خانه » پاراکلینیک » برونکوسکوپی

بدون نظر

برونکوسکوپی

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

نفخ و دل درد

برونکوسکوپی روشی است که به پزشک اجازه می دهد داخل ریه ها، از جمله برونش ها، که مسیر اصلی ورود به ریه ها هستند را بررسی کند. برونکوسکوپی معمولاً با استفاده از یک برونکوسکوپ انعطاف پذیر انجام می شود. با این حال، در شرایط خاص، مانند شرایطی که خونریزی زیادی در ریه های شما ایجاد شده باشد و یا جسم خارجی در مجرای ریه رفته باشد ممکن است نیاز به برونسوپکوپ سفت و سخت باشد. دلایل شایع در مورد نیاز به برونکوسکوپی سرفه مداوم، عفونت یا چیز غیر معمول است که در رادیوگرافی قفسه سینه یا آزمایش دیگر مشاهده می شود. در طی بعضی از مراحل، دستگاه های مخصوصی مانند ابزاری برای بدست آوردن بیوپسی (نمونه برداری) یا لیزر برای کاهش اندازه تومور مجاری هوایی ممکن است از طریق برونکوسکوپ عبور داده شوند.

برای اطمینان از نمونه برداری از ناحیه مورد نظر در ریه، از تکنیک های ویژه ای برای هدایت مجموعه بیوپسی های انجام شده استفاده می شود. در افراد مبتلا به سرطان ریه، ممکن است یک برونکوسکوپ با یک سونوگرافی برای بررسی غدد لنفاوی در قفسه سینه استفاده شود. به این سونوگرافی endobronchial (EBUS) گفته می شود. EBUS به پزشکان در تعیین راه های درمانی مناسب کمک می کند. در طی برونکوسکوپی، پزشک یک لوله نازک حاوی یک منبع نور و دوربین را از طریق بینی یا دهان وارد ریه ها می کند. این یک روش نسبتاً سریع و بدون درد است، به آمادگی کمی نیاز دارد. پزشکان برای تشخیص علت مشکلات تنفسی و مشکلات ریه مانند تومور، عفونت و خونریزی از برونکو سکوپی استفاده می کنند.

پزشک ممکن است برونکو سکوپی را برای بررسی علل در موارد توصیه کند:

پیگیری اسکن که نشان دهنده عفونت ریه یا تومور یا ریه متلاشی شده بوده، می باشد.
سرفه های خونی
سرفه های شدید
تنگی نفس
مسدود شدن مجاری هوایی
رد پیوند ریه
میزان آسیب بعد از استنشاق مواد شیمیایی یا گازهای سمی
بیوپسی ریه

پزشکان همچنین از برونکوسکوپی برای درمان برخی شرایط استفاده می کنند، به عنوان مثال، برای درمان موارد زیر:

از بین بردن مایع، شاخه های مخاط یا اشیاء خارجی در مجاری هوایی
بازکردن یک راه هوایی مسدود یا تنگ شده
درمان سرطان ریه
تخلیه آبسه ریوی

روش انجام برونکوسکوپی

بیشتر افراد هنگام انجام برونکوسکوپی هوشیار هستند. قبل از عمل، پزشک بی حسی موضعی را در بینی و گلو اسپری می کند تا ناحیه محل برونسکوپی بی حس شود. پزشکان فقط در موارد نادر، هنگامی که انجام برونکوسکوپ سفت و سخت انجام می شود، بیهوشی عمومی را توصیه می کنند. پس از عملی شدن بی حسی، پزشک معمولاً لوله برونکوسکوپی انعطاف پذیر را از طریق بینی و گلو به برونش ها وارد می کند. با حرکت لوله به سمت ریه ها، فرد ممکن است احساس فشار یا لرزش کند. بعضی از افراد در ابتدا سرفه می کنند، اما معمولا به سرعت از بین می رود. پزشک ممکن است در طول عمل استفاده از اکسیژن را برای کمک به تنفس تجویز کند.

نور و دوربین برونکوسکوپ به پزشک کمک می کند تا راه هوایی را به وضوح ببیند.

پس از اتمام بررسی مجاری راه های هوایی، پزشک برونکوسکوپ را برداشته می کند. این روش معمولاً 20 تا 30 دقیقه طول می کشد. اگرچه بسته به تعداد تست ها و علت اساسی این مدت زمان ممکن است متفاوت باشد.

بیشتر افراد می توانند در روز عمل به خانه برگردند.

