خودکشی یا سویساید، گرفتن زندگی خود، واکنشی غم انگیز به موقعیت های استرس زا در زندگی است. اگر کسی را می شناسید که احتمال دارد خود را بکشد، علائم هشدار دهنده آن را را یاد بگیرید تا بتوانید برای کمک فوری و معالجه فرد اقدام کنید و زندگی خود یا شخص دیگری را نجات دهید. هر چند به نظر می رسد هیچ راهی برای حل مشکلات وجود ندارد، اما می توان قدم هایی برای رهایی از این افکار برداشت و دوباره از زندگی لذت برد.
علت خودکشی
سویساید دلایل زیادی دارد. بیشتر اوقات، افکار سویساید نتیجه این احساس است که با اوضاع و احوال زندگی، نمی توانید کنار بیایید. همچنین ممکن است یک ارتباط ژنتیکی با سویساید وجود داشته باشد. این گونه افراد، احتمالاً دارای سابقه خانوادگی سویساید می باشند.
عوامل خطر خودکشی
اگرچه تلاش برای سویساید در بین زنان بیشتر رخ می دهد، اما اقدام به آن در مردان بیشتراست، زیرا مردان معمولاً از روش های کشنده تر مانند سلاح گرم استفاده خواهند کرد.
در صورت بروز برخی عوامل ممکن است شما بیشتر در معرض خطر سویساید قرار بگیرید این عوامل عبارتند از:
- سوء مصرف الکل
- سوء مصرف مواد
- وجود سلاح گرم در خانه
- سابقه اقدام به خودکشی
- احساس نا امیدی، بی ارزشی، آشفتگی، انزوا اجتماعی یا تنهایی
- سابقه یک وضعیت پزشکی که با افسردگی و تفکر سویساید مرتبط باشد.
- ابتلا به اختلال روانی اساسی مانند افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه یا اختلال دو قطبی
- تجربه یک زندگی پر استرس، مانند از دست دادن یک دوست عزیز، خدمت سربازی و یا مشکلات مالی و حقوقی
- سابقه خانوادگی در مورد اختلالات روانی، سوء مصرف مواد، خودکشی یا خشونت از جمله سوء استفاده جسمی یا سوء استفاده جنسی
علائم خودکشی
علائم هشدار دهنده سویساید عبارتند از:
- داشتن نوسانات خلقی
- شاهد مرگ عزیزان بودن
- اعمال خشونت قبلی بر فرد
- سوء مصرف الکل یا سوء مصرف مواد مخدر
- احساس گرفتاری یا نا امیدی یاس
- کاهش روابط اجتماعی و انزوا و تنهایی
- ایجاد تغییرات شخصیتی یا اضطراب شدید
- تغییر روال عادی زندگی، از جمله الگوهای اشتها یا خواب
- خداحافظی و طلب حلالیت مثل اینکه دیگر شما را نمی بینند.
- تهیه وسایل برای افکار خودکشی خود مانند خرید اسلحه یا قرص
- انجام کارهای خطرناک یا خود مخرب مانند سوء مصرف مواد مخدر یا رانندگی بی پروا
- صحبت در مورد خودکشی – به عنوان مثال، تفکراتی مانند “من خودم را می کشم”، “آرزو می کنم که بمیرم” یا “آرزو می کنم که به دنیا نیامده باشم”
علائم هشدار دهنده همیشه آشکار نیستند، و ممکن است در افراد مختلف، متفاوت باشد. برخی افراد اهداف خود را بیان می کنند، در حالی که برخی دیگر افکار و احساسات خود را مخفی نگه می دارند.
سویساید در کودکان و نوجوانان
سویساید در کودکان و نوجوانان با وقایع استرس زا زندگی ارتباط دارد. آنچه که یک جوان آن را جدی و غیرقابل تحمل می داند ممکن است برای بزرگسالان امری جزئی به نظر برسد. در بعضی موارد، کودک یا نوجوان امکان دارد به دلیل شرایط خاص زندگی که دوست ندارد در مورد آن حرف بزند، سویساید کند، مانند:
- قربانی زورگویی
- گرایش جنسی نامشخص
- خواندن یا شنیدن اخبار خودکشی
- مشکلات مربوط به الکل یا مواد مخدر
- ابتلا به اختلال روانی از جمله افسردگی
- سابقه سوء استفاده جسمی
- سابقه سوء استفاده جنسی
- از دست دادن دوستان یا درگیری با آن ها یا اعضای خانواده
- مسائل جسمی یا پزشکی مانند حاملگی یا داشتن عفونت مقاربتی
اگر نگران افکار خودکشی در دوست یا عضو خانواده خود هستید، بهترین راه برای شناسایی خطر، پرسیدن در مورد افکار و اهداف خودکشی است.
