آلرژی به جواهرات چیست؟

آلرژی به جواهرات یکی از دلایل عمده درماتیت آلرژیک تماسی است. بیشترین حساسیت به جواهرات توسط فلز نیکل رخ می دهد که در تولید آلیاژهای فلزات گرانبها استفاده می شود. نیکل اغلب در جواهرات ارزان قیمت به عنوان فلز پایه استفاده و سپس با طلا یا نقره پوشانده می شود. بسیاری از افرادی که معتقدند به جواهرات طلا یا نقره حساسیت دارند در اصل ممکن است به نیکل حساسیت داشته ، که می تواند به عنوان عنصری کمیاب در طلا یا نقره و یا در ساخت جواهرات طلا برای سفید و تقویت قطعه استفاده شده است.

آلرژی به جواهرات به عنوان درماتیت در جاهایی ظاهر می شود که فلز حاوی نیکل روی پوست را لمس می کند. شایع ترین محل آلرژی به جواهرات، لاله گوش (از گوشواره)، انگشتان (از حلقه) و اطراف گردن (از گردنبند) است. در این وضعیت مناطق آسیب دیده به شدت دچار خارش شده و ممکن است قرمز و تاول زده  (درماتیت حاد) یا خشک، ضخیم و رنگدانه ای (درماتیت مزمن) شود.

بعضی اوقات درماتیت بعداً مناطقی را تحت تأثیر قرار می دهد که با جواهرات، به خصوص دستها تماس ندارند. پوم فولیکس نوعی تاول از درماتیت دست بوده که در افرادی که سابقه آلرژی به جواهرات دارند شایع است و حتی می توانند به دلیل تماس با منابع دیگر نیکل مانند سکه و کلید رخ دهد.

شیوع آلرژی به طلا و جواهرات

گرده، گرد و غبار، حیوانات خانگی و مواد غذایی از جمله مواد حساسیت زای رایج هستند. اما اینها تنها مواردی نیستند که می توانند باعث خارش بینی، بثورات پوستی یا عطسه شوند. تماس پوست با طلا نیز در برخی افراد واکنش آلرژیک ایجاد می کند.

معلوم نیست که چند نفر واکنش به طلا را تجربه می کنند. اما از 4101 نفری که آلرژی طلا را در یک مورد آزمایش کرده اند حدود 9.5 درصد آزمایش مثبت داشتند و زنان بیشتری نسبت به مردان آن را تجربه کرده اند.

واکنش به طلا لزوما به دلیل خود طلا نیست، بلکه به فلزات موجود در طلا مانند نیکل مربوط می شود. مقداری طلا حاوی مقادیر کمیاب نیکل است. بنابراین اگر به فلز یا نیکل حساسیت دارید، تماس با انواع خاصی از طلا ممکن است باعث واکنش پوستی شود.

علائم آلرژی به طلا یا جواهرات

علائم آلرژی به طلا شبیه علائم ناشی از آلرژی های دیگر است. بدن واکنش متفاوتی نسبت به مواد حساسیت زا نشان می دهد، اما علائم معمول می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ورم
• بثورات
• سرخی
• خارش
• تاول زدن
• لایه لایه شدن پوست

علائم ممکن است از خفیف تا شدید باشد. آنها می توانند اندکی پس از تماس با طلا یا پس از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت ایجاد شوند.

اگر از انگشتر طلا استفاده کنید، ممکن است قرمزی، تغییر رنگ یا خارش در انگشت خود ایجاد کنید. حتی احتمال دارد پس از استفاده از گوشواره های طلا یا گردنبند طلا، علائمی در گوش یا اطراف گردن خود ایجاد کنید.

تشخیص آلرژی طلا از آلرژی دیگر دشوار است، بنابراین ممکن است علائم آن را به اگزما یا نوع دیگری از درماتیت تماسی نسبت دهید.

علت آلرژی به جواهرات

علت دقیق آلرژی به طلا ناشناخته است، اما علائم زمانی بروز می کنند که سیستم ایمنی بدن شما به فلز حساس شود. حساسیت به انواع دیگر فلزات و همچنین داشتن سابقه خانوادگی در رابطه با آلرژی به نیکل یا فلز، احتمال آلرژی به طلا را در شما ایجاد می کند.

همچنین ممکن است به دلیل فلزات دیگری که با هم مخلوط شده اند به جواهرات طلا یا سایر وسایل طلا واکنش نشان دهید. نیکل یکی از رایج ترین مواد حساسیت زای فلز است و اغلب آلیاژ یا مخلوط با طلا است.