نحوه آمادگی برونکوسکوپی

پزشک در مورد آماده سازی برای برونکوسکوپی توصیه های را ارائه خواهد کرد. توصیه های پزشک را حتما دنبال کنید. پزشک اغلب توصیه می كنند كه شخص برای مدت مشخص از خوردن یا آشامیدن خودداری كند.

درمورد داروهای فعلی با پزشک، خصوصاً رقیق کننده خون مانند آسپرین یا وارفارین حتما صحبت کنید. پزشک ممکن است توصیه ای در مورد مصرف برخی داروها قبل از عمل داشته باشد.

پیروی از دستورالعمل های خاص، به ویژه در مورد مصرف دارو، بسیار مهم است.

فرایند برونکوسکوپی

برونکوسکوپی یک روش نسبتاً سریع و بدون درد است.

پس از آن، فرد باید چند ساعت در بیمارستان بماند تا تاثیر داروها از بین بروند. فشار خون و تنفس در این مدت تحت کنترل قرار می گیرد تا عوارض آن بررسی شود. توانایی سرفه کردن که به آن رفلکس سرفه گفته می شود باید طی 2 ساعت برگردد. پس از این، شما می توانید خوردن و آشامیدن را شروع کنید. بعد از مصرف داروی آرام بخش، شما باید به مدت 24 ساعت از رانندگی کردن و مصرف مشروبات الکلی خودداری کنید. با ورود بیمار به بخش برونکوسکوپی، یک سرم داخل وریدی (IV) برای تجویز دارو و مایعات وصل می شود. سپس بیمار برای کنترل مداوم ضربان قلب، فشار خون و میزان اکسیژن در خون به یک مانیتور وصل می شود. در صورت نیاز، اکسیژن اضافی از طریق یک لوله 1/4 اینچی که داخل سوراخ های بینی (کانول) یا روی صورت قرار می گیرد، تأمین می شود.

سپس دارو از طریق IV تزریق می شود تا بیمار در برونکوسکوپی نرم احساس آرامش کند. اگر قرار باشد برونکوسکوپی سفت انجام شود، این کار معمولاً بعد از بیهوشی عمومی انجام می شود. بیماران همراه با دریافت اکسیژن از طریق دهان یا بینی، به پشت دراز می کشند. قبل از قرار دادن برونكوسكوپ انعطاف پذیر، بی حسی موضعی با لیدوكائین در بینی و پشت گلو انجام می شود. برونکوسکوپ انعطاف پذیر را می توان از طریق دهان یا بینی انجام داد. ممکن است برخی از بیماران برای محافظت و ایمن کردن مجاری هوایی، از لوله مخصوصی به نام لوله تراشه استفاده کنند که از طریق دهان وارد نای می شود. هنگامی که برونکوسکوپ در مجاری هوایی قرار دارد، یک ماده بی حسی موضعی اضافی برای بیهوشی موضعی در مجاری هوایی اسپری می شود تا میزان سرفه به حداقل برسد. برونکوسکوپ سفت و محکم فقط از طریق دهان انجام می شود.

اگر یک ناحیه از سیستم تنفس خاص نیاز به ارزیابی دقیق تری داشته باشد یا عامل غیر طبیعی در طی مراحل برونکوسکوپی تشخیص داده شود.

نمونه ها با چند روش جمع آوری می شوند:

شست و شو : در فرآیندی به نام شست و شوی برونش، (لاواژ اسپری) سرنگ های حاوی محلول های نمکی از طریق برونکوسکوپ به منطقه مورد نظر تزریق شده و مایعات پس از آن خارج می شوند. این فرآیند چندین بار برای به دست آوردن نمونه های کافی تکرار می شود و سپس نمونه ها برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شوند.

برس زدن: یک برس نرم از طریق برونکوسکوپ به قسمت مورد نظر وارد می شود. سلول های اطراف راه هوایی با برس زدن به بالا و پایین راه هوایی جمع می شوند. نمونه ها نیز برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شوند.

آسپیراسیون سوزن : یک سوزن کوچک در راه هوایی و از طریق دیواره راه هوایی وارد می شود تا نمونه هایی در خارج از راه هوایی برای تجزیه و تحلیل در زیر میکروسکوپ بدست آید.

بیوپسی (نمونه برداری) : ممکن است از پنس برای جداکردن و نمونه برداری ضایعه قابل مشاهده در مجاری هوایی یا ریه استفاده شود. بافت غیر طبیعی که در مجاری هوایی قابل مشاهده است معمولاً به راحتی جدا می شود. با این حال، توده ای که در عمق بافت ریه قرار دارد معمولاً با استفاده از روش مخصوص اشعه ایکس (فلوروسکوپی) به بیوپسی نیاز دارد.

