خانه » سلامت جسم » بیماری های گوارشی » تنسموس چیست و چگونه درمان می شود؟

بدون نظر

تنسموس چیست و چگونه درمان می شود؟

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

تنسموس Tenesmus یک اصطلاح پزشکی است که برای توصیف احساس نیاز به دفع مدفوع حتی با وجود خالی بودن روده استفاده می شود. تنسموس به تنهایی یک بیماری نیست. بلکه علائمی از یک بیماری دیگر است. اغلب Tenesmus ، نشانه بیماری التهابی روده (IBD) است، اما ممکن است با بیماری های مختلفی مانند هموروئید، عفونت و سرطان هم این احساس را داشته باشید.

اصطلاح تنسموس به طور خاص به احساسی اشاره دارد که باید مدفوع کنید (اجرای مدفوع) در حالی که این کار را نمی کنید. با این حال، ممکن است علائم دیگری را مشاهده کنید که همراه با تنسموس هستند، از جمله:

گرفتگی
درد رکتوم
زور زدن برای دفع مدفوع

علائم تنسموس ممکن است دائماً وجود داشته باشد یا ممکن است در کوتاه مدت بروز کنند و سپس از بین بروند. سایر مشکلاتی که ممکن است با تنسموس رخ دهد، مانند درد معده و خونریزی مقعدی، معمولاً به بیماری زمینه ای مربوط هستند که باعث می شود احساس کنید باید به دستشویی بروید.

اگر تنسموس همراه با تب بالا (بیش از 100.4 فارنهایت)، لرز، خونریزی شدید مقعدی، تهوع، استفراغ یا غش باشد، فوراً باید به پزشک مراجعه کرد.

چه عواملی باعث بروز تنسموس می شوند؟

پزشکان به طور کامل نمی دانند که چرا تنسموس رخ می دهد، اما سایر شرایط می توانند تغییراتی در بدن انسان ایجاد کنند که منجر به این موضوع ناراحت کننده و دردناک شود. از جمله:

مشکلات عصبی

اعتقاد بر این است که التهاب در روده ممکن است بر اعصابی که دفع مواد زائد را کنترل می کنند، تأثیر بگذارد. وقتی این اعصاب بیش از حد تحریک می شوند، ممکن است سیگنالی به مغز ارسال کنند که می گوید هنوز موادی در روده وجود دارد. این می تواند باعث تحریک عضلات روده شود که برای بیرون راندن مدفوع استفاده می شود. این ماهیچه ها منقبض می شوند، بنابراین بدن احساس می کند که نیاز به اجابت مزاج دارد، اما در واقع چیزی در روده بزرگ وجود ندارد.

آسیب روده

یکی دیگر از علل احتمالی تنسموس، زخم در روده است که به دلیل اسهال شدید یا یبوست ایجاد می شود . هنگامی که این بافت اسکار ایجاد شود، دفع مدفوع را دشوار می کند.

بیماری ها

تنسموس اساساً نشانه ای است برای اینکه سیستم گوارش به درستی کار نمی کند. مشکلات عصبی، التهاب، زخم روده و سایر مشکلاتی که بر هضم و دفع اثر می‌گذارند، ناشی از تعدادی شرایط هستند. برخی از اختلالات رایجی که می توانند منجر به تنسموس شوند، عبارتند از:

رکتوسل
آبسه رکتوم
اسهال مزمن
یبوست مزمن
بیماری کرون
کولیت زخمی
گاستروانتریت
بیماری سلیاک
دیورتیکولارمرض
کولیت ایسکمیک
هموروئید پرولاپس
اختلالات کف لگن
سرطان روده بزرگ
سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
پروکتیت مقاربتی (از جمله سوزاک، کلامیدیا یا سیفلیس )

پرتودرمانی برای سرطان دهانه رحم، سرطان رکتوم، سرطان پروستات یا سرطان روده بزرگ نیز می تواند باعث آسیب و التهاب در رکتوم شود. و در نهایت منجر به تنسموس و همچنین علائم دیگری مانند اسهال و درد شود.

پیشگیری و درمان معده درد با اپ پزشکت.همین الان مشاوره آنلاین بگیر!!!

