اصطلاح “میگرن قاعدگی” به دوره های میگرن گفته می شود که به نظر می رسد با چرخه قاعدگی مرتبط هستند. بسیاری از زنان متوجه شده اند که تغییرات هورمونی می تواند علائم میگرن آنها را تحریک کند.
میگرن قاعدگی یک بیماری زمینه ای مشخص نیست. این یک روش برای توصیف دوره هایی است که فرد تجربه می کند.
میگرن قاعدگی چیست؟
میگرن در زنان سه برابر در مردان شایع است. طبق خدمات سلامت ملی انگلستان (NHS)، بیش از نیمی از زنان مبتلا به میگرن متوجه ارتباطی بین علائم و چرخه قاعدگی خود می شوند. اصطلاح “میگرن قاعدگی” قسمت هایی را توصیف می کند که به نظر می رسد ناشی از نوسانات هورمونی باشد.
نویسندگان در یک بررسی در سال 2016 گزارش کردند که دو زیر گروه میگرن قاعدگی وجود دارد. کسانی که دچار “میگرن قاعدگی خالص” هستند فقط در دوره قاعدگی اپیزودهایی دارند و محققان بروز1٪ را ذکر می کنند.
زیر گروه دوم “میگرن مربوط به قاعدگی” نام دارد. در این حالت، قسمت های میگرن اغلب در طی یک دوره زمانی رخ می دهد. به نظر می رسد قاعدگی یکی از چندین عامل موثر باشد. حدود 6–7٪ افراد به این نوع میگرن مبتلا هستند.
میگرن قاعدگی همچنین می تواند در اثر تغییرات هورمونی در دوران یائسگی، بارداری یا دوره پیشگیری از بارداری خوراکی ایجاد شود.
علائم میگرن قاعدگی
میگرن، بیماری است که اغلب باعث سردردهای متوسط تا شدید در یک طرف سر می شود. درد تپنده علائم اصلی آن است، اما بسیاری از زنان علائم دیگری را نیز تجربه می کنند، از جمله:
- استفراغ
- حالت تهوع
- حساسیت به نور، صدا یا هر دو
- هاله. اختلالات دیداری و شنیداری که تمایل دارند قبل از علائم دیگر ظاهر شوند.
افراد مبتلا به میگرن قاعدگی اغلب در دوره های قاعدگی یا اطراف آن دچار دوره هایی می شوند. طبق خدمات سلامت ملی انگلستان (NHS)، فرد مبتلا به این مشکل به احتمال زیاد 2 روز قبل از پریودی یا در 3 روز اول پریود، یک قسمت از سردرد را تجربه می کند.
با این حال، این سردرد ممکن است هنگام شروع هورمون درمانی یا در دوران بارداری یا از بین رفتن یائسگی رخ دهد. حملات ایجاد شده توسط این تغییرات هورمونی ممکن است بیشتر از موارد دیگر مکرر، شدید یا دشوار باشد. به طور كلی، پزشكان میگرن را زمانی تشخیص می دهند که فرد حداقل در پنج بار علائم میگرن را به مدت 4-72 ساعت تجربه کند.
علل میگرن قاعدگی
دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که علت میگرن در دوره های قاعدگی چیست. با این حال، التهاب ممکن است نقش موثری در بروز آن داشته باشد.
به نظر می رسد، مواد شیمیایی موجود در مغز شاید باعث تورم رگ های خونی در منطقه شود. اگر تورم باعث تحریک اعصاب اطراف سر شود، می تواند باعث تغییرات عصبی و درد گردد.
هورمون ها بر میزان التهاب تأثیر می گذارند. آنها به عنوان پیام رسان عمل می کنند و می توانند نحوه رفتار اعضای بدن، از جمله رگ های خونی را تغییر دهند.
محققان دو روش احتمالی را برای تأثیر هورمون های جنسی زنان در میگرن مطرح کرده اند. علائم ممکن است توسط استروژن یا پروستاگلاندین ها ایجاد شود.
سطح استروژن دقیقاً قبل از یک دوره، در دوران یائسگی و هنگامی که فرد مصرف داروی حاوی استروژن را متوقف می کند، کاهش می یابد. به عنوان مثال، این میزان در طول هفته بدون قرص در بسیاری از رژیم های کنترل بارداری کاهش می یابد.
