اسهال دیابتی چیست؟ چگونه درمان می شود؟

ارتباط دیابت و اسهال از آنجایی اهمیت دارد که دیابت عوارض جانبی شناخته شده زیادی را موجب می شود، اما بسیاری از مردم نمی دانند که اسهال یک بیماری شایع است. در واقع، تقریباً 75 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوعی علائم گوارشی دارند که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی و رفاه آنها داشته باشد. اسهال مزمن حداقل چهار هفته طول می کشد. اغلب، اسهال در شب رخ می دهد و شدید است، با مدفوع مایع زیاد. اسهال دیابتی همچنین با بی اختیاری و ناتوانی در کنترل خروجی که ممکن است باعث شود شخصی خود را کثیف کند، همراه است. بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت آنچه شما باید در مورد اسهال دیابتی بدانید، را بررسی کنیم.

دیابت زمانی رخ می دهد که بدن شما قادر به تولید یا استفاده از انسولین نباشد. انسولین هورمونی است که لوزالمعده شما هنگام غذا خوردن ترشح می کند. به سلول های شما اجازه می دهد قند را جذب کنند. سلول های شما از این قند برای تولید انرژی استفاده می کنند. اگر بدن شما قادر به استفاده یا جذب این قند نباشد، در خون شما تجمع می یابد. این باعث می شود سطح قند خون شما افزایش یابد.

دو نوع دیابت نوع 1 و نوع 2 هستند. افراد مبتلا به هر دو نوع دیابت بسیاری از علائم و عوارض مشابه را تجربه می کنند. یکی از این عوارض اسهال است. حدود 22 درصد از افراد مبتلا به دیابت اسهال مکرر را تجربه می کنند. محققان مطمئن نیستند که آیا این مربوط به مشکلات روده کوچک یا روده بزرگ است یا خیر. مشخص نیست چه چیزی باعث اسهال مداوم در افراد مبتلا به دیابت می شود.

چه چیزی باعث اسهال در مبتلایان به دیابت می شود؟

علت ارتباط بین دیابت و اسهال مشخص نیست، اما تحقیقات نشان می دهد که نوروپاتی ممکن است یک عامل باشد. نوروپاتی به بی حسی یا درد ناشی از آسیب عصبی اشاره دارد. اگر دیابت دارید، سطح بالای قند خون می تواند به رشته های عصبی شما آسیب برساند. این معمولا در دست ها یا پاها رخ می دهد. مسائل مربوط به نوروپاتی علل شایع بسیاری از عوارض همراه با دیابت است.

یکی دیگر از دلایل احتمالی سوربیتول است. مردم اغلب از این شیرین کننده در غذاهای دیابتی استفاده می کنند. سوربیتول ثابت کرده است که یک ملین قوی در مقادیر کمتر از 10 گرم است.

عدم تعادل در سیستم عصبی روده (ENS) نیز می تواند باعث اسهال شود. ENS شما عملکرد سیستم گوارشی شما را تنظیم می کند.

محققان همچنین احتمالات زیر را در اسهال بیماران دیابتی بررسی کرده اند:

• بیماری سلیاک
• نارسایی پانکراس
• رشد بیش از حد باکتری ها
• نارسایی برون ریز پانکراس
• تجزیه ناکافی قندها در روده کوچک
• بی اختیاری مدفوع ناشی از اختلال عملکرد آنورکتال

افراد مبتلا به دیابت نیز می توانند همان محرک های اسهال را داشته باشند که افراد بدون دیابت. این محرک ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• قهوه
• الکل
• لبنیات
• فروکتوز
• فیبر بیش از حد

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در مورد اسهال دیابتی از دهه 1930 اطلاعاتی را کسب کرده اند، اما هنوز مطمئن نیستند که چرا اسهال دیابتی بسیار رایج است. به نظر می رسد عوامل متعددی در بروز اسهال در مبتلایان به دیابت دخیل هستند، از جمله:

• آسیب عصبی
• رژیم غذایی
• عوارض جانبی دارو

اگر دیابت دارید و اسهال مزمن را تجربه می کنید، ممکن است برخی یا همه این عوامل بر شما تأثیر بگذارند.

