احتمال وجود شیرین کننده آسپارتام در برخی از مواد های غذایی و نوشیدنی ها وجود دارد. آسپارتام که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده ( FDA ) در سال 1981 تأیید شد، تقریباً در 6000 غذا به عنوان یک شیرین کننده مصنوعی استفاده می شود و کاربرد دارد. متأسفانه، بحث‌های زیادی پیرامون این افزودنی به موادهای غذایی وجود دارد و بسیاری از متخصصان پزشکی و متخصصان مواد غذایی بهداشتی به طور یکسان ادعا می‌کنند که حساسیت به آسپارتام یا سمیت آسپارتام واقعا وجود دارد.
برخی مواد شیمیایی موجود درآسپارتام که در هنگام هضم به آنها تجزیه شده و منجر به مسمومیت می شوند شامل متانول، فرمالدئید، اسید فرمیک، اسید آسپارتیک و فنیل آلانین هستند. متانول به اسید فرمیک و فرمالدئید تجزیه می‌شود و سرطان‌زا است و برخی ادعا می‌کنند «نوروتوکسیک» است. در برخی مطالعات نشان داده شده است که اسید آسپارتیک باعث اختلالات هورمونی، سردرد، حالت تهوع و اختلالات اضطرابی می شود. کسانی که PKU یا فنیل کتونوری دارند، نمی توانند فنیل آلانین را متابولیزه کنند. این وضعیت ممکن است منجر به سطوح سمی در بدن شود.
بسیاری از کسانی که به آلرژی به آسپارتام اعتقاد دارند، ادعا می‌کنند که این افزودنی هرگز نباید توسط FDA تأیید می‌شد. مقامات FDA پس از تکمیل تحقیقات داخلی ادعا می کنند که این فرآیند به درستی انجام شده است و در حال حاضر هیچ مطالعه علمی قطعی که ثابت کند آسپارتام برای انسان خطرناک است وجود ندارد.
آسپارتام چیست؟
آسپارتام با نام های تجاری NutraSweet و Equal به فروش می رسد. همچنین به طور گسترده در محصولات بسته بندی استفاده می شود – به ویژه آنهایی که برچسب “رژیمی”، بدون قند، بدون یا کم کالری، یا بدون قند، کم یا صفر دارند.
آسپارتام پودری بی بو و سفید رنگ و تقریباً 200 برابر شیرین تر از شکر است. این بدان معنی است که مقدار بسیار کمی از آن برای ایجاد طعم شیرین به غذاها و نوشیدنی ها کافی است.
مواد تشکیل دهنده آسپارتام اسید آسپارتیک و فنیل آلانین است. هر دو آمینو اسیدهای طبیعی هستند که به عنوان “بلوک های سازنده” پروتئین ها نیز شناخته می شوند. اسید آسپارتیک به طور طبیعی توسط بدن تولید می شود و فنیل آلانین یک اسید آمینه ضروری است که از غذا دریافت می شود.
هنگامی که بدن شما آسپارتام را تجزیه می کند، بخشی از آن به متانول تجزیه می شود. مصرف میوه، آب میوه، نوشیدنی های تخمیر شده و برخی سبزیجات نیز حاوی متانول هستند یا منجر به تولید متانول می شوند. یک مطالعه در سال 2015 نشان می دهد که آسپارتام بزرگترین منبع متانول در رژیم غذایی آمریکایی است. متانول در مقادیر زیاد سمی است، اما مقادیر کمتر نیز ممکن است در ترکیب با متانول آزاد به دلیل جذب افزایش یافته نگران کننده باشد.
متانول آزاد در برخی غذاها وجود دارد و همچنین هنگام گرم شدن آسپارتام ایجاد می شود. در صورتیکه متانول آزاد به طور منظم مصرف شود ممکن است مشکل ساز باشد، زیرا به فرمالدئید، یک ماده سرطان زا و نوروتوکسین شناخته شده در بدن تجزیه می شود.
با این حال، دانشمندان و گروه‌های نظارتی متخصص نسبت به نتیجه‌گیری بیش از حد در مورد رابطه بین مصرف آسپارتام، تولید متانول و فرمالدئید در بدن و پیامدهای آن برای سلامت هشدار می‌دهند.
آسپارتام حاوی متانول است.
