نوک سینه اضافی یا نوک سینه سوم

نوک سینه اضافی یا نوک سینه سوم که به آن پستان با چندین نوک هم گفته می شود، وضعیتی است که در آن یک یا چند نوک پستان اضافی در بدن فرد ایجاد می شود. یعنی فرد، علاوه بر نوک اصلی، نوک یا نوک های بیشتری بر روی پستان خود دارد.

نوک پستان سوم یا وجود چندین نوک پستان به نام پلی ماستیا یا پلی تیلیا نیز شناخته می شود. مشخص نیست که چه تعداد افراد به این بیماری مبتلا هستند. طبق مرکز اطلاعات بیماری های ژنتیک و نادر (GARD)، پلی تیلیا یک بیماری نادر است. تخمین زده شده است که حدود 200000 آمریکایی یک یا چند نوک پستان اضافی دارند. همچنین این وضعیت در مردان بیشتر از زنان دیده می شود.

در حالی که نوک سینه سوم، شایع ترین تعداد نوک پستان اضافی است که افراد مبتلا به این بیماری آن را تجربه می کنند، حتی داشتن هشت نوک پستان اضافی هم دیده شده است.

انواع نوک سینه سوم یا اضافی

نوک سینه ها با توجه به اندازه، شکل و فرم بافت آن می توانند در انواع مختلف قرار بگیرند:

• دسته یک (پلی ماستیا): در این وضعیت، نوک پستان اضافی دارای یک آرئول در اطراف آن است (بافت نرم و دایره ای شکل اطراف نوک پستان) و بافت معمولی پستان در زیر آن قرار می گیرد. به این معنی که سینه کامل ایجاد می شود.
• دسته دوم: نوک پستان اضافی دارای بافت پستانی در قسمت زیرین است اما هیچ آرئولی وجود ندارد.
• دسته سه: بافت پستانی اضافی وجود دارد اما هیچ نوک سینه تشکیل نشده است.
• دسته چهار: نوک پستان اضافی دارای بافت پستانی در زیر است اما هیچ نوک پستان یا آرئول وجود ندارد.
• رده پنجم (pseudomamma): نوک پستان اضافی در اطراف خود آرئول دارد اما بافت چربی در زیر آن دیده می شود نه بافت پستانی.
• دسته ششم (پلی تیلیا): نوک پستان اضافی به خودی خود ظاهر می شود و هیچ آرئول یا بافت پستانی در زیر آن وجود ندارد.

علت نوک سینه های اضافی

زنان و مردان ممکن است یک نوک پستان اضافی داشته باشند و از نظر پزشکی یک نقص جزئی در هنگام تولد محسوب می شوند. این یک ناهنجاری نسبتاً شایع است که تقریباً از هر 20 نفر یک نفر را درگیر می کند.

نوک پستان سوم گاهی در خانواده ها رخ می دهد و ممکن است جنبه ژنتیکی داشته باشد. اما به احتمال زیاد یک پدیده تصادفی است.

به طور کلی، نوک پستان اضافی، در جنین در حال رشد، ایجاد می شود. در هفته چهارم بارداری، دو خط شیر جنینی که از بافت اکتودرم برآمده ساخته شده اند (نوعی بافت که در نهایت به بخشی از پوست شما تبدیل می شود)، ضخیم می شوند.

سینه ها در اوایل رشد جنین، به طور معمول در هفته چهارم بارداری، شکل می گیرند. خطوط شیر، اولین علامت رشد غده پستانی، بلافاصله پس از آن، در حدود هفته ششم رشد جنین، ظاهر می شود. این برجستگی ها از زیر بغل تا کشاله ران در دو طرف بدن پایین می آیند. با ادامه رشد پستانها معمولاً در حدود هفته نهم، این خطوط سرانجام متلاشی می شوند.

با این حال، گاهی اوقات، خطوط شیر ادامه می یابد و ممکن است به بافت اضافی پستان و نوک سینه ها متصل شود. نوک سینه های اضافی که به بافت پستان متصل هستند، ممکن است بعضی اوقات پس از بارداری، شیر ترشح کنند.

نوک پستان های اضافی معمولاً کوچکتر از نوک پستان های معمولی هستند.

تشخیص نوک سینه اضافی یا نوک سینه سوم

نوک سینه سوم یا اضافی معمولاً به اندازه نوک پستان معمولی رشد نمی کند. حتی ممکن است بلافاصله بعد از رشد تشخیص داده نشود. در برخی شرایط ممکن است نوک سینه اضافی به صورت برجستگی های ریزی و فاقد هرگونه علائم مشخص و بارزی شبیه به نوک پستان وجود داشته باشد، اما در برخی شرایط می توان با دید اول نوک پستان اضافی را تشخیص داد.

نوک پستان اضافی معمولاً بر روی “خط شیر” ایجاد می شود. خط شیر به ناحیه جلوی بدن اشاره می کند که از زیر بغل شروع می شود و از نوک سینه ها عبور می کند. این ساده ترین راه برای تشخیص تفاوت بین نوک پستان اضافی و خال است.

اما در برخی شرایط ممکن است نوک اضافی پستان بر روی خط شیر ایجاد نشود. به طور کلی، آنها می توانند تقریباً در هر جایی از بدن، حتی روی دست ها یا پاها ظاهر شوند. این موارد به عنوان نوک سینه های خارج از محل شناخته می شوند.

آیا نوک پستان اضافی نیاز به جراحی دارد؟

به دلایل بهداشتی معمولاً نوک پستان اضافی نیازی به برداشتن و جراحی ندارد. نوک پستان های اضافی هیچ عوارض جانبی ایجاد نمی کنند و علائم بیماری زمینه ای نیستند. اما در برخی شرایط مبتلایان به آن به دلیل شکل ظاهری آن، می خواهند نوک اضافی را جراحی کنند.

