اکسیزیون چیست چه فرقی با رزکسیون دارد؟

لامپکتومی نمونه‌ای از بیوپسی اکسیزیونی است که کل تومور سینه یا ناحیه‌ای از بافت غیرطبیعی را برمی‌دارد. این برخلاف بیوپسی سنتی است که فقط یک نمونه از توده را برای مطالعه می گیرد.

بیوپسی برش پوست

معمولاً برای برخی از سرطان‌های پوست، از جمله کارسینوم سلول بازال کم خطر و پرخطر، کارسینوم سلول سنگفرشی کم و پرخطر، کارسینوم سلول مرکل، و ملانوم توصیه می‌شود.

کرانیوتومی تومور با برش

یک روش جراحی شامل برداشتن بخشی از استخوان از جمجمه (به نام کرانیوتومی) برای دسترسی به مغز به منظور برداشتن تومور، خواه خوش خیم یا سرطانی.

میکسوم

برداشتن تومور خوش خیم قلب به نام میکسوم با جراحی معمولاً در حفره سمت چپ بالای قلب یافت می شود که تقریباً 50 ٪ از تمام تومورهای اولیه قلب را تشکیل می دهد.

برداشتن ناهنجاری‌های وریدی

یکی از دو روش درمانی (در کنار اسکلروتراپی) برای حذف ضایعاتی در رگ‌های خونی که در بدو تولد وجود دارند، اما می‌توانند در طول زمان رشد کنند و باعث ایجاد لخته‌های خونی سخت و دردناک به نام فلبولیت شوند.

حذف تومورهای استخوانی

یک روش جراحی که نه تنها برای برداشتن تومورهای بدخیم (سرطانی) استخوان بلکه تومورهای خوش خیمی که می توانند بدخیم شوند و خطر شکستگی استخوان را افزایش دهند، استفاده می شود.

سایر روش ها عبارتند از:

• برداشت آندومتر: حذف کامل رشد بیش از حد بافت رحم در زنان مبتلا به اندومتریوز
• جراحی آندوسکوپی عملکردی سینوس با پولیپکتومی: یک روش کم تهاجمی برای تعیین محل و برداشتن یک رشد خوش خیم نرم، به نام پولیپ، از مجرای بینی، زمانی که درمان های محافظه کارانه مانند استروئیدها نمی توانند تسکین دهند.
• ارکیکتومی: برداشتن یک یا هر دو بیضه با جراحی که به آن ارکیکتومی می گویند که عمدتاً برای درمان سرطان بیضه یا سرطان پیشرفته پروستات استفاده می شود.
• کولونوسکوپی با پولیپکتومی: یک روش رایج که در طول معاینه آندوسکوپی کولون که کولونوسکوپی نامیده می‌شود. در طی آن پولیپ‌های خوش‌خیم برداشته می‌شوند، در صورتی که ممکن است در نهایت سرطانی شوند.
• برداشتن مفصل آکرومیوکلاویکولار: یک روش جراحی که برای برداشتن مفصل آسیب دیده و دردناک آکرومیوکلاویکولار (ACJ) – که در محل تلاقی ترقوه (استخوان ترقوه) و کتف (تیغه شانه) قرار دارد- بدون ایجاد بی ثباتی خود شانه استفاده می شود.

چه کسی اکسیزیون را انجام می دهد؟

کد تخفیف : surgeon

دریافت مشاوره

برش‌های جراحی معمولاً توسط جراحان انجام می‌شود، برخی از آنها جراحان عمومی هستند که می‌توانند روش‌هایی مانند آپاندکتومی و کوله سیستکتومی را انجام دهند، و برخی دیگر برای درمان سیستم‌های اندامی خاص آموزش دیده و دارای مجوز هستند.

برای مثال، درمان کمکی سرطان ممکن است توسط یک انکولوژیست پزشکی و یا انکولوژیست پرتودرمانی پس از درمان توسط یک انکولوژیست جراحی ارائه شود.

جراحی اکسیزیون چگونه انجام می شود؟

برداشتن جراحی ممکن است در بیمارستان یا به صورت سرپایی در مطب پزشک یا مرکز جراحی انجام شود. آنها ممکن است شامل بیهوشی موضعی، منطقه ای یا عمومی یا بدون بیهوشی باشند. برخی از آنها به عنوان یک جراحی باز سنتی شامل یک اسکالپل و یک برش بزرگ انجام می شود. برخی دیگر به روش لاپاراسکوپی انجام می‌شوند.

طیف وسیعی از تکنیک های مورد استفاده برای برداشتن جراحی بسیار گسترده است و بسته به قسمت بدن و شرایط تحت درمان متفاوت است. این شامل:

بیوپسی برش پوست

این روش که به عنوان یک برش موضعی گسترده نیز شناخته می‌شود، شامل برداشتن تومور و برخی بافت‌های طبیعی اطراف آن (به نام حاشیه بالینی ) است. اندازه حاشیه به ضخامت تومور بستگی دارد. در برخی موارد از پیوند پوست یا فلپ پوستی برای پوشاندن زخم استفاده می شود. در حالی که زخم های دیگر به سادگی با بخیه بسته می شود.

