آیا واکسن ها منجر به اوتیسم می شوند؟ به نظر می رسد با شیوع بیماری کرونا و رسیدن فصل تزریق واکسن آنفلوانزا، زنان باردار این سوال را زیاد تکرار می کنند. تکرار زیاد این سوال، نشان دهنده نگرانی بیش از حد زنان باردار، در بحران بیماری کرونا و زمان تزریق واکسن آنفولانزا است.
برخی از شبکه های اجتماعی با انتشار اخبار کذب، مبنی بر این که واکسن آنفولانزا در دوران بارداری خطر اوتیسم را افزایش می دهد، موجب نگرانی در زنان باردار شده اند؛ اما متخصصان با تکذیب این خبر می گویند:
- واکسیناسیون آنفلوانزا برای زنان باردار مهم است.
- این واکنس، هم مادر و هم جنین را در برابر بیماری محافظت کنند.
چه ارتباطی بین واکسن و اوتیسم وجود دارد؟
آخرین تحقیقات در مورد خطر اوتیسم مشخص کرده است، که هیچ ارتباطی بین این بیماری و واکسن آنفلوانزا در زنان باردار تشخیص داده نشده است. این تحقیق آخرین تحقیق در یک لیست طولانی از مطالعات است که نشان داده، هیچ ارتباطی بین واکسن ها و خطر اوتیسم وجود ندارد. مطالعه دیگر نشان داده است که هیچ ارتباطی بین واکسن آنفلوانزا و اوتیسم وجود ندارد.
بررسی ها، تفاوت قابل توجهی در کودکان متولد شده از زنانی که واکسن آنفلوانزا را دریافت کرده اند و نوزادانی که مادران آنها این واکسن را نزده اند دیده نشد.
محققان با سرپرستی دکتر جوناس لودویگسون از موسسه کارولینسکا در استکهلم، از داده های ثبت ملی بهداشت در مورد نوزادان متولد شده بین اکتبر 2009 تا سپتامبر 2010 استفاده کردند. در آن زمان، نزدیک به 40،000 نوزاد از مادرانی که واکسن آنفلوانزا دریافت کرده اند و بیش از 29،000 نوزاد از مادرانی که این کار را انجام نداده اند، متولد شده اند. متخصصان می گویند علائم اوتیسم معمولاً قبل از 3 سالگی معمولاً بین 18 تا 24 ماهگی نشان داده می شوند.
هفت سال پس از جمع آوری اطلاعات اولیه آنها، محققان تفاوت معنی داری در میزان اختلال طیف اوتیسم در کودکان مشاهده نکردند. عوامل مختلفی از جمله سیگار کشیدن مادر، قد و وزن، سن مادر و سه ماهه بارداری در این مطالعه محاسبه شد.
تزریق واکسن آنفولانزا در دوران بارداری چه تاثیری دارد؟
دکتر کریستین کارلان گریوز، طبق بررسی های دیگری که انجام داده می گوید: هیچ دلیل قطعی مبنی بر اینکه، واکسن آنفولانزا باعث اوتیسم شده است، وجود ندارد؛ اما گزارش های مختلفی که در شبکه های اجتماعی منتشر شده، منجر به بروز نگرانی در بین زنان باردار شده است که آیا واکسن ها منجر به اوتیسم می شوند؟
دکتر کوین بان، مدیر ارشد پزشکی در Walgreens، در این باره می گوید: یافته های به دست آمده نشان می دهد که، تزریق واکسن آنفولانزا در دوران بارداری کاملا بی خطر است. اما کارشناسان می گویند: اطلاعات نادرست در شبکه های مجازی و باور های غلط مربوط به واکسن و اوتیسم، هنوز خطر واکسیناسیون را تهدید می کند. این در حالی است که، تزریق آنفولانزا بهترین گزینه پیشگیری از ابتلا به بیماری آنفولانزا است.
چرا زنان باردار باید حتما واکسن آنفولانزا بزنند؟
محققان معتقدند که زنان باردار با همزمان شدن فصل آنفولانزا با شیوع بیماری کرونا ویروس، بیش از هر زمان دیگری نیاز به تزریق واکسن آنفولانزا دارند و حتما باید آن را دریافت کنند. آنها می گویند: زنان باردار با این کار می توانند، هم خودشان و هم اطرافیانشان را در برابر بیماری های قابل پیشگیری از واكسن محافظت کنند. همچنین زحمات کادر بهداشت را کاهش دهند.
