شایع ترین علائم بیماری لایم

بیماری لایم (Lyme) بیماری منتقله از راه کنه است. توسط یک نوع باکتری به وجود می آید. کنه‌های ایکسودس (به نام کنه پاسیاه یا کنه گوزنی نیز نامیده می‌شود) باکتری را از طریق گزش به انسان‌ها منتقل می کنند. طیف گسترده ای از علائم در لایم وجود دارد و تشخیص بیماری را دشوار می کند اکثر مبتلایان به بیماری لایم که با سه هفته آنتی بیوتیک درمان می شوند، پیش آگهی خوبی دارند. اما اگر هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از عفونت درمان نشوند، درمان لایم دشوارتر می شود. طی چند روز از نیش کنه، باکتری ها می توانند به سیستم عصبی مرکزی، عضلات و مفاصل، چشم و قلب منتقل شوند.

اگر در چمنزارها و جنگل زارها زندگی می کنید احتمال ابتلا به این بیماری تا حد قابل توجهی افزایش خواهد یافت. زیرا بهترین مکان برای رشد و شیوع این بیماری چنین مناطقی است. در نتیجه باید در چنین مناطقی مراقبت ابتلا به این بیماری بوده و از بروز آن جلوگیری کنید.

Lyme  به سه دسته تقسیم می شود: حاد، انتشار زودهنگام و دیر انتشار.

پیشرفت بیماری می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد هر فرد به طور متفاوتی به باکتری های Lyme واکنش نشان می دهد. بیمار ممکن است برخی یا همه علائم را داشته باشد. علائم نیز از نظر شدت متفاوت می باشد. لایم یک بیماری چند سیستمی است.

مطالعه بیشتر: 10مورد از شایع ترین نیش حشرات

علائم بیماری لایم

علائم ممکن است خودشان را به فاصله یک ماه بعد از انتقال بیماری نشان دهند. در اینجا لیستی از 13 علائم شایع بیماری لایم ارائه می شود:

راش

بثورات نیش کنه Lyme مانند یک بیضی قرمز رنگ است. که می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود. بثورات دارای یک نقطه  قرمز مرکزی است که توسط یک دایره روشن در قسمت بیرونی احاطه شده است. بثورات صاف است و معمولاً خارش ندارد. بثورات نشان می دهد عفونت در بافتهای پوست پخش شده. بثورات باز شده و سپس با گذشت زمان برطرف می شود، حتی اگر درمان نشود.

بثورات قرمز معمولاً طی 3 تا 30 روز در محل گزش ظاهر می شود بثورات کوچکتر ممکن است بعد از گسترش باکتری ها از طریق بافت ها سه تا پنج هفته بعد ظاهر شود. گاهی اوقات بثورات فقط یک لکه قرمز است بثورات می تواند اشکال دیگری نیز به وجود آورد، از جمله تاول. و باید هرچه سریعتر برای معالجه به پزشک مراجعه شود.

خستگی

علائم اولیه نیش کنه مانند آنفولانزا است. علائم غالباً به شکل دوره ای هستند.

خستگی، فرسودگی و کمبود انرژی شایع ترین علائم هستند. خستگی لایم می تواند متفاوت از خستگی منظم و شدید باشد. ممکن است در طول روز احساس نیاز به چرت زدن داشته باشید یا چند ساعت طولانی تر از حد معمول بخوابید.

در یک مطالعه، از خستگی حدود 84 درصد از کودکان مبتلا به لایم گزارش شده و در سال 2013 برای بزرگسالان مبتلا به لایم، 76 درصد خستگی را گزارش شد. گاهی اوقات خستگی ناشی از لایم به عنوان سندرم خستگی مزمن، فیبرومیالژیا یا افسردگی تشخیص داده می شود. در بعضی موارد Lyme، خستگی می تواند ناتوان کننده باشد.

مفاصل خشک، سفت و متورم

درد مفاصل و سفتی، اغلب متناوب، علائم اولیه لایم هستند.

• مفاصل ممکن است ملتهب، دردناک و متورم باشد. در بعضی از مفاصل سختی و دامنه حرکتی محدود داشته باشید.
• بعضی اوقات ممکن است زانو صدمه ببیند، بعضی اوقات گردن یا پاشنه دچار درد شود. درد ممکن است شدید و متناوب بوده و بیش از یک مفصل مبتلا شود.

