اسفنکتروتومی یا جراحی شقاق چیست؟

اسفنکتروتومی یا جراحی شقاق که اسفنکتروتومی داخلی جانبی نیز نامیده می شود، نوعی جراحی است که برای برش اسفنکتر مقعدی استفاده می شود. اسفنکتر مقعدی گروهی از عضلات متصل به راست روده در انتهای دستگاه گوارش است که حرکات روده از طریق آن انجام می شود. این جراحی زمانی انجام می شود که شقاق مقعدی (پارگی در پوست مقعد) پس از انجام درمان های دیگر بهبود نیافته باشد.

شقاق ها ممکن است خونریزی کنند و دردناک باشند و در برخی موارد بهبودی آنها به زمان نیاز داشته باشد. در بیشتر موارد، شقاق را می توان در خانه، حتی گاهی بدون درمان، بهبود بخشید. با این حال، زمانی که بهبودی بیش از حد طول بکشد، ممکن است جراحی تجویز شود. اسفنکتروتومی یا جراحی شقاق، استاندارد طلایی برای درمان شقاق مقعدی مزمن محسوب می شود و میزان موفقیت معمولاً باتوجه به مطالعه حدود 95 درصد یا بیشتر از آن گزارش می شود.

بازگشت مجدد شقاق (عود) پس از اسفنکتروتومی نادر است و اکثر بیماران از نتایج این عمل راضی هستند.

شقاق مقعدی چیست؟

آسیب به پوشش بافتی کانال مقعد می تواند منجر به پارگی یا شکستگی شود که به آن شقاق می گویند. شقاق مقعدی می تواند باعث علائم درد، خونریزی، خارش و درد در هنگام اجابت مزاج شود. شقاق هایی که سطحی هستند و ممکن است به سرعت بدون هیچ درمانی بهبود یابند، حاد در نظر گرفته می شوند. مواردی که عمیق تر هستند و هنوز پس از درمان یا پس از چند هفته بهبود نمی یابند، ممکن است مزمن در نظر گرفته شوند. شقاق اغلب در اثر دفع یک مدفوع سفت ایجاد می شود که می تواند همراه با یبوست باشد اما همیشه اینگونه نیست.

برخی بیماری های زمینه ای مانند کم کاری تیروئید، چاقی و یبوست مزمن نیز با افزایش خطر ابتلا به شقاق مقعدی مرتبط هستند.

در ابتدا، شقاق مقعدی معمولاً با روش های محافظه کارانه تر و با درمان های خانگی درمان می شوند. برای اینکه مدفوع نرم‌تر و راحت‌تر دفع شود، مصرف فیبر بیشتر و استفاده از نرم‌کننده‌های مدفوع توصیه می‌شود.

اگر بتوان مدفوع را بدون زور زدن دفع کرد، ممکن است به بهبود شقاق و همچنین کاهش درد در حین اجابت مزاج کمک کند.

نوشیدن آب بیشتر همچنین می‌تواند به اطمینان از سفت نبودن مدفوع کمک کند، و نشستن در مقدار کمی آب گرم ممکن است به بهبود ناحیه مقعد و همچنین شقاق کمک کند. در برخی موارد، ممکن است پماد بی حس کننده موضعی برای کاهش درد در هنگام اجابت مزاج تجویز شود.

درمان دیگری که ممکن است مورد توجه قرار گیرد تزریق بوتاکس است. بوتاکس معمولاً زمانی سایر اقدامات محافظه کارانه مؤثر واقع نشده باشند، تجویز می شود. بوتاکس اعصابی را که باعث اسپاسم اسفنکتر مقعدی می شوند مسدود می کند، که به بهبود پارگی در بافت کمک می کند.

اسفنکتروتومی یا جراحی شقاق چه زمانی انجام می شود؟

هنگامی که درمان‌های خانگی و یا تزریق بوتاکس برای بهبود شقاق مزمن مقعد موثر نباشد، ممکن است اسفنکتروتومی تجویز شود. اسفنکتر مقعدی دارای دو عضله یک عضله داخلی و یک عضله خارجی است. عضله خارجی تحت کنترل ارادی است (می توان آن را به طور آگاهانه منقبض و باز کرد) و عضله داخلی توسط سیستم عصبی کنترل می شود (نمی توان آن را آگاهانه کنترل کرد).