تنسموس از علائم یک وضعیت پزشکی است. این به خودی خود یک بیماری یا اختلال نیست. این احساس نیاز به اجابت مزاج اغلب با گرفتگی، درد و سایر علائم علت اصلی همراه است IBD اغلب در ریشه تنسموس است، اما سایر اختلالات نیز می توانند باعث آن شوند.

تنسموس چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به متخصصی مراجعه کنید که بتواند علت تنسموس را تشخیص دهد. اولین قدم مرور تاریخچه پزشکی، سابقه خانوادگی و علائم فعلی است. شما باید آماده پاسخگویی به سوالات مربوط به عادات روده، رژیم غذایی و سبک زندگی خود باشید. در مرحله بعد، پزشک آزمایشات بیشتری را برای یافتن دلیل اصلی علائم شما انجام خواهد داد.

معاینه بدنی

معاینه فیزیکی برای تشخیص تنسموس ضروری است. این به پزشک کمک می کند تا ببیند آیا التهاب یا ناهنجاری در اطراف راست روده، حساسیت یا درد در شکم، یا علائم عفونت مقاربتی (STI) وجود دارد یا خیر. این معاینه ممکن است شامل یک معاینه دیجیتال رکتوم (DRE) باشد. که شامل قرار دادن انگشت دستکش دار در مقعد برای بررسی هموروئید، خون، ترشحات مخاطی، عفونت یا رشد غیرطبیعی است.

تست های آزمایشگاهی

پس از معاینه فیزیکی، پزشک معمولاً تعدادی آزمایش خون و مدفوع را برای کمک به کاهش علل تجویز می‌کند.

اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خون مخفی مدفوع: خون را در نمونه مدفوع تشخیص می دهد.
کشت مدفوع: وجود باکتری های بیماری زا (معلوم بیماری) در نمونه مدفوع را بررسی می کند.
غربالگری STI: مجموعه ای از آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس و سایر عفونت های مقاربتی است.
آنتی ژن کارسینومبریونیک(CEA): یکی از چندین آزمایش خون برای جستجوی نشانگرهای تومور حاکی از سرطان کولورکتال است.
اریتروسیتنرخ رسوب (ESR) و پروتئین واکنشی (CRP): آزمایش خون برای بررسی التهاب عمومی است که ممکن است با عفونت ها، بیماری های التهابی و علل دیگر مرتبط باشد.
شمارش کامل خون (CBC): علائم عفونت (که با افزایش گلبول های سفید مشخص می شود) یا کم خونی (به دلیل کاهش گلبول های قرمز) از جمله موارد دیگر را نشان می دهد.

مطالعات تصویربرداری

قبل از اقدام به روش های تهاجمی تر، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای کمک به تجسم دستگاه گوارش تجویز کند.

اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس باریم: نوعی از اشعه ایکس که در آن از تنقیه باریم برای برجسته کردن رشد، انسداد، ضایعات یا سوراخ شدن (یک سوراخ) در روده استفاده می شود.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): نوعی اسکن با استفاده از امواج مغناطیسی و رادیویی قدرتمند برای ایجاد تصاویر بسیار دقیق از بافت‌های نرم در دستگاه گوارش.
توموگرافی کامپیوتری (CT) کولونوگرافی: یک تکنیک تصویربرداری شامل چندین اشعه ایکس است که روده ها را با جزئیات، از جمله وجود پولیپ یا تومورها، مشاهده می کند.

روش های تشخیصی

اگر در مطالعات تصویربرداری مشکوک به سرطان کولورکتال یا چیزی غیرعادی باشد، پزشک ممکن است شما را به متخصص گوارش ارجاع دهد.، متخصص در بیماری های دستگاه گوارش.

همچنین ممکن است برای تأیید هر گونه تشخیص به آزمایش‌های اضافی نیاز باشد از جمله:

سیگموئیدوسکوپی: یک نسخه از کولونوسکوپی محدود به قسمت پایین روده بزرگ است، به نام کولون سیگموئید.
کولونوسکوپی: روشی با استفاده از یک محدوده قابل انعطاف به نام کولونوسکوپ برای بررسی کل روده بزرگ می باشد.
بیوپسی کولون: در طول کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی برای گرفتن نمونه بافت برای ارزیابی انجام می شود .