واکنش های جواهرات همیشه به دلیل حساسیت به فلز خاصی نیست. سایر دلایل ایجاد بثورات در مورد خاص از جواهرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• محرک تماس درماتیت ممکن است توسط اصطکاک، ذرات و گرد و خاک سطح بر روی فلز، صابون و آب و یا دیگر اجزای غیر فلزی از جواهرات رخ دهد. واکنش های تحریک کننده در افرادی که از پوست حساس یا درماتیت آتوپیک رنج می برند بیشتر دیده می شود.
• پسوریازیس و ویتیلیگو ممکن است در قسمت خاصی از پوست ایجاد شود. به عنوان مثال، آنها می توانند در محل بند ساعت محکم، گردنبند یا زنجیر رخ دهند.

تشخیص آلرژی به جواهرات

با نگاه کردن به یک جواهر، تعیین اینکه آیا نیکل دارد یا نه بسیار دشوار است. به طور کلی باید این را در نظر بگیریم که تمام جواهرات فلزی مقداری نیکل را در خود دارند مگر اینکه از فولاد ضد زنگ (جراحی)، طلای 18 یا 24 عیار باشد، نقره استرلینگ یا پلاتین خالص باشد.

طلا

24 عیار (طلای خالص) حاوی 99.9٪ طلا (به علاوه 0.1٪ فلز دیگر) است. 18 عیار 75٪ طلا، 12 عیار 50٪ طلا و نه عیار 37.5٪ طلا دارد.

برای تشکیل طلا ، طلا با فلزات دیگر آلیاژ می شود. برای افراد مبتلا به آلرژی به جواهرات، به ویژه حساسیت به نیکل، این سوال وجود دارد که جواهرات طلای شما با کدام فلزات آلیاژ شده اند؟ طلا می تواند با انواع مختلفی از فلزات که سختی، رنگ و سایر خصوصیات آن را تغییر می دهد، آلیاژ شود. به عنوان مثال، طلای زرد ممکن است با نقره و مس آلیاژ شود، در حالی که طلای سفید معمولاً با نیکل آلیاژ می شود. از رودیم، یک فلز سفید نقره ای و مربوط به پلاتین، اغلب برای ورق زدن طلای زرد استفاده خواهد شد تا به طلای سفید تبدیل شود.

حتی طلای سفید با نیکل نیز غالباً با رودیم پوشانده خواهد شد تا سفیدتر و براق تر شود. اگرچه آبکاری اولیه از شما در برابر هرگونه نیکل محافظت می کند، اما این محافظ ممکن است در نهایت طی ماه ها یا سالها از بین برود. این باعث می شود که طلای سفید (آلیاژ نیکل) با پوست شما تماس داشته باشد.

آلرژی به نیکل در طلا پنهان شده است.

همه طلا ها حاوی آثاری از نیکل نیستند. بنابراین اگر در واقع  به نیکل حساسیت دارید، ممکن است واکنش فقط هنگام پوشیدن انواع خاصی از طلا اتفاق بیفتد. به طور معمول، هرچه طلای خالص در یک جواهر بیشتر باشد، مقدار نیکل آن کمتر است.

بنابراین، ممکن است به طلای 24 عیار (طلای خالص) که 9/99 درصد طلا دارد، واکنش نشان ندهید. این ماده کمتر از 1/0 درصد نیکل و سایر فلزات دارد.

به همین ترتیب، احتمال واکنش شما ممکن است با طلای 18 عیار که 75 درصد طلا است، کاهش یابد. اما اگر از طلا استفاده کنید که فقط 12 عیار یا 9 عیار است  احتمال اینکه واکنش نشان دهید بسیار زیاد است.

همچنین به احتمال زیاد به طلای سفید واکنش نشان می دهید. طلای زرد می تواند حاوی نیکل باشد اما به طور معمول آلیاژ یا ترکیب شده با نقره یا مس است. طلای سفید بیشتر با نیکل آلیاژ می شود.

جواهرات نقره ای

برای جواهرات سه درجه نقره از جمله نقره خالص، نقره استرلینگ و روکش نقره وجود دارد:

• نقره خالص 9/99 درصد نقره است اما هنگام ساخت جواهرات می تواند بسیار نرم و قابل انعطاف باشد.
• نقره استرلینگ 92.5٪ نقره خالص است که با مس آلیاژ شده است. در برخی موارد در نقره استرلینگ، درصد کمی از فلزات دیگر ممکن است با آنها ترکیب شود. بنابراین ممکن است ردپای نیکل وجود داشته باشد.
• جواهرات با روکش نقره یک فلز به عنوان پایه در نظر گرفته می شود (و ممکن است حاوی نیکل باشد) که با یک لایه ظریف از آلیاژ نقره اندود شده است.

