گال و اگزما، چه فرق و ارتباطی دارند؟

گال و اگزما، بثورات ظاهری مشابه دارند، اما روش های درمانی آنها با یکدیگر بسیار متفاوت است. اگر متوجه بثورات خارش دار و قرمز شدید، ممکن است بین تشخیص گال و اگزما دچار شک و تردید شده باشید. هر دو بیماری می توانند باعث خارش، لکه های قرمز و پوسته پوسته شدن پوست شوند. هر دو در کودکان شایع تر از بزرگسالان هستند. اما شباهت گال و اگزما در همین حد است. اگزما یک بیماری التهابی پوستی است که دارای عوامل محیطی و ژنتیکی است. اگزما مسری نیست.

از سوی دیگر، گال در اثر هجوم کنه‌های پوستی میکروسکوپی (Sarcoptes scabiei) ایجاد می‌شود که در زیر سطح پوست فرو می‌روند و تخم می‌گذارند. این عارضه مسری است و از طریق تماس نزدیک پوستی و فومیت ها، که اشیای مشترکی هستند منتقل می شود. اما از طریق تماس جنسی انتقال پیدا نمی کند. کاندوم از انتشار گال بین دو نفر که تماس جنسی دارند، جلوگیری نمی کند.

بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله فرق و ارتباط بین بیماری گال و اگزما  از جمله علل، علائم و گزینه های درمانی برای هر کدام را بررسی کنیم.

علائم اگزما و گال

هم اگزما و هم گال باعث خارش می شوند. اگرچه اگزما تقریباً همیشه با یک بثورات خشک و قرمز همراه است، گال ممکن است شامل یک بثورات باشد یا نباشد.

علائم گال

علائم گال شامل خارش شدید است که احتمال دارد در طول شب بدتر شود. خارش، ناشی از واکنش آلرژیک به پروتئین ها و مدفوع کنه ها است. در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به گال دچار جوش هایی می شوند که ظاهر قرمز رنگی دارند. ممکن است متوجه خطوط یا سوراخ‌هایی شوید که نقاط قرمز راش را به هم متصل می‌کنند. این یکی از راه‌های تشخیص گال از سایر بیماری‌های پوستی است. بثورات می تواند شامل جوش یا لکه های چرکی باشد و ممکن است به تاول تبدیل شود. در موارد شدید، که به عنوان گال پوسته‌ای شناخته می‌شوند، بثورات پوسته‌ای ضخیم و خاکستری روی پوست ایجاد می‌کنند.

علائم اگزما

علائم اولیه اگزما خشکی پوست، التهاب و قرمزی آن است. پوست ممکن است پوسته پوسته به نظر برسد و تاول های پر از چرک یا مناطقی که ترشح می کنند ایجاد شود. گاهی اوقات پوست ممکن است ترک بخورد. همه اینها باعث خارش و درد می شود.

جایی که علائم گال اغلب ظاهر می شود، عبارتند از:

• ناحیه تناسلی، از جمله باسن
• بازوها، به ویژه در آرنج و مچ دست
• دست ها، به خصوص در اطراف ناخن ها و در پوست بین انگشتان
• پوستی که توسط جواهرات پوشیده شده است، از جمله حلقه، گردنبند و ساعت

اما اگزما بیشتر محل های زیر را تحت تاثیر قرار می دهد:

• صورت
• دست و پا
• داخل آرنج ها
• پشت زانو

علل گال و اگزما

گال یک بیماری مسری است که توسط کنه های پوستی ایجاد می شود. از طرف دیگر اگزما در اثر عوامل محیطی و ژنتیکی ایجاد می شود و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.

برای ابتلا به گال، باید با فردی که کنه روی پوستش دارد تماس نزدیک داشته باشید. این عارضه زمانی بروز می کند که یک کنه از روی پوست شخص دیگری روی پوست شما یا از یک شی مشترک روی پوست شما می‌خزد. معمولاً این امر مستلزم تماس طولانی مدت است، مانند نوازش بین والدین و فرزند یا تماس نزدیک بین دو نفر که از نظر فیزیکی صمیمی هستند.