برخی از بیماران ممکن است یک تا دو روز بعد از عمل سرفه خونی داشته باشند. این طبیعی است و جای هیچ نگرانی نیست. اما اگر خون قرمز روشن در خلط وجود داشت، باید فوراً به پزشکتان معالج مراجعه کنید.

اکثر افراد می توانند بعد از 24 ساعت به فعالیت های منظم برگردند، اما طبیعی است که برای چند روز دچار درد و کوفتگی گلو شوید.

انواع تصویربرداری در برونکوسکوپی

اشکال پیشرفته تصویربرداری گاهی برای انجام برونکوسکوپی استفاده می شود. تکنیک های پیشرفته می توانند تصویری دقیق تر از قسمت داخلی ریه های شما ارائه دهند:

در طول برونکوسکوپی مجازی، پزشک شما از اسکن CT برای دیدن جزئیات بیشتر مجاری هوایی شما استفاده می کند.

در طول سونوگرافی، پزشک شما از یک پروب سونوگرافی متصل به برونکوسکوپ برای دیدن مجاری هوایی شما استفاده می کند.

در طی برونکوسکوپی فلورسانس، پزشک شما از یک نور فلورسنت متصل به برونکوسکوپ برای دیدن قسمت داخلی ریه های شما استفاده می کند.

نتایج برونکوسکوپی

نتایج عادی برونکوسکوپی بدین معنی است که پزشک هیچ ماده خارجی، انسداد یا سلول های غیرمعمول یا مایعات موجود در برونش ها را ندیده است.

اگر نتایج غیر طبیعی باشد، پزشک بسته به نتیجه، آزمایشات یا درمان های بعدی را توصیه می کند.

نتایج غیر طبیعی برونکوسکوپی

این نتایج می تواند یک یا چند مورد زیر را شامل شود:

عفونت باکتریایی
عفونت ویروسی
قارچ یا انگل در سیستم تنفسی
التهاب بافت ریه
آسیب ریه
سرطان در سیستم تنفسی
تنگ شدن نای یا برونش
رد یک ریه پیوندی

عوارض برونکوسکوپی

عوارض ناشی از برونکوسکوپی ممکن است شامل تب باشد.

عوارض ناشی از برونکوسکوپی بسیار نادر و معمولاً جزئی هستند، و به ندرت شدید می شوند. در صورت آسیب به مجاری هوایی و التهاب در سیستم تنفسی، عوارض ممکن است بیشتر باشد. عوارض ممکن است مربوط به خود عمل یا به داروی بی حسی موضعی باشد.

خون ریزی: در صورت انجام بیوپسی(نمونه برداری) خونریزی بیشتر محتمل است. معمولاً خونریزی جزئی است و بدون درمان و خود به خود متوقف می شود.

سوراخ شدن ریه و یا راه هوایی: در موارد نادر، ممکن است یک راه هوایی در طی برونکوسکوپی آسیب دیده باشد. در صورت سوراخ شدن ریه، هوا می تواند در فضای اطراف ریه جمع شود، که می تواند باعث جمع شدن و اختلال عملکرد ریه شود. معمولاً این مشکل به راحتی درمان می شود، اما ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد.

تب: تب بعد از برونكوسكوپي نسبتاً شايع است اما هميشه نشانه عفونت نيست. به طور کلی درمان لازم نیست.

احتمال کمی وجود دارد که عوارض زیر در فرد ایجاد شود:

ضربان قلب غیر طبیعی، آریتمی
مشکلات تنفسی
عفونت های ریوی
کاهش سطح اکسیژن خون در طول عمل
خونریزی جزئی بخصوص بعد از بیوپسی
ذات الریه یا پنومونی

همچنین برونکوسکوپی ممکن است در فردی که سابقه بیماری های قلبی را دارد، خطر ابتلا به حمله قلبی را افزایش دهد. به ندرت، برونکوسکوپی می تواند باعث جمع شدن ریه شود، که به آن پنومو توراکس گفته می شود. این در صورتی اتفاق می افتد که ریه در طول عمل سوراخ شود. پنوموتوراکس جدی است و به درمان نیاز دارد. پزشکتان ممکن است بعد از برونکوسکوپی اشعه ایکس قفسه سینه را انجام دهد تا ریه ها را از نظر علائم آن بررسی کند.

هنگامی که فرد در برونکوسکوپی سفت و محکم دچار بیهوشی عمومی است، خطرات جانبی شامل موارد زیر است: