هموگلوبین A1c یا A1C یک آزمایش خون برای تشخیص دیابت و پیش دیابت است. این آزمایش میانگین سطح قند خون بدن را در سه ماه گذشته اندازه گیری میکند. افزایش سطح بالای A1C نشان میدهد که بدن در تنظیم سطح گلوکز مشکل دارد. با گذشت زمان، قند خون بالا ممکن است منجر به بروز عوارض ناشی از دیابت شود. اینها شامل کوری، آسیب عصبی و نارسایی کلیه است.
ما در این مقاله از پزشکت سعی کرده ایم هر آنچه که مربوط به تست هموگلوبین A1C باید بدانید مانند وقتی A1C بیش از حد بالا باشد چه اتفاقی برای بدن شما میافتد. همچنین معنای سطوح مختلف A1c و عوارض ناشی از A1Cهای خطرناک بالا را مورد بررسی قرار دهیم.
تست A1c چیست؟
آزمایش A1c به عنوان هموگلوبین گلیکوزیله نیز شناخته میشود، گلیکوهموگلوبین یا HbA1c میزان گلوکز خون شما را اندازه گیری میکند. سلول های هموگلوبین حدود 90 روز دوام میآورند، بنابراین A1C تصویری کلی از کنترل قند خون شما در سه ماه گذشته ارائه میدهد.
برای افراد بدون دیابت، آزمایش A1C هر سه سال یکبار در بزرگسالان بالای 45 سال و هر کسی که در معرض خطر ابتلا به بیماری قندخون است، توصیه میشود.
نتایج A1C درصد گلوکز و هموگلوبین متصل به هم در جریان خون شما را نشان میدهد. به عنوان مثال، A1C تقریبی 5 درصد نشان میدهد که از هر 100 هموگلوبین، پنج هموگلوبین گلیکوزه شده است. هرچه A1C شما بالاتر باشد، خطر ابتلای شما به عوارض احتمالی بیشتر است.
محدوده A1C برای نرمال، پیش دیابت و دیابت عبارتند از:
- نرمال: کمتر از 5.7%
- پیش دیابت: 5.7% تا 6.4%
- دیابت:5 درصد یا بالاتر
اگر A1C شما در محدوده پیش دیابت قرار دارد، با پزشک خود مشورت کنید. پیش دیابت یک عامل خطر برای دیابت نوع 2 است. تغییر در رژیم غذایی، افزایش فعالیت و کاهش وزن متوسط میتواند به بهبود کنترل قند خون برای جلوگیری از دیابت کمک کند.
برای افراد مبتلا به دیابت، A1C کمتر از 5.7% معمولاً محدوده خوبی در نظر گرفته میشود. تحقیقات نشان میدهد که A1C بالای 9 درصد به طور قابل توجهی خطر عوارض دیابت را افزایش میدهد. برای بزرگسالان مبتلا به بیماری قندخون، محدوده هدف A1C معمولاً بین 7 تا 8 درصد است. این به سن و وضعیت سلامتی شما بستگی دارد.
سطح A1C | گلوکز متر |
7% | 154 میلی گرم در دسی لیتر |
8% | 183 میلی گرم در دسی لیتر |
9% | 212 میلی گرم در دسی لیتر |
10% | 240 میلی گرم در دسی لیتر |
عوارض سطوح بالای A1C
بررسی ها نشان داده است که سطوح بالای A1C خطر عوارض شدید بیماری قندخون را افزایش میدهد. حتی آسیب عروق خونی میتواند از سطح A1C بالای 7٪ شروع شود. خطر عوارض در A1C های بالای 9 درصد به طور قابل توجهی افزایش مییابد.
بیماری قلبی و سکته مغزی
افراد مبتلا به دیابت در معرض افزایش خطر بیماری قلبی هستند. سطح بالای قند خون مزمن میتواند به اعصاب و عروق خونی که قلب را کنترل میکنند آسیب برساند.
همچنین دیابتی ها نسبت به افراد بدون دیابت در سنین پایین تر به بیماری قلبی مبتلا میشوند. هر چه مدت طولانی تری دیابت داشته باشید، احتمال ابتلا به بیماری قلبی نیز بیشتر میشود.
بیماری عروق کرونر، شایع ترین نوع بیماری قلبی است. این وضعیت به دلیل تجمع پلاک در دیواره عروق کرونر ایجاد میشود.
پلاک (کلسترول، چربی و مواد زائد سلولی) در فرآیندی به نام تصلب شرایین ایجاد میشود. این وضعیت باعث کاهش جریان خون به قلب و در نهایت حمله قلبی شود.
کاهش جریان خون به مغز نیز میتواند باعث سکته شود. دیابت با افزایش خطر سکته مغزی و میزان بالاتر مرگ و میر ناشی از سکته مرتبط است.