قتل و خودکشی
افرادی که افکار سویساید دارند، احتمالا در معرض خطر قتل دیگران و سپس سویساید هستند، البته این موارد به ندرت دیده می شود.
برخی از عوامل خطر قتل عبارتند از:
- دسترسی به سلاح گرم
- سوء مصرف الکل
- سوء مصرف مواد مخدر
- مشکلات حقوقی یا مالی فعلی خانواده
- سابقه درگیری با همسر یا شریک عشقی
- سابقه مشکلات سلامت روان، به ویژه افسردگی
داروهای ضد افسردگی و افزایش خطر خودکشی
اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی بی خطر هستند، اما سازمان غذا و دارو ملزم می کند که همه داروهای ضد افسردگی باید هشدارهای جعبه سیاه (شدیدترین هشدارها برای نسخه ها) را داشته باشند. در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان زیر 25 سال در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، به خصوص در چند هفته اول بعد از شروع یا تغییر دوز دارو ممکن است این گونه افکار، افزایش پیدا کنند. با این حال، بخاطر داشته باشید که داروهای ضد افسردگی احتمالاً با بهبود خلق و خوی در طولانی مدت خطر خودکشی را کاهش می دهند.
عوارض افکار خودکشی
افکار خودکشی و اقدام به آن عواقب عجیبی را به دنبال دارد. به عنوان مثال، افکار خودکشی می تواند زندگی روزمره شما را مختل کند. در حالی که بسیاری از اقدامات خودکشی ها تحریک آمیز هستند، آن ها می توانند صدمات جدی یا شدید دائمی مانند نارسایی اندام یا آسیب مغزی وارد کنند. در بین کسانی که نجات پیدا کرده اند اندوه، عصبانیت، افسردگی و احسای گناه رایج است.
پیشگیری خودکشی
برای جلوگیری از احساس خودکشی به دنبال درمان علت اصلی باشید. اگر علت اصلی درمان نشود، احتمالاً این افکار باز خواهند گشت. ممکن است در جستجوی معالجه برای اختلالات روانی احساس خجالت کنید، اما درمان افسردگی، سوء مصرف مواد مخدر یا مشکل اساسی دیگر باعث می شود احساس بهتری نسبت به خود و زندگی داشته باشید.
به یاد داشته باشید، افکار خودکشی موقتی هستند. اگر احساس نا امیدی دارید و یا فکر می کنید زندگی برایتان ارزشی ندارد، به یاد داشته باشید که درمان می تواند به شما کمک کند زندگی بهتر داشته باشید.
تشخیص افکار خودکشی
پزشک برای تشخیص افکار خودکشی ممکن است معاینه جسمی، آزمایشات و پرسش های راجع به سلامت روحی و جسمی شما انجام دهد تا علل این افکار و بهترین روش درمانی را تشخیص دهد.
ارزیابی ها برای تعیین علت افکار خودکشی، می تواند شامل موارد زیر باشد:
وجود بیماری های روانپزشکی
اغلب، افکار خودکشی با اختلالات روانی که قابل درمان است، ارتباط مستقیمی دارد. در صورت بروز این موارد، ممکن است لازم باشد به روان پزشک یا روان شناس مراجعه کنید.
وجود بیماری های جسمی
در بعضی موارد، افکار خودکشی ممکن است با یک مشکل اساسی در زمینه سلامت جسمی مرتبط باشد. احتمال دارد برای تعیین علت بیماری نیاز به آزمایش خون و آزمایشات دیگر داشته باشید.
داروها. در برخی افراد،برخی از داروهای بدون نسخه می توانند باعث احساس خودکشی شوند. درمورد داروهایی که مصرف می کنید به پزشک بگویید.
تشخیص افکار خودکشی در کودکان و نوجوانان
کودکانی که دچار افکار خودکشی می شوند، باید به روان پزشک یا روان شناس با تجربه دارند. علاوه بر صحبت با خود بیمار، پزشک احتمال دارد از افراد مختلف مانند والدین یا سرپرستان، نزدیکان کودک یا نوجوان، گزارش های مدرسه و ارزیابی های پزشکی، اطلاعات دقیقی بخواهد.
درمان افکار و رفتار های خودکشی
درمان افکار و رفتارهای خودکشی به وضعیت خاص شما، از جمله میزان مشکلات اساسی ، بستگی دارد.
درمان شرایط غیر اضطراری خودکشی
اگر افکار خودکشی دارید، اما در شرایط بحرانی نیستید، ممکن است به درمان سرپایی نیاز داشته باشید.