نوروپاتی و اسهال دیابتی

بسیاری از مردم می دانند که دیابت می تواند باعث نوروپاتی یا آسیب عصبی شود. اغلب، نوروپاتی دیابتی با از دست دادن احساس در پاها یا پاها همراه است. با این حال، نوروپاتی دیابتی همچنین می تواند باعث از دست دادن حس در اعصابی شود که بر اندام های داخلی تأثیر می گذارد. این به عنوان نوروپاتی اتونومیک شناخته می شود.

نوروپاتی اتونومیک آسیب به اعصابی است که عملکردهای غیرارادی بدن از جمله روده ها را کنترل می کنند. هنگامی که نوروپاتی در روده کوتاه رخ می دهد، می تواند منجر به اسهال دیابتی شود. اگر نوروپاتی در عضلات اسفنکتر کنترل کننده روده دارید، ممکن است علاوه بر اسهال، بی اختیاری ادرار را نیز تجربه کنید.

نوروپاتی ارتباط نزدیکی با سطح بالای قند خون دارد. اگر دیابت دارید، بسیار مهم است که سطح قند خون خود را به خوبی کنترل کنید تا از ایجاد یا بدتر شدن نوروپاتی جلوگیری کنید. حتماً در مورد علائم جدید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در ارتباط باشید تا پزشک بتواند به شما کمک کند قندهای خود را به طور مؤثرتری کنترل کنید.

سوربیتول و اسهال دیابتی

سوربیتول یک شیرین کننده مصنوعی است که می تواند برای بیماران دیابتی که به دنبال کاهش مصرف قند خود هستند، استفاده کنند. مفید است زیرا شیرینی را بدون افزایش قند خون فراهم می کند. با این حال، سوربیتول می تواند به اسهال دیابتی کمک کند، زیرا همچنین یک ملین است.

آسیب سیستم عصبی روده ای

سیستم عصبی روده (ENS) دستگاه گوارش را کنترل می کند. دیابت می تواند به ENS آسیب برساند و خطر بیماری های گوارشی از جمله اسهال را افزایش دهد.

حدود 6 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیز به بیماری سلیاک مبتلا هستند. این حدود شش برابر بیشتر از نرخ در جمعیت عمومی است. اگر به بیماری سلیاک مبتلا هستید، بدن شما نمی تواند گلوتن را تحمل کند. خوردن آن می تواند باعث شود بدن شما به دیواره روده کوچک حمله کند و منجر به اسهال شود. اگر تشخیص دیابت نوع 1 دارید، توصیه می شود از نظر بیماری سلیاک نیز غربالگری شوید.

غذاهای خاص

برخی غذاها حتی در افراد بدون دیابت می توانند باعث اسهال شوند. اگر اسهال دیابتی دارید، ممکن است از مصرف این غذاها اجتناب کنید، از جمله:

• کافئین
• لبنیات
• غذاهای ادویه دار

آیا متفورمین باعث اسهال می شود؟

بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 از داروی متفورمین برای کمک به کنترل قند خون خود استفاده می کنند. اسهال یک عارضه جانبی رایج زمانی است که فرد برای اولین بار مصرف متفورمین را شروع می کند. گاهی اوقات، افراد پس از مصرف طولانی مدت دارو، حتی سال ها، اسهال مزمن را تجربه می کنند.

اگر متفورمین را برای درمان دیابت نوع 2 مصرف می کنید و اسهال مزمن را تجربه می کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه آیا گزینه های دیگری برای کمک به کنترل قند خون وجود دارد یا خیر صحبت کنید.

چه عواملی خطر بروز اسهال دیابتی را افزایش می دهد؟

برخی عوامل خطر ابتلا به اسهال دیابتی را افزایش می دهند. اسهال در افراد مبتلا به:

• دیابت نوع 1
• افراد سالمند
• وابستگی به انسولین
• سابقه چندین ساله دیابت، به ویژه کسانی که بیش از هشت سال به انسولین وابسته بوده اند.