اگرچه ویروس های آنفلوانزای فصلی و ویروس کرونا کاملاً متفاوت هستند، اما هر دو ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهند؛ اما به طور کلی، در دوران بارداری زنان چون جنین مقداری از فضای بدن مادر را احاطه کرده است، عملکرد ریه ها در دوران بارداری کاهش می یابد. بر همین اساس، آنها ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری های تنفسی باشند. زنان باردار در صورت ابتلا به آنفولانزا بیشتر در معرض خطر بروز عوارض هستند زیرا بدن در دوران بارداری تغییراتی ایجاد می کند که بر سیستم ایمنی بدن، قلب و ریه ها تأثیر می گذارد.
ایمنی و اهمیت کلی واکسیناسیون در برابر بیماری های قابل پیشگیری، هم برای مادر و هم برای نوزاد مشخص شده است. زنانی که باردار هستند یا ممکن است در فصل آنفولانزا باردار شوند باید در هر سه ماهه واکسن آنفلوانزا بزنند تا هم از خود و هم از کودک در برابر آنفولانزا محافظت کنند.
اوتیسم چیست؟
اوتیسم نوعی اختلال رشد است که، با اختلال در پیشرفت روابط و برقراری روابط اجتماعی و رفتار مشخص می شود. اوتیسم زندگی بسیاری از کودکان و خانواده های آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در گذشته، اوتیسم با اسکیزوفرنی در دوران کودکی یا روان پریشی کودکی اشتباه گرفته می شد. در برخی از بزرگسالان با عنوان اختلال شخصیت اسکیزوتایپی اشتباه گرفته می شود.
اوتیسم می تواند با سایر اختلالات مانند عقب ماندگی ذهنی و شرایط پزشکی خاص همراه باشد. شدت اوتیسم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. افراد با درجه خفیف اوتیسم ممکن است ویژگی های شبیه به افراد معمولی داشته باشند. افراد با نوع شدیدتر ممکن است ناتوانی روانی شدید داشته و تقریباً قادر به انجام هر کاری نباشند.
- اختلالات طیف اوتیسم در حال حاضر قابل درمان نیستند.
- هدف از درمان مبتلایان، مدیریت و بهبود علائم و افزایش عملکرد و کیفیت زندگی است.
اوتیسم در بین کودکان تا چه حدی شایع است؟
بسیاری بر این باورند که «اپیدمی اوتیسم» وجود دارد. با این حال، مانند بسیاری از بیماری ها و اختلالات، دلایل زیادی برای شیوع آن وجود دارد. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می کند: همه کودکان باید در 18 ماهگی و مجدداً در 2 سالگی تحت آزمایش بیماری اوتیسم قرار گیرند.
به گفته متخصصان، هیچ دلیلی برای اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد. اختلال طیف اوتیسم یک طیف وسیعی از اختلالات در نسخه جدید راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی است. در حال حاضر شامل زیرمجموعه های، از جمله سندرم آسپرگر و اختلال اوتیسم است؟
طبق تخمین های CDC شیوع اوتیسم در کودکان حدود 1 در 54 است. عوامل ژنتیکی، غیر ژنتیکی، محیطی و سایر عوامل می توانند در بروز این وضعیت در کودکان نقش داشته باشند؛ اما طبق بررسی های صورت گرفته واکسن ها منجر به بروز اوتیسم نمی شوند. در بزرگترین بررسی صورت گرفته در سال 2019 بر روی بیش از 500000 نفر، هیچ ارتباطی بین واکسن سرخک، اوریون، سرخچه (MMR) و اوتیسم نشان نداده است.
علائم کودکان مبتلا به اوتیسم چیست؟
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اغلب در رفتارها، فعالیت ها و علایق خود محدود، سفت و سخت و حتی وسواسی هستند.
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نیاز شدید به یکنواختی، حفظ نظم و روال روزمره
- در مقابل برخی از صداها یا بافت های بد واکنش نشان می دهد.
- مجذوب اشیاء نخ مانند، قطعات متحرک یا قسمت هایی از اسباب بازی ها
- پوشیدن جوراب یا برچسب روی لباس می تواند برای آن ها دردناک باشد.
- حرکات تکراری بدن (دست زدن، لرزیدن، چرخیدن حول یک حرکت دایره ای)
- وسواس به اشیاء غیرمعمول (نوارهای لاستیکی، کلیدها، کلیدهای روشنایی)
- دست و پا چلفتی، حالت غیر طبیعی یا روش های عجیب و غریب هنگام حرکت کردن
- کودکان مبتلا احتمالا اعمال تکراری را نشان می دهند. حتی تحمل صداهای بلند یا شلوغی را نداشته باشند.
- جشن های تولد و سایر جشن ها می تواند برای برخی از این افراد فاجعه بار باشد. و آن ها را وادار به جیغ زدن کند.
