درد آرنج می تواند علت های زیادی داشته باشد. بخش داخلی آرنج یک برجستگی استخوانی است که به آن اپی کندیل داخلی می‌گویند. تاندون‌های اضافی از ماهیچه‌ها در اینجا می‌چسبند و می‌توانند آسیب ببینند و باعث اپی کندیلیت داخلی، «آرنج تنیس باز» شوند. یک کیسه پر از مایع (بورسا) برای کاهش اصطکاک، روی نوک آرنج قرار می‌گیرد (Olecranon bursa). درد آرنج می‌تواند تحت تأثیر التهاب تاندون‌ها یا بورسا (جمع بورسا) یا شرایطی که استخوان‌ها و مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مانند شکستگی، آرتریت یا عصب باشد. التهاب است. درد مفاصل در آرنج می تواند ناشی از آسیب یا بیماری را شامل هر یک از این ساختارها باشد. بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله شایع ترین علل درد آرنج را بررسی کنیم.
تاندونیت
اپی کندیل جانبی قسمت استخوانی بیرونی آرنج است که در آن تاندون های بزرگ از عضلات ساعد به آرنج متصل می شوند. این تاندون ها می توانند آسیب ببینند، به خصوص با حرکات مکرر ساعد، مانند استفاده از پیچ گوشتی دستی، شستن شیشه ها یا ضربه زدن به بک هند در بازی تنیس.
آرنج تنیس‌باز منجر به التهاب تاندون‌ها و ایجاد درد در قسمت بیرونی آرنج می‌شود. آرنج دامنه حرکتی کامل خود را حفظ می کند، زیرا مفصل داخلی تحت تأثیر قرار نمی گیرد و درد دارد. این درد به ویژه در پایان روز قابل توجه است. حرکات پیچشی مکرر یا فعالیت‌هایی که تاندون را تحت فشار قرار می‌دهند، معمولاً باعث افزایش درد می‌شوند. این شرایط، شامل بلند کردن و پرتاب است.
درمان اپی کندیلیت جانبی ممکن است شامل کمپرس یخ، استراحت دادن به آرنج درگیر و داروهای ضد التهاب باشد. داروهای ضد التهاب معمول استفاده می شود عبارتند از آسپرین و دیگر غیر استروئیدی ضد التهابی داروهای ( NSAID ها ) مانند ناپروکسن ( Naprosyn )، دیکلوفناک (Voltaren ) و ایبوپروفن ( Motrin ). بستن آرنج می تواند کمک کننده باشد.
بریس های ساده برای آرنج تنیس بازان را می توان در داروخانه های محلی و فروشگاه های کالاهای ورزشی پیدا کرد. تزریق کورتیزون موضعی برای درد مداوم انجام می شود. فعالیت های مربوط به آرنج به تدریج از سر گرفته می شود. استفاده از یخ پس از فعالیت می تواند التهاب مکرر را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند. گاهی اوقات، تسمه های حمایتی می توانند از آسیب مجدد جلوگیری کنند. در موارد شدید ترمیم جراحی ارتوپدی انجام می شود.
اپی کندیلیت داخلی (آرنج تنیس باز)
اپی کندیلیت داخلی التهاب در نقطه ای است که تاندون های ساعد به برجستگی استخوانی آرنج داخلی متصل می شود. به عنوان مثال، این تاندون می تواند در تاب گلف دچار کشیدگی شود، اما بسیاری از حرکات تکراری دیگر می تواند به تاندون آسیب برساند. آرنج گلف باز با درد و حساسیت موضعی روی آرنج داخلی مشخص می شود. دامنه حرکت آرنج حفظ می شود زیرا مفصل داخلی آرنج تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
آن دسته از فعالیت هایی که نیاز به پیچاندن یا فشار دادن تاندون ساعد دارند می توانند باعث ایجاد درد و بدتر شدن وضعیت شوند. اشعه ایکس برای اپی کندیلیت معمولاً طبیعی است، اما اگر التهاب تاندون برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، می تواند کلسیفیکاسیون تاندون ها را نشان دهد.
درمان معمول شامل ترکیبی از کمپرس یخ، استراحت دادن به آرنج و داروهایی از جمله آسپرین و سایر NSAID ها است. با التهاب شدید، گاهی اوقات تزریق موضعی کورتیکواستروئید (کورتیزون) انجام می شود. استفاده از بند می تواند از آسیب مجدد جلوگیری کند. پس از یک برنامه تمرینی توانبخشی تدریجی، بازگشت به فعالیت معمول بهتر است با استفاده از یخ پس از استفاده همراه باشد. این به جلوگیری از التهاب مکرر کمک می کند.