اگر سرطان کولورکتال علت تنسموس باشد، تنها آزمایشی که می تواند به طور قطعی تشخیص را تایید کند، بیوپسی است. آزمایش‌های خون و مطالعات تصویربرداری می‌توانند از تشخیص حمایت کنند، اما نمی‌توانند بیماری را تشخیص دهند.

پس از شناسایی و درمان علت زمینه ای، تنسموس بهبود می یابد. از آنجایی که علل تنسموس بسیار متنوع است، درمان ها نیز متفاوت هستند. در زیر درمان های مورد استفاده برای شرایطی که باعث تنسموس می شوند آورده شده است.

تنسموس چگونه درمان می شود؟

علت	گزینه های درمان
بیماری سلیاک	رژیم غذایی فاقد گلوتن
یبوست	ملین ها و نرم کننده های مدفوع
	رژیم غذایی با فیبر بالا
اسهال	داروهای ضد اسهال مانند ایمودیوم (لوپرامید)
سرطان روده بزرگ	عمل جراحي
	تابش – تشعشع
	شیمی درمانی، ایمونوتراپی و یا درمان هدفمند
بیماری کرون و کولیت اولسراتیو	کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون
	داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند متوترکسات
	آمینوسالیسیلات ها مانند کولازال (بالسالازید)
	مسدود کننده های TNF مانند Humira (ادالیموماب)
	آنتی بیوتیک هایی مانند فلاژیل (مترونیدازول)
	عمل جراحی
بیماری دیورتیکول	رژیم غذایی با فیبر بالا
	آنتی بیوتیک های خوراکی یا داخل وریدی
	عمل جراحي
گاستروانتریت	آنتی بیوتیک (اگر علت باکتریایی باشد)
	داروهای ضد انگل (اگر علت آن انگلی باشد)
سندرم روده تحریک پذیر	رژیم غذایی با فیبر بالا
	داروهای ضد اسپاسم مانند لوسین (هیوسیامین)
	ضد اسهال یا ملین در صورت نیاز
	داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین
کولیت ایسکمیک	آنتی بیوتیک ها
	جراحی، اگر انسداد جریان خون شدید باشد
اختلالات کف لگن	نرم کننده های مدفوع
	فیزیوتراپی
	تحریک عصب تیب یا از راه پوست (PTNS)
	عمل جراحي
هموروئید پرولاپس	بستن نوار لاستیکی
	اسکلروتراپی
	هموروئیدکتومی
آبسه رکتوم	زهکشی جراحی
	آنتی بیوتیک ها، از جمله پنی سیلین
رکتوسل	تمرینات کگل
	پساری داخل واژینال
	عمل جراحي
بیماری های مقاربتی	آنتی بیوتیک ها (بر اساس عفونت متفاوت است)

حرکات روده و یا اجابت مزاج “طبیعی” چیست؟

تنسموس احساس نیاز به اجابت مزاج است حتی زمانی که روده بزرگ شما خالی است. بسته به علت زمینه‌ای، ممکن است با علائم دیگری مانند گرفتگی، درد و خونریزی مقعدی همراه باشد.

علل می تواند از نسبتاً بی ضرر، مانند اسهال یا یبوست، تا جدی مانند سرطان متغیر باشد. برای تعیین علت، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک معاینه فیزیکی انجام می دهد که ممکن است شامل یک معاینه رکتوم دیجیتال باشد. آزمایش‌های خون، آزمایش‌های تصویربرداری، و روش‌هایی مانند کولونوسکوپی و بیوپسی نیز ممکن است مورد نیاز باشد.

پس از شناسایی علت، برای از بین رفتن تنسموس شما باید شرایط زمینه ای را درمان کرد. بسیاری از این شرایط نیاز به تغییر در رژیم غذایی، دارو یا جراحی برای کمک به تسکین علائم دارند.

سخن آخر

در حالی که ممکن است در بحث تنسموس با پزشک خود احساس ناراحتی کنید، انجام این کار مهم است. این امر به ویژه در صورتی صادق است که این علامت مداوم باشد، بدتر شود یا با خونریزی، مدفوع قیری، مدفوع باریک، کاهش وزن، تب، استفراغ یا ناتوانی در دفع مدفوع همراه باشد. هیچ یک از این علائم را هرگز نباید نادیده گرفت یا نادیده گرفت.