کرانیوتومی تومور با برش

تقریباً تمام کرانیوتومی های تومور با یک تکنیک ناوبری کامپیوتری انجام می شود که به نام استریوتاکسی شناخته می شود.، برای بهبود دقت عمل و کاهش اندازه برش. برداشتن تومور شامل چاقوی جراحی و قیچی تخصصی، یک دستگاه مکش (به نام آسپیراتور اولتراسونیک) و میکروسکوپ های ویژه است.

جراحی برداشتن میکسوما

برداشتن جراحی تنها روش درمان میکسوم است. از آنجایی که میوم ها بسیار شکننده و در برابر پارگی آسیب پذیر هستند، برداشتن آنها اغلب نیاز به جراحی باز دارد تا دسترسی واضح تری به حفره های قلب فراهم شود.

برداشتن ناهنجاری‌های وریدی

برداشتن ناهنجاری‌های وریدی با جراحی شامل برداشتن سیاهرگ‌های غیرطبیعی و همچنین برخی از بافت‌های اطراف آنها می‌شود. اسکلروتراپی (که شامل تزریق مواد شیمیایی به داخل سیاهرگ برای کوچک شدن آنها می شود) اغلب از قبل برای کاهش خونریزی و رفع ناهنجاری ها استفاده می شود.

برداشتن تومورهای استخوانی

برداشتن تومور استخوان اغلب با پرتودرمانی و یا شیمی درمانی برای جلوگیری از گسترش سرطان و کمک به حفظ اندام انجام می شود (که به آن جراحی نجات اندام می گویند). ممکن است از یک صفحه فلزی یا استخوان پیوندی برای کمک به تثبیت و تقویت استخوان استفاده شود.

جراحی آندوسکوپی عملکردی سینوس با پولیپکتومی

این روش معمولاً تحت بیهوشی عمومی با یک آندوسکوپ سفت و سخت انجام می شود. هنگامی که پولیپ پیدا شد، فورسپس، ابزارهای برش یا میکرودبردر (یک ریش تراش استوانه ای) می تواند به سرعت رشد را از بین ببرد.

کولونوسکوپی با پولیپکتومی

یک روش رایج که در طول معاینه آندوسکوپی کولون انجام می‌شود، کولونوسکوپی نامیده می‌شود که طی آن پولیپ‌های خوش‌خیم به‌صورت پیش‌گیرانه برداشته می‌شوند، در صورتی که ممکن است در نهایت سرطانی شوند.

برداشتن اندومتر

این روش‌ها اغلب با جراحی لاپاراسکوپی به کمک ربات برای برداشتن ضایعات و بافت اسکار یا از بین بردن آن‌ها با گرمای شدید (که به آن فولووراسیون یا کوتریزاسیون گفته می‌شود) انجام می‌شود. هدف از جراحی این است که به همان اندازه بافت سالم باقی بماند تا شانس باروری بعد از عمل افزایش یابد.

ارکیکتومی

ارکیکتومی شامل یک برش درست بالای ناحیه شرمگاهی است، پس از آن بیضه و طناب اسپرماتیک به آرامی از طریق سوراخ به همراه کل تومور از کیسه بیضه خارج می‌شوند. این عمل ها را می توان به صورت لاپاراسکوپی یا به صورت جراحی باز انجام داد.

برداشتن مفصل آکرومیوکلاویکولار

این جراحی معمولاً زمانی استفاده می‌شود که مفصل در اثر آرتروز یا آسیب به شدت آسیب دیده باشد. با استفاده از آرتروسکوپ و ابزارهای لاپاراسکوپی، جراح ابتدا سطوح ساییده شده مفصل را قبل از برش و برداشتن قسمتی از استخوان ترقوه تراشیده و صاف می کند. مفصل توسط رباط هایی که بر روی بخش بریده شده استخوان پل می شوند، ثابت می ماند.

نشانه‌های اکسیزیون نیز می‌تواند متفاوت باشد، در برخی شرایط به دلیل مرحله بیماری، اندازه یا محل تومور، سلامت عمومی فرد و سایر عوامل، به رویکردهای جایگزین نیاز دارند. به عنوان مثال، سرطان‌های مرحله 4 اغلب حذف نمی‌شوند، زیرا انجام این کار ممکن است در مقایسه با سایر اشکال درمان، مانند شیمی‌درمانی یا ایمونوتراپی، بقا را بهبود بخشد.

