شنوایی سنجی یا نوار گوش

شنوایی سنجی یا نوار گوش و یا ادیوگرام نموداری است که نتایج آزمایش شنوایی شما را نشان می دهد. ممکن است شبیه دسته ای از خطوط نامشخص باشد اما همین که یاد بگیرید چگونه اودیوگرام خود را بخوانید و تفسیر کنید، کاهش شنوایی خود را بهتر درک خواهید کرد. متخصص شنوایی از نمودار شنوایی سنجی برای تعیین بهترین نوع سمعک برای شما نیز استفاده می کنند.

هدف از تست شنوایی سنجی یا نوار گوش اندازه گیری توانایی شنوایی شما در طیف وسیعی از فرکانس های مختلف است. تست برای هر گوش به طور مستقل انجام می شود. این آزمایش نموداری را ایجاد می کند که به آن ادیوگرام گفته می شود.

آستانه شنوایی

شنوایی سنجی یا نوار گوش، آستانه شنوایی شما را در یک محیط آرام، با گوش دادن به صداهایی در فرکانس های مختلف ثبت و اودیوگرام مختص شما را ترسیم می کند. آستانه شنوایی به عنوان آهسته ترین صدایی که شما قادر به درک و شناسایی آن در حدود 50 درصد از زمان تعریف شده است. بنابراین اگر احساس می کنید برخی از بوق ها را در حین تست شنوایی از دست داده اید تعجب نکنید.

نکته مهمی که باید بخاطر بسپارید این است که شنوایی سنجی روشی کمی است و نه کیفی. یعنی از یک سیستم عددی خاص برای اندازه گیری توانایی شنوایی فرد در فرکانس های مختلف در داخل اتاقی ساکت استفاده می کنند. این روش به طور ذهنی کیفیت توانایی شنوایی شما را ارزیابی نمی کند. همچنین نمی تواند میزان دقیق ضعف شنوایی را تشخیص دهد.

چگونه شنوایی سنجی یا نوار گوش و یا اودیوگرام را بخوانیم؟

با نگاه کردن به نمودار شنوایی سنجی، دو محور خواهید دید:

محور افقی (محور x) فرکانس (گام) را از پایین ترین میزان تا بالاترین نشان می دهد. کمترین فرکانس آزمایش شده معمولاً 250 هرتز و بیشترین آن معمولاً 8000 هرتز است. می توانید محور فرکانس را مانند کلیدهای پیانو در نظر بگیرید که با پیشرفت ازسمت چپ به راست، صداها بلندتر می شوند. بیشتر گفتارها که به راحتی قابل شنیدن هستند در محدوده 250 تا 6000 هرتز قرار می گیرند. صداهای مصوت درمحدوده کمترین فرکانس ها و صداهای صامت مانند S، F، SH، CH، H، TH، T و K در بالاترین فرکانس ها هستند.

محور عمودی محور y نمودار شنوایی نشان دهنده شدت (بلندی) صدا در دسی بل است که کمترین سطح آن در بالای نمودار است. بالای سمت چپ نمودار با مقدار 10- دسی بل یا 0 دسی بل علامت گذاری شده است. این اعداد به معنای عدم وجود صدا نیستند. صفر دسی بل در واقع نشان دهنده آهسته ترین سطح صوتی است که یک فرد بالغ ​​با شنوایی طبیعی برای هر فرکانس مشخصی می شنود. (در واقع این نمودار یک منحنی نرمال است که صاف شده است!). هرچقدر منحنی شنوایی در این محور اعداد بزرگتری داشته باشد نشان دهنده کاهش میزان شنوایی خواهد بود.

نموداراودیوگرام خطوط قرمز و آبی را با هم دیگر نشان می دهد.

نمادهای موجود در نمودار شنوایی به چه معناست؟

چندین نماد مختلف وجود دارد که بسته به شرایط شنوایی فرد، برای نشان دادن آستانه های نمودار شنوایی استفاده می شود. آزمایش با هدفون را آزمایش شنوایی هدایت هوایی می نامند. صدا باید از طریق هوای موجود در داخل کانال گوش عبور کند تا به گوش داخلی برسد. نتایج هدایت هوا برای گوش راست با حرف “O” به رنگ قرمز مشخص می کنند. نتایج برای گوش چپ باحرف “X” و به رنگ آبی نشان داده می شود. آزمایش شنوایی هدایت استخوانی که در آن وسیله ای در پشت گوش قرار می گیرد تا صدا از طریق لرزش استخوان ماستوئید به گوش داخلی انتقال یابد. هدایت استخوانی با علایم رو به رو یا “<” مشخص می شود.

