کیست ها می توانند در داخل مثانه، روی یا اطراف مثانه ایجاد شوند. کیست مثانه در افرادی که سابقه ابتلا به سایر بیماری های سیستم ادراری را دارند، شایع هستند. انواع مختلفی از کیست مثانه وجود دارد که اکثر آنها سرطانی نیستند. کیست مثانه معمولا هیچ علامتی ایجاد نمی کند. اما فرد ممکن است تکرر ادرار یا درد هنگام ادرار کردن را تجربه کند. برای همین کیست مثانه در برخی شرایط احتمال دارد با سیستیت اشتباه گرفته شود. اما اگر شما هم کیست مثانه دارید و در مورد شرایط خود نگران هستید بهتر است برای تشخیص علل، علائم و گزینه های تشخیصی احتمالی این مقاله از پزشکت را تا انتها بخوانید.
کیست مثانه در مقابل پولیپ
کیست ها مانند پولیپ ها و تومورها نیستند. مانند کیست ها، برخی از پولیپ ها و تومورها می توانند خوش خیم یا سرطانی باشند. پزشک معالج شما می‌تواند با انجام تصویربرداری مانند سونوگرافی، و سپس انجام بیوپسی محتوای کیست ها را مورد بررسی قرار دهد. بیوپسی شامل نمونه برداری از بافت و مشاهده دقیق تر آن در زیر میکروسکوپ است. اکثر کیست های مثانه نیازی به درمان و جراحی ندارند.
آنها در افرادی که عملکرد طبیعی دستگاه ادراری دارند، به ندرت رخ می دهد. این کیست ها معمولاً به صورت توده های کوچک و خوش خیم شکل می گیرند که ممکن است حتی نادیده گرفته شوند. پزشک اغلب آنها را فقط در هنگام تشخیص سایر مشکلات مربوط به لگن تشخیص می دهد.
در مثانه، کیست ها می توانند علائم مشابه پولیپ ها را ایجاد کنند. پولیپ ها رشد غیرطبیعی سلولی هستند. برخلاف کیست ها، پولیپ ها با هیچ ماده دیگری پر نمی شوند. آنها ممکن است خوش خیم یا سرطانی باشند.
آیا کیست مثانه سرطانی است؟
کیست‌های مثانه تقریباً همیشه خوش‌خیم هستند، به این معنی که سرطانی نمی شوند. اما پزشک باید تعیین کند که آیا توده تشکیل شده بر روی مثانه، کیست است یا تومود؟ زیرا احتمال سرطانی شدن تومورها بیشتر است. اگر یک توده شروع به رشد غیر طبیعی کند یا با بروز علائمی همراه باشد، پزشک آزمایشات و گزینه های درمانی بیشتر را بررسی خواهد کرد.
طبق جامعه سرطان آمریکا، عفونت یا تحریکات مزمن مثانه می تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را در افراد افزایش دهد. در صورتی که نگران وضعیت خود هستید، بهتر است در صورت بروز علائم مربوط به اختلالات مثانه با پزشک یا متخصص اورولوژی مشورت کنید.
علائم کیست مثانه چیست؟
برخی از علائم کیست مثانه ممکن است شامل نیاز فوری به ادرار کردن، ادرار بیش از حد در شب و درد هنگام ادرار کردن باشد. کیست ها حفره هایی از بافت هستند که با هوا، چرک یا انواع دیگر مایعات پر می شوند. آنها ممکن است در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. کیست های مثانه بیشتر تمایل دارند در پوشش داخلی مثانه تشکیل شوند. هنگامی که یک کیست یا گروهی از کیست ها در داخل مثانه تشکیل می شوند، معمولا خوش خیم هستند و سرطانی نیستند. با این حال، برخی از کیست های مثانه ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه در آینده مرتبط باشند.
