کیست مویی یا پیلونیدال + گزینه های درمان آن
کیست مویی یا پیلونیدال یک توده عمیق و دردناک در پوست است که معمولا در بالای شکاف باسن قرار دارد. این وضعیت زمانی شروع می‌شود که مو در پوست رشد می‌کند و در نتیجه باعث تحریک پوست، درد و تجمع مکرر چرک می‌شود. این کلمه که “pie-low-NYE-Dull” تلفظ می شود به معنای “لانه موها” است. اگر کیست عفونی شود، آبسه ایجاد شده می تواند بسیار دردناک باشد. اگر توده یا برآمدگی را در نزدیکی استخوان دنبالچه خود احساس می کنید. پس بهتر است برای اطلاع از علل و علائم بارز این وضعیت و شناخت گزینه های درمان آن ادامه مقاله را تا انتها بخوانید.
علائم و نشانه های کیست پیلونیدال
اگر هنگام نشستن، ایستادن و خم شدن احساس درد می کنید، ممکن است کیست پیلونیدال داشته باشید. سایر علائم کیست پیلونیدال عبارتند از:
- التهاب
- درد یا حساسیت
- قرمز شدن پوست
- تخلیه چرک یا خون (گاهی با بوی بد)
گاهی اوقات، در بالای باسن سینوس پیلونیدال(سوراخی است که از فولیکول مو در زیر پوست رشد می کند) ایجاد می شود. معمولاً برای کیست هایی که علائمی ایجاد نمی کنند، نیازی به درمان نیست. اما برای کیست هایی که متورم، حساس و عفونی هستند، باید به دنبال معاینه پزشکی باشید. زیرا در این موارد، درمان ضروری است.
چه چیزی باعث ایجاد کیست مویی می شود؟
کارشناسان در مورد علت ایجاد کیست پیلونیدال نظر مشترکی ندارند. اگر برای مدت طولانی می نشینید یا لباس های تنگ می پوشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این کیست ها باشید.
برخی معتقدند موهای رشد کرده (موهای سست که دوباره وارد پوست می شوند) محرک هستند. سپس پوست به گونه ای به مو پاسخ می دهد که انگار یک جسم خارجی است و یک کیست در اطراف آن تشکیل می دهد. این زنجیره رویدادها کیست های پیلونیدال نامیده می شوند که بر قسمت های بدن به غیر از ناحیه دنبالچه تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، کیست ها می توانند در پوست بین انگشتان در آرایشگران سگ ایجاد شوند.
بر اساس نظریه دیگری، با کشیده شدن لایه های عمیق پوست، فولیکول مو بزرگ شده و پاره می شود و سپس کیست در اطراف فولیکول ایجاد و گسترده می شود. فولیکول ساختاری است که مو از آن رشد می کند. برخی از کارشناسان معتقدند کیست پیلونیدال پس از ضربه به آن ناحیه بدن ایجاد می شود. به عنوان مثال، بسیاری از سربازان جنگ جهانی دوم، کیست پیلونیدال داشتند.
کارشناسان تحریک مزمنی که هنگام سوار شدن سربازان سوار بر جیپ بر روی زمین های پر از دست انداز رخ می دهد، را علت اصلی این کیست ها می دانند. این وضعیت حتی برای مدتی به عنوان “بیماری جیپ” شناخته می شد. برخی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به کیست پیلونیدال را افزایش دهند. از جمله:
- چاق بودن
- غیر فعال بودن
- عدم رعایت بهداشت
- داشتن موهای زائد بدن
- داشتن موهای سفت یا درشت
- کار در شغلی که مستلزم نشستن طولانی است (مانند رانندگی با کامیون)
گاهی اوقات، کیست پیلونیدال ارثی است. موهای زبر بدن و موهای رشد کرده ممکن است در خانواده شما به طور ارثی وجود داشته باشد و خطر ابتلا به کیست را افزایش دهد.
