رژیم غذایی تیروئیدیت هاشیموتو

تیروئیدیت هاشیموتو، شایع ترین بیماری خود ایمنی و علت اصلی کم کاری تیروئید است. این بیماری گاهی اوقات بیماری هاشیموتو نامیده می شود یا به هاشیموتو محدود می شود. غده تیروئید نقش مهمی در متابولیسم، تنظیم هورمون ها و دمای بدن دارد. وقتی فردی مبتلا به هاشیموتو است، تیروئید او به طور مزمن ملتهب است و نمی تواند به خوبی تیروئید سالم عمل کند. تیروئید، اغلب تولید هورمون های ضروری را کند یا متوقف می کند که می تواند باعث افزایش وزن، خشکی پوست، ریزش مو، خستگی، یبوست و حساسیت به سرما شود. در این مقاله از پزشکت می توانید، در مورد رژیم غذایی تیروئیدیت هاشیموتو، اطلاعات بیشتری را به دست آورید.

بهترین رژیم غذایی برای تیروئیدیت هاشیموتو

هیچ رژیم غذایی خاصی برای درمان همه افراد مبتلا به هاشیموتو ثابت نشده است. اما به نظر می رسد که رژیم پالئو ممکن است برای درمان تیروئیدیت هاشیموتو توصیه شود. از طرفی هم برخی شواهد بالینی نشان داده اند که رژیم های غذایی زیر به برخی از افراد مبتلا به هاشیموتو کمک کرده است:

رژیم غذایی بدون گلوتن یا بدون دانه

بسیاری از افراد مبتلا به هاشیموتو نیز حساسیت های غذایی، به ویژه به گلوتن را تجربه می کنند. هیچ تحقیق فعلی برای حمایت از رژیم غذایی بدون گلوتن برای همه افراد مبتلا به هاشیموتو وجود ندارد، مگر اینکه آنها به بیماری سلیاک نیز مبتلا باشند.

با این حال، در یک نظرسنجی از 2232 نفر مبتلا به هاشیموتو، 76 درصد از پاسخ دهندگان معتقد بودند که به گلوتن حساس هستند. این پاسخ دهندگان یبوست، اسهال، گرفتگی عضلات، نفخ، حالت تهوع، رفلاکس، گاز، سردرد، خستگی و مه مغزی را به عنوان علائم واکنش خود به گلوتن ذکر کردند.

از پاسخ دهندگان، 88 درصد از کسانی که رژیم غذایی بدون گلوتن را امتحان کردند، احساس بهتری داشتند. بسیاری از مردم همچنین بهبود در هضم، خلق و خو، سطح انرژی و کاهش وزن را گزارش کردند.

رژیم های بدون گلوتن تمام غذاهای حاوی گلوتن را حذف می کند. گلوتن پروتئینی است که در گندم، جو، چاودار و سایر غلات وجود دارد.

گلوتن معمولا در پاستا، نان، محصولات پخته شده، آبجو، سوپ و غلات یافت می شود. بهترین راه برای بدون گلوتن این است که بر روی غذاهایی مانند سبزیجات، میوه ها، گوشت بدون چربی، غذاهای دریایی، لوبیا، حبوبات، آجیل و تخم مرغ تمرکز کنید که به طور طبیعی فاقد گلوتن هستند.

رژیم غذایی بدون غلات

رژیم غذایی بدون غلات بسیار شبیه به بدون گلوتن است، با این تفاوت که مصرف غلات نیز ممنوع است. این غلات عبارتند از:

• کوینو
• ارزن
• جو دوسر
• گندم سیاه

با این حال، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد حذف غلات غیر گلوتن برای سلامتی مفید است. حذف این غلات ممکن است فیبر و سایر منابع مواد مغذی ضروری مانند سلنیوم را که برای افراد مبتلا به هاشیموتو مهم است، از بین ببرد.