یک جراحی سرپایی سریع و غیر تهاجمی می تواند برای برداشتن نوک پستان اضافی با حداقل درد و زمان بهبودی انجام شود. هزینه جراحی برداشتن نوک پستان به بیمه فرد بستگی دارد.

روش های جراحی بسته به ارتباط یا عدم ارتباط نوک پستان سوم با بافت زیرین پستان متفاوت خواهد بود.

نوک سینه های جدا شده از طریق یک روش ساده برداشته می شوند. برای نوک پستان های متصل به بافت پستان، می توان عمل جراحی ماستکتومی (برداشتن) را انجام داد.

پیش آگهی نوک پستان اضافی

نوک پستان های اضافی معمولاً جای نگرانی ندارند. در بعضی موارد نادر، نوک سینه اضافی ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای از جمله رشد تومور یا سرطان باشد. اما گاهی ممکن است شما حتی متوجه نوک سینه اضافی خود نباشید. زنان باردار و شیرده معمولاً هنگام واکنش در برابر هورمون ها، بافت اضافی نوک پستان را شناسایی می کنند.

معاینه منظم بدن و مشورت با پزشک در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی احتمالی می تواند از بروز هرگونه عارضه احتمالی پیشگیری کند.

عوارض جدی نوک سینه اضافی

در موارد نادر، نوک سینه سوم می تواند نشان دهنده نقص مادرزادی پستان یا نشانه اولیه رشد بدخیم یا تومور باشد. یکی از ژن هایی که می تواند باعث ایجاد یک نوک پستان اضافی شود، به نام ژن Scaramanga، می تواند یک نوک پستان اضافی را به سرطان پستان تبدیل کند.

انواع خاصی از نوک سینه ها، مانند پلی تیلیا (دسته شش)، می تواند به بیماری های کلیه مانند بیماری کلیوی مرحله نهایی یا سرطان سلول های کلیه مرتبط باشد.

نوک پستان های اضافی که به تنهایی ایجاد می شوند (به بافت پستان متصل نیستند) ممکن است به طور غیرطبیعی تحت تأثیر سرطان نوک پستان ها قرار بگیرند که به بیماری نوک پستان معروف است.

بیماری نوک پستان، نوعی نادر از سرطان پستان است که از نوک سینه شروع می شود و تا دایره پررنگ پوست اطراف نوک پستان انتشار می یابد. بیماری نوک پستان بیشتر در خانم های بالاتر از 50 سال رخ می دهد.

پزشکان نمی دانند چه عواملی باعث ایجاد بیماری نوک در پستان می شود. بیشتر به نظر می رسد که این بیماری ناشی از سرطان مجرای پستان باشد. سلول های سرطانی از تومور اصلی سپس از طریق مجاری شیر به سمت نوک پستان و پوست اطراف آن انتقال می یابند. نظریه دیگر این است که این بیماری می تواند به طور مستقل در نوک پستان ایجاد شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت داشتن نوک پستان اضافی که باعث ایجاد ناراحتی در شما می شود، به پزشک خود مراجعه کنید، زیرا این امر باعث درد در هنگام شیردهی شود. در صورت ایجاد توده جدید، بافت سخت یا جوش در ناحیه، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. در صورت نشت ترشح غیرطبیعی از نوک پستان، پزشک باید نوک سینه اضافی شما را بررسی کند.

در بیشتر افراد، نوک سینه های اضافی خوش خیم هستند و به دلیل اینکه اغلب در زیر پستان دیده می شوند، هرگز قابل توجه نیستند. اما اگر می دانید که نوک سینه سوم دارید، در صورت مشاهده تغییراتی مانند خشکی یا پوسته پوسته شدن، بثورات پوستی یا برآمدگی با پزشک خود مشورت کنید.

همه تغییرات نوک پستان نشان دهنده سرطان پستان نیست، اما مشورت با پزشک و شناخت علائم احتمالی سرطان می تواند در تشخیص زودهنگام شرایط شما موثر باشد.

سخن آخر

نوک پستان اضافه یا سوم، که به آن نوک پستان بزرگ نیز گفته می شود، وجود یک یا چند نوک سینه اضافی بر روی بدن است. آنها معمولاً در “خط شیر”، ناحیه جلوی بدن از زیر بغل تا اندام های تناسلی ظاهر می شوند. نوک سینه اضافی معمولاً خطری برای سلامتی ندارند و با یک جراحی سریع می توان آنها را برطرف کرد.

نوک پستان سوم شایع است، اما اغلب قابل شناسایی نیستند یا تصور می شود که خال هستند. در اکثر مواقع، آنها با هیچ مشکلی زمینه ای همراه نیستند و نیاز به توجه خاصی ندارند. اما اگر فکر می کنید ممکن است نوک پستان اضافی داشته باشید، بهتر است که با پزشک خود مشورت کنید.

هنگامی که یک نوک پستان اضافی به تنهایی اتفاق میفتد، این بیماری به عنوان پلی ماستیا شناخته می شود. هنگامی که نوک پستان سوم به بافت و غدد پستان متصل شود، آن را پلی تیلیا می نامند.

در حالی که نوک پستان سوم خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی دهد، باید در همان میزان بافت طبیعی پستان معاینه شود. اکنون که آزمایش ژنتیک برای برخی از سرطان های پستان در خانواده در دسترس است، توجه افراد به نوک پستان اضافی خودشان (حداقل موارد مرتبط با بافت پستان) مهم بوده و بهتر است که این مناطق همراه با دو پستان “طبیعی” کنترل شوند.