عوامل خطر حساسیت به جواهرات

حساسیت تماسی درماتیت به جواهرات فلز ممکن است در هر سنی بروز کند. اما در بیشتر موارد، آلرژی به نیکل سالها ادامه می یابد و اغلب مادام العمر است. برخی از افراد حتی از طریق تماس مختصر با مواد حاوی نیکل به درماتیت (که به آن اگزما نیز گفته می شود ) مبتلا می شوند، در حالی که دیگران پس از سالها پوشیدن آنها بدون مشکل به طور ناگهانی  بثورات پوستی را تجربه خواهند کرد. این بثورات پوستی معمولاً در محل های تماس پوست با فلز محدود می شود اما در موارد شدید می تواند به طور وسیعی انتشار یابد.

آلرژی به نیکل در زنان بیشتر دیده می شود، احتمالاً به این دلیل است که آنها بیشتر از مردان از جواهرات استفاده می کنند. در حالی که آلرژی به نیکل متداول ترین آلرژی جواهرات است، حساسیت به سایر فلزات مورد استفاده در جواهرات امکان پذیر است. با این وجود به ندرت رخ می دهند.

درمان حساسیت به جواهرات

درمان آلرژی به جواهرات مستلزم حذف جواهرات و عامل محرک است. اگر حساسیت به جواهرات دارید، یک متخصص پوست می تواند تست پچ پوستی را انجام دهد تا تشخیص دهد که آیا به آلرژی به نیکل حساس هستید یا نیستید. پس از تأیید حساسیت به نیکل، باید از تماس با فلزات حاوی نیکل اجتناب کنید. نکات زیر می تواند هنگام خرید جواهرات به شما کمک کند:

• اگر گوشواره های حاوی نیکل دارید، روکش های پلاستیکی مخصوص گل میخ های گوشواره را اضافه کنید.
• به دنبال جواهراتی باشید که ضد آلرژی باشد، یعنی از فولاد ضد زنگ، حداقل طلای 18 عیار، نقره استرلینگ یا پلاستیک پلی کربنات ساخته شده باشد.
• هنگام سوراخ کردن گوش یا سایر اعضای بدن، این کار را با سوزن استیل انجام دهید و مطمئن شوید که جواهرات شما از استیل ضد زنگ یا طلای 18 یا 24 عیار ساخته شده است.
• آلیاژهای جایگزین طلای سفید بر اساس پالادیوم، نقره و سایر فلزات سفید موجود هستند، اما آلیاژهای پالادیوم گرانتر از آنهایی هستند که از نیکل استفاده می کنند. آلیاژهای طلای سفید با عیار بالا به مراتب مقاومت بیشتری در برابر خوردگی نسبت به نقره خالص یا نقره استرلینگ دارند.
• اگر حلقه ازدواج یا جواهرات دیگری که روزانه از آن استفاده می کنید حساسیت دارید، می توانید از یک جواهر فروش در مورد آبکاری آن در فلز غیر حساسیت مانند رودیم یا پلاتین سوال کنید. با این حال، پوشش در نهایت از بین می رود و نیاز به آبکاری مجدد دارد.

وسایل فلزی خود را آزمایش کنید.

وسایل فلزی خود را آزمایش کنید تا ببینید آیا حاوی نیکل هستند. از متخصص پوست یا داروخانه خود یک کیت آزمایش نیکل تهیه کنید. این کیت از یک یا دو بطری کوچک مایع شفاف (دی متیل گلیوکسیم و هیدروکسید آمونیوم) تشکیل شده است. هنگامی که در حضور نیکل مخلوط شود، یک رنگ صورتی ایجاد می شود.

یک قطره از مایعات را روی مورد فلزی مورد آزمایش قرار دهید. ابتدا آن را روی یک سکه 10 سنت امتحان کنید. از یک چوب پنبه  برای مالش آرام استفاده کنید. رنگ آن را روی چوب پنبه مشاهده کنید. در صورت روشن ماندن، این ماده فاقد نیکل آزاد است و باعث درماتیت نمی شود. اگر صورتی باشد، حاوی نیکل است و در صورت تماس این ماده با پوست ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. این مواد شیمیایی به جواهرات شما آسیب نمی رساند.

متخصص پوست شما ممکن است توصیه های ویژه دیگری داشته باشد، به خصوص اگر به نیکل یا فلزات دیگر بسیار حساس هستید.