بورسیت Olecranon
التهاب بورس در نوک آرنج می تواند در اثر آسیب یا ترومای جزئی در نتیجه بیماری های سیستمیک مانند نقرس یا آرتریت روماتوئید رخ دهد یا می تواند به دلیل عفونت موضعی باشد. این اختلال به طور معمول با تورم در نوک آرنج همراه است، در حالی که دامنه حرکت مفصل آرنج داخلی حفظ می شود.
شکستگی
استخوان های آرنج می توانند در مفصل آرنج یا مجاور مفصل آرنج شکسته شوند (شکستگی). به طور معمول، شکستگی آرنج باعث درد شدید در آرنج می شود و تصویربرداری با اشعه ایکس برای تشخیص استفاده می شود. شکستگی ها به طور کلی نیاز به بی حرکتی و گچ گرفتن دارند و ممکن است به جراحی ارتوپدی نیاز داشته باشند که شامل پین کردن یا باز کردن مفصل است.
پیچ خوردگی
رگ به رگ شدن یک آسیب کشش یا پارگی رباط است. یک یا چند رباط ممکن است در حین رگ به رگ شدن آسیب ببینند. این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که آرنج بیش از حد کشیده شده یا به سادگی گیر کرده است، مثلاً در یک برخورد “سفتی”. شدت آسیب به میزان آسیب یک رباط منفرد (خواه پارگی جزئی یا کامل) و تعداد رباط‌های درگیر بستگی دارد. درمان شامل استراحت، یخ، بی‌حرکتی، فشرده‌سازی و داروهای ضدالتهاب است.
چه بیماری ها و شرایطی می توانند باعث درد آرنج شوند؟
التهاب مفصل آرنج (آرتریت) می تواند در نتیجه بسیاری از اشکال سیستمیک آرتریت، از جمله آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، آرتریت نقرسی، آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت آنکیلوزان، و آرتریت واکنشی (که قبلاً بیماری رایتر نامیده می شد) رخ دهد. به طور کلی، آنها با علائم التهاب مفصل آرنج از جمله گرما، گرما، تورم، درد، حساسیت و کاهش دامنه حرکتی همراه هستند. دامنه حرکت آرنج با آرتریت آرنج کاهش می یابد زیرا مفصل متورم دامنه حرکت را مختل می کند.
سلولیت
التهاب پوست مربوط به عفونت ( سلولیت ) معمولاً در نتیجه ساییدگی پوست رخ می دهد. هنگامی که ساییدگی یا زخم های سوراخ ایجاد می شود، باکتری های روی سطح پوست می توانند به لایه های عمیق تر پوست حمله کنند. این باعث ایجاد پوست ملتهب می شود که با قرمزی، گرما و تورم مشخص می شود. شایع ترین باکتری هایی که باعث سلولیت می شوند عبارتند از استافیلوکوک و استرپتوکوک . بیماران ممکن است تب با درجه پایین همراه داشته باشند. سلولیت به طور کلی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی، خوراکی یا داخل وریدی دارد. استفاده از گرما می تواند به روند بهبودی کمک کند. سلولیت می تواند منجر به عفونت بورس اولکرانون شود و باعث بورسیت اولکرانون شود.
مفصل آرنج عفونی (آرتریت سپتیک)
عفونت مفصل آرنج با باکتری (آرتریت سپتیک) غیر معمول است. این بیماری اغلب در بیماران مبتلا به سیستم ایمنی سرکوب شده یا دیابت، کسانی که داروهای کورتیزون مصرف می کنند یا مصرف کنندگان مواد مخدر داخل وریدی دیده می شود. شایع ترین باکتری هایی که باعث عفونت مفصل آرنج می شوند، استافیلوکوک و استرپتوکوک هستند. آرتریت سپتیک آرنج نیاز به درمان آنتی بیوتیکی و اغلب تخلیه جراحی دارد. این بیماری با گرما، تورم، قرمزی و درد همراه با محدوده حرکتی محدود مفصل آرنج مشخص می شود. آرتریت سپتیک اغلب با تب، تعریق و لرز همراه است .
