فرق نرم کننده های مدفوع و ملین

درک فرق نرم کننده مدفوع و ملین به شما کمک می کند که تصمیم بگیرید از کدام یک استفاده کنید و کدام برای شما مناسب تر هستند، نرم کننده مدفوع یا ملین؟ ملین ها محصولاتی هستند که به تخلیه بهتر روده ها کمک می کنند. نرم کننده های مدفوع، نوعی ملین هستند که باعث نرمی و راحتی دفع مدفوع می شوند. همه ملین‌ها به روش‌های مختلفی عمل می‌کنند و هر کدام به منظور کمک به رفع یبوست تجویز می شوند. افراد مبتلا به یبوست می توانند تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی خود ایجاد کنند تا اجابت مزاج برای آنها اسانتر و راحت تر انجام شود.

مطالعه بیشتر: علل شایع بیماری های گوارشی

نرم کننده ها و ملین های مدفوع چیست؟

اصطلاح ملین به طیف گسترده ای از مواد، از جمله نرم کننده های مدفوع اشاره دارد. ملین به هر دارو یا مکملی گفته می شود که به حرکت دفع مدفوع در بدن کمک می کند. هر ملین به طور متفاوتی عمل می کند و پزشک ممکن است آنها را به عنوان اولین درمان در کنار توصیه های غذایی و سبک زندگی برای کمک به رفع یبوست تجویز کند.

نرم کننده های مدفوع نوعی ملین هستند که به تدریج مدفوع را با افزودن ترکیبی که آب را جذب می کند، روان می کند. به نرم کننده های مدفوع، ملین های نرم کننده نیز گفته می شود. انواع مختلفی از ملین ها وجود دارد، زیرا یبوست علل زیادی دارد. پزشکان بسته به علت یبوست یا عوارض جانبی داروها، ممکن است انواع مختلفی از ملین ها را توصیه کنند.

نرم کننده های مدفوع، نوعی ملین هستند، اما همه ملین ها نرم کننده مدفوع نیستند. اگرچه برخی ملین های دیگر نیز مدفوع را نرم می کنند، اما روش های اثرگذاری آنها با هم فرق دارند.

انواع دیگر ملین شامل موارد زیر هستند:

ملین‌های اسمزی: این‌ها آب را از بافت‌های اطراف به داخل روده می‌کشند.

ملین های نمکی: این ملین های حاوی منیزیم، آب را به داخل روده می کشند.

ملین‌های محرک: اینها ملین‌های سریع‌الاثر هستند که می‌توانند روده‌ها را برای اجابت مزاج تحریک کنند.

ملین های روان کننده: این ها ملین های روغنی هستند که روده ها را می پوشانند تا به حرکت سریعتر مدفوع کمک کنند.

مسهل آگونیست گوانیلات سیکلاز-C: برخی داروها هم آب را در دستگاه گوارش افزایش می دهند و هم باعث حرکت مدفوع در روده بزرگ می شوند.

ملین‌های حجیم‌ساز: اغلب از گیاهان به دست می‌آیند، این ملین‌ها به تشکیل ژل آبکی در روده‌ها کمک می‌کنند که هم به بدن و هم روان‌سازی مدفوع می‌افزایند.

فرد باید هر بار فقط یک نوع ملین مصرف کند. آنها همچنین باید قبل از تعویض آنها با پزشک مشورت کنند تا از هرگونه تداخل یا عارضه جلوگیری شود.

مطالعه بیشتر: نالدمدین داروی یبوست

کدام ملین برای من بی خطرتر است؟

در بیشتر موارد، پزشک می داند که چه نوع ملین را باید بر اساس علائم فرد تجویز کند. فهرست زیر کاربردها، فواید و خطرات اشکال مختلف ملین ها را شرح می دهد:

نرم کننده های مدفوع

نرم کننده های مدفوع، داروهای ملایمی هستند که اثر نسبتاً ملایمی دارند. آنها معمولاً حاوی دوکوزات سدیم و کلسیم دوکوزات به عنوان مواد فعال هستند. آنها به نرم شدن مدفوع کمک کرده و دفع آن را آسان تر می کنند. نرم کننده های مدفوع بدون نسخه (OTC) زمانی مفید هستند که فرد دچار یبوست موقت، خفیف یا مزمن شود.

پزشکان ممکن است نرم کننده های مدفوع را پس از جراحی های بزرگ مانند جراحی قلب یا ترمیم فتق تجویز کنند. اگر تلاش برای اجابت مزاج ممکن است در دوران نقاهت مضر باشد، افراد می توانند برای جلوگیری از بروز عوارض احتمالی از نرم کننده های مدفوع استفاده کنند.