تفاوت بین اکسیزیون و رزکسیون چیست؟

اکسیزیون به معنای برداشتن کامل یک عضو، یک بخش کامل از یک عضو (مانند کل لوب ریه) یا یک قسمت از بدن است. رزکسیون بخشی از قسمت یا اندام بدن یا بخش کاملی از بافت را برمی‌دارد. به عنوان مثال، ماستکتومی برداشتن کل سینه است، در حالی که لامپکتومی برداشتن تومور از سینه است. رزکسیون ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود. رزکسیون ممکن است بافتی را که سرطانی یا بیمار شناخته شده است برداشته و جراحی ممکن است روند بیماری را کند یا درمان کند. بسته به بافت یا اندام، جراحی برداشتن ممکن است یک جراحی باز باشد یا ممکن است با یک اسکوپ از طریق یک برش کوچک یا یک نقطه ورودی طبیعی مانند مجرای ادرار یا دهانه رحم انجام شود.

انواع رزکسیون

یکی از انواع بسیار رایج رزکسیون، برداشتن روده کوچک است، روشی که در آن یک یا چند بخش از روده کوچک برداشته می‌شود. برای افرادی که در ناحیه خاصی از روده مشکلات روده را تجربه می کنند (مانند تنگی، سوراخ شدن، دیورتیکولیت و غیره)، برداشتن آن ناحیه ممکن است عملکرد طبیعی آن را پس از تکمیل فرآیند بهبودی ممکن کند. جراحی را می توان از طریق یک برش باز یا از طریق برش های کوچک با استفاده از لاپاراسکوپ انجام داد.

یکی دیگر از برداشتن شایع زمانی رخ می دهد که سرطان در روده بزرگ یا کولون پیدا شود. درمان سرطان ممکن است شامل برداشتن ناحیه سرطانی و حاشیه بافت اطراف به نام کولکتومی باشد. این ممکن است به عنوان یک درمان انجام شود یا ممکن است یک درمان برای مشکل باشد.

رزکسیون را می توان در مناطقی از بدن به غیر از دستگاه گوارش نیز انجام داد. اگر ناحیه‌ای از کبد بیمار بود، می‌توان رزکسیون جزئی کبد را انجام داد تا بافت بد برداشته شود و بافت خوب و سالم کبد در جای خود باقی بماند. برداشتن ریه می تواند ناحیه ای از بافت ریه بیمار را از بین ببرد.

• • ماستکتومی: برداشتن پستان برای سرطان سینه.
  • پروستاتکتومی: برداشتن غده پروستات در موارد سرطان پروستات. جراحی TURP برداشتن پروستات از طریق پیشابراه است.
  • گاسترکتومی: برداشتن معده، به طور کامل یا جزئی، می تواند برای سرطان معده، زخم، یا خونریزی انجام شود.
  • برداشتن ریه: برداشتن ریه در موارد سرطان ریه، سل یا سایر بیماری های ریوی. پنومونکتومی برداشتن کل ریه است. لوبکتومی برداشتن یک لوب ریه است. همچنین برداشتن یک گوه، برش یا بخشی از بافت ریه نیز وجود دارد.
  • آدرنالکتومی: برداشتن یک یا هر دو غده فوق کلیوی که در بالای کلیه قرار دارند. ممکن است برای سرطان آدرنال یا سندرم هایی مانند سندرم کوشینگ که در آن هورمون بیش از حد تولید می شود، انجام شود.
  • آپاندکتومی: برداشتن این کیسه روده بزرگ به دلیل عفونت، خونریزی یا التهاب.
  • اوفورکتومی: برداشتن یک یا هر دو تخمدان برای سرطان، کیست تخمدان، درد مزمن لگن یا بیماری التهابی لگن
  • تیروئیدکتومی: برداشتن تمام غده تیروئید یا یک لوب تیروئید پرکار، گواتر، ندول ها یا سرطان تیروئید.
  • هیسترکتومی: برداشتن رحم، گاهی شامل سایر ساختارها. برای سرطان، فیبروم، درد مزمن لگن و خونریزی شدید انجام می شود.

سخن آخر

ممکن است کلمه “excision” جدی به نظر برسد، اما لزوما اینطور نیست. برداشتن خال برای اهداف زیبایی نیز نوعی برداشتن است. در نهایت، اکسیزیون فقط نشان می دهد که بخشی از بدن شما با جراحی برداشته می شود.

اگر قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرید – یا هر روشی که با -کتومی ختم می شود – از پزشک خود بپرسید که چرا به آن نیاز است، چه چیزی درگیر است و آیا گزینه های کمتر تهاجمی دیگری وجود دارد که ممکن است به همان اندازه موثر باشد. در پایان، شما قضاوت پزشک خود را زیر سوال نمی برید. شما به سادگی تمام اطلاعاتی را که برای انتخاب آگاهانه نیاز دارید به دست می آورید. این شامل درک آنچه برای آماده شدن برای جراحی باید انجام دهید (مانند کاهش وزن یا قطع برخی داروها)، مدت زمان بهبودی پس از جراحی و اینکه چه تغییراتی در سبک زندگی شما باید بعد از جراحی انجام دهید تا بهترین نتایج را به دست آورید (مانند مانند تغییر رژیم غذایی یا ترک سیگار). با درک کامل خطرات و مزایای جراحی، می توانید انتخاب های بهتری داشته باشید.