سکسکه انقباضات غیرارادی دیافراگم (ماهیچه ای که سینه شما را از شکم جدا می کند و در تنفس نقش مهمی دارد)، می باشد. هر انقباض با بسته شدن ناگهانی تارهای صوتی انجام می گیرد، که با ایجاد صدای “hic” مشخص می شود.
این عارضه ممکن است ناشی از خوردن یک وعده غذایی بزرگ، مصرف مشروبات الکلی یا مواد گازدار یا هیجان ناگهانی باشد، حتی در بعضی موارد، می تواند نشان دهنده یک بیماری باشد. برای بیشتر افراد، یک دوره آن معمولاً تنها چند دقیقه طول می کشد.
این عارضه از نظر پزشکی به عنوان فلوتر دیافراگم همزمان یا سینولتوس (SDF) شناخته می شود، که غالباً ریتمیک هستند، به این معنی که فاصله بین هر سکسکه نسبتاً ثابت است.
به ندرت این عارضه می تواند طولانی یا مزمن باشد، که در این صورت می تواند یک ماه یا بیشتر طول بکشد. اگر این عارضه بیش از 2 ماه طول بکشد به عنوان سکسکه غیرقابل تحمل شناخته می شود که احتمال دارد منجر به کاهش وزن و خستگی گردند.
طولانی ترین پرونده ثبت شده مربوط به این عارضه 60 سال به طول انجامید.
علائم سکسکه
سکسکه یک علامت است که گاهی اوقات با احساس سفت شدن جزئی در سینه، شکم یا گلو همراه می باشد. در صورتی که این عارضه در شما بیش از 48 ساعت طول بکشد یا اگر آنقدر شدید باشد که باعث اختلال در خوردن، خوابیدن یا نفس کشیدن شود، باید به پزشک مراجعه کنید.
علت سکسکه
طیف گسترده ای از شرایط اساسی می تواند باعث ایجاد این عارضه مزمن یا مداوم شود.
تحریک اعصابی که از گردن تا سینه امتداد دارد می تواند باعث ایجاد این عارضه شود.
عواملی که باعث تحریک اعصاب و ایجاد سکسکه می شوند، عبارتند از:
- بخارهای مضر
- سیگار کشیدن
- اضطراب و استرس
- سکته مغزی، تومور مغزی
- آسیب به واژن یا عصب فرنی
- خوردن یا نوشیدن بیش از حد
- غذای گرم یا پرادویه (باعث تحریک عصب فرنی در نزدیکی مری تحریک می شوند.)
- گاز موجود در معده ( بر روی دیافراگم فشار می آورد.)
- نوشیدن نوشابه، مایعات گرم یا نوشیدنی های الکلی، به ویژه نوشیدنی های گازدار
- برخی از داروها مانند مواد مخدر، بنزودیازپین ها، بی حسی، کورتیکواستروئیدها، باربیتوراتها و متیلدوپا به دلیل سکسکه شناخته می شوند.
- در نوزادان، این عارضه ممکن است با گریه، سرفه یا ریفلاکس معده دستگاه گوارش (GERD) همراه باشد.
سکسکه که بیش از 48 ساعت طول بکشد ممکن است در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود که می توان آن ها را در دسته های زیر قرار داد.
آسیب عصبی یا تحریک: می تواند علت طولانی مدت آسیب یا تحریک عصب واگ یا اعصاب فرنی باشد که به عضله دیافراگم کمک می کنند. عواملی مانند تحریک لاله گوش، تومور، کیست یا گواتر در گردن، ریفلاکس معده و گلو درد یا حنجره می توانند باعث آسیب یا تحریک اعصاب واگ شوند.
اختلالات سیستم عصبی مرکزی: اختلالات سیستم عصبی مرکزی که می توانند باعث این عارضه شوند، عبارتند از:
- تومورها
- مننژیت
- آنسفالیت
- سکته مغزی
- آسیب تروماتیک مغز
- مولتیپل اسکلروزیس (MS)
سایر علل
- اختلال متابولیکی
- سوء مصرف الکل
- بی هوشی
- مصرف باربیتورات ها
- دیابت
- عدم تعادل الکترولیت ها
- بیماری کلیوی
- مصرف استروئید ها
- سکسکه در نوزادان
اختلال رایجی است که هیچ نگرانی ندارد. اگر در هنگام تغذیه سکسکه اتفاق افتاد، تغذیه را قطع کنید تا سکسکه ها از بین بروند ولی می تواند گاهی اوقات تغذیه و خواب آن ها را مختل کند. بهتر است در مواقع سکسکه نوزاد سعی کنید موقعیت او را تغییر دهید و او را وادار به آروغ زدن کنید یا او را آرام کنید تا سکسکه برطرف شود.