این روش درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
روان درمانی
روان درمانی، مشاوره روان شناختی یا گفت و گو درمانی به شما آموزش می دهد، مواردی که باعث احساس خودکشی می شوند را بشناسید و مهارت هایی را برای مدیریت بهتر احساسات خود یاد بگیرید.
داروها
داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی، داروهای ضد اضطراب و سایر داروهای بیماری روانی می توانند به کاهش علائم و بروز افکار و اقدام خودکشی کمک کنند.
درمان اعتیاد
درمان سوء مصرف مواد مخدر یا سوء مصرف الکل می تواند شامل سم زدایی، برنامه های ترک اعتیاد و جلسات گروه خودیاری باشد.
کمک به دوست در معرض خود کشی
اگر یک دوستی دارید که اقدام به خودکشی کرده، یا فکر می کنید ممکن است در معرض خطر خودکشی باشد، فرد را تنها نگذارید. در مورد نگرانی های خودتان در مورد وی یک گفتگوی صریح و صادقانه داشته باشید. شاید نتوانید کسی را وادار کنید از خودش مراقبت کند، اما می توانید او را تشویق و حمایت کنید. همچنین می توانید به او کمک کنید که به یک روان شناس مراجعه کند.
مقابله و پشتیبانی خودکشی
سعی نکنید افکار یا رفتارهای خودکشی را به تنهایی مدیریت کنید.
برای رفع مشکلات مرتبط با افکار خودکشی به کمک و پشتیبان حرفه ای نیاز دارید. اقدامات لازم در این خصوص عبارتند از:
- از پزشک بپرسید تا بدانید در صورت بازگشت افکار خودکشی چه کاری باید انجام دهید.
- جلسات درمانی خود را حتی اگر نمی خواهید بروید یا احساس می کنید لازم نیست، ادامه دهید.
- از مصرف مواد مخدر و الکل خودداری کنید. الکل و داروهای غیر مجاز می توانند افکار خودکشی را بدتر کنند.
- داروها را طبق دستورالعمل مصرف كنید. حتی اگر احساس بهبودی دارید، داروهای خود را ترک نکنید چون ممکن است احساسات خودکشی شما برگردد و یا علائم ترک را تجربه کنید.
- وسایل احتمالی خودکشی را از بین ببرید. اگر داروهایی مصرف می کنید که احتمال مصرف بیش از حد آن وجود دارد، از یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان بخواهید داروها را طبق تجویز به شما بدهد.
- فعالیت بدنی و ورزش می تواند که علائم افسردگی را کاهش دهد. پیاده روی، شنا، باغبانی یا انجام یک نوع دیگر از فعالیت های بدنی را که از آن لذت می برید را به عنوان برنامه روزانه خود در نظر بگیرید.
- به علائم هشدار دهنده توجه کنید. با پزشک یا درمانگر خود همکاری کنید تا تشخیص دهید چه چیزی ممکن است احساسات خودکشی شما را تحریک کند.
- علائم خطر خودتان را بشناسید و در صورت مشاهده هرگونه تغییر در احساس خود با پزشک تماس بگیرید. از اعضای خانواده یا دوستان خود برای تشخیص علائم هشدار دهنده کمک بگیرید.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
قبل از قرار ملاقات خود با پزشک بهتر است لیستی از اطلاعات شخصی اصلی، از جمله فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی، تهیه کنید.
نام تمام داروها، ویتامین ها و سایر مکمل های مصرف شده و دوز های آن ها را یادداشت کنید.
با پزشک در مورد مصرف الکل و مواد مخدر صادق باشید.
برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک بپرسید، عبارتند از:
- آیا می توانم کاری انجام دهم تا در امان باشم و احساس بهتری داشته باشم؟
- آیا دارویی جایگزین عمومی برای دارویی که برای من تجویز می کنید وجود دارد؟
- آیا به درمان فوری احتیاج دارم؟ گزینه های درمانی که پیشنهاد می کنید چیست؟
- آیا ممکن است افکار من با یک مشکل اساسی روانی یا جسمی مرتبط باشد؟
احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می پرسد، از قبیل:
- آیا برنامه ای برای کشتن خود دارید؟
- آیا می توانید انگیزه های خودکشی را کنترل کنید؟
- از چه زمانی افکار خودکشی را در ذهن خود داشته اید؟
- چه چیزی باعث می شود افکار خودکشی شما بدتر شود؟
- چه چیزی به شما کمک می کند تا با افکار خودکشی برخورد کنید؟
- احساسات شما در مورد آینده چیست؟ آیا شما امید دارید که اوضاع بهتر شود؟
- آیا مقدماتی مانند جمع آوری قرص یا نوشتن یادداشت های خودکشی را انجام داده اید؟
- آیا الکل می نوشید و آیا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟ چه داروهایی استفاده می کنید؟