اکثر کیست های مثانه ریز هستند و هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. فرد تنها زمانی علائم را تجربه می کند که کیست ها بزرگ شده یا ترکیده و عفونی شده باشند. اما برخی از بیماری های زمینه ای ممکن است همزمان با ایجاد کیست منجر به بروز علائم شوند. در صورت بروز علائم آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- ادرار زیاد در شب
- درد در ناحیه کمر یا لگن
- ادرار بدبو
- درد هنگام ادرار کردن
- خون یا رگه های بی رنگ در ادرار
- نیاز مداوم و فوری به ادرار کردن
- ناتوانی در کنترل مثانه که به آن بی اختیاری می گویند.
علائم مشابه ممکن است از سایر مشکلات مثانه مانند سنگ کلیه و عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) ناشی شود.
برخی از این علائم ممکن است به سیستیت بینابینی مربوط باشند. سیستیت بینابینی یک بیماری مزمن مثانه است که علت مشخصی ندارد. اغلب منجر به درد شدید در هنگام ادرار و تکرر ادرار می شود که می تواند هر ده دقیقه یک بار رخ دهد. افراد مبتلا به سیستیت بینابینی ممکن است در هنگام پر شدن مثانه درد بدتری را تجربه کنند و هنگام ادرار کردن احساس تسکین کنند. بسیاری از افراد در حین مقاربت نیز درد را تجربه می کنند که در افراد مبتلا به کیست مثانه این درد زیاد رایج نیست.
شایع ترین علل کیست مثانه
ایجاد کیست مثانه ممکن است چند علت احتمالی داشته باشد یا حتی علت شناخته شده ای برای کیست مثانه وجود نداشته باشد. اما به طور کلی، عوامل زیر می توانند خطر ابتلا به کیست مثانه را در افراد افزایش دهند:
- استفاده از کاتتر
- سابقه جراحی در نزدیکی مثانه
- جمع کننده
- عفونت های دستگاه ادراری مکرر
کیست مثانه می تواند ناشی از یک بیماری نادر به نام سیستیت سیستیک باشد. همچنین التهاب مداوم در دستگاه ادراری، احتمالاً به دلیل تحریک یا باکتری در مثانه همراه است.
تشخیص کیست مثانه
تشخیص دقیق برای ارزیابی علائم احتمالی سیستم ادراری و مثانه می تواند از بروز عوارض جلوگیری کند. برای تشخیص کیست مثانه می توان از سی تی اسکن استفاده کرد.
پزشک ممکن است تشخیص را با پرسیدن سوالاتی در مورد علائم اخیر و سابقه پزشکی فردی و خانوادگی فرد شروع کند. آنها همچنین ممکن است آزمایش ادرار را برای تشخیص عفونت تجویز کنند. پزشکان اغلب هنگام انجام آزمایش های تصویربرداری از ناحیه لگن که برای سایر بیماری ها انجام می شوند، کیست های مثانه را کشف می کنند.
برای تشخیص کیست مثانه پزشک یک تاریخچه پزشکی دقیق از وضعیت شما می گیرد و سوالاتی در مورد علائم شما می پرسد. آنها ممکن است از شما بخواهند که آزمایش ادرار انجام دهید تا ادرار شما برای مواردی مانند باکتری های عامل عفونت آزمایش شود. به طور معمول، ابتدا یک آزمایش ادرار برای غربالگری صورت می گیرد تا مشخص شود آیا ادرار شما دارای ویژگی های غیر طبیعی است یا خیر. در صورت مشکوک شدن به عفونت، آزمایش های اختصاصی تری که کشت ادرار نامیده می شود، روی ادرار شما انجام می شود.
اگر پزشک شما مشکوک به کیست در داخل مثانه باشد، ممکن است شما را به یک متخصص اورولوژی ارجاع دهد. اورولوژیست پزشکی است که در مسائل مربوط به دستگاه ادراری تخصص دارد. اورولوژیست احتمالاً مطالعات تشخیصی بیشتری را برای رد سایر انواع ضایعات یا شرایط مثانه انجام خواهد داد. ممکن است از آزمایش های تصویربرداری برای کمک به پزشک برای دیدن مثانه استفاده شود. این موارد ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
کیست مثانه را می توان با استفاده از روش های زیر تشخیص داد:
تست های تصویربرداری
انجام تست های تصویربرداری برای تشخیص کیست مثانه به پزشک اجازه می دهد تا داخل مثانه را ببیند و کیست ها را شناسایی کند:
- سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی تصاویری تولید می کند.