کیست پیلونیدال چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان اغلب می توانند کیست پیلونیدال را با نگاه کردن به پوست تشخیص دهند. اگر درد یا سوزش دیگری در نزدیکی دنبالچه احساس می‌کنید، پزشک چین‌های باسن را بطور فیزیکی معاینه می‌کند. کیست پیلونیدال می تواند به صورت یک جوش کوچک یا کیست ترشح کننده ظاهر شود. پزشک شما همچنین می‌تواند برای بررسی وجود سینوس پیلونیدال در زیر سطح پوست، MRI یا سی‌تی اسکن را تجویز کند.
پیش آگهی کیست مویی یا پیلونیدال
کیست پیلونیدال می تواند بسیار دردناک باشد، به خصوص اگر عفونی شود. اما این وضعیت به خودی خود خطرناک و جدی نیست و پیش آگهی آن با درمان مثبت است. البته به خاطر داشته باشید که کیست های پیلونیدال زمانی می توانند مزمن شوند که کیست هایی که به خودی خود تخلیه نمی شوند نادیده گرفته می شوند و درمان نمی شود. در این موارد، برای پیشگیری از بدتر شدن علائم، به دنبال درمان باشید. کیست پیلونیدال ممکن است تا زمانی که پزشک شما کیست را باز کرده و تخلیه کند یا با جراحی کیست را خارج کند، باقی بماند. اما حتی پس از درمان، یک تا دو ماه طول می کشد تا زخم بهبود یابد و گاهی اوقات، بهبود تا شش ماه طول می کشد.
درمان و گزینه های دارویی برای کیست پیلونیدال
درمان کیست پیلونیدال به شدت علائم و عفونت بستگی دارد. موارد زیر برخی از روش های درمانی ممکن برای این وضعیت هستند:
تخلیه کیست. روش تخلیه کیست معمولاً در مطب پزشک یا یک مرکز جراحی همان روز انجام می شود. پزشک ناحیه مورد نظر را با تزریق بی حس می کند و سپس یک برش کوچک ایجاد می کند و کیست را تخلیه می کند. این معمولاً به عنوانI&D (برش و درناژ) شناخته می شود.
داروها. علاوه بر این، ممکن است آنتی بیوتیک دریافت کنید تا از انتشار عفونت پیشگیری شود. توجه به این نکته مهم است که اگرچه درمان با آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی می تواند به طور موقت درد را کاهش دهد، اما این داروها کیست را از بین نمی برند.
عمل جراحي. گاهی اوقات برای برداشتن کامل کیست به جراحی نیاز است. این روش سیستکتومی پیلونیدال نامیده می شود. پس از جراحی، پزشک ممکن است زخم را باز بگذارد، آن را با پانسمان ببندد تا بتواند از زهکشی جلوگیری کند، یا ممکن است به یک لوله تخلیه موقت نیاز داشته باشد. این روش زمان بهبودی طولانی تری دارد، اما احتمال بازگشت عفونت نسبت به بستن زخم با بخیه کمتر است. پزشک به شما نحوه تعویض پانسمان را قبل از رفتن به خانه آموزش می دهد و توضیح می دهد که در صورت قرار دادن لوله، چه پیگیری هایی لازم است. پزشک همچنین احتمالاً با ویزیت‌های بعدی شما را از نظر بهبودی و هرگونه نشانه‌ای از عفونت تحت نظر خواهد داشت.
عوارض کیست مویی در دنبالچه
در حالی که یک کیست دردناک برای زندگی جدی نیست، می تواند نشستن، ایستادن یا راه رفتن را برای مدت طولانی دشوار کند و یا در کار یا رانندگی اختلال ایجاد کند. برخی از افراد همچنین دچار یک بیماری مزمن می شوند که در آن کیست ها حتی پس از درمان جراحی عود می کنند. طبق تحقیقات منتشر شده در سال 2018 در مجله تحقیقات جراحی، عود بیماری پیلونیدال پس از درمان به 30 درصد می رسد.