مردم اغلب مشکلات مشترک را به سن، ژنتیک یا ورزش نسبت می دهند. Lyme باید به آن لیست اضافه شود، زیرا آمار نشان می دهد:

• 80 درصد از مبتلایان به لایم درمان نشده علائم عضلانی و مفصلی دارند.
• 50 درصد از مبتلایان به لایم بدون درمان دارای قسمتهای متناوب ورم مفاصل هستند.
• دو سوم مردم اولین مورد از درد مفاصل خود را ظرف شش ماه از عفونت دارند.

استفاده از داروهای ضد التهاب ممکن است تعداد واقعی افراد مبتلا به تورم مفصل را تحت تأثیر قرار دهد. در نتیجه درد مفاصل که متناوب باشد، یا از مفصلی به مفصل دیگر منتقل شود، می تواند نشانه Lyme باشد.

مطالعه بیشتر: درمان خانگی برای نیش حشرات

سردرد، سرگیجه، تب

سایر علائم شایع آنفلوانزا سردرد، سرگیجه، تب، درد عضلات و ضعف است.

حدود 50 درصد از مبتلایان به بیماری Lyme در طی یک هفته از ابتلا به عفونت لایم علائم مشابه آنفولانزا دارند.

علائم ممکن است سطحی باشد و هنگامی که تب رخ می دهد، معمولاً درجه پایین است.

تشخیص علائم آنفولانزای لایم از یک آنفولانزای عفونت ویروسی می تواند دشوار باشد. اما، بر خلاف آنفولانزای ویروسی، برای برخی از افراد علائم آنفلوانزای لایم متناوب هست.

چند آمار از مطالعات مختلف در مورد بیماران Lyme آورده شده است:

• 78درصد از کودکان سردرد را گزارش داده اند.
• 51 درصد از کودکان مبتلا به لایم سرگیجه را گزارش دادند.
• 43 درصد از کودکان مبتلا به لایم درد گردن را گزارش دادند.
• 48 درصد از بزرگسالان مبتلا به لایم سردرد را گزارش داده اند.
• 39 درصد از کودکان مبتلا به Lyme تب و تعریق را گزارش داده اند.
• در سال 2013 در میان بزرگسالان مبتلا به لایم، 60٪ تب را گزارش دادند.
• در یک مطالعه در سال 2013 برای بزرگسالان مبتلا به لیم، 30 درصد سرگیجه را تجربه کردند.

تعداد كمتری از كودكان مبتلا به لایم گزارش گلو درد را دادند. در نتیجه علائم آنفولانزای سطح پایین که به صورت متناوب بر می گردند می تواند نشانه ای از لایم باشد.

عرق شبانه و اختلالات خواب

اختلالات خواب در لایم شایع است.

درد مفاصل، نوسان دمای بدن، عرق شب یا لرز می تواند فرد را از خواب بیدار کند.

برخی از آمارهای حاصل از مطالعات نشان می دهد:

• در سال 2013، 60 درصد از بزرگسالان مبتلا به Lyme اوایل، عرق و لرز را گزارش داده اند.
• در همین مطالعه گزارش شده است که 41 درصد اختلالات خواب را تجربه کرده اند.
• 25 درصد از کودکان اختلال خواب را گزارش داده اند.

در نتیجه اختلالات خواب با لایم از جمله تعریق های شبانه و لرز شایع است.

کاهش شناخت

انواع و درجه های مختلف اختلالات شناختی وجود دارد و می توانند ترسناک باشند.

ممکن است متوجه شوید که در تمرکز در مدرسه یا محل کار مشکل دارید.

حافظه شما ممکن است دارای اشکالاتی باشد که قبلاً نبوده است. به عنوان مثال یک نام آشنا را به خاطر نیاورید.

ممکن است احساس کنید که مغز شما اطلاعات را کندتر پردازش می کنید.

گاهی اوقات هنگام رانندگی یا در مسافرت به یک مکان آشنا، ممکن است نحوه رسیدن به آنجا را فراموش کنید یا ممکن است در مورد جایی که هستید یا اینکه چرا آنجا هستید، سردرگم شوید.

ممکن است به یک فروشگاه برای خرید بروید، اما کاملاً فراموش کنید که قرار بود به دنبال چه چیزی باشید.

ممکن است در ابتدا این مسئله را به استرس یا سن نسبت دهید، اما کاهش توانایی ها شما را نگران کند.

آمارها نشان می دهد:

• 70٪ از كودكان مبتلا به Lyme درمان نشده از مشکلات شناختی شکایت دارند.
• 24 درصد از بزرگسالان مبتلا به Lyme اوایل بیماری مشکل در تمرکز را گزارش دادند.
• 81 درصد از بزرگسالان از دست دادن حافظه را گزارش دادند.