بیماری قندخون همچنین خطر ابتلا به سایر عوامل خطر بیماری قلبی را افزایش میدهد. این موارد عبارتند از:
- فشار خون بالا
- کلسترول LDL بالا
- تری گلیسیرید بالا
علاوه بر این، دیابت خطر نارسایی قلبی را افزایش میدهد، به این معنی که قلب شما نمیتواند خون را به خوبی پمپاژ کند.
کوری
قند خون بالا میتواند باعث آسیب چشم شود و منجر به ضعف بینایی و از دست دادن بینایی شود. بیماری های شایع چشم دیابتی عبارتند از:
- رتینوپاتی دیابتی
- ادم ماکولا دیابتی (احتباس مایعات در شبکیه چشم )
- آب مروارید
- گلوکوم
با مدیریت سطح قند خون میتوان از بیماری های چشمی دیابتی تا حد زیادی پیشگیری کرد. با گذشت زمان، سطوح بالای گلوکز خون به رگ های خونی کوچک پشت چشم آسیب میرساند. رتینوپاتی دیابتی شایع ترین علت از دست دادن بینایی در افراد مبتلا به دیابت است. تشخیص و درمان زودهنگام رتینوپاتی دیابتی میتواند خطر نابینایی را تا 95 درصد کاهش دهد.
بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 باید بلافاصله پس از تشخیص معاینه چشم و هر سال پس از آن معاینه چشم گشاد شوند. اگر کنترل گلوکز را به خوبی حفظ کنید، ممکن است فقط یک سال در میان به معاینه چشم دیابت نیاز داشته باشید. تحقیقات نشان میدهد که کاهش سریع A1C نیز میتواند باعث مشکلات بینایی شود. برخی از افراد که به عنوان یک پاسخ متناقض شناخته میشوند، پس از کاهش سریع A1C بالا، بدتر شدن رتینوپاتی دیابتی را تجربه میکنند.
آسیب عصبی
آسیب عصبی ناشی از دیابت نوروپاتی دیابتی نامیده میشود. قند خون بالا به اعصاب شما آسیب میزند، که از ارسال پیام به قسمت های مختلف بدن شما جلوگیری میکند. آسیب عصبی میتواند باعث ایجاد مشکلاتی از بی حسی خفیف تا درد شدید شود. نیمی از افراد دیابتی آسیب عصبی دارند. حفظ A1C پایین بهترین راه برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن آسیب عصب دیابتی است.
بیماری کلیوی
سطوح بالای A1C خطر ابتلا به بیماری کلیوی دیابتی را افزایش میدهد. از هر سه بزرگسال مبتلا به بیماری قندخون، یک نفر به نفروپاتی دیابتی مبتلا میشود.
مانند چشم ها، قلب و اعصاب، گلوکز خون بالا به رگ های خونی در کلیه ها آسیب میرساند. در این شرایط، کلیه ها کمتر قادر به فیلتر کردن مواد زائد و مایعات اضافی هستند.
بیماری لثه
گلوکز خون بالا همچنین محتوای قند در بزاق شما را افزایش میدهد. این امر دهان، دندان ها و لثه ها را در معرض قند بیشتر، میکروب های بیشتر و پلاک بیشتر قرار میدهد. این میتواند لثه ها را تحریک کند و باعث بیماری لثه شود .علاوه بر بیماری لثه، فک، زبان و سایر بافت های دهان شما نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.
برخی از اولین علائم بیماری لثه متورم، حساس یا خونریزی لثه است. تا زمانی که آسیب جدی به شما وارد نشود، ممکن است هیچ نشانه آشکاری از بیماری لثه نداشته باشید. بهترین راهکار این است که دو بار در روز مسواک بزنید و دو بار در سال به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
راه های مدیریت و کنترل A1C
مدیریت قند خون برای نگه داشتن A1C در محدوده طبیعی میتواند از عوارض دیابت جلوگیری کند. A1C ابزار مهمی برای مدیریت دیابت است اما جایگزین پایش قند خون در خانه نمیشود.
تغذیه مناسب و پیگیری وعده های غذایی
رژیم غذایی تاثیر زیادی بر قند خون شما دارد. به ویژه کربوهیدرات هایی مانند نان، برنج، سیب زمینی و شیرینی ها قند خون شما را افزایش میدهند. در طول هضم، بدن کربوهیدرات ها را به گلوکز تجزیه میکند.
یکی از راههایی که میتوانید بفهمید برخی غذاها چگونه بر قند خون شما تأثیر میگذارند، آزمایش دو ساعت پس از صرف غذا است. تهیه یک دفترچه یادداشت به همراه گزارش قند خون به شناسایی الگوهای قند خون بالا کمک میکند. اگر مطمئن نیستید که برای مدیریت قند خون خود چه بخورید، با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.
تکنیک های کاهش استرس
مدیریت استرس به طور کلی برای سالم ماندن بسیار مهم است و به ویژه میتواند به افراد مبتلا به دیابت کمک کند.