آیا کیست پیلونیدال خود به خود از بین می رود؟
برخی از کیست های پیلونیدال نیازی به درمان ندارند و به خودی خود تخلیه می شوند. اما برخی از این کیست ها می توانند دوباره ظاهر شوند. درمان برای کیستی که گاها بروز می کند یا کیستی که عفونی می شود، ضروری است. پزشک شما می‌تواند کیست را تخلیه یا با جراحی خارج کند.
برای مراقبت از کیست پیلونیدال در خانه بهتر است راهکارهای زیر را رعایت کنید:
- منطقه را طبق دستور تمیز کنید.
- اگر پزشک به شما توصیه کرد، به طور مرتب موهای ناحیه مورد نظر را با تراشیدن یا استفاده از یک محصول حذف مو از بین ببرید. حذف دائمی موهای زائد مانند لیزر موهای زائد نیز ممکن است یک گزینه باشد.
- به کودک خود یادآوری کنید که از نشستن طولانی مدت خودداری کند. حتی پیشنهاد دهید که به پهلو یا شکم بخوابد، که می تواند راحت تر باشد.
اگر کیست پیلونیدال تخلیه شده بود:
- در شرایطی که پزشک آنتی بیوتیک تجویز کرده است، آنها را طبق دستور تجویز کنید.
- طبق توصیه، بانداژ را تغییر دهید یا بردارید.
- کودک شما نباید حمام یا شنا کند تا زمانی که پزشک بگوید مشکلی ندارد.
پس از بهبود عفونت، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن کیست پیشنهاد کند. حتی پس از جراحی، گاهی اوقات کیست پیلونیدال عود می کند. تمیز نگه داشتن ناحیه و عاری از مو می تواند به جلوگیری از عفونت و کیست های جدید کمک کند.
سخن آخر
کیست پیلونیدال نوعی عفونت مزمن پوستی است که در ناحیه چین باسن ایجاد می شود. کیست ها در واکنش به موهای رشد کرده یا موهای فرو رفته در پوست ایجاد می شوند. در حالی که علت دقیق کیست پیلونیدال مشخص نیست، کارشناسان بر این باورند که این کیست‌ها ناشی از موهای سستی هستند که به پوست نفوذ می‌کنند. بدن این مو را یک ماده خارجی می داند و پاسخ ایمنی در برابر آن منجر به تشکیل کیست در اطراف مو می شود.
هر گونه ضربه به ناحیه باسن نیز ممکن است به ایجاد کیست پیلونیدال کمک کند. در ابتدا، فقط یک فرورفتگی کوچک مانند گودی روی سطح پوست وجود خواهد داشت. با این حال، پس از آلوده شدن، فرورفتگی به یک توده ملتهب تبدیل می شود. این می تواند یک کیسه بسته پر از مایع یا یک آبسه باشد که در آن چرک جمع می شود. سایر علائم و نشانه ها عبارتند از درد و ناراحتی هنگام نشستن یا ایستادن، پوست ملتهب، تخلیه چرک یا خون از سوراخی در پوست و بوی بد چرک. اگر عفونت شدید باشد، ممکن است علائم تب، ضعف یا حالت تهوع نیز وجود داشته باشد. این نوع عفونت پوستی در مردان شایع تر از زنان است.
این خطر در افراد چاق و افرادی که دارای موهای زائد بدن و همچنین موهای ضخیم یا درشت بدن هستند بیشتر است. سبک زندگی غیرفعال یا شغلی که نیاز به نشستن طولانی مدت دارد نیز این خطر را افزایش می دهد. موارد خفیف کیست پیلونیدال به طور طبیعی برطرف می شود و نیاز به درمان کمی دارد. با این حال، در برخی موارد، درمان طولانی مدت و همچنین جراحی ممکن است برای کاهش اندازه کیست و جلوگیری از عفونت مورد نیاز باشد.