این وضعیت فقط از انسان به انسان منتقل می شود. حیوانات خانگی منجر به انتقال بیماری در بین انسان ها نمی شوند. شیوع گال در مکان هایی که تماس نزدیک بین گروه های در معرض خطر وجود دارد رایج است.

چه چیزی باعث اگزما می شود؟

جامعه پزشکی دقیقاً مطمئن نیست که چه چیزی باعث اگزما می شود. برخی تحقیقات نشان داده اند که افراد مبتلا به اگزما بیشتر استعداد ژنتیکی ابتلا به این وضعیت دارند. به همین دلیل، آلرژن ها و محرک ها می توانند باعث التهاب پوست شوند.

اگزما قابل درمان نیست، اما این عارضه به طور معمول با شعله‌ور شدن علائم (زمانی که علائم بدتر هستند) و دوره‌های بهبودی (زمانی که علائم فروکش می‌کنند) رخ می‌دهد. بسیاری از افراد مبتلا به اگزما یاد می گیرند که محرک های خود را شناسایی کنند، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آلرژن ها
• استرس
• شرایط آب و هوایی
• شناخت محرک های خود می تواند به شما در آماده شدن و جلوگیری از شیوع بیماری کمک کند.

تشخیص گال و اگزما

در بیشتر موارد، گال و اگزما هر دو پس از صحبت با یک پزشک در مورد علائم شما و انجام معاینه فیزیکی تشخیص داده می شوند.

در مورد اگزما، پزشک احتمالاً با گرفتن سابقه پزشکی و سپس معاینه پوست، به دنبال علائمی مانند خشکی، بثورات، برجستگی ها و پوسته پوسته شدن، وضعیت شما را تشخیص می دهد. پزشک ممکن است برای رد سایر شرایط، آزمایش پچ انجام دهد. همچنین ممکن است آزمایش آلرژی و همچنین آزمایش خون برای بررسی علل زمینه‌ای راش انجام شود. بیوپسی پوست (نمونه‌ای که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود) برای تشخیص بثورات شما از سایر علل مورد نیاز است.

گال را می توان با برداشتن کنه، تخم مایت یا مدفوع کنه از پوست شما یا با گرفتن نمونه پوست از ناحیه آسیب دیده و بررسی آن در زیر میکروسکوپ به طور قطعی تشخیص داد . اگر کنه‌ها، تخم‌ها یا مواد مدفوع آن‌ها وجود نداشته باشد، پزشک به ارزیابی بثورات پوستی یا نمونه‌برداری پوست، عوامل خطر و سابقه شخصی برای تشخیص گال و شروع یک برنامه درمانی تکیه می‌کند.

حتی اگر کنه ها، تخم مرغ ها یا مواد مدفوعی پیدا نشده باشند، باز هم ممکن است فرد مبتلا شود. بنابراین، در حالی که پیدا کردن کنه می تواند بیماری را تشخیص دهد، عدم وجود کنه آن را رد نمی کند.

درمان گال و اگزما

برنامه درمانی شما بسته به اینکه بثورات شما گال باشد یا اگزما متفاوت است. در حالی که درمان اگزما بیشتر بر کنترل علائم تمرکز دارد، درمان گال بر کشتن کنه ها و تخم های آنها متمرکز است.

درمان برای پیشگیری از شیوع گال ضروری است و پزشک معمولا توصیه می کنند افرادی که با فردی که گال تشخیص داده شده زندگی می کنند حتی اگر علائمی از بیماری ندارند، تحت درمان قرار گیرند.

درمان اگزما بر به حداقل رساندن علائم متمرکز است. به عنوان بخشی از این، مهم است که با پزشک خود برای شناسایی محرک های اگزما و محدود کردن قرار گرفتن در معرض آنها در صورت امکان همکاری کنید. اگر اگزما دارید، باید پوست خود را مرطوب کنید، مرطوب نگه داشتن پوست با استفاده از نرم کننده ها می تواند به کاهش خارش کمک کند.