در نتیجه: باکتری های لایم می توانند بر روی مغز و فرآیندهای روانی تأثیر بگذارند

حساسیت به نور و تغییر دید

از نور داخل خانه ممکن است احساس ناراحتی یا حتی احساس کوری کنید.

حساسیت به نور به اندازه کافی ناراحت کننده است که علاوه بر زدن عینک آفتابی در بیرون از منزل، در نور طبیعی در منزل هم نیاز به زدن عینک آفتابی نیز وجود دارد.

حساسیت به نور در 16 درصد از بزرگسالان مبتلا به Lyme اولیه مشاهده شد.

13 درصد تاری دید را گزارش کردند.

در نتیجه حساسیت به نور، از جمله در برابر نور داخل خانه، از علائم Lyme است.

سایر مشکلات عصبی

علائم عصبی می تواند خفیف و گاه شدید باشد.

به طور کلی، ممکن است فرد از نداشتن تعادل و یا عدم هماهنگی در حرکات خود احساس ناراحتی کند.

ممکن است چند بار در حین حرکت بیافتید، در حالی که این موضوع قبلاً هرگز برای شما اتفاق نیفتاده است.

برخی از اثرات Lyme بسیار خاص هستند.

به عنوان مثال، باکتری های Lyme ممکن است بر اعصاب جمجمه تأثیر بگذارد. در اعصاب جمجمه 12 جفت عصب هستند که از مغز به ناحیه سر و گردن منتقل می شود.

اگر باکتری ها به عصب صورت (عصب هفتم جمجمه) حمله کنند، می توانند در یک یا هر دو طرف صورت احساس ضعف یا فلج عضلانی به وجود آورند. این فلج گاهی به اشتباه فلج بل خوانده می شود. بیماری لایم یکی از معدود بیماری هایی است که باعث به وجود آمدن فلج در هر دو طرف صورت می شود. در حالیکه فلج بل یک طرفه هست.

سایر اعصاب جمجمه آسیب دیده در این بیماری می توانند باعث از بین رفتن احساس بویایی و یا چشایی شوند.

یک مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) از سال 1992 تا 2006 نشان داد که 12 درصد از بیماران Lyme دارای علائم عصب جمجمه ای هستند.

با انتقال باکتری های Lyme از طریق سیستم عصبی، می توانند به بافت هایی که در مغز و نخاع قرار دارند (مننژها) سرایت کنند.

برخی از علائم شایع مننژیت Lyme درد گردن یا سفتی، سردرد و حساسیت به نور است. انسفالوپاتی، که وضعیت روحی بیمار را تشدید می کند، کمتر رایج است.

این علائم عصبی در حدود 10 درصد از افراد بزرگسال مبتلا به بیماری لایم بدون درمان مشاهده می شود.

در نتیجه مشکلات عصبی اعم از مسائل مربوط به تعادل، سفتی گردن، فلج صورت می تواند علائم لایم باشد.

عوارض پوستی

علائم پوستی در اوایل Lyme ظاهر می شود.

بیمار ممکن است بدون علت معمول ورم های پوستی غیر قابل توضیح یا کبودی بزرگی داشته باشد.

عوارض پوستی ممکن است با خارش ناخوشایند همراه باشد. آنها می توانند خطرناک باشند.

سایر بیماریهای پوستی مرتبط با Lyme عبارتند از:

• مورفیا یا لکه های پوسته پوسته شده روی پوست
• گلسنگ اسکلروز یا لکه های سفید پوستی نازک
• Parapsoriasis، لنفوم پوستی پیشرفته

علاوه بر بثورات کلاسیک Lyme، سایر بثورات غیر قابل توضیح می تواند از علائم Lyme باشد.

مشکلات قلبی

باکتری های Lyme می توانند به بافت قلب حمله کنند، وضعیتی بنام کاردیت Lyme را به وجود آورند.

مشکلات قلبی می تواند از خفیف تا شدید باشد.

باکتری ها در قلب می تواند باعث درد قفسه سینه، سوزش، تنگی نفس یا تپش قلب شود.

التهاب ناشی از عفونت، انتقال سیگنال های الکتریکی در دریچه های قلب را مسدود می کند، بنابراین قلب به طور نامنظم می تپد. این به بلوک قلب معروف است.

لایم می تواند بر روی عضله قلب هم تأثیر بگذارد.

مشکلات قلبی لایم چقدر شایع است؟

آمارهای CDC نشان می دهد:

• تنها 1 درصد از موارد Lyme گزارش شده شامل کاردیت هستند.
• مطالعات دیگر گزارش می دهند که 4 تا 10 درصد از بیماران لایم دارای کاردیت هستند.

كودكان می توانند دچار مشکلات قلبی شوند.

با درمان، اکثر افراد از کاردیت لایم بهبود می یابند. با این حال، این بیماری در برخی از موارد باعث مرگ شده است. CDC سه مورد ناگهانی مرگ و میر کاردیتی لایم را از سال ۲۰۱۲-۲۰۱۳ گزارش داد.

در نتیجه: باکتری های لایم می توانند بر قلب تأثیر بگذارند و طیف وسیعی از علائم را به وجود آورند.

تغییر خلق و خو

Lyme می تواند بر روحیه شما تأثیر بگذارد. ممکن است بیشتر تحریک پذیر، مضطرب یا افسرده شوید.

21 درصد از بیماران اولیه لایم تحریک پذیری را به عنوان یک علامت گزارش کردند.

10 درصد از بیماران Lyme اضطراب را گزارش داده اند. بنا بر این نوسانات روحی می تواند نشانه ای از لایم باشد.

درد غیر قابل توضیح

برخی از مبتلایان به لایم ممکن است دچار درد و ضخامت دنده و قفسه سینه شوند که آنها را به اورژانس می فرستند و مشکوک به مشکل قلبی هستند.

اگر مشکلی پیدا نشود، پس از آزمایش معمول، که به عنوان یک علت “اسکلتی عضلانی” شناخته می شوند. همچنین احساسات عجیبی مانند سوزن زدن یا بی حسی و خارش داشته باشند.

علائم دیگر مربوط به اعصاب جمجمه است.

زنگ گوش (وزوز گوش): وزوز گوش می تواند به ویژه هنگام خواب که سعی می کنید بخوابید، ناراحت کننده باشد. حدود 10 درصد از مبتلایان به Lyme این وضعیت را تجربه می كنند.

از دست دادن شنوایی: 15 درصد از بیماران لایم از دست دادن شنوایی را تجربه کرده اند.

درد فک یا دندان درد: که مربوط به پوسیدگی یا عفونت واقعی دندان نیست.

عوارض بیماری لایم

بیماری Lyme درمان نشده می تواند باعث موارد زیر شود:

• بی نظمی ضربان قلب (آریتمی)
• نقایص شناختی، مانند اختلال در حافظه
• التهاب مزمن مفاصل (آرتروز لایم)، به ویژه زانو
• علائم و مشکلات عصبی مانند فلج صورت و نوروپاتی

 زمان ضرورت مراجعه به پزشک

تنها بعضی از نیش های ناشی از کنه منجر به بروز بیماری Lyme خواهد شد. همچنین هرچقدر زمان چسبیدن کنه به پوست تان بیشتر باشد، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر خواهد شد. در صورتی که کنه کمتر از 36 تا 48 ساعت روی پوست باشد، احتمال انتقال بیماری لایم تقریباً غیر ممکن خواهد بود. اگر فکر می کنید توسط کنه گزیده شده اید و شاهد بروز علائم و نشانه های بیماری لایم هستید با پزشک خود تماس بگیرید. به خاطر داشته باشید که در صورت تشخیص به موقع و درمان سریع تر، درمان این بیماری مؤثرتر خواهد بود.

حتی اگر علائم و نشانه های بیماری به کلی ناپدید شد، باز هم با پزشک خود مشورت کنید، زیرا عدم وجود علائم به معنای از بین رفتن کامل بیماری نیست. در صورت عدم درمان، بیماری لایم می تواند پس از گذشت چند ماه یا چند سال به سایر قسمتهای بدن شما سرایت کرده و باعث ایجاد آرتروز و مشکلات سیستم عصبی شود. همچنین کنه می تواند علاوه بر بیماری لایم ناقل بیماریهای دیگری مثل بیماری babesiosis و تب کنه کلرادو باشد.

اگر نیش کنه ای داشتید:

• از موچین برای محکم گرفتن سر و یا دهان کنه نزدیک پوست استفاده کنید.
• محکم و ثابت روی کنه نگه دارید و بکشید تا زمانی که از پوست جدا شود. اگر بخشی از کنه روی پوست باقی ماند، نگران نباشید. در نهایت برطرف خواهد شد. بلافاصله پس از برداشتن کنه، پوست خود را به خوبی با صابون و آب یا مالیدن الکل بشویید.
• کنه را در یک ظرف در بسته قرار دهید. سپس، با پزشک خود تماس بگیرید، ممکن است بخواهد کنه را برای تعیین اینکه از نوعی است که می‌تواند بیماری لایم را منتقل کند مشاهده نماید.
• اگر برخی از علائم و نشانه های لایم را دارید، به پزشک مراجعه کنید

تشخیص بیماری لایم

بسیاری از علائم و نشانه های بیماری Lyme در بین بیماری های دیگر مشترک بوده و همین موضوع می تواند تشخیص این بیماری را با مشکلاتی همراه کند. علاوه بر این، کنه های ناقل بیماری لایم می توانند انتقال دهنده بیماری های عفونی دیگری نیز باشند. اگر هیچ ضایعه پوستی بر روی پوست تان به وجود نیامده باشد و چنین علامتی نداشته باشید، پزشک ممکن است درباره سابقه بیماری و پزشکی و سفر به مناطق گرم و جنگلی سؤالاتی پرسیده و بدنتان را معاینه کند.

آزمایشات نیز می توانند به شناسایی آنتی بادی های باکتریای کمک کرده و در نتیجه تشخیص این بیماری را تا حد زیادی آسان تر کنند. البته بلافاصله بعد از ابتلا به این بیماری نمی توان به نتیجه این آزمایش استناد کرد و حتماً باید آزمایشات چند هفته پس از ابتلا به عفونت صورت گرفته باشد. زیرا بدن برای تولید آنتی بادی ها نیاز به زمان چند هفته ای خواهد داشت.

مطالعه بیشتر: آزمایش خون بیماری لایم

درمان بیماری لایم

اگر بثورات کلاسیک Lyme یا سایر علائم اولیه Lyme دارید، حداقل به مدت سه هفته آنتی بیوتیک خوراکی نیاز دارید. دوره های کوتاه تر از درمان منجر به عود 40 درصد شده است.

معمولاً از آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری لایم استفاده می شود. اما به طور کلی، هرچه تشخیص این بیماری سریع تر صورت گیرد و روند درمانی آغاز شود، درمان مؤثرتر و در نتیجه بهبودی سریع تر اتفاق خواهد افتاد.

آنتی بیوتیک های خوراکی:

آنتی بیوتیک ها جزء درمان های استاندارد برای بیماری لایم در مراحل اولیه به حساب می آیند. این موارد درمانی معمولاً شامل مصرف داکسی سایکلین برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 8 سال، آموکسی سیلین یا سفوروکسیم برای بزرگسالان، کودکان کوچکتر و زنان باردار یا شیرده می شود. معمولاً برای درمان بیماری لایم مصرف یک دوره 14 تا 21 روزه آنتی بیوتیکی توصیه می شود، اما برخی از مطالعات نشان می دهند که دوره های 10 تا 14 روزه نیز می تواند به همان اندازه مؤثر باشد.

آنتی بیوتیک تزریقی:

اگر این بیماری سیستم مرکزی عصبی فرد را درگیر کرده باشد، پزشک ممکن است دوره درمان 14 تا 28 روزه با آنتی بیوتیک داخل وریدی را تجویز کند. این شیوه برای از بین بردن عفونت بسیار مؤثر بوده و بعد از مدت کوتاهی علائم از بین رفته و فرد بهبود خواهد یافت. البته مصرف آنتی بیوتیک های تزریقی می تواند عوارض جانبی مختلفی به دنبال داشته باشد: به عنوان مثال پایین آمدن شمارش گلبولهای سفید خون، اسهال خفیف تا شدید از جمله عوارض جانبی است که در نتیجه تزریق آنتی بیوتیک ممکن است برای فرد مبتلا پیش بیاید.

تعداد کمی از افراد مبتلا حتی بعد از درمان هم شاهد بروز برخی از علائم و نشانه ها مانند درد عضلانی و خستگی خواهند بود. علت این علائم مداوم، معروف به سندرم بیماری پس از لایم ناشناخته است. حتی ادامه درمان آنتی بیوتیکی هم نتیجه ای نخواهد داشت. برخی از متخصصان معتقدند كه افراد خاصی كه به بیماری لایم مبتلا می شوند، مستعد ابتلا به پاسخ خود ایمنی بوده و همین منجر به بروز علائم این بیماری می شود. اما این موضوع تأیید نشده و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

 درمان های جایگزین:

