسی تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام، به هشدارهای لازم در مورد مصرف این دو دارو می‌پردازیم که به شرح زیر هستند:
- از مصرف مواد افیونی همراه با بنزودیازپین ها باید اجتناب شود. هنگامی که بنزودیازپین ها و مواد افیونی با هم استفاده می‌شوند، می‌توانند خطر افسردگی تنفسی، کما و حتی مرگ را افزایش دهند. هنگامی که این دو دسته از داروها با هم مصرف می‌شوند، بیماران باید به دقت تحت نظر باشند.
- لورازپام و دیازپام داروهای جدول IV هستند. کسانی که در گذشته سابقه مصرف الکل یا مواد دارند ممکن است در معرض خطر وابستگی و سوءمصرف بنزودیازپین ها باشند. وابستگی و سوء مصرف ممکن است که خطر مصرف بیش از حد بنزودیازپین ها را افزایش دهد. علائم و نشانه‌های مصرف بیش از حد بنزودیازپین شامل از دست دادن شدید هماهنگی، فشار خون پایین خطرناک (هیپوتانسیون)، افسردگی تنفسی و کما است.
- فقط باید از کمترین دوز موثر لورازپام یا دیازپام استفاده کرد. در مورد سایر هشدارها و اقدامات احتیاطی احتمالی با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
- لورازپام و دیازپام هر دو بنزودیازپین هستند؛ اما یکسان نیستند. با توجه به فرق دیازپام و لورازپام، آنها در فرمولاسیون های مختلف و دارای کاربردهای مختلف مورد تایید FDA هستند. آنها همچنین محدودیت های سنی متفاوتی دارند: لورازپام در کودکان زیر 12 سال توصیه نشده؛ در حالی که دیازپام در نوزادان کمتر از 6 ماه توصیه نمی شود.
مشاوره روانپزشکی درباره مصرف داروهای اختلالات اضطرابی در پزشکت
بعد از مطالعه مقاله تفاوت های اصلی بین لورازپام و دیازپام، اگر شما هم درگیر اختلالات اضطرابی هستید، ما در پزشکت بهترین روانشناسان و روانپزشکان را در این حوزه داریم که به شما در تشخیص، مدیریت و درمان این اختلال کمک زیادی می‌کنند؛ همچنین در صورت لزوم بهترین نوع داروها را بر اساس نوع اختلال شما تجویز خواهند کرد. در نظر داشته باشید که داروهای روانپزشکی حتما باید تحت نظر روانپزشک و بر اساس دوز تجوز شده مصرف شوند؛ پس همین حالا با ما در ارتباط باشید.