چه عواملی خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان را افزایش می دهد؟
عوامل قبل از تولد که ممکن است خطر ابتلا کودکان به اوتیسم را افزایش دهد، عبارتند از:
- سن مادر و پدر
- عفونت های مادر در دوران بارداری
- مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری، به ویژه در 3 ماه اول
- عوارض بعد از تولد، از جمله وزن بسیار کم هنگام تولد و کم خونی نوزادان
- کمبود های تغذیه ای در اوایل بارداری، به ویژه عدم دریافت اسید فولیک کافی
- قرار گرفتن در معرض آلاینده های شیمیایی مانند فلزات و سموم دفع آفات در حین بارداری
در مورد راهنمای والدین در کودکان اوتیسم اطلاع بیشتری کسب کنید.
راه تشخیص اوتیسم در کودکان، قبل از یک سالگی چیست؟
آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می کند: همه کودکان باید در 18 ماهگی و مجدداً در 2 سالگی تحت آزمایش بیماری اوتیسم قرار گیرند؛ اما جدیدا محققان از تکنیک ردیابی چشم برای تعیین مهارت های ارتباطی، به عنوان بخشی از سیستم تشخیص زودهنگام کودکان استفاده می کنند. به گفته متخصصان، تشخیص زودهنگام اوتیسم فرصتی برای درمان های مداخله ای زودرس فراهم می کند.
یک مطالعه تجربی جدید نشان می دهد پزشکان ممکن است علائم اختلال طیف اوتیسم (ASD) را در کودکان 10 ماهه تشخیص دهند. محققان روی روش های تشخیص اوتیسم در کودکان 18 ماهه کار کرده اند. اما این مطالعه جدید، به هدایت دانشمندان دانشگاه اوپسالا در سوئد، یک موفقیت بزرگ در زمینه تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم است.
محققان گروهی متشکل از 112 نوزاد را مورد مطالعه قرار دادند:
- 81 نفر دارای سابقه خانوادگی و بنابراین شانس بیشتری برای اوتیسم بودند.
- 31 نفر شانس کمتری برای اوتیسم داشتند.
محققان از روش ردیابی چشم برای اندازه گیری پاسخ و ابتکار عمل نوزادان در تعامل با محرک های بینایی و والدین آنها استفاده کردند. بررسی ها نشان داده، کودکانی که کمتر با بزرگسالان خود ارتباط چشمی برقرار کرده اند، علائم بیشتری از اوتیسم را بروز داده اند.
در مورد تاثیر رنگ در کودکان اوتیسم اطلاعات بیشتری کسب کنید.
توجه مشترک در کودکان چیست؟
محققان معتقدند که، کودکان قبل از اینکه بتوانند حرف بزنند و یا حتی با حرکت خود، توجه بزرگسالان را به خود جلب کنند، از چشم های خود استفاده خواهند کرد. کودکان می توانند نگاه بزرگسال خود را دنبال کنند.
کودکان در اصل با این حرکت خود دنبال جلب توجه والدین هستند که محققان آن را «توجه مشترک» می نامند و نشانه تعامل کودک با دیگران است. محققان به این نتیجه دست پیدا کردند که، کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر این رفتار را بروز می دهند. آنها به دنبال جلب توجه والدین هستند. این یافته ها می تواند به ابزارهای تشخیصی مفیدی برای اوتیسم در کودکان استفاده شود.
جیم لاگمن، رئیس راه حل های ناتوانی های ذهنی و رشد، با اشاره به اهمیت تشخیص زودهنگام کودکان اوتیسم، می گوید: یک تشخیص زودهنگام، ممکن است به والدین کمک کند تا وضعیت پزشکی فرزند خود را بهتر درک کنند؛ و به آنها فرصت بیشتری می دهد تا یاد بگیرند که چگونه به شکوفایی کودک خود کمک کنند.
طیف اوتیسم گسترده است. آیا تشخیص و مداخله اشتباه منجر به افزایش استرس و اضطراب برای والدین، مراقبان و مراقبین کودک می شود؟ اگر کودک به اشتباه تشخیص داده شود چه می شود؟
وی معتقد است: در هیجان برای تشخیص زودهنگام، ممکن است برخی از نوزادان به طور نادرست شناسایی شوند، که می تواند منجر به فشار روحی غیر ضروری برای خانواده ها شود.
با توجه به علائم و عوارض پیچیده و دور از دسترس اوتیسم، به طور کلی دقیق ترین تشخیص این بیماری توسط گروهی از متخصصان رشته های مختلف، به نام تیم چند رشته ای انجام می شود.
این تیم چند رشته ای، عبارتند از:
- فیزیوتراپی
- گفتار درمان
- کاردرمانگران
- روان پزشکان کودک
- آسیب شناسان گفتار
- معلمان آموزش ویژه
- پزشک متخصص اطفال
- متخصصان شنوایی سنجی
- متخصصان مغز و اعصاب کودکان
آخرین دیدگاهها