قنداق کردن نوزاد

قنداق کردن نوزاد یک روش قدیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ برای پیچیدن نوزادان در یک پتو یا پارچه نازک است. که به احساس امنیت و در کودک شما کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. همچنین باعث می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که کودکتان دست‌ها و پاهایش را تکان ندهد و از بیدار شدن کودک پیشگیری شود. قنداق کردن کودک شما را تا زمانی که بدن او به محیط بیرون سازگاری پیدا کند، گرم نگه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد.

به طور خلاصه، دلایل خوبی برای امتحان این روش قدیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ وجود دارد. اما شما به عنوان والدین باید این روش را به نحوه درست و صحیح انجام دهید. برهمین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت راهنمای کامل و گام به گام قنداق کردن نوزاد را مورد بررسی قرار دهیم.

نحوه قنداق کردن، مرحله به مرحله

انجام مهارت قنداق کردن ممکن است کمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دلهره آور به نظر برسد، اما بستن کودک تنها چند مرحله طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد، این مراحل عبارتند از:

مرحله 1: یک سطح صاف پیدا کنید. پتوی قنداق کودک خود را پهن کنید و یک گوشه آن به سمت بالا روی یک سطح صاف (مانند وسط تخت) باشد. گوشه بالایی را حدود چند سانتی متر به سمت پایین تا کنید.

مرحله 2: کودک خود را رو به بالا روی پتو قرار دهید. سر او باید بالای لبه تا شده پتو قرار گیرد و بدنش باید مستقیماً به سمت پایین به سمت گوشه پایین کشیده شود.

مرحله 3: دست چپ کودک خود را صاف کنید. سپس سمت چپ پتو را بردارید و آن را روی بازوی چپ و سینه او بپیچید. پتو را زیر بازوی راست و پشت او بچسبانید. در این مرحله دست چپ کودک شما پوشیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود اما بازوی راست او آزاد خواهد بود. گوشه پایین پتو را روی بدن کودک خود تا کنید و آن را زیر اولین چین، زیر چانه نوزاد قرار دهید. بازوی راست کودکتان را صاف کنید و سمت راست پتو را روی بدن کودکتان بکشید و زیر پهلوی چپ او بگذارید.

مرحله 4: پتو را محکم کنید. پایین پتو را به آرامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بچرخانید و آن را زیر نوزاد خود قرار دهید.

چند نکته مهم که باید در نظر داشته باشید: قنداق باید محکم باشد، اما نه خیلی سفت. شما باید بتوانید دو تا سه انگشت خود را بین قفسه سینه و پتو قرار دهید و پتو باید دور باسن کودک شل باشد تا بتواند آزادانه پاهایش را حرکت دهد.

اگر فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید که کودکتان دوست دارد بازوهایش آزاد باشد، بهتر است که یک یا هر دو بازو را بیرون از قنداق بگذارید.

قنداق کردن نوزادان نارس

قنداق کردن برای نوزادان نارس به همان اندازه که برای نوزادان ترم تسکین دهنده است. اما در نظر داشته باشید که دست‌های او را به جای صاف کردن در پهلوها روی سینه‌اش در مقابلش به هم نزدیک کنید. این روش می‌تواند برای برخی از ناهنجاری‌ها راحت‌تر و مناسب تر باشد.

آیا قنداق کردن نوزادان بی خطر است؟

درست است که قنداق کردن کاملاً بدون خطر نیست. اما آکادمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اطفال آمریکا (AAP) می‌گوید قنداق کردن می‌تواند به خواب بهتر نوزاد شما کمک کند. به شرطی که به درستی و مطابق با سایر دستورالعمل‌های خواب ایمن انجام شود. قنداق هایی که خیلی گشاد هستند یا در هنگام خواب باز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، ممکن است صورت نوزاد را بپوشاند و حتی منجر به خفگی نوزاد شما شوند. چون نوزادان قنداق شده دوست دارند راحت تر بخوابند. بنابراین اگر صورت آنها با پتوهای قنداق پوشانده شود، ممکن است کمتر از خواب بیدار شوند و موقعیت خود را تغییر دهند.

قنداق هایی که خیلی محکم هستند، مخصوصاً در اطراف باسن کودکتان، بدون شک برای آنها مناسب نیستند. قنداق های محکم مانع از صاف یا خم شدن پاهای کودک شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به لگن، مفاصل و غضروف او آسیب برساند.

برای تشویق رشد سالم لگن، پایین قنداق باید به اندازه‌ای شل باشد که پاهای کودک شما به سمت بالا و بیرون خم شود، مانند نوزادی که بدون قنداق به پشت دراز می‌کشد. همچنین باید مطمئن شوید که قنداق به کودک شما اجازه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد پاهایش را به میل خود صاف و دراز کند.

دستورالعمل های قنداق کردن نوزاد به روش صحیح

والدین جدید اغلب از پرستاران بیمارستان یاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند که چگونه نوزاد خود را قنداق کنند. یک پتوی نازک که به خوبی دور بدن کودک پیچیده شده باشد، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند شبیه رحم باشد و به آرامش نوزاد شما کمک کند. هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که قنداق کردن به درستی انجام شود، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند یک تکنیک موثر برای کمک به آرام کردن نوزادان و بهبود خواب باشد. اما اگر قصد دارید نوزاد خود را در خانه قنداق کنید، باید چند دستورالعمل را دنبال کنید تا مطمئن شوید که این کار را با خیال راحت انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهید.

هنگام قنداق نوزاد خود بهتر است چندین دستورالعمل را رعایت کنید:

قنداق خیلی محکم نباشد.

