تفاوت پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها چیست؟

پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها هر دو از بدن در ساختن و حفظ کلونی سالم از باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها حمایت و به هضم کمک می کند. این اجزای غذایی با تهیه غذا و ایجاد محیطی که در آن میکروارگانیسم‌ها می‌توانند رشد کنند، به رشد باکتری‌های مفید کمک می‌کنند. پری بیوتیک ها در غذاهای غنی از فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل وجود دارند. پروبیوتیک ها در بسیاری از غذاهای تخمیر شده از جمله ماست، کلم ترش و تمپه وجود دارند.

پری بیوتیک ها نوعی فیبر هستند که بدن انسان قادر به هضم آنها نیست. آنها به عنوان غذا برای پروبیوتیک ها، که میکروارگانیسم های زنده کوچکی از جمله باکتری ها و مخمرها هستند، استفاده می کنند. هم پری بیوتیک ها و هم پروبیوتیک ها ممکن است از باکتری های مفید و سایر ارگانیسم ها در روده حمایت کنند.

فواید و عوارض جانبی پروبیوتیک ها چیست؟

پروبیوتیک ها، مانند ماست، می توانند از سلامت گوارش حمایت کنند. تحقیقات در مورد اثرات پروبیوتیک ها قطعی نیست، اما نشان می دهد که آنها ممکن است در زمینه های مختلف مفید باشند. مطالعات متعدد نشان داده اند که پروبیوتیک ها ممکن است سلامت گوارش را در برخی افراد بهبود بخشند. مصرف پروبیوتیک ها در حین استفاده از آنتی بیوتیک ها خطر اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک را تا 60 درصد کاهش می دهد.

مجموعه کوچکتری از تحقیقات نشان می دهد که پروبیوتیک ها ممکن است سلامت روان را بهبود بخشند. پروبیوتیک ها ممکن است علائم افسردگی را کاهش دهند، اما مطالعات بیشتری برای تأیید این امر ضروری است. این امکان وجود دارد که پروبیوتیک ها این تأثیر را داشته باشند زیرا بین سلامت روده و مغز ارتباط وجود دارد.

نتایج مطالعات به طور کلی نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلالات مؤثر بر معده و روده ممکن است با پروبیوتیک ها بهبود پیدا کنند. به عنوان مثال، یک بررسی سیستماتیک از کارآزمایی‌ها در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) نشان داد که به نظر می‌رسد پروبیوتیک‌ها علائم این بیماری را بهبود می‌بخشند. با این حال، مشخص نیست این مزایا چقدر قابل توجه است یا کدام سویه از پروبیوتیک مؤثرتر است.

چه افرادی نباید پروبیوتیک مصرف کنند؟

افراد مبتلا به بیماری کرون با مصرف یک پروبیوتیک خاص در معرض خطر بالاتری برای عوارض جانبی قرار دارند. افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف نیز در برابر عوارض جانبی آسیب پذیرتر هستند. پروبیوتیک ها ممکن است برای افرادی که دارای بیماری های زمینه ای جدی هستند بی خطر نباشند.

آزمایش‌های پروبیوتیک هشدار می‌دهد که بسیاری از مطالعات داده‌های ایمنی، از جمله اطلاعات مربوط به عوارض جانبی را گزارش نمی‌کنند، حتی زمانی که ادعا می‌کنند ثابت می‌کنند که پروبیوتیک‌ها کار می‌کنند. فقدان اطلاعات در مورد ایمنی نشان می دهد که دانشمندان اطلاعات کمی در مورد خطرات پروبیوتیک ها، به ویژه مسائل بالقوه استفاده طولانی مدت دارند. هر کسی که نگران خطر عوارض جانبی است باید قبل از افزایش قابل توجه مصرف پروبیوتیک ها با پزشک مشورت کند.

فواید و عوارض جانبی پری بیوتیک ها چیست؟

اکثر مردم به اندازه کافی پری بیوتیک از رژیم غذایی بدون مصرف مکمل دریافت می کنند. پری بیوتیک ها جزء برخی از غذاها هستند که بدن قادر به هضم آنها نیست. آنها به عنوان غذا برای باکتری ها و سایر موجودات مفید در روده عمل می کنند. فواید پری بیوتیک ها با فواید پروبیوتیک ها ارتباط دارد.

تحقیقات کمتری در مورد پری بیوتیک ها نسبت به پروبیوتیک ها انجام شده است. در نتیجه، میزان بهبود سلامتی پری بیوتیک ها مشخص نیست. دانشمندان هنوز کاملاً مطمئن نیستند که می توانند مزایای ادعایی پروبیوتیک ها را تقویت کنند. برخی از تحقیقات نشان می دهد که پری بیوتیک ها ممکن است از طریق موارد زیر برای بدن مفید باشند:

• بهبود جذب کلسیم
• تغییر سرعت بدن در هضم کربوهیدرات ها
• حمایت از رشد پروبیوتیک باکتری های روده، به طور بالقوه هضم و متابولیسم را تقویت می کند.