اگرچه سازمان غذا و دارو، ایمن بودن آسپارتام را تایید می کند، در سال 1995، توماس ویلکاکس، رئیس شعبه اپیدمیولوژی FDA گزارشی منتشر کرد مبنی بر اینکه 75 درصد از گزارش های واکنش به مواد تشکیل دهنده غذا به دلیل آسپارتام از سال 1981 تا 1995 بوده است. در سال 1992، ایالات متحده نیروی هوایی توصیه کرد قبل از پرواز برای خلبانان خود از نوشیدن نوشیدنی های حاوی آسپارتام خودداری کنید.
تا به امروز، 92 علامت گزارش شده از آلرژی به آسپارتام، از منابع مختلف، وجود دارد. در حالی که بسیاری از این ادعاها حکایتی هستند، بسیاری از پزشکان و متخصصان بهداشت مواردی از حساسیت به آسپارتام را مشاهده کرده اند که پس از حذف آن از رژیم غذایی برطرف شده است.
عوارض پوستی آلرژی به آسپارتام
مصرف آسپارتام می تواند منجر به بروز برخی عوارض پوستی شود. اثرات پوستی ناشی از مصرف آسپارتام می تواند شامل بثورات و کهیر باشد.
جنبه دشوار آلرژی به آسپارتام این است که جامعه پزشکی آن را به عنوان حتی به عنوان یک بیماری نپذیرفته است. در کنار این واقعیت که افرادی که از آلرژی به آسپارتام رنج می برند ممکن است علائم کاملاً متفاوتی داشته باشند، تشخیص حساسیت ممکن است تقریباً غیرممکن باشد. علائم رایج آلرژی به آسپارتام به شرح زیر است:
- سردرد و میگرن
- سرگیجه
- اختلالات قاعدگی
- حالت تهوع
- ناباروری
- افزایش وزن
- حملات اضطراب
موارد زیر بیماری هایی هستند که اغلب توسط آلرژی به آسپارتام تقلید یا تحریک می شوند:
- صرع
- لوپوس
- بیماری لایم
- بیماری گریوز
- سندرم پای بی قرار
- سرطان مثانه
- اپستین بار
- اسکلروز چندگانه
- بیماری پارکینسون
اسید آسپارتیک و حالت تهوع
اسید آسپارتیک به عنوان عامل تهوع شناخته شده است. مشخص نیست که آیا آلرژی به آسپارتام در اثر مصرف طولانی مدت ایجاد می شود یا می تواند با مصرف کوتاه مدت واکنش هایی ایجاد کند. برای همین حساسیت فرد به آسپارتام تا حدودی دشوار است و می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. حتی اگر مشکوک هستید که علائم پزشکی شما مربوط به آلرژی به آسپارتام است، باید با پزشک مشورت کنید تا بیماری ناشی از بیماری یا عوامل دیگر را رد کنید.
برخی از عوارض جانبی رایج آسپارتام چیست؟
عوارض جانبی با واکنش های آلرژیک متفاوت است. عوارض جانبی معمولاً خفیف بوده و پس از مدتی ناپدید می شوند. ممکن است پس از مصرف آسپارتام بدون تجربه واکنش آلرژیک، عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه کنید. برخی از بررسی ها نشان می دهد که آسپارتام می تواند عوارض جانبی شدیدی مانند تشنج ایجاد کند. با این حال، به نظر می رسد عوارض جانبی خفیف مانند سرگیجه، افزایش وزن یا سردرد شایع تر باشد. اگر پس از مصرف محصولات بدون قند متوجه این عوارض شدید، بهتر است مصرف آسپارتام خود را کاهش دهید.
در صورت تجربه یک واکنش آلرژیک جدی باید به اورژانس مراجعه کنید. تأخیر در درمان یک اشتباه شدید است که می تواند منجر به مرگ شود، به خصوص زمانی که کودک واکنش آلرژیک را تجربه می کند. برخی از علائم ممکن است در ابتدا جدی به نظر نرسند، اما معمولاً پیشرفت می‌کنند و اگر واکنش شدیدی به آسپارتام داشته باشید، علائم بیشتری ظاهر می‌شوند. یک واکنش آلرژیک جدی یا آنافیلاکسی می تواند باعث ناتوانی در تنفس شود. سایر علائم رایج عبارتند از کهیر، خارش، سرفه، غش، گیجی، افت فشار خون، تپش قلب و غیره.