استروژن می تواند احساس درد را تحت تأثیر قرار دهد، به همین علت ممکن است باعث کاهش سطح میگرن شود. پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی مسئول افزایش سطح التهاب هستند و بدن آنها را قبل از پریودی آزاد می کند.
موارد دیگری که احتمال خطر ابتلا به میگرن را افزایش دهد، عبارتند از:
- عوامل ژنتیکی
- جنسیت زن
- بیماری های زمینه ای که باعث التهاب یا میگرن می شوند.
برای برخی از افراد مبتلا به میگرن قاعدگی، یک دوره قاعدگی ممکن است تنها عامل محرک باشد. افراد ممکن است چندین عامل فراتر از تغییرات هورمونی داشته باشند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
- استرس
- اضطراب
- آپنه خواب
- بوهای شدید
- چراغ های روشن
- تغییرات آب و هوا
- اختلالات مفصل فک
- خواب زیاد یا خیلی کم
- گرسنگی یا کمبود آب بدن
- دندان قروچه یا بروکسیم
- برخی از غذاها و نوشیدنی ها، از جمله غذاهای حاوی الکل یا کافئین
شاید یک عامل به تنهایی نتواند در بروز میگرن تاثیری داشته باشد، اما ترکیبی از عوامل می تواند در بروز آن دخالت داشته باشد. همچنین، شاید فرد نسبت به سایر عوامل محرک قبل یا در طی دوره پریودی حساسیت بیشتری داشته باشد.
چگونه می توان از میگرن قاعدگی پیشگیری کرد؟
مصرف دارو ممکن است از بدتر شدن علائم موجود پیشگیری کند. بهتر است این داروها را به محض بروز علائم مصرف شود.
زنان در این شرایط می توانند دارو هایی از جمله ضد التهاب های غیر استروئیدی (NSAID) مانند آسپرین یا ایبوپروفن (Advil) را امتحان کند. اینها بدون نسخه در دسترس هستند.
حتی ممکن است یک پزشک دارویی را از خانواده داروهای تریپتان تجویز کند که یک نمونه سوماتریپتان (Imitrex) است.
سایر راهکار های پیشگیری از میگرن قاعدگی، عبارتند از:
- در یک اتاق تاریک و ساکت دراز بکشید.
- در صورت تحریک گرسنگی یا کمبود آب، آب یا یک وعده غذایی سبک بخورید.
- خوابیدن می تواند اپیزودها را در بعضی افراد کوتاه یا متوقف کند. بنابراین سعی کنید، به اندازه کافی استراحت کنید و خواب منظمی داشته باشید.
در صوت بروز علائم مزمن می توانید از گیت های پیشگیری کننده اضطراری استفاده کنید، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دارو
- ماسک چشم یا چشم بند
- بسته های خنک یا گرم
آیا میگرن قاعدگی نیاز به درمان دارد؟
هیچ درمانی برای میگرن وجود ندارد، اما ممکن است راه هایی برای کاهش تعداد دوره ها وجود داشته باشد.
هر کسی که میگرن قاعدگی دارد باید سعی کند از افت ناگهانی سطح استروژن پیشگیری کند. برخی راهکار های برای پیشگیری از افت ناگهانی استروژن، عبارتند از:
- تغییر راه های پیشگیری یا کنترل از بارداری: این ممکن است شامل مصرف نوع دیگری از قرص یا انتخاب کاشت باشد.
- آزمایش ژل یا پچ استروژن: پزشک ممکن است این موارد را برای افرادی که دوره قاعدگی منظم دارند، تجویز کند. زنان باید برای پیشگیری از افت استروژن، ژل یا پچ را قبل از قاعدگی خود استفاده کنند.
- استفاده از هورمون درمانی جایگزین: این روند درمانی برای میگرن قاعدگی مناسب نیست. اما می تواند علائم را که معمولاً با دوران پیش از یائسگی یا یائسگی همراه است درمان کند. احتمال دارد فرد متوجه شود که میگرن قاعدگی وی را تسکین می دهد. با این حال، هورمون درمانی در برخی از افراد، باعث بدتر شدن دوره های میگرنی می شود.