پری بیوتیک ها به طور طبیعی در بسیاری از غذاها وجود دارند، بنابراین نیازی به مصرف مکمل های پری بیوتیک برای افراد وجود ندارد. در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر مضر بودن مصرف همزمان پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها وجود ندارد. با این حال، افرادی که بیماری های مزمن یا بیماری های جدی دارند باید از مکمل های پروبیوتیک یا پری بیوتیک اجتناب کنند، مگر اینکه پزشک غیر از این توصیه کند.

تحقیقات در مورد عوارض جانبی پری بیوتیک ها نیز در مراحل اولیه است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

نحوه تعامل پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها چگونه است؟

پری بیوتیک ها به عنوان غذا برای پروبیوتیک ها عمل می کنند، بنابراین پروبیوتیک ها برای اثربخشی به پری بیوتیک ها نیاز دارند. تحقیقات برای ارزیابی ارتباط بین این دو در حال انجام است و دانشمندان هنوز نمی توانند تایید کنند که آیا مصرف پری بیوتیک ها می تواند از توسعه پروبیوتیک حمایت کند یا خیر. افرادی که از رژیم غذایی متعادل، متنوع و سالم استفاده می کنند، بسیاری از پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها را از طریق غذا دریافت می کنند.

برای اکثر افراد سالم، نیازی به مصرف مکمل های پری بیوتیک یا پروبیوتیک نیست. با این حال، خطر انجام این کار معمولا برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری های زمینه ای ندارند، حداقل است.

رژیم غذایی متشکل از انواع میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و غذاهای تخمیری این امکان را برای افراد فراهم می‌کند تا بدون اتکا به مکمل‌ها، پروبیوتیک‌ها و پروبیوتیک‌های کافی مصرف کنند. اگر افراد احساس می کنند که به توصیه خاصی در مورد رژیم غذایی مناسب برای نیازهای خود نیاز دارند، باید با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنند.

پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها هر دو موضوع بسیار مهمی در تغذیه این روزها هستند. با این حال، اگرچه به نظر شبیه به نظر می رسند، این دو نقش متفاوتی در سلامت شما دارند. پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند و پر بیوتیک ها غذای این باکتری ها هستند. آنچه را که باید در مورد این دو بدانید را توضیح خواهیم داد.

چرا باکتری های روده مفید هستند؟

باکتری های مفید در دستگاه گوارش شما از شما در برابر باکتری ها و قارچ های مضر محافظت می کنند. طیف گسترده‌ای از این نوع باکتری مفید می‌تواند به عملکرد سیستم ایمنی کمک کند، علائم افسردگی را بهبود بخشد و در کنار سایر فواید به رفع چاقی کمک کند. علاوه بر این، برخی از باکتری های روده شما ویتامین K و اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه را تشکیل می دهند.

اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه منبع اصلی مواد مغذی سلول های پوشش دهنده روده بزرگ هستند. آنها یک سد قوی روده ای ایجاد می کنند که به جلوگیری از مواد مضر، ویروس ها و باکتری ها کمک می کند. این همچنین به کاهش التهاب کمک می کند و ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد. باکتری های روده به انواع وظایف بیولوژیکی کمک می کنند. آنها همچنین تغذیه مهمی را برای سلول های پوششی دستگاه گوارش شما فراهم می کنند.

چگونه غذا بر میکروبیوتای روده تاثیر می گذارد؟

غذایی که می خورید نقش مهمی در تعادل باکتری های خوب و بد روده ایفا می کند. به عنوان مثال، رژیم غذایی با قند و چربی بالا بر باکتری های روده تأثیر منفی می گذارد و ممکن است به مقاومت به انسولین و سایر شرایط کمک کند .

هنگامی که به طور منظم باکتری های نامناسبی را تغذیه می کنید، آنها می توانند سریعتر رشد کنند و راحت تر مستعمره شوند، بدون اینکه تعداد زیادی باکتری مفید مانع از انجام این کار شوند. باکتری های مضر و فلور روده سالم کمتر نیز با شاخص توده بدنی بالاتر (BMI) مرتبط است.

علاوه بر این، غذاهایی که با آفت‌کش‌ها درمان می‌شوند ممکن است اثرات منفی روی باکتری‌های روده داشته باشند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع مورد نیاز است. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند باعث تغییرات دائمی در انواع خاصی از باکتری‌ها شوند، به‌ویژه زمانی که در دوران کودکی و نوجوانی مصرف شوند.

از آنجایی که استفاده از آنتی بیوتیک بسیار گسترده است، محققان اکنون در حال مطالعه این هستند که چگونه این امر ممکن است باعث مشکلات سلامتی در افراد بعدی در زندگی شود. غذاهایی که می خورید بر باکتری های روده تأثیر می گذارد. باقی مانده های شیمیایی و آنتی بیوتیک ها نیز ممکن است تعادل باکتری های روده را مختل کنند.