خطرات و موارد منع انجام جراحی شقاق مقعدی

در اکثر موارد، اسفنکتروتومی موفقیت آمیز بوده و بیماران راضی هستند. با این حال، مانند هر نوع جراحی، خطرات خاصی و همچنین احتمال عوارض وجود دارد. برخی از عوارضی که ممکن است با جراحی شقاق مقعدی رخ دهد، عبارتند از:

بی اختیاری موقت: برخی از بیماران در دوره بلافاصله پس از جراحی دچار بی اختیاری می شوند. این می تواند شامل نشت مدفوع یا مشکل در کنترل گاز باشد. با این حال، در بیشتر موارد، این تنها در یک یا دو هفته اول پس از جراحی رخ می دهد. به ندرت پس از دوره بهبودی بی اختیاری مدفوع تجربه می شود.

خونریزی: خونریزی ممکن است پس از یک عمل جراحی اتفاق بیفتد، اما این یک عارضه نادر است. در مواردی که خونریزی غیرمنتظره وجود دارد، احتمال دارد نیاز به استفاده از بخیه برای جلوگیری از خونریزی باشد.

آبسه پری آنال: بروز این عارضه در هنگام جراحی نادر است، اما در برخی مواردی که از روش بسته استفاده می شود، ممکن است آبسه (مجموعه ای از چرک) همراه با فیستول مقعدی رخ دهد. در صورت بروز این اتفاق ممکن است نیاز به تخلیه آبسه باشد و روش دیگری برای برداشتن فیستول، به نام فیستولوتومی، انجام شود.

قبل از جراحی شقاق مقعدی

اسفنکتروتومی نوعی جراحی جزئی است، بنابراین جراح دستورالعمل هایی را در مورد آنچه که برای آماده سازی باید انجام شود، ارائه می دهد. برای بیهوشی عمومی، ممکن است لازم باشد که خوردن یا آشامیدن را در نیمه شب قبل از عمل قطع کنید. برای بی حسی موضعی، دستورالعمل ها ممکن است یکسان باشد یا در برخی موارد، خوردن و آشامیدن ممکن است تا یک نقطه خاص قبل از جراحی مجاز باشد.

حتی ممکن است لازم باشد رقیق‌کننده‌های خون یا سایر داروهایی که اثر رقیق‌کردن خون دارند چند روز قبل از جراحی قطع شوند. مهم است که در مورد تمام داروها و مکمل هایی که در حال حاضر مصرف می کنید با پزشک خود اطلاع دهید.

در هنگام مراجعه، تاریخچه پزشکی بیمار ارزیابی می شود که شامل سؤالاتی در مورد هر گونه دارو یا مکمل فعلی، هرگونه آلرژی، و هرگونه واکنش قبلی به بیهوشی یا سایر داروها می شود. یک IV برای مایعات و هر دارویی (مانند بیهوشی یا آرام بخش) که مورد نیاز است قرار داده می شود.

در طول جراحی شقاق

اسفنکتر داخلی مقعد همیشه تحت فشار معینی قرار دارد. وقتی این تنش خیلی زیاد شود، ممکن است منجر به اسپاسم عضله گردد. اسپاسم می تواند شکافی ایجاد و یا از بهبودی آن جلوگیری کند.

در طول اسفنکتروتومی، برشی در عضله اسفنکتر داخلی مقعد ایجاد می شود که مقداری از این کشش را کاهش می دهد. جریان خون در ناحیه بعد از عمل نیز افزایش می یابد که به بهبودی شقاق کمک می کند.

اسفنکتروتومی داخلی جانبی، ممکن است به صورت “باز” ​​یا “بسته” انجام شود. نوع روشی که صورت می گیرد به عوامل مختلفی بستگی دارد. در جراحی باز، یک آنوسکوپ در اسفنکتر مقعد قرار می گیرد تا جراح بتواند ماهیچه ها و شقاق را بررسی کند و برش ایجاد شود. در روش دوم، برش کوچکی بین عضله اسفنکتر مقعد داخلی و خارجی ایجاد می‌شود، اسکالپل داخل آن قرار می‌گیرد و برشی در عضله داخلی ایجاد می‌شود. روش دوم ممکن است توسط جراحانی که به طور ویژه برای انجام جراحی به این روش تخصص دارند، انتخاب شود.

