پلوریت حالتی است که در آن پلورا (دو لایه وسیع و نازک از بافت ریه که ریه های شما را از دیواره قفسه سینه جدا می کند) ملتهب می شود. پلوریت که پلوریس نیز نامیده می شود، باعث درد شدید قفسه سینه (درد پلوریتیک) می شود که در هنگام تنفس بدتر می شود.
یک لایه پلیور، بافت ریه ها را از خارج پوشش پی دهد. لایه پلور دیگری، دیواره داخلی قفسه سینه را پوشانده است. بین این دو لایه فضای کمی (فضای پلور) قرار دارد که معمولاً با مقدار بسیار کمی مایع پر می شود.
به طور معمول، این لایه ها مانند دو قطعه ساتن صاف که روی همدیگر می لغزند، عمل می کنند و باعث می شوند هنگام تنفس ریه های شما منبسط و منقبض شوند.
در صورت ابتلا به پلوریت، این بافت ها متورم شده و ملتهب می شوند. در نتیجه، دو لایه پلور پوشاننده ریه، مانند دو قطعه کاغذ سنباده به یکدیگر کشیده می شوند و اصطکاک ایجاد می شود و هنگام استنشاق و بازدم منجر به بروز درد خواهند شد. هنگامی که نفس کشیدن را متوقف می کنید، درد کاهش می یابد یا متوقف می شود. درمان پلوریت شامل کنترل درد و درمان بیماری زمینه ای است.
علائم پلوریت
علائم و نشانه های پلوریت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب، فقط در بعضی موارد
- سرفه، فقط در بعضی موارد
- درد قفسه سینه که هنگام تنفس، سرفه یا عطسه بدتر می شود.
- تنگی نفس، زیرا شما در این وضعیت سعی دارید تنفس خود را به حداقل تعداد کاهش دهید.
درد ناشی از پلوریس ممکن است با حرکت بالا تنه تشدید و به شانه ها یا کمر شما کشانده شود. پلوریس می تواند با پلورال افیوژن، آتلکتازی همراه باشد:
در اثر پلورال افیوژن در برخی موارد پلوریس، مایع میان بافتی در فضای کم بین دو لایه بافت جمع می شود. به این حالت پلورال افیوژن می گویند. وقتی مقدار کافی مایعات وجود داشته باشد، درد کاهش می یابد یا از بین می رود زیرا دو لایه پلور دیگر با هم در تماس نیستند و اصطکاک ایجاد نمی شود.
در حالت آتلکتازی وجود مقدار زیادی مایعات در فضای پلور می تواند باعث ایجاد فشار شود. این وضعیت ممکن است ریه های شما را تا حدی فشرده کند که به طور جزئی یا کامل تنفس شما را دچار اختلال خواهد کرد (آتلکتازی). این وضعیت اختلال تنفس را دشوار می کند و ممکن است باعث سرفه شود.
در اختلال آمپیما، مایعات اضافی نیز می توانند آلوده شده و در فضای بین دو بافت ریه تجمع چرک ایجاد شود. به این حالت آمپیما گفته می شود. آمپيما اغلب با تب همراه است.
در پلوریت چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر در هنگام تنفس احساس درد شدید در قفسه سینه دارید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است در ارتباط با ریه ها، قلب یا پلورا یا بیماری زمینه ای که به مراقبت های پزشکی سریعی نیاز دارید، مشکلی داشته باشید.
علل پلوریت
انواع شرایط زمینه ای که می تواند باعث بروز این وضعیت شود، عبارتند از:
- سل
- آمبولی ریوی
- عفونت قارچی
- داروهای خاص
- شکستگی یا ضربه به دنده
- عفونت ویروسی، مانند آنفلوانزا
- عفونت باکتریایی، مانند ذات الریه
- سرطان ریه در نزدیکی سطح پلور
- اختلال خود ایمنی، مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس
- برخی بیماری های ارثی، مانند بیماری سلول داسی شکل
تشخیص پلوریت
برای تشخیص این وضعیت، پزشک با شروع پرسش در مورد سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی، از جمله معاینه قفسه سینه با استتوسکوپ، کار خود را شروع می کند. برای تعیین علت اصلی این وضعیت، پزشک ممکن است آزمایشات تشخیصی زیر را توصیه کند:
- آزمایش خون. در صورت ابتلا به عفونت، آزمایش خون ممکن است آن را تشخیص دهد. آزمایش های خون می توانند اختلال خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس را تشخیص دهند که ممکن است نشان دهنده اولیه پلوری باشد.
- آزمایش اشعه ایکس قفسه سینه. با انجام آزمایش اشعه ایکس قفسه سینه می تواند با اسکن ریه ها وجود و میزان مایع یا هوا بین لایه های ریه را تشخیص دهد.
- اسکن توموگرافی کامپیوتر یا CT اسکن. در CT اسکن یک سری از تصاویر گرفته شده از زوایای مختلف قفسه سینه توسط کامپیوتر پردازش می شود. این تصاویر دقیق می توانند وضعیت پلورا را نشان دهند.
- سونوگرافی. این روش تصویربرداری از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر دقیق از ساختارهای درون بدن شما استفاده می کند. پزشک ممکن است از سونوگرافی برای تعیین اینکه آیا شما پلورال افیوژن دارید یا خیر استفاده کند.
- الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب. احتمال دارد پزشک این آزمایش بررسی قلب را برای ردیابی برخی مشکلات قلبی به عنوان دلیل احتمالی درد قفسه سینه توصیه کند.