آنتی بیوتیک ها تنها درمان اثبات شده برای بیماری لایم هستند. برخی از افرادی که علائم و نشانه های غیر قابل توضیح یا بیماری مزمن دارند ممکن است بر این باور باشند که مبتلا به بیماری لایم بوده و نیاز به هیچ تشخیصی در این مورد نخواهد بود. روش های درمانی جایگزین زیادی وجود دارد که افراد مبتلا به بیماری لایم یا افرادی که فکر می کنند مبتلا به بیماری لایم هستند، برای تسکین علائم خود به آن ها روی می آورند. متأسفانه، اثر این روش های درمانی با شواهد علمی اثبات یا آزمایش نشده اند. در بسیاری از موارد، همین شیوه های به ظاهر درمانی ممکن است مضر یا حتی کشنده باشند. در نتیجه اگر در حال انجام هرگونه روش درمانی جایگزین برای بیماری لایم هستید، ابتدا در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.

لایم به روش های مختلف افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. هرچه علائم بیشتری داشته باشید، درمان آن دشوارتر است.

پیشگیری بیماری لایم

بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری Lyme ، جلوگیری از قرار گرفتن در مناطق جنگلی و چمنزارهای است که کنه های گوزنی در آن شایع هستند.

با اقدامات احتیاطی بسیار ساده می توانید خطر ابتلا به بیماری لایم را تا کاهش دهید:

پوست خود را بپوشانید.

هنگامی که در مناطق جنگلی یا چمن زارها قدم میزنید حتماً کفش ساق بلند لباس آستین بلند و شلوار پوشیده و کلاه و دستکش همراه خود داشته باشید. تا حد امکان سعی کنید از مسیرهای پیاده روی حرکت کرده و از پیاده روی در میان بوته های کم ارتفاع و چمنزارهای بلند بپرهیزید. حتماً سگ و حیوانات خانگی خود را با افسار داخل جنگل ببرید.

از دافع حشرات استفاده کنید.

برای جلوگیری از چسبیدن کنه روی پوست خود کافی است از دافع حشرات بر روی پوست خود استفاده کنید. والدین می توانند از دافع حشرات بر روی تمامی قسمت های پوست کودک خود به غیر از دست ها، دهان و چشم ها استفاده کنند. به خاطر داشته باشید که مواد دافع حشرات شیمیایی ممکن است سمی باشند، در نتیجه بهتر است طبق دستورالعمل های درج شده بر روی محصول از آن استفاده کنید. محصولات با پرمترین را بر روی لباس بمالید و یا لباس های آماده شده خریداری نکنید. می توانید برای پاشیدن دافع حشرات روی پوست خود از آب پاش استفاده کنید.

از تکثیر کنه ها جلوگیری کنید.

بهتر است از رشد و تکثیر کنه ها در محل زندگی خود جلوگیری کنید. به عنوان مثال:

• لباس، بدن خود یا فرزند و حیوانات خانگی خود را برای وجود کنه بررسی کنید.
• اگر حیاط منزلتان چمن یا درخت دارید، به طور منظم با دستگاه چمنی چمن ها را کوتاه کرده یا برگ های ریخته از درختان را جمع کنید.
• اگر قصد انبار کردن الوار در منزل یا محل کارتان دارید، حتماً آن ها را زیر نور خورشید قرار دهید تا از رشد کنه ها تا حد امکان جلوگیری شود.
• پس از بازگشت از سفر نواحی جنگلی یا چمنزارها بهتر است لباس های خود را به خوبی شسته و بدن حیوانات، کودک و خودتان را برای وجود احتمالی هر گونه کنه بر روی سطح پوست مورد بررسی قرار دهید. دقت کنید که اندازه کنه ها بسیار کوچک است و باید این کار را با دقت انجام دهید.

دوش گرفتن به محض ورود به منزل.

کنه ها معمولاً قبل از چسبیدن به سطح پوست چند ساعتی روی آن باقی خواهند ماند. در نتیجه دوش گرفتن در ساعات اولیه انتقال کنه، می تواند باعث از بین رفتن و شسته شدن کنه از سطح پوست شود.  به خاطر این که یکبار دچار این بیماری شده و سپس درمان شده اید، دلیل نمی شود که دیگر تا آخر عمرتان ایمن بوده و مبتلا به لایم نخواهید شد. سعی کنید با استفاده از موچین کنه را از قسمت سر یا دهان اش گرفته و با دقت به سمت بیرون بکشید. بعد از برداشتن کنه نیز سعی کنید از الکل برای ضد عفونی محل گزش استفاده کنید.