در بیشتر موارد، اسفنکتروتومی به صورت سرپایی انجام می شود. ممکن است تحت بیهوشی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود. در برخی موارد، برش ممکن است باز بماند تا بهبود یابد. اکثر افراد می توانند همان روزی که عمل انجام شود به خانه بروند.

پس از جراحی، ممکن است یک پانسمان در داخل مقعد قرار بگیرد. هنگامی که جراحی کامل شد، بیماران برای چند ساعت تحت نظر هستند تا اطمینان حاصل شود که همه چیز به خوبی پیش می رود.

بهبودی در خانه بعد از جراحی

اکثر افراد حداقل به یک روز استراحت برای بهبودی پس از بیهوشی عمومی نیاز دارند و متوجه می شوند که باید برای حدود یک هفته (یا در برخی موارد، حدود دو هفته) استراحت کنند. ممکن است بیماران با نسخه ای برای مسکن ها یا سایر داروها و دستورالعمل نحوه مصرف آنها مرخص شوند. در برخی موارد، بیماران گزارش می دهند که درد پس از عمل کمتر از درد ناشی از شقاق مقعد است.

سایر دستورالعمل‌های مراقبت در منزل ممکن است شامل نحوه استفاده از حمام سیتز چندین بار در روز و نحوه استفاده از یک رژیم غذایی با فیبر بالا برای کمک به نرم‌تر شدن مدفوع و دفع راحت‌تر و همچنین مصرف مقدار زیادی آب یا مایعات دیگر باشد. در برخی موارد ممکن است ملین نیز تجویز شود.

در چند روز اول، بیشترین درد ممکن است در حین اجابت مزاج رخ دهد، بنابراین نرم نگه داشتن مدفوع و جلوگیری از زور زدن بسیار مهم است. ممکن است تا یک هفته یا بیشتر بعد از جراحی مقداری خونریزی وجود داشته باشد.

در صورت بروز هرگونه درد یا خونریزی بیش از حد باید فوراً به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اطلاع دهید. اکثر مردم در عرض چند روز احساس بهتر و درد کمتری دارند. با این حال، ممکن است حدود شش هفته طول بکشد تا برش به طور کامل بهبود یابد.

داشتن بی اختیاری که پس از چند روز اول ادامه پیدا کند، شایع نیست، اما در صورت ادامه، باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت شود. در صورت بازگشت شقاق (یک اتفاق نادر)، ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشد.

سخن آخر

شقاق مقعدی شایع هستند و معمولاً خود به خود بهبود می یابند. در غیر این صورت و بی تاثیر بودن سایر گزینه های درمانی، اسفنکتروتومی جایگزین خوبی برای درمان شقاق است که معمولاً منجر به بهبودی کامل می شود. اکثر مردم متوجه می شوند که درد ناشی از جراحی کمتر از درد شقاق است.

توجه به پیروی از دستورالعمل‌های مربوط به رژیم غذایی، سطح فعالیت و مصرف مایعات، و همچنین سایر دستورالعمل‌هایی که جراح شما می‌دهد، به روند بهبودی کمک می‌کند. نگرانی در مورد بی اختیاری، درد یا هر عارضه جانبی دیگری را می توان قبل و بعد از عمل با جراح در میان گذاشت تا به کاهش اضطراب در مورد انجام جراحی اسفنکتروتومی کمک کند.

اسفنکتروتومی داخلی جانبی یک جراحی ساده است که طی آن اسفنکتر بریده یا کشیده می شود. اسفنکتر گروه دایره ای از عضلات اطراف مقعد است که مسئول کنترل حرکات روده هستند.

این نوع اسفنکتروتومی درمانی برای افرادی است که از شقاق مقعدی رنج می برند. شقاق مقعدی شکستگی یا پارگی در پوست کانال مقعد است. اسفنکتروتومی به عنوان آخرین راه حل برای این عارضه استفاده می شود و افرادی که شقاق مقعدی را تجربه می کنند معمولاً توصیه می شود ابتدا یک رژیم غذایی با فیبر بالا، نرم کننده های مدفوع یا بوتاکس را امتحان کنند. اگر علائم شدید باشند یا به این درمان ها پاسخ ندهند، ممکن است اسفنکتروتومی پیشنهاد شود. چندین روش دیگر وجود دارد که اغلب در کنار اسفنکتروتومی انجام می شود. این موارد شامل هموروئیدکتومی، فیسورکتومی و فیستولوتومی است. باید با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید دقیقاً کدام روش ها و چرا انجام می شود.