روش های بیوپسی پلوریت
در برخی موارد، پزشک ممکن است از مایعات و بافت مورد نظر را از فضای پلور برای آزمایش نمونه برداری کند. روش های نمونه برداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توراسنتز. در این روش، پزشک ماده بی حسی موضعی را بین دنده های شما به ناحیه ای که مایعات در مطالعات تصویربرداری شما دیده شده، تزریق می کند. سپس پزشک یک سوزن را از طریق دیواره قفسه سینه بین دنده های شما فرو می کند تا مایعات را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی از بدن خارج کند. پزشک ممکن است سوزن را با کمک تصاویر سونوگرافی وارد بدن تان کند.
- توراکوسکوپی. اگر سل یا سرطان علت بیماری شما باشد، پزشک ممکن است توراکوسکوپی را انجام دهد (پلوروسکوپی نیز نامیده می شود) که در آن یک دوربین کوچک (توراکوسکوپ) از طریق یک برش کوچک در دیواره قفسه سینه شما قرار می گیرد. این روش امکان مشاهده مستقیم داخل قفسه سینه را برای یافتن هرگونه ناهنجاری یا گرفتن نمونه بافت (نمونه برداری) فراهم می کند.
درمان پلوریت
درمان پلوری در درجه اول بر روی علت اصلی آن متمرکز است. به عنوان مثال، اگر ذات الریه باکتریایی دلیل اصلی بروز علائم شما باشد، در این وضعیت یک آنتی بیوتیک برای برطرف کردن عفونت تجویز می شود. اگر علت وضعیت شما ویروسی باشد، ممکن است این مشکل به خودی خود برطرف شود.
درد و التهاب همراه با پلوریس معمولاً با داروهای ضد التهاب غیر استروییدی مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB و غیره) درمان می شود. گاهی اوقات، پزشک ممکن است داروی استروئیدی هم تجویز کند. نتیجه درمان پلوریس به جدی بودن بیماری زمینه ای بستگی دارد. اگر علت اصلی پلوریس زود تشخیص داده شده و درمان شود، بهبودی کامل آن امکان پذیر خواهد بود.
سبک زندگی و درمان های خانگی پلوریت
مراحل زیر ممکن است به تسکین علائم مربوط به پلور کمک کند:
- برای تسکین درد و التهاب دارو های خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- استراحت کافی داشته باشید. موقعیتی را که هنگام استراحت کمترین ناراحتی را برای شما ایجاد می کند، را تشخیص دهید.
- سیگار را ترک کنید. سیگار می تواند ریه های شما را تحریک کند. اگر سیگار می کشید و نمی توانید به تنهایی سیگار را ترک کنید، از پزشک خود کمک بگیرید.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
در صورت احساس درد شدید و غیر قابل توضیح در قفسه سینه، به مراقبت های پزشکی فوری مراجعه کنید. در صورت امکان بهتر است بخواهید یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را به همراه داشته باشید تا به شما کمک کند. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای ویزیت پزشک و آنچه از پزشک ممکن است انتظار داشته باشید، ذکر شده است. برای آمادگی بیشتر در هنگام مراجعه به پزشک بهتر است:
- جزئیات علائم ، از جمله محلی که درد قفسه سینه شما شروع می شود و انتشار می یابد، و همچنین سایر علائم و نشانه ها، مانند تب، تنگی نفس یا کاهش وزن را یادداشت کنید.
- اطلاعات پزشکی کلیدی، از جمله سابقه بستری شدن در بیمارستان و هر گونه شرایط پزشکی قبلی را بنویسید. همچنین توجه داشته باشید که آیا اعضای خانواده – به ویژه کودکان یا دوستان نزدیک شما سابقه بیماری را داشته اند یا نداشته اند.
- نام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویز شده و بدون نسخه، ویتامین ها، گیاهان یا سایر مکمل ها را بنویسید.
- اطلاعات شخصی اصلی، از جمله سفرهای اخیر به خارج از کشور و تغییرات عمده زندگی خود را یادداشت کنید.پزشک شما همچنین ممکن است به سابقه کار شما، از جمله قرار گرفتن در معرض محیط زیست با آزبست نیاز داشته باشد.
سوالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید:
- چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
- به نظر شما علت اصلی علائم من چیست؟
- اگر سیگار را کنار بگذارم آیا به من کمک خواهد کرد؟
- آیا من در معرض عوارض طولانی مدت این بیماری قرار دارم؟
- چه زمانی بعد از شروع درمان می توانم احساس بهتری داشته باشم؟
- در صورت وجود بیماری، به چه نوع آزمایشات یا روش های تشخیصی نیاز دارم؟
- آیا توصیه می کنید که من از محل کار یا مدرسه دور و در خانه بمانم؟برای چه مدت؟
- آیا مراحلی برای خودمراقبتی وجود دارد که بتوانم برای بهبود ناراحتی ام، آن ها را انجام دهم؟
آماده باشید تا به سوالاتی که پزشک ممکن است بپرسد پاسخ دهید:
- آیا اخیراً سفر کرده اید؟
- علائم خود را چگونه توصیف می کنید؟
- آیا اخیراً متوجه تورم و حساسیت مفاصل یا بثورات شده اید؟
- به نظر می رسد چه مواردی علائم شما را بهتر یا بدتر می کند؟
- آیا سابقه بیماری دیگری دارید یا تحت درمان قرار گرفته اید؟
- آیا طی این سالها درگیر کار، پروژه یا سرگرمی هایی شده اید که ممکن است شما را در معرض آزبست قرار دهد؟
پزشک بر اساس پاسخ ها، علائم و نیازهای شما، سوالات بیشتری را می پرسد. آماده سازی و پیش بینی سؤالات به شما کمک می کند از وقت خود با دکتر نهایت استفاده را داشته باشید.