اگر هر یک از این علائم را پس از مصرف آسپارتام تجربه کردید، بهتر است فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
غذاهای غیرمجاز در صورت ابتلا به حساسیت به آسپارتام
اگر فکر می کنید آلرژی یا عدم تحمل غذایی دارید، بهتر است از مصرف غذاهای حاوی آسپارتام جدا خودداری کنید. با این حال، شناسایی غذاهای حاوی این شیرین کننده مصنوعی می تواند چالش برانگیز باشد زیرا آسپارتام در بسیاری از مواد غذایی وجود دارد.
آسپارتام معمولا به عنوان شیرین کننده در نوشابه های رژیمی و محصولات بدون قند، از جمله آب میوه، آب نبات و ماست یافت می شود. از طرفی هم در برخی از مارک های آدامس نیز از آسپارتام استفاده می کنند. با این حال، محصولات بدون قند می توانند از شیرین کننده های مصنوعی دیگری استفاده کنند که باعث بروز واکنش آلرژیک نمی شوند. برای تعیین اینکه کدام غذاها حاوی آسپارتام هستند، بهتر است همیشه لیست مواد تشکیل دهنده را بررسی کنید.
همچنین باید بدانید که FDA مصرف روزانه 50 میلی گرم آسپارتام به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را توصیه می کند. به عبارت دیگر، یک بزرگسال 180 پوندی می تواند تا 4 کیلوگرم آسپارتام در روز یا 0.14 اونس مصرف کند. با این حال، اگر حساسیت غذایی یا آلرژی دارید، ممکن است بدن شما نتواند این میزان را تحمل کند.
دلایل دیگر برای حذف آسپارتام از رژیم غذایی
آسپارتام یک شیرین کننده مورد تایید FDA است، اما تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می دهد که این شیرین کننده جایگزین سالمی برای شکر نیست.
سه مطالعه جداگانه ارتباط بین سرطان و آسپارتام را در جوندگان نشان داده است. مطالعات دیگر ارتباطی بین آسپارتام و بیماری های زمینه ای مانند تومورهای مغزی، بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی، زوال عقل و بیماری آلزایمر را تایید کرده اند. از طرفی هم انتخاب غذاهای حاوی آسپارتام به کاهش کالری دریافتی شما کمک کند، اما این تنها راه کاهش وزن یا کنترل سطح قند خون نیست.
آیا مصرف آسپارتام مزایایی دارد؟
به طور کلی آلرژی به آسپارتام می تواند باعث سرگیجه و سردردهای میگرنی شود. اما آسپارتام یک شیرین کننده محبوب است زیرا طعم بسیار شیرین با کالری کمی دارد. از طرفی هم حاوی هیچ کربوهیدراتی نیست و شیرین کننده ای است که می توانید بدون بدتر شدن خطر پوسیدگی دندان از آن استفاده کنید. همچنین می تواند طعم برخی غذاها، به ویژه طعم های میوه ای را افزایش دهد. برخی از افراد ادعا می کنند می توااند باعث کاهش وزن شود، زیرا می توانند باعث کاهش مصرف قند در برخی افراد شود. با این حال، برخی از تحقیقات نشان می دهد که آسپارتام در واقع می تواند با مسدود کردن فعالیت آنزیم از کاهش وزن جلوگیری کند.
جایگزین های آسپارتام
آیا جایگزین کردن شکر با آسپارتام واقعا ارزشش را دارد؟ آسپارتام و شکر دارای محتوای کالری مشابه با چهار کالری در هر گرم هستند. با این حال، طعم آسپارتام بسیار شیرین تر است، به این معنی که مصرف آنها نتایج یکسانی را دارد. آسپارتام می تواند برای کنترل سطح قند خون و کاهش کالری دریافتی مفید باشد.
با این حال، شیرین کننده های دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر بگیرید. استویا می تواند گزینه خوبی باشد. از برگ های استویا تشکیل می شود و تقریباً کالری ندارد. این شیرین کننده همچنین می تواند به تنظیم سطح قند خون شما کمک کند و هیچ مطالعه ای وجود ندارد که عوارض جانبی مضر یا واکنش های آلرژیک را نشان دهد.
می توانید از شیرین کننده های طبیعی مانند عسل یا ملاس نیز استفاده کنید. گزینه هایی مانند عسل و ملاس برای مدیریت دیابت ایده آل نیستند، اما اگر هدف شما کاهش کالری دریافتی باشد، می توانند جایگزین خوبی باشند.
آخرین دیدگاه‌ها