اگر کودک شما اغلب در طول تغذیه سکسکه می کند، هنگامی که آرام است، به او غذا بدهید.
اگر سکسکه بعد از 5-10 دقیقه از بین نرفت، تغذیه باید از سر گرفته شود چون می تواند به رشد کودک کمک کند.
اگر کودک زیادی دچار سکسکه شود، می تواند نشانه بیماری دیگری باشد. در صورت عدم بهبودی و یا ناراحتی کودک، باید به پزشک مراجعه کنید.
عوامل خطر سکسکه
مردان بسیار بیشتر از زنان در معرض سکسکه طولانی مدت قرار دارند. سایر عواملی که ممکن است خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد عبارتند از:
مسائل ذهنی یا عاطفی: اضطراب، استرس و هیجان با برخی موارد سکسکه کوتاه مدت و طولانی مدت همراه بوده است.
عمل جراحی: برخی از افراد بعد از انجام بیهوشی عمومی یا بعد از انجام عمل هایی که شامل اندام های شکمی می شود، سکسکه ایجاد می کنند.
عوارض سکسکه
سکسکه طولانی مدت می تواند منجر به عوارضی زیادی شوند، که برخی عوارض عبارتند از:
کاهش وزن و کمبود آب بدن: اگر سکسکه طولانی مدت باشد و در فواصل کوتاه اتفاق بیفتد، ممکن است غذا خوردن برای شما دشوار شود.
بی خوابی: سکسکه طولانی مدت در ساعات خواب ادامه داشته باشد، ممکن است باعث اختلال در خواب شود.
خستگی: سکسکه طولانی مدت می تواند خسته کننده باشد، به خصوص اگر خوابیدن یا غذا خوردن را سخت کند.
مشکلات ارتباطی: صحبت کردن برای فرد دشوار است.
افسردگی: سکسکه طولانی مدت می تواند خطر ابتلا به افسردگی بالینی را افزایش دهد.
تأخیر در بهبود زخم: سکسکه مداوم باعث کند شدن روند بهبودی زخم های بعد از عمل می شود و خطر عفونت یا خون ریزی بعد از عمل را افزایش می دهد.
عوارض دیگر شامل ضربان قلب نامنظم و ریفلاکس معده و مری (GERD) است.
تشخیص سکسکه
در طول معاینه فیزیکی، پزشک می تواند معاینه عصبی را انجام دهد تا مواردی مانند تعادل و هماهنگی، قدرت و توانایی عضلانی، رفلکس ها و حس بینایی و حس لامسه شما را بررسی کند.
اگر پزشک احتمال بدهد این عارضه در شما علائم یک بیماری زمینه ای است برای رد یا تایید کردن بیماری می تواند یک یا چند آزمایش زیر را توصیه کند.
تست های آزمایشگاهی: پزشک می تواند انجام آزمایش خون را برای بررسی و تشخیص احتمالی بیماری های زمینه ای مانند دیابت، عفونت و بیماری کلیوی توصیه کند.
تست های تصویربرداری: آزمایشات تصویربرداری می تواند ناهنجاری های آناتومیکی را که بر عصب واگ، عصب فرنیک یا دیافراگم تأثیر می گذارد را تشخیص دهد.
آزمایشات تصویربرداری احتمال دارد شامل موارد زیر باشد:
- اشعه ایکس قفسه سینه
- توموگرافی کامپیوتری (CT)
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- آزمایشات آندوسکوپی: آزمایش آندوسکوپی، که در آن از یک آندوسکوپ که یک لوله انعطاف پذیر با یک دوربین کوچک در انتها می باشد برای بررسی و معاینه نای یا مری از گلوی بیمار پایین می آید.
- الکتروکاردیوگرام (ECG): برای اندازه گیری فعالیت های الکتریکی در قلب استفاده می شود و شرایط مربوط به قلب را بررسی می کند.
پیش آگهی سکسکه
پیش آگهی سکسکه خوب است. برای اکثر افراد، سکسکه معمولا به خودی خود برطرف می شود و هیچ گونه عوارض طولانی ندارد. اگر سکسکه ادامه یابد، می تواند سکسکه مزمن باعث خجالت، مشکلات در روابط اجتماعی، اختلال گفتار، غذا خوردن و خواب شود.
درمان سکسکه
بیشتر موارد سکسکه به خودی خود و بدون معالجه پزشکی از بین می رود. اگر یک وضعیت پزشکی زمینه ای باعث سکسکه شود، درمان بیماری می تواند سکسکه را از بین ببرد. درمان های دارویی و عمل جراحی ممکن است برای سکسکه مزمن که بیش از دو روز طول می کشند، انجام گیرند.