توجه به این نکته مهم است که فردی که میگرن همراه با هاله دارد نباید از داروهای ضد بارداری که حاوی استروژن است، استفاده کند. به طور کلی، هرکسی که هاله را تجربه می کند باید به پزشک اطلاع دهد.
سایر استراتژی های پیشگیری از میگرن، عبارتند از:
- شناسایی سایر عوامل محرک: پرهیز از عوامل محرک، در صورت امکان، نکته کلیدی است. این می تواند به فرد کمک کند تا یک دفترچه از علائم میگرن و هرگونه محرک احتمالی مانند غذاها و میزان استرس را ثبت کند.
- رفع کمبودها: برخی تحقیقات نشان می دهد که کمبودهای غذایی خاص ممکن است خطر سردرد و میگرن را افزایش دهد. مصرف منیزیم، به طور خاص، ممکن است به عنوان یک درمان پیشگیرانه موثر باشد.
- مصرف سایر داروها: به نظر می رسد مصرف برخی داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج و بتا بلاکرها در تسکین علائم میگرن قاعدگی موثر است.
- دریافت درمان های تخصصی: این موارد شامل روش هایی مانند تحریک مغناطیسی از طریق جمجمه و بوتاکس است. گرچه آنها نسبت به داروها کمتر در دسترس هستند.
- استفاده از روش های درمانی مکمل: طب سوزنی و بیوفیدبک برای برخی از افراد مبتلا به میگرن مفید است. آنها در کنار روشهای درمانی استاندارد بهتر عمل می کنند.
مهم است که هر فرد از عوارض جانبی و تداخلات احتمالی هر دارو یا مکمل آگاهی داشته باشد و قبل از اقدام به رویکرد جدید با پزشک خود مشورت کند.
چه موقع باید برای میگرن قاعدگی به پزشک مراجعه کرد؟
هر کسی که به طور منظم میگرن قاعدگی دارد، باید با پزشک خود مشورت کند. آنها ممکن است فرد را به یک متخصص میگرن معرفی کنند که می تواند به تدوین یک برنامه درمانی موثر کمک کند.
همچنین در صورت وخیم تر شدن دوره های میگرن، در صورت عدم موفقیت در درمان ها و یا هرگونه درمانی که منجر به عوارض جانبی شود، مشورت با پزشک مهم است.
بعضی اوقات، علائم میگرن شبیه سایر موارد بهداشتی است. خانم ها بهتر است در صورت بروز علائم زیر در دوره قاعدگی با پزشک خود مشورت کنند:
- سردردی که نسبت به گذشته بدتر می شود.
- سردرد ناگهانی که با احساس انفجار همراه است.
- سردرد شدید که با سفتی گردن همراه است.
- سردردی که بیش از 24 ساعت بدتر می شود.
- سردردی که به دنبال آسیب دیدگی سر رخ داده است.
- سردردی که بلافاصله پس از انجام فعالیت هایی مانند وزنه برداری، ایروبیک، آهسته دویدن یا رابطه جنسی رخ می دهد.
- یک سردرد شدید فقط در یک چشم که با قرمزی در آن چشم همراه است.
سردرد های که در صورت بروز با علائم احتمالی زیر همراه هستند:
- تب
- استفراغ
- یک تشنج
- لکنت زبان
- حالت تهوع
- کاهش وزن
- تغییر در بینایی
- گیجی یا گمراهی
- درد هنگام جویدن
- از دست دادن تعادل
- از دست دادن حافظه
- مشکل در حرکت دادن دستها یا پاها
سخن آخر
خانم های که تجربه سردرد های میگرنی دارند، اغلب در دوره قاعدگی دوره هایی را تجربه می کنند. همچنین ممکن است فرد در دوران بارداری، یائسگی یا هنگام استفاده از داروهای حاوی هورمون برای پیشگیری از بارداری دچار اپیزودهایی از سردرد شوند.
روش های مختلفی برای بهبود قابل توجه کیفیت زندگی در افراد مبتلا به دوره های مکرر میگرن وجود دارد. بهترین روش ممکن است شامل مصرف داروهایی برای پیشگیری یا تسکین علائم، شناسایی و پیشگیری از عوامل محرک و مصرف مکمل منیزیم باشد.
آخرین دیدگاه‌ها