رژیم غذایی پالئو یا پالئو خودایمنی

رژیم پالئو تلاش می کند الگوهای غذایی اجداد اولیه ما را با تاکید بر غذاهای کامل و فرآوری نشده تقلید کند. غلات، لبنیات، سیب زمینی، لوبیا، عدس، شکر تصفیه شده و روغن های تصفیه شده مجاز نیستند. گوشت‌های بدون قفس و علف‌خوار، مانند سبزیجات، آجیل (به جز بادام زمینی)، دانه‌ها، غذاهای دریایی و چربی‌های مفید مانند آووکادو و روغن زیتون توصیه می‌شود.

هدف رژیم غذایی پالئو خودایمنی (AIP) کاهش غذاهایی است که ممکن است باعث التهاب و آسیب به روده شوند. این رژیم با اصول اولیه رژیم پالئو شروع می شود، اما سبزیجات شب بو مانند گوجه فرنگی، تخم مرغ، آجیل و دانه ها را نیز حذف می کند.

رژیم غذایی با GI پایین

یک رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین یا رژیم غذایی با GI پایین بر اساس شاخصی است که چگونگی تأثیر هر غذا بر سطح قند خون فرد را اندازه گیری می کند. برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 از این رژیم غذایی استفاده می کنند. رژیم غذایی همچنین می تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد و ممکن است به کاهش وزن برخی افراد کمک کند.

مواد مغذی متراکم

ممکن است یک برنامه غذایی پر از مواد مغذی که شامل سبزیجات برگدار مانند کلم پیچ باشد توصیه شود. برای افرادی که نمی خواهند روی غذاهایی که باید از رژیم غذایی آنها حذف شود، تمرکز کنند، انتخاب یک برنامه غذایی با مواد مغذی ممکن است بهترین گزینه باشد.

یک رژیم غذایی پر از مواد مغذی شامل تنوع و تمرکز بر غذاهای کامل با مجموعه ای از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ، چربی های مناسب، پروتئین های بدون چربی و کربوهیدرات های فیبری است. غذاها عبارتند از:

• ماهی های چرب، از جمله سالمون
• میوه ها، از جمله انواع توت ها، سیب و موز
• سبزیجات برگدار مانند کلم پیچ و اسفناج
• غذاهای فیبری، از جمله لوبیا و حبوبات
• چربی های مفید، از جمله آووکادو و گردو
• پروتئین های بدون چربی، از جمله توفو، تخم مرغ، آجیل، لوبیا و ماهی
• انواع سبزیجات رنگی مانند کلم بروکسل، کلم بروکلی، هویج، چغندر و فلفل قرمز، زرد و نارنجی

داشتن این غذاها به عنوان تمرکز اصلی رژیم غذایی، فضای کمتری را برای غذاهای قندی فرآوری شده و تصفیه شده باقی می گذارد. علاوه بر آن، مصرف ادویه های ضد التهابی مانند زردچوبه، زنجبیل و سیر نیز توصیه می شود.

مواد مغذی برای کم کاری تیروئید

تحقیقات نشان می دهد که برخی مواد مغذی نیز در تیروئیدیت هاشیموتو نقش دارند. این شامل:

ویتامین دی

چندین مطالعه ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و هاشیموتو را پیدا کرده اند. در یک مطالعه روی 218 فرد مبتلا به هاشیموتو، 85 درصد سطح ویتامین D کافی نداشتند. هر فردی که تیروئیدیت هاشیموتو تشخیص داده شود باید حتما سطح ویتامین D خود را آزمایش کند. ویتامین D می تواند در طول قرار گرفتن در معرض نور خورشید در بدن تولید شود یا از طریق غذا یا مکمل ها مصرف شود.

از آنجایی که بسیاری از بزرگسالان اکنون بیشتر روز خود را در داخل خانه می گذرانند، سطوح پایین ویتامین D رایج تر می شود.

بر اساس مؤسسه ملی بهداشت (NIH)تقریباً 5 تا 30 دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید بین ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر حداقل دو بار در هفته به صورت، بازوها، پاها یا پشت بدون ضد آفتاب معمولا منجر به ویتامین D کافی می شود.

اگر قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید امکان پذیر نیست، بهتر است از مکمل ها استفاده کنید، زیرا غذاهای بسیار کمی حاوی مقادیر کافی ویتامین D هستند.