بررسی ها نشان داده اند که استرس حاد با تحریک تولید گلوکز و جلوگیری از حساسیت به انسولین، سطح قند خون را افزایش میدهد. کنترل بهتر استرس میتواند بر سطح قند خون تأثیر مثبت بگذارد.
ورزش منظم
ورزش منظم حساسیت به انسولین را در شما بهبود میدهد و به کاهش سطح گلوکز کمک میکند. انسولین، هورمونی است که به گلوکز خون کمک میکند تا وارد عضلات و اندام های شما شود. تحقیقات نشان میدهد که ورزش متوسط تا 24 ساعت حساسیت به انسولین را بهبود میبخشد.
هنگامیکه ورزش میکنید، عضلات شما از گلوکز برای انرژی استفاده میکنند. این باعث کاهش سطح گلوکز در خون میشود. مطالعات نشان میدهد که فعالیت بدنی منظم طولانی مدت تأثیر مثبتی بر سطح A1C دارد. ورزش همچنین به کاهش وزن، کاهش استرس و بهبود سلامت قلب و عروق کمک میکند.
هر چه بیشتر ورزش کنید، سطح A1C در شما بیشتر کاهش مییابد. بیشتر افراد مبتلا به دیابت باید حداقل 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط را در هفته انجام دهند. افرادی که انسولین یا سایر داروهای کاهش دهنده قند خون مصرف میکنند باید قند خون خود را در حین و بعد از ورزش با دقت بیشتری کنترل کنند تا از هیپوگلیسمیجلوگیری شود.
دارو
اگر نمیتوانید A1C خود را از طریق تغییر سبک زندگی کاهش دهید، ممکن است دارو تجویز شود.
دیابت نوع 1 نیاز به انسولین دارد. اما داروهای تجویزی برای دیابت نوع 2 به چند روش متفاوت عمل میکنند. برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 از انسولین برای کنترل قند خون خود استفاده میکنند. به یاد داشته باشید که داروهای خود را طبق تجویز مصرف کنید و در صورت داشتن هرگونه سوال با تیم مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.
سوالات متداول
آیا باید قبل از آزمایش A1C ناشتا باشم؟
بستگی دارد. برای آزمایش A1C نیازی به ناشتا بودن ندارید. با این حال، ممکن است برای آزمایشهای دیگری که همراه با A1C تجویز میشوند، مانند آزمایشهای قند و کلسترول، ناشتا باشید.
تست A1C چقدر دقیق است؟
تستهای A1C معمولاً بسیار دقیق هستند، اگرچه احتمال خطای کمیوجود دارد. A1C میتواند تا 0.4٪ متغیر باشد. این بدان معناست که نتیجه 6.0٪ واقعاً میتواند 5.6٪ یا 6.4٪ باشد.
چه چیزی میتواند باعث نتایج کاذب A1C شود؟
عوامل متعددی میتوانند به طور کاذب نتیجه A1C شما را افزایش یا کاهش دهند، از جمله:
- نارسایی کلیه، بیماری کبد یا کم خونی شدید
- برخی اختلالات خونی (مانند کم خونی داسی شکل یا تالاسمی)
- برخی داروها، از جمله مواد افیونی و برخی از داروهای HIV
- بارداری زودرس یا دیررس
چه زمانی نباید از تست A1C استفاده کرد؟
آزمایش A1C نباید برای تشخیص دیابت نوع 1، دیابت بارداری یا دیابت مرتبط با فیبروز کیستیک استفاده شود.
سطح خطرناک A1C چیست؟
برای افراد مبتلا به دیابت، داشتن A1C 9٪ یا بالاتر به طور قابل توجهی خطر عوارض دیابت را افزایش میدهد. اگر A1C شما بالاتر از محدوده هدف شما است، با پزشک خود در مورد اقداماتی که میتوانید برای کاهش قند خون خود انجام دهید مشورت کنید.
سخن آخر
تست A1C میانگین سطح گلوکز خون را در یک بازه زمانی سه ماهه اندازه گیری میکند. برای تشخیص دیابت و نظارت بر درمان دیابت استفاده میشود.
سطح بالای A1C خطر ابتلا به عوارض دیابت را افزایش میدهد. با گذشت زمان، قند خون بالا باعث بیماری قلبی، رتینوپاتی دیابتی، نارسایی کلیه، نوروپاتی و بیماری لثه میشود.
برای افراد مبتلا به دیابت، انجام آزمایش خون منظم میتواند A1C بالا را تشخیص دهد. نظارت بر گلوکز خون در خانه، رژیم غذایی کم کربوهیدرات و ورزش میتواند به کاهش A1C شما کمک کند. اگر تغییر سبک زندگی کمکی نکرد، پزشک ممکن است داروها را تجویز کند یا دوز مصرفی شما را تغییر دهد. در مورد هر مشکل یا سوالی که دارید با تیم مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.
آخرین دیدگاهها