مطالعه بیشتر: سوزش بعد از مدفوع

ملین های اسمزی

ملین های اسمزی با کشیدن آب به داخل روده ها عمل می کنند تا به نرم شدن مدفوع و کمک به حرکت آن کمک کنند. آنها معمولاً حاوی پلی اتیلن گلیکول و گلیسیرین به عنوان مواد فعال هستند. اما ممکن است بهترین گزینه برای افرادی که یبوست ناشی از کم آبی را تجربه می کنند، نباشند .هر کسی که از ملین های اسمزی استفاده می کند باید آب بیشتری در طول روز بنوشد. در صورت استفاده صحیح، ملین های اسمزی ممکن است برای استفاده طولانی مدت مناسب باشند.

ملین های مبتنی بر فیبر

اگر فرد فیبر زیادی در رژیم غذایی معمول خود دریافت نکند، پزشکان ممکن است یک ملین حجیم‌ساز حاوی فیبر محلول را توصیه کنند. این ملین ها اغلب حاوی پسیلیوم، متیل سلولز و کلسیم پلی کربوفیل هستند که به تشکیل ژلی در مدفوع کمک می کند تا آب بیشتری را نگه دارد و بزرگتر شود که روده ها را تحریک می کند.

ملین‌های حجیم‌ساز ممکن است برای استفاده طولانی‌مدت نسبت به سایر گزینه‌ها ایمن‌تر باشند، زیرا در صورت مصرف صحیح، خطر عوارض جانبی طولانی مدت کمی دارند. با این حال، ممکن است طولانی‌تر از سایر ملین‌ها عمل کنند. پزشکان همچنین ممکن است ملین های فیبردار را برای افرادی که یبوست مزمن و طولانی مدت دارند توصیه کنند.

ملین های نمکی

مانند ملین های اسمزی، ملین های نمکی آب را به داخل مدفوع می کشند. ملین های نمکی این کار را با استفاده از نمک های معدنی مانند سیترات منیزیم یا اکسید منیزیم انجام می دهند.

ملین های سالین برای همه مناسب نیستند. به عنوان مثال، افرادی که برای کاهش سطح سدیم خود دارو مصرف می‌کنند یا از سایر داروهای حاوی مواد معدنی مانند داروهای کاهش کلسیم در کلیه‌ها استفاده می‌کنند، باید از ملین‌های نمکی اجتناب کنند.

ملین های نمکی برای یبوست کوتاه مدت مفید هستند. استفاده از آنها برای مدت طولانی ممکن است منجر به کم آبی بدن یا عدم تعادل در سایر مواد معدنی شود.

اگر کسی در مورد تداخلات دارویی بالقوه ای که ملین های نمکی می توانند ایجاد کنند مطمئن نیست، باید برای مشاوره با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرد.

مطالعه بیشتر: بهترین چای گیاهی برای رفع یبوست

ملین های روان کننده

پزشکان ممکن است ملین‌های حاوی روغن‌هایی مانند روغن معدنی را برای یبوست سخت و کوتاه‌مدت توصیه کنند، اما آنها برای استفاده منظم مناسب نیستند. روغن های موجود در این ملین ها ممکن است به ویتامین های محلول در چربی بچسبند و هضم آنها را سخت کند.

ملین های محرک

ملین های محرک، گزینه خوبی برای تسکین سریع یبوست دردناک هستند. آنها اغلب حاوی بیزاکودیل و سنوزیدها به عنوان مواد فعال هستند. اثر تحریک کننده در این ملین ها باعث می شود مدفوع سریعتر در روده بزرگ حرکت کند و در عین حال مایع موجود در مدفوع را افزایش می دهد. بسیاری از نام های تجاری معروف OTC حاوی ملین های محرک هستند. ملین های محرک برای استفاده منظم بی خطر نیستند. استفاده منظم از آنها ممکن است باعث شود بدن برای دفع مدفوع به ملین وابسته شود.

ملین های آگونیست گوانیلات سیکلاز-C

پزشکان ممکن است مسهل آگونیست گوانیلات سیکلاز-C را در موارد یبوست مزمن که علت مشخصی ندارد تجویز کنند. این ملین ها، همراه با تغییر در شیوه زندگی، ممکن است برای افرادی که یبوست مزمن دارند، تجویز شود. استفاده از آنها برای کودکان خردسال توصیه نمی شود.

مطالعه بیشتر: درمان خانگی برای یبوست نوزادان

کدام ملین ها سریعتر عمل می کنند؟

نوع ملین توصیه شده توسط پزشک نیز ممکن است بر اساس سرعت نیاز فرد به تسکین تغییر کند. اما به طور کلی، موارد زیر اعمال می شود:

• تسکین سریع: ملین های سالین خیلی سریع عمل می کنند.
• اثر تسکین متوسط: ملین های محرک سریع الاثر هستند، اما هنوز مدتی طول می کشد تا اثر کنند.
• تسکین آهسته: سایر ملین‌ها، از جمله الیاف حجیم‌ساز، نرم‌کننده‌های مدفوع، و مسهل‌های آگونیست گوانیلات سیکلاز-C، مدت بیشتری طول می‌کشند تا اثر کنند.