پاسخ های شنوایی گوش چپ با رنگ آبی و پاسخ های گوش راست با رنگ قرمز نشان داده می شوند. هر نماد روی نمودار اودیوگرام آستانه شنوایی برای یک فرکانس مشخص است. در مثال بالا، آستانه فرد برای 2000 هرتز 50 دسی بل در هر گوش بود. هنگامی که همه آستانه ها اندازه گیری شده و روی نمودار رسم می شوند، نقاط مشخص شده به هم متصل می شوند تا خطوط خوانا برای گوش چپ و راست ایجاد شود.

اگر اساساً دو خط با هم تداخل داشته باشند، کاهش شنوایی شما متقارن یا در هر دو گوش یکسان تلقی می شود. اگر خطوط با هم تداخل نداشته باشند، کاهش شنوایی شما نامتقارن در نظر گرفته می شود. به این معنی که گوش های شما درجات مختلف کم شنوایی دارند.

شنوایی طبیعی در نمودار شنوایی چگونه است؟

با نگاهی به شنوایی سنجی فوق، می بینید که توانایی شنوایی طبیعی در منطقه سایه دار آبی بالای خط 25-dB نشان داده می شود و جهت نمودار از چپ به راست عبور می کند. اگر نمادهای آستانه شنوایی شما در ناحیه سایه آبی قرار گیرد، توانایی شنوایی شما در حد نرمال در نظر گرفته می شود. هر علامت در زیر آن منطقه سایه دار، نشان دهنده کاهش شنوایی در آن فرکانس ها است.

متخصص شنوایی، شدت کم شنوایی یا میزان کم شنوایی را بر اساس محل قرارگیری نمادها روی نمودار طبقه بندی می کند. کاهش شنوایی غالباً به صورت جزئی، خفیف، متوسط ​​، متوسط ​​تا شدید، شدید تا عمیق بیان می شود. شنوایی سنج همچنین الگوی کاهش شنوایی شما را با منحنی هایی توصیف می کند که به طور کلی به صورت صاف، شیب دار یا رو به افزایش نشان داده می شود.

شنوایی سنجی درجاتی از کاهش شنوایی را نشان می دهد.

در صورت اختلال شنوایی در نمودار اودیوگرام شما فضای بین منطقه شنوایی طبیعی و نمادهای آستانه شما نمایانگر تمام صداهایی است که به دلیل کاهش شنوایی از دست داده اید. هرچه فضا بین دو منطقه کمتر باشد، صداهای بیشتری می شنوید، اختلال شنوایی خفیف است. برای بیشتر افراد مبتلا به کم شنوایی، سمعک می تواند یک راه حل برای رفع مشکل شما باشد.

فرکانس شنوایی طبیعی در اودیوگرام

اگر یک فرد بزرگسال دارای توانایی شنوایی طبیعی باشد، پاسخ های وی در شنوایی سنجی در نمودار درمحدوده فرکانس 0 تا 25 دسی بل طبقه بندی خواهد شد. در صورتی که در یک کودک پاسخ طبیعی بین فرکانس های 0 تا 15 دسی بل در نظر گرفته می شود.

همیشه یک نسخه از شنوایی سنجی و سایر نتایج آزمون شنوایی خود را نگه دارید.

پس از مراجعه شما به یک مرکز شنوایی، آنها باید گزارشی از اودیوگرام و شنوایی سنجی شما ارائه دهند. اگر امکان تحویل اودیوگرام و گزارش آن میسر نیست، کپی نتایج آزمایش شنوایی سنجی خود را درخواست کنید. این نتایج نه تنها به عنوان نسخه ای برای شما به حساب می آیند. بلکه به عنوان یک پایه برای شما و متخصص شنوایی جهت کنترل هرگونه تغییر شنوایی در آینده به کار می روند.

اگر در شنیدن مشکل دارید یا صدای زنگ گوشی خود را به خوبی متوجه نمی شوید، در اولین فرصت به یک مرکز شنوایی در نزدیکی خود مراجعه نمایید.