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است خطر ابتلا به اسهال مداوم را افزایش دهند. این به ویژه برای کسانی که با رژیم درمانی خود مشکل دارند و نمی توانند سطح قند خون خود را ثابت نگه دارند، صادق است. سالمندان مبتلا به دیابت ممکن است اسهال مکرر را بیشتر تجربه کنند. این به این دلیل است که احتمال اسهال در افرادی که سابقه طولانی دیابت دارند افزایش می یابد.

اسهال دیابتی چگونه درمان می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما باید بتواند یک برنامه درمانی برای کنترل علائم اسهال دیابتی شما تجویز کند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد اسهال برای کند کردن حرکت مدفوع
• داروی ضد اسپاسم برای کاهش دفعات دفع مدفوع
• تغییرات رژیم غذایی از جمله خوردن فیبر بیشتر و اجتناب از برخی غذاها و شیرین کننده های مصنوعی که می توانند اسهال را بدتر کنند.

اگر اسهال شما با آسیب ENS همراه باشد، درمان با آنتاگونیست های گیرنده سروتونین ممکن است به بازیابی عملکرد طبیعی بیشتر در دستگاه گوارش کمک کند. اگر اسهال دیابتی را تجربه می کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد عواملی که ممکن است در ایجاد آن موثر باشند و اینکه چگونه ممکن است علائم را از خود دور نگه دارید، مشورت کنید.

چگونه از بروز اسهال دیابتی پیشگیری کنیم؟

 

شما می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از اسهال دیابتی انجام دهید، حتی قبل از شروع آن. یکی از مهم ترین اقداماتی که می توانید انجام دهید این است که قند خون خود را در محدوده هدف خود نگه دارید. ثابت نگه داشتن قند خون خطر ابتلا به نوروپاتی را کاهش می دهد، از جمله نوروپاتی اتونومیک که می تواند منجر به اسهال دیابتی شود.  تغییر رژیم غذایی برای اجتناب از غذاهایی که باعث اسهال شما می شود نیز می تواند به کاهش علائم کمک کند. علاوه بر این، اگر دیابت نوع 1 دارید، باید برای بیماری سلیاک غربالگری شوید، زیرا خطر ابتلا به آن افزایش یافته است.

اکثر مردم در یک مقطع از زندگی خود اسهال را تجربه کرده اند. افراد مبتلا به دیابت اغلب ممکن است نیاز به دفع مقدار قابل توجهی مدفوع شل در شب داشته باشند. ناتوانی در کنترل اجابت مزاج یا بی اختیاری ادرار نیز در افراد مبتلا به دیابت رایج است.

اسهال ممکن است منظم باشد، یا ممکن است با دوره های اجابت مزاج منظم متناوب شود. همچنین ممکن است با یبوست جایگزین شود.

سخن آخر

تجربه اسهال می تواند خجالت آور باشد، به خصوص اگر همراه با بی اختیاری باشد. ممکن است صحبت کردن در مورد چنین فرآیند بدنی خصوصی دشوار باشد، اما صحبت آشکار با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به شناسایی عواملی که در اسهال شما نقش دارند و اقداماتی که ممکن است برای کاهش آن انجام شود کمک کند.

به یاد داشته باشید که بهترین کاری که می توانید برای جلوگیری از بدتر شدن اسهال خود انجام دهید این است که قند خون خود را ثابت نگه دارید. این امر نوروپاتی را کاهش می دهد و به شما کمک می کند تا عملکرد و کنترل سیستم گوارش خود را حفظ کنید.

اسهال دیابتی چیزی نیست که مجبور باشید با آن زندگی کنید. از طریق دارو، تغییر شیوه زندگی و راهنمایی های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود، باید بتوانید تأثیر اسهال دیابتی را کاهش دهید.