نویسندگان یک مطالعه در سال 2015 که به یبوست در سالمندان پرداخته است موارد زیر را مشاهده می کنند:

• ملین های اسمزی، از جمله سیترات منیزیم و هیدروکسید منیزیم، ممکن است طی 30 دقیقه تا 6 ساعت باعث اجابت مزاج شوند. برخی دیگر ممکن است به مدت 24 تا 48 ساعت اثر نداشته باشند.
• ملین های محرک مانند دولکولاکس و سنا ممکن است 6 تا 12 ساعت طول بکشد.
• نرم کننده های مدفوع، مانند Docusate، ممکن است 24 تا 48 ساعت طول بکشد.
• ملین های مبتنی بر فیبر، از جمله فیبرکن و متاموسیل، ممکن است 12 تا 72 ساعت طول بکشد.

نرم کننده های طبیعی مدفوع

پزشکان اغلب توصیه می کنند مبتلایان به یبوست برای کمک به تسکین علائم خود، شیوه زندگی خود را تغییر می دهند. بسیاری از مردم می توانند با نوشیدن آب فراوان و ورزش منظم از یبوست خلاص شوند .

یک فرد می تواند مصرف روزانه فیبر خود را با گنجاندن میوه ها و سبزیجات بیشتر در رژیم غذایی خود افزایش دهد. مصرف غذاهای غنی از فیبر که می توانند به یبوست کمک کنند عبارتند از:

آلو خشک: آلو حاوی فیبر محلول و نامحلول هستند که ممکن است به جذب آب کمک کند و بدن را به مدفوع برساند.

سیب: سیب سرشار از پکتین است که یک فیبر محلول مفید است. سعی کنید بین وعده های غذایی سیب را به عنوان میان وعده استفاده کنید.

حبوبات: بیشتر لوبیا، عدس، لوبیا گاربانزو و نخود سرشار از فیبر هستند که به بهبود هضم و کاهش یبوست کمک می کند.

عوارض ملین ها

مصرف تمام ملین ها با خطر عوارض جانبی همراه هستند. برخی از عوارض موقتی هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است آنقدر شدید باشند که پزشک مجبور به تغییر دارو شود. عوارض جانبی رایج در تمام انواع ملین ها، عبارتند از:

• اسهال
• نفخ یا گاز
• گرفتگی معده
• حالت تهوع یا استفراغ

برخی از نرم کننده های خوراکی مدفوع، ممکن است هنگام بلعیدن باعث تحریک گلو شوند. سایر عوارض جانبی ممکن است بر اساس ماده فعال هر ملین متفاوت باشد. از طرفی هم استفاده نادرست از ملین ها، مانند مصرف طولانی مدت آنها، ممکن است علائم شدید و بالقوه خطرناکی ایجاد کند.

واکنش های آلرژیک نیز با تمام ملین ها امکان پذیر است. هر کسی که واکنش آلرژیک دارد یا در مورد واکنش خود مطمئن نیست باید استفاده از ملین را متوقف کند و با پزشک تماس بگیرد.

نکته مهم این است که ملین ها ممکن است با داروهای دیگری که فرد مصرف می کند تداخل داشته باشند. افراد مبتلا به یبوست که از داروهای دیگر استفاده می کنند باید قبل از مصرف هر ملین از پزشک یا داروساز راهنمایی بگیرند.

عوارض ناشی از مصرف نادرست ملین

افراد ممکن است به دلایل اشتباه ملین مصرف کنند و استفاده نادرست نسبتاً رایج است. برای مثال،برخی از مردم برای کاهش وزن از آنها استفاده می کند.

افراد مبتلا به بی اشتهایی و پرخوری عصبی گاهی اوقات مقادیر زیادی ملین را به عنوان بخشی از الگوی رفتار غذایی نامنظم استفاده می کنند.

در حالی که مصرف نادرست ملین ها ممکن است باعث کاهش وزن شوند، اما این کاهش وزن معمولا به دلیل از دست دادن مایعات است. ملین  توده بدن، چربی یا کالری را کاهش نمی دهند.

عوارض سلامتی مرتبط با استفاده نادرست ملین، عبارتند از:

عدم تعادل الکترولیت ها و مواد معدنی، به ویژه پتاسیم: در حالی که این موارد برای عملکرد صحیح اعصاب و عضلات از جمله روده بزرگ و قلب مورد نیاز هستند. اما عدم تعادل الکترولیت ها و مواد معدنی می تواند بر این اندام ها تأثیر بگذارد.

کم آبی بدن: این وضعیت می تواند باعث لرزش، ضعف، تاری دید و آسیب کلیه شود. در موارد شدید، می تواند منجر به مرگ شود.

آسیب اندام های داخلی: روده بزرگ می تواند کشیده شود و دیواره عضلانی ممکن است نازک و شل شود.