کدام غذاها دارای پری بیوتیک هستند؟

قبل از خرید مکمل های پری بیوتیک گران قیمت، به یاد داشته باشید که بسیاری از غذاها به طور طبیعی حاوی آنها هستند.

به این دلیل که پری بیوتیک ها انواع فیبرهایی هستند که در سبزیجات، میوه ها و حبوبات یافت می شوند. انسان قادر به هضم این نوع فیبرها نیست، اما باکتری های خوب روده شما می توانند آنها را هضم کنند.

غذاهایی که سرشار از فیبر پری بیوتیک هستند، عبارتند از:

• موز
• سیر
• پیازها
• مارچوبه
• جو دوسر
• تره فرنگی
• انواع توت ها
• حبوبات، لوبیا و نخود

یکی از کارهایی که باکتری های خوب روده شما با فیبر پری بیوتیک انجام می دهند، تبدیل آن به اسید چرب با زنجیره کوتاه به نام بوتیرات است. مطالعات نشان می دهد که تولید بوتیرات در روده بزرگ را نمی توان بدون دریافت کافی فیبر پری بیوتیک حفظ کرد.

پری بیوتیک ها انواع فیبری هستند که انسان نمی تواند آنها را هضم کند، اما باکتری های روده شما می توانند. این نوع فیبر مواد مغذی را برای باکتری ها فراهم می کند که از هضم سالم و عملکرد سیستم ایمنی حمایت می کند.

با گنجاندن انواع غذاها در رژیم غذایی خود، افراد می توانند مطمئن شوند که طیف وسیعی از پری بیوتیک ها را مصرف می کنند که ممکن است گونه های مختلف باکتری را تغذیه کنند. پری بیوتیک ها در بسیاری از غذاهای پر فیبر از جمله برخی میوه ها، سبزیجات و غلات کامل وجود دارند. نوزادان از طریق قندهای موجود در شیر مادر به پری بیوتیک ها دسترسی پیدا می کنند و برخی از شیرخشک های مخصوص نوزادان نیز حاوی پری بیوتیک هستند.

کدام غذاها دارای پروبیوتیک هستند؟

همچنین بسیاری از غذاهای پروبیوتیک وجود دارند که به طور طبیعی حاوی باکتری های مفید هستند. اگر می‌خواهید باکتری‌های مفیدی را اضافه کنید، یک ماست با کیفیت بالا و ساده با کشت‌های زنده می‌تواند افزودنی فوق‌العاده به رژیم غذایی شما باشد.

غذاهای تخمیر شده گزینه عالی دیگری هستند، زیرا حاوی باکتری های مفیدی هستند که با شکر یا فیبر طبیعی موجود در غذا رشد می کنند.

نمونه هایی از غذاهای تخمیر شده، عبارتند از:

• کلم ترش
• چای کامبوچا
• کفیر (لبنیات و غیر لبنیات)
• برخی از انواع ترشی (غیر پاستوریزه)
• سایر سبزیجات ترشی (غیر پاستوریزه)

اگر قصد دارید غذاهای تخمیر شده را به دلیل فواید پروبیوتیکی مصرف کنید، مطمئن شوید که پاستوریزه نشده باشند، زیرا این فرآیند باکتری ها را از بین می برد.

سخن آخر

متعادل نگه داشتن باکتری های روده برای بسیاری از جنبه های سلامتی مهم است. برای انجام این کار، غذاهای پربیوتیک و پروبیوتیک زیادی بخورید، زیرا به ایجاد تعادل ایده آل بین باکتری های خوب و بد روده کمک می کنند.

با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید که مقادیر مناسبی از هر کدام را می خورید. ممکن است زیاده روی کنید یا عوارض جانبی داشته باشید. مطمئن شوید که برچسب های روی مکمل ها را به دقت می خوانید و هر گونه سوال و راهنمایی را از پزشک بپرسید.

هم پری بیوتیک ها و هم پروبیوتیک ها برای سلامت انسان مهم هستند. با این حال، آنها نقش های متفاوتی دارند. پروبیوتیک ها اینها باکتری های زنده ای هستند که در برخی غذاها یا مکمل ها یافت می شوند. آنها می توانند مزایای سلامتی متعددی را ارائه دهند.

پری بیوتیک ها این مواد از انواع کربوهیدرات ها (بیشتر فیبر) که انسان قادر به هضم آنها نیست، به دست می آید. باکتری های مفید روده شما این فیبر را می خورند. باکتری روده که در مجموع به عنوان فلور روده یا میکروبیوتای روده شناخته می شود، عملکردهای مهم بسیاری را در بدن انجام می دهد.

خوردن مقادیر متعادلی از پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها می تواند به شما اطمینان دهد که تعادل مناسبی از این باکتری ها برای حفظ سلامت میکروبیوتای روده خود دارید.