بهترین منابع غذایی ویتامینD، عبارتند از:

• روغن کبد ماهی کاد
• اره ماهی
• ماهی سالمون
• ماهی تن
• آب پرتقال غنی شده
• شیر غنی شده
• ساردین
• قارچ

سلنیوم

آجیل برزیلی منبع خوبی از سلنیوم است. سطوح پایین سلنیوم در بسیاری از افراد مبتلا به هاشیموتو رایج است. سلنیوم یک ماده معدنی ضروری برای عملکرد مغز، ایمنی و باروری است. بیشترین مقدار سلنیوم موجود در بدن در غده تیروئید ذخیره می شود.چندین مطالعه نشان می دهد که مکمل سلنیوم می تواند برای افراد مبتلا به اختلال عملکرد تیروئید مفید باشد.

بهترین منابع غذایی سلنیوم، عبارتند از:

• آجیل برزیلی
• ماهی تن
• صدف
• ساردین
• جگر
• گوشت گاو تغذیه شده با علف
• دانه های آفتابگردان
• تخم مرغ

غذاهایی که باید اجتناب کنید؟

لیست غذاهایی که مبتلایان به این بیماری باید از آن اجتناب کنند در هر فرد متفاوت است، اما برخی از افراد مبتلا به هاشیموتو علائم بهبود یافته را هنگام اجتناب از موارد زیر گزارش کرده اند:

• غذاهای فراوری
• یا غذاهای حاوی گلوتن
• غذاهای با شکر تصفیه یا اضافه شده

هر کسی که در مورد شروع یک رژیم غذایی بدون گلوتن فکر می کند باید با پزشک خود صحبت کند، زیرا ممکن است بتواند به تعیین اینکه آیا یک فرد به گلوتن حساسیت دارد یا خیر.

چگونه رژیم غذایی و سبک زندگی بر هاشیموتو تأثیر می گذارد؟

رژیم غذایی و سبک زندگی نقش حیاتی در مدیریت هاشیموتو دارند، زیرا بسیاری از افراد متوجه می شوند که علائم آنها حتی با دارو ادامه می یابد. به علاوه، به بسیاری از افرادی که علائم نشان می‌دهند، دارو تجویز نمی‌شود، مگر اینکه سطوح هورمونی آنها تغییر کند.

علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که التهاب ممکن است یک عامل محرک در پشت طیف گسترده ای از علائم هاشیموتو باشد. التهاب اغلب با رژیم غذایی مرتبط است.

اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی نیز برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر کلیدی است، زیرا افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های خودایمنی، کلسترول بالا، چاقی و دیابت هستند.

تحقیقات نشان می دهد که قطع برخی غذاها، مصرف مکمل ها و ایجاد تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به طور قابل توجهی علائم و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

به علاوه، این تغییرات ممکن است به کاهش التهاب، کند کردن یا جلوگیری از آسیب تیروئید ناشی از افزایش آنتی بادی تیروئید و مدیریت وزن بدن، قند خون و سطح کلسترول کمک کند.

تغییر رژیم غذایی و شیوه زندگی ممکن است به میزان قابل توجهی سطح آنتی بادی را کاهش دهد، عملکرد تیروئید را بهبود بخشد و علائم ناشی از تیروئیدیت هاشیموتو را کاهش دهد.

سخن آخر

پیروی از یک رژیم غذایی متعادل که برای سبک زندگی او موثر است، برای یک فرد مهم تر از برچسب زدن بر روی عادات غذایی خود است. در حالی که یک رژیم غذایی بدون گلوتن یا پروتکل خودایمنی ممکن است به کاهش علائم برای یک فرد کمک کند، ممکن است برای همه کارساز نباشد.

افراد مبتلا به هاشیموتو باید آماده باشند تا سبک های مختلف غذایی را امتحان کنند تا زمانی که سبکی را پیدا کنند که بهترین احساس را در آنها ایجاد می کند. آنها همچنین باید با یک پزشک یا متخصص تغذیه در مورد چگونگی اطمینان از دریافت تمام مواد مغذی ضروری صحبت کنند.