در بالای قنداق، باید بتوانید دو تا سه انگشت خود را بین پتو و سینه کودک خود قرار دهید. قسمت پایین قنداق باید به اندازه کافی شل باشد تا پاهای کودک شما خم و باز بماند.

همیشه کودک خود را به پشت بخوابانید.

این امن و مناسب ترین موقعیت برای خواب نوزاد شماست. حتماً قسمت پایین پتو را نیز زیر نوزاد خود قرار دهید.

کودک خود را خنک نگه دارید.

قنداق کردن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث گرمازدگی شود که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) را افزایش دهد. اتاق را در دمای راحت (بین 68 تا 72 درجه فارنهایت در تمام سال) نگه دارید.  عرق کردن، موهای مرطوب، گونه های برافروخته، جوش گرما و تنفس سریع همه نشانه های احتمالی هستند که نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد کودک شما ممکن است بیش از حد گرم باشد.

برای خواب شبانه و چرت زدن بهتر است نوزاد خود را قنداق کنید. قنداق کردن به کودک شما کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا در طول روز و شب راحت تر بخوابد.

برای کاهش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد یا SIDS، مهم است که کودک خود را به پشت بخوابانید. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که اگر نوزادان را روی شکم خود بخوابانند یا روی شکم خود بغلتند، قنداق کردن، خطر SIDS و خفگی ناخواسته را افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. اگر نوزادان را قنداق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، باید آنها را فقط روی پشت خود قرار داده و مراقب باشید تا غلت نخورند.

آیا قنداق نکردن نوزاد اشکالی ندارد؟

بسیاری از والدین معتقدند که قنداق کردن به آرامش کودک آنها کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. اما آیا این کار کاملا ضروری است و همه نوزادان به قنداق نیاز دارند. حقیقت این است که همه نوزادان قنداق کردن را دوست ندارند. پس اگر فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید که نوزاد شما این روش را دوست ندارد بهتر است از قنداق نوزاد خود صرف نظر کنید. یا اگر کودک شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد بازوهایش را بیرون بیاورد، سعی کنید بازوهای او را بیرون از پتوی قنداق قرار دهید.

چه زمانی قنداق زدن را متوقف کنیم؟

قنداق کردن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند یک حرکت هوشمندانه برای نوزادان باشد. اما برای نوزادان بزرگتر که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند پتوهای خود را کنار بزنند خطرناک است. زیرا مانع از تمرین مهارت‌های حرکتی متناسب با سن آن‌ها می‌شود. پس بهتر است زمانی که نوزاد شما کمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ فعالیت خودش را بیشتر و شروع به تلاش برای غلتیدن کرد دیگر نوزاد خود را قنداق نکنید. این وضعیت در اوایل 2 ماهگی و معمولاً در حدود 3 یا 4 ماهگی اتفاق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌افتد.

به طور کلی، به محض اینکه کودک شما علائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مبنی بر تلاش برای غلت خوردن نشان داد، قنداق کردن را متوقف کنید. برخی از نوزادان از 2 ماهگی شروع به کار روی چرخیدن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، اما این دوره زمانی برای هر نوزادی متفاوت است. هیچ مدرکی در رابطه با خطر SIDS مربوط به بازوهایی که در داخل یا خارج قنداق شده اند وجود ندارد.

توصیه های خواب مناسب برای نوزادان

به والدین توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که هر بار که نوزاد خود را برای چرت زدن یا در شب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوابند، توصیه های خواب ایمن و مناسب را دنبال کنند:

کودک خود را به پشت بخوابانید تا روی یک سطح صاف و محکم بخوابد و او را زیر نظر بگیرید تا هنگام قنداق کردن غلت نخورد.

هیچ پتوی اضافی در گهواره کودک خود قرار ندهید. چون ممکن است صورت کودک شما را بپوشاند و خطر خفگی را افزایش دهد.

از قنداق های سنگین یا پتوهای وزن دار استفاده نکنید، زیرا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند فشار زیادی به سینه و ریه های کودک وارد کنند.

هنگام خرید محصولاتی که ادعا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند خطر SIDS را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، احتیاط کنید. پوزیشن ها، تشک‌های مخصوص و سطوح مخصوص خواب سندرم مرگ ناگهانی در نوزادان را کاهش نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند.

در هنگام قنداق کردن باسن نوزاد را شل نگه دارید. نوزادانی که خیلی محکم قنداق می‌شوند ممکن است دچار مشکل باسن خود شوند. مطالعات نشان داده اند که صاف کردن و محکم بستن پاهای کودک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به دررفتگی مفصل ران یا دیسپلازی مفصل ران شود. این یک وضعیت غیرطبیعی از مفصل ران است که در آن قسمت بالای استخوان ران محکم در حفره مفصل ران قرار نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد.

سخن آخر

والدین باید بدانند که قنداق کردن خطراتی دارد. قنداق کردن ممکن است برانگیختگی کودک را کاهش دهد، به طوری که در این شرایط بیدار شدن برای نوزادان سخت تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. به همین دلیل است که قنداق کردن برای والدین تازه کار و کم خواب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بسیار جذاب به نظر برسد. چون در این وضعیت کودک بیشتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوابد و به این راحتی از خواب بیدار نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانیم که کاهش برانگیختگی در برخی شرایط می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند و ممکن است یکی از دلایل اصلی مرگ نوزادان در اثر SIDS باشد. پس بهتر است قبل از تصمیم گیری در مورد قنداق کردن و حتی نکردن نوزاد خود حتما با یک متخصص اطفال مشورت کنید و نحوه مناسب و صحیح قنداق کردن را یاد بگیرید.