- اشعه ایکس و سی تی اسکن از اشعه برای ساختن تصاویر استفاده می کنند.
- اسکن MRI از فرکانس رادیویی و میدان مغناطیسی برای ایجاد تصاویر بسیار دقیق استفاده می کند.
نوع تست تصویربرداری انتخاب شده ممکن است به شرایط بیمار و تجهیزات موجود بستگی داشته باشد.
سیستوسکوپی
این روش به پزشک یا اورولوژیست اجازه می دهد تا داخل مثانه و کیست ها را بررسی کند. سیستوسکوپی شامل قرار دادن یک لوله با یک دوربین کوچک از طریق مجرای ادرار و داخل مثانه است. اما سیستوسکوپی ممکن است تحت بیهوشی موضعی، منطقه ای یا عمومی انجام شود.
بیوپسی
بیوپسی مثانه شامل برداشتن تکه‌ای از بافت کیست و فرستادن آن به آزمایشگاه است تا کسیت در آنجا از نظر بدخیمی‌ها بررسی می‌شود. این فرآیند معمولا کمتر از یک ساعت طول می کشد.
آیا کیست مثانه نیاز به درمان دارد؟
کیست های بزرگتر ممکن است از طریق جراحی برداشته شوند. اما اکثر کیست ها کوچک و بدون علامت هستند. اینها همیشه نیاز به درمان ندارند. زمانی که کیست مثانه علائمی ایجاد می کند و باید برداشته شود، گزینه های مختلفی وجود دارد. پزشک ممکن است تخلیه کیست های کوچکتر را در یک روش کمتر تهاجمی توصیه کند. برای کیست های بزرگتر یا آنهایی که پاره یا عفونی شده اند، پزشک ممکن است برداشتن آنها را از طریق جراحی توصیه کند. درمان همچنین ممکن است شامل رفع هر گونه عارضه مرتبط مانند عفونت ادراری باشد.
اگر پزشک شما معتقد است که کیست‌های شما مربوط به عفونت‌های دستگاه ادراری یا سنگ‌های دستگاه ادراری است، شما باید برای درمان علل زمینه ای اقدام کنید.
عوارض ناشی از کیست مثانه چیست؟
کیست مثانه معمولاً بدون عارضه برطرف می شود. با این حال، در برخی شرایط ممکن است عوارضی ایجاد کند، از جمله:
انسداد کامل. کیست ممکن است روی سوراخ مثانه رشد کرده و جریان ادرار را به طور کامل قطع کند. این وضعیت می تواند در صورت عدم درمان جدی باشد و جراحی اغلب ضروری است.
پارگی. کیست ممکن است ترکیده و مایع خود را به مثانه رها کند. این عارضه می تواند منجر به علائم اضافی و عفونت شود.
عفونت. عفونت ناشی از کیست مثانه می تواند جدی باشد و ممکن است چندین ناحیه از دستگاه ادراری را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین عفونت ها باید فوراً درمان شوند.
پیش آگهی کیست مثانه چیست؟
کیست های مثانه معمولاً خوش خیم هستند و بسیاری از مردم هرگز متوجه ابتلا به آن نمی شوند. اما برخی از آنها می توانند عوارضی ایجاد کنند. برای همین بهتر است پزشک معالج شما ممکن است آنها را به صورت دوره ای تحت نظر بگیرد. هنگامی که فردی علائم کیست مثانه را دارد یا اغلب UTI را تجربه می کند، باید به دنبال بررسی وضعیت خود باشد. تشخیص و درمان به موقع می تواند از بروز عوارض پیشگیری کند.
آخرین دیدگاه‌ها