روال معمول برای انجام تست شنوایی

چگونه می توان تست شنوایی داد؟ تست شنوایی غالباً شامل تعدادی از معاینات مختلف است. اگر با هم انجام شوند، می توانند تشخیص دهند که شخصی از کم شنوایی رنج می برد یا خیر.

متخصص شنوایی با پرسیدن برخی از سوالات مربوط به شنوایی تست را شروع می کند:

• چطور شنوایی خود را ارزیابی می کنید؟
• آیا در خانواده شما کسی از کم شنوایی رنج می برند؟
• آیا کاهش شنوایی در هردو گوش به یک میزان بوده یا شنوایی در یک گوش بهتر است؟
• آیا سابقه مواجهه با صدای بلند یا حوادث آسیب رساننده دیگری را به گوش ها داشته اید؟

معاینه اولیه

متخصص شنوایی معاینه را با بررسی پرده گوش شما با وسیله خاصی به نام اتوسکوپ شروع می کند. با این معاینه، متخصص می تواند به وجود مشکلی در کانال گوش یا لاله گوش نیز توجه کند.

پس از معاینه داخل گوش، آزمایش شنوایی سنجی شما شروع می شود. این اتفاق در یک اتاق ساکت و بدون سر و صدای پس زمینه یا در یک اتاق مخصوص ضد صدا انجام می شود.

آزمایش هدایت استخوانی

در برخی موارد، متخصص شنوایی سنجی با قرار دادن یک رابط کوچک در قسمت استخوانی پشت گوش، آزمایش هدایت استخوان را برای اندازه گیری توانایی شما در شنیدن زنگ های خالص انجام می دهد. آزمایش هدایت استخوانی مشکل احتمالی را در حفره گوش میانی نشان می دهد.

تست گفتار

در مرحله بعد، متخصص مراقبت از شنوایی توانایی شما در درک گفتار را آزمایش می کند. آزمون گفتار به بررسی عصب شنوایی که سیگنال ها را از گوش به مغز منتقل می کند می پردازد. با این تست مشخص می شود که آیا عصب شنوایی دچار مشکل است یا اینکه مشکلات درک گفتار و صداها در خود مغز وجود دارد.

تمپانومتری

آخرین معاینه، تمپانومتری است. تمپانومتری وضعیت گوش میانی و تحرک لاله گوش را آزمایش می کند.

اودیوگرام

نتایج این آزمایشات در یک شنوایی سنجی  میزان کم شنوایی شما را نشان می دهد و مشخص می کند که برای حل کم شنوایی احتمالی می توانید از سمعک بهره مند شوید یا خیر.

تست تون خالص

تست تون خالص یا شنوایی سنجی تون خالص چیست؟ اولین آزمون یک تست تون خالص است. این آزمایش توانایی شما را برای شنیدن تعدادی از زنگ های مختلف خالص با استفاده از یک جفت هدفون ضد صدا آزمایش می کند. با این تست متخصص توانایی شنوایی شما را بررسی می کند. در این روش شما از طریق یک جفت هدفون داخل گوش به تعدادی از صداهای مختلف با تون خالص گوش می دهید.

در شنوایی سنجی با تون خالص، هر گوش به صورت جداگانه آزمایش می شود. حتی پاسخ های شما را نسبت به تحریک صدای خالص آزمایش می کند. با شنیدن یک تون، یک دکمه مخصوص را فشار می دهید یا دست خود را بالا می آورید. نتایج آزمون به صورت نمودار یا  اودیوگرام  نشان داده می شود. در واقع نتایج آستانه شنوایی شما را نشان می دهد، یعنی آهسته ترین صداهایی که می توانید در فرکانس های مختلف (هرتز) بشنوید.

علاوه بر تست تون خالص، متخصص شنوایی سنجی با قرار دادن یک رابط کوچک درقسمت استخوانی پشت گوش شما، برای اندازه گیری توانایی شنیدن زنگ های خالص، آزمایش هدایت استخوانی را انجام می دهد. این رابط به جای انتشار صداهای مختلف از طریق لاله و کانال گوش، ارتعاشات کمی را با استخوان ماستویید به گوش داخلی می فرستد. نتایج این ارتعاشات نشانه دیگری از آستانه شنوایی شما است و به عنوان یک نمودار در شنوایی سنجی نشان داده می شود.

مقایسه نتیجه این دو آزمایش، نتایج بهتری از قسمت های درگیر از گوش در کاهش شنوایی را فراهم می کند.