درمان گال

اگر شما گال دارید، تنها راه خلاص شدن از شر بثورات ، درمان با نسخه است. توصیه می شود زمان تشخیص یک بیمار به گال، همه افراد حاضر در خانه  و همچنین شریک جنسی آنها نیز باید تحت درمان قرار گیرند، حتی اگر علائمی نداشته باشند.

بیشتر اوقات، گال با یک کرم پوستی که از گردن به پایین استفاده می شود، درمان می شود. رایج ترین درمان برای گال، کرم پرمترین 5 درصد است که برای استفاده در افراد بالای 2 ماه است. این کرم هر شب یک بار روی پوست قرار می گیرد و صبح باید آن را بشویید. اگر علائم گال همچنان وجود دارد، ممکن است پزشک شما تکرار این درمان را دو هفته بعد توصیه کند.

در موارد شدید، پزشک ممکن است یک داروی ضد انگلی خوراکی به نام ایورمکتین را نیز تجویز کند. حتی با درمان، ممکن است تا چهار هفته طول بکشد تا گال برطرف شود. در آن زمان، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است موارد زیر را برای کنترل علائم و راحت‌تر کردن شما توصیه کند:

• آنتی بیوتیک برای رفع هر گونه عفونت
• آنتی هیستامین برای کاهش خارش، به ویژه در شب
• کرم های استروئیدی یا لوسیون پراموکسین (ژل یا اسپری ضد خارش) برای کمک به کنترل خارش

پیشگیری از گال و اگزما

برای جلوگیری از گال یا اگزما می توانید راهکارهای زیر را انجام دهید:

اگر مستعد ابتلا به اگزما هستید، احتمالاً در طول زندگی خود با این وضعیت دست و پنجه نرم خواهید کرد. با این حال، شناسایی محرک های خود و اجتناب از آنها می تواند به شما در پیشگیری از شعله ور شدن علائم کمک کند.

راه های پیشگیری از شیوع اگزما عبارتند از:

• نوشیدن آب فراوان
• اجتناب از استرس
• عدم خراشیدن پوست
• پوشیدن لباس های گشاد
• اجتناب از تغییرات شدید دما
• حمام کردن در آب ولرم به جای گرم
• استفاده از صابون ملایم و محصولات با برچسب “بدون عطر”

گال ناشی از عدم رعایت بهداشت نیست، بنابراین اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان گال دارید، جای خجالت وجود ندارد.

شما می توانید با محدود کردن تماس پوست به پوست، استفاده نکردن از حوله مشترک، و شستن ملافه و سایر لباس های شسته شده با آب داغ از گسترش گال جلوگیری کنید.

علاوه بر این، حتماً کل خانواده را به طور همزمان درمان کنید. به یاد داشته باشید، سایر اعضای خانواده، از جمله نوزادان، ممکن است این بیماری را داشته باشند اما  هنوز علائمی از خود نشان ندهند.

افرادی که در مراکز مهدکودک، خانه های سالمندان و بیمارستان ها کار می کنند و همچنین افرادی که دچار نقص ایمنی هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به گال هستند. اگر در یکی از این گروه‌ها قرار می‌گیرید و دچار جوش شدید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. به این ترتیب می توانید به سرعت تحت درمان قرار بگیرید و از انتقال گال به دیگران جلوگیری کنید.

سخن آخر

بثورات ممکن است خارش داشته باشند، خواب شما را مختل کنند. همچنین وقتی لکه‌های قرمزی ایجاد می‌کنند که بر احساس شما نسبت به ظاهرتان تأثیر می‌گذارند، می‌توانند خجالت‌آور باشند.

گاهی اوقات یک نوع راش ممکن است شبیه نوع دیگری باشد. مراجعه به پزشک برای تشخیص بیماری و ارائه درمان مناسب بسیار مهم است.

سؤال از پزشک در مورد بثورات، به خصوص اگر در ناحیه آسیب پذیری مانند اندام تناسلی شما باشد، می تواند ناراحت کننده باشد. با این حال، آنها در رسیدگی به بثورات و دریافت درمان مورد نیاز برای رفع سریع آنها ماهر هستند.