اگر درمان های کم آسیب زننده مؤثر نباشد، پزشک برای جلوگیری از سکسکه، از تزریق داروی بی هوشی برای مسدود کردن اعصاب فرنی استفاده کند.
گزینه دیگر کاشت جراحی با دستگاه باتری برای تحریک الکتریکی خفیف به عصب واگ شماست. روش کاشت جراحی بیشتر برای درمان صرع استفاده می شود، اما به کنترل سکسکه مداوم نیز کمک می کند.
بی هوشی برای انسداد عصب فرنیک و کاشت جراحی یک محرک الکترونیکی به عصب واگ مؤثر بوده است. جراحی برای غیرفعال کردن عصب دیافراگم (عصبی که دیافراگم را کنترل می کند) اغلب آخرین راه حل و درمان است.
ممکن است متخصصان مختلف زیادی وجود داشته باشند که بسته به علت اصلی، این عارضه را درمان می کنند، برای مثال:
- اگر علت سکته مغزی یا اختلال عصبی دیگر باشد، شما به متخصص مغز و اعصاب، متخصص سیستم عصبی و مغز ارجاع داده می شوید.
- اگر علت آن ریفلاکس اسید باشد، متخصص اختلالات دستگاه گوارش شما را می ببینید.
- اگر علت بیماری ریه یا ذات الریه باشد، ممکن است یک متخصص اختلالات دستگاه تنفسی مشکل شما را بررسی کند.
سبک زندگی و داروهای خانگی سکسکه
اگرچه هیچ راه مشخصی برای متوقف کردن سکسکه وجود ندارد، اما در صورتی که شما یک دوره سکسکه دارید که بیشتر از چند دقیقه بیشتر طول می کشد، راهکارهای خانگی زیر احتمال دارد تسکین دهنده این عارضه باشند، هرچند این راهکارها تایید نشده اند:
- روی یک لیمو گاز بگیرید.
- ابروهای خود را مالش دهید.
- آب سرد یخ را به آرامی غرغره کنید.
- فشار ملایم را روی دیافراگم خود قرار دهید.
- یک کیسه کاغذی تهیه کرده و داخل آن تنفس کنید.
- در حین بلعیدن، فشار ملایم را بر بینی خود وارد کنید.
- بنشینید و زانوها را تا حد ممکن نزدیک سینه بغل کنید.
- تکیه دهید به طوری که به آرامی سینه خود را فشرده کنید.
- مقدار کمی سرکه، فقط به اندازه کافی برای طعم دادن بخورید.
- انگشت خود را در گلوی خود قرار دهید تا یک رفلکس ایجاد شود.
- مقداری شکر دانه دار را روی زبان قرار دهید. وقتی ذوب شد، آن را بلعید.
- مدت کوتاهی نفس خود را نگه دارید، نفس بکشید، سپس دوباره آن را سه یا چهار بار انجام دهید و این کار را هر 20 دقیقه انجام دهید.
درمان های جایگزین
هنگامی که سکسکه طولانی مدت به سایر راه حل های درمانی پاسخ نمی دهد، درمان های جایگزین مانند هیپنوتیزم و طب سوزنی می تواند مفید باشد.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
اگرچه ممکن است در ابتدا در مورد سکسکه مداوم خود با پزشک عمومی مراجعه کنید، در صورت داشتن سکسکه مداوم یا شدید ممکن است شما به یک متخصص ارجاع داده شوید.
قبل از مراجعه به پزشک بهتر است لیستی از موارد مهم مربوط به علائم و اطلاعات پزشکی خود تهیه کنید.
- اطلاعات مربوط به مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادران را یادداشت کنید.
- لیستی از تمام داروها و مکمل های غذایی که مصرف می کنید و میزان دوز مصرفی آن ها را همراه داشته باشید.
پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:
- چه داروهایی مصرف می کنید؟
- آیا گلو درد دارید یا گوش درد دارید؟
- آیا علائم سوء هاضمه یا نفخ دارید؟
- آیا سردرد یا علائم عصبی دیگری دارید؟
- از چه زمانی سکسکه شما شروع شد؟
- آیا عاملی این عارضه را بدتر یا بهتر کند؟
- آیا تغییراتی در صدایتان ایجاد شده است؟
- چند بار در روز این عارضه اتفاق می افتد؟
- آیا درد قفسه سینه، سرفه یا مشکل در تنفس دارید؟
آخرین دیدگاه‌ها