استئوکندریت دیسکانس
استئوکندریت دیسکانس یک بیماری ناشایع غضروف در مفصل است که در آن غضروف به طور موثر از استخوان جدا می شود. این می تواند منجر به قفل شدن، درد و از دست دادن دامنه حرکتی آرنج شود. استئوکندریت دیسکانس با اسکن MRI یا تصویربرداری سی تی اسکن کنتراست از مفصل آرنج درگیر تشخیص داده می شود . این به طور کلی با ترمیم جراحی آرتروسکوپی و برداشتن غضروف بیمار درمان می شود.
تومورها
تومورهای استخوانی مفصل آرنج نادر هستند. سرطان اولیه استخوان ممکن است رخ دهد. می تواند بدون درد یا همراه با درد در مفصل آرنج باشد. معمولاً با آزمایش اشعه ایکس قابل تشخیص است. اسکن استخوان پزشکی هسته ای نیز می تواند برای تشخیص مفید باشد.
گیر افتادن عصب اولنار
عصب اولنار عصب “استخوان خنده دار” است که بین نوک آرنج و استخوان آرنج داخلی حرکت می کند. در این محل می توان آن را توسط ساختارهای معمولی یا ساختارهای متورم پس از آسیب “نیشگون” کرد. به این نیشگون گرفتن به دام افتادن گفته می شود. هنگام گیر افتادن عصب اولناررخ می دهد، بی حسی و سوزن سوزن شدن انگشت کوچک و حلقه ای دست ممکن است احساس شود. درد ممکن است در کل ساعد، معمولا در سمت داخلی رخ دهد. مهارت دست می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
درمان شامل اجتناب از ضربه یا فشار مکرر به ناحیه آرنج و استراحت دادن به مفصل آرنج است. گاهی اوقات یخ می تواند کمک کننده باشد. در موارد شدید، تغییر موقعیت عصب اولنار ممکن است مورد نیاز باشد. این عصب اولنار را به موقعیتی منتقل می کند که به طور مداوم توسط ساختارهای اطراف فشرده نشود.
متخصصان مراقبت های بهداشتی چگونه درد آرنج را تشخیص می دهند؟
درد آرنج اغلب به سادگی با بررسی شرح حال و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. بیشتر علل درد آرنج نیازی به آزمایش بیشتر ندارند. همانطور که در بالا توضیح داده شد، برای برخی از بیماری ها، آزمایش های بیشتر می تواند شامل معاینه اشعه ایکس، اسکن MRI، آزمایش آرتروگرام و آسپیراسیون مایع از ناحیه آرنج درگیر باشد.
درمان درد آرنج به علت دقیق درد بستگی دارد. درمان‌های التهاب ساده می‌تواند شامل بی‌حرکتی، داروهای ضد التهابی و استفاده از سرما باشد. درمان شکستگی شامل ریخته گری و ترمیم جراحی است. درمان عفونت شامل زهکشی و آنتی بیوتیک است.
پیش آگهی درد آرنج بستگی به علت آن بستگی دارد.
مرینات درد آرنج
بسته به علت درد آرنج، ورزش ممکن است به بهبودی و جلوگیری از عود بیماری کمک کند.
تمرینات و حرکات کششی ممکن است باعث موارد زیر شود:
- تسکین درد
- افزایش دامنه حرکتی
- کاهش التهاب
- عضلات اطراف مفصل را تقویت کنید تا به شما در جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند.
ورزش هایی برای تسکین درد
تحقیقات انواع تمرینات زیر را به عنوان کمک به کاهش درد و بهبود نتایج برای افراد مبتلا به آرنج تنیس بازان پشتیبانی می کند:
- تمرینات خارج از مرکز: عضلات تحت تنش در هنگام انجام تمرینات خارج از مرکز طولانی می شوند. یک مطالعه در سال 2014 نشان داد که این تمرینات باعث کاهش درد در افراد مبتلا به آرنج تنیس بازان می شود. بر اساس یک بررسی تحقیقاتی در سال 2015، تقویت اکستانسور مچ، یک نوع خاص از ورزش های غیر عادی، ممکن است به کاهش درد آرنج تنیس بازان کمک کند.
- تمرینات ایزومتریک: در تمرینات ایزومتریک، عضلات منقبض می شوند و بدون حرکت قابل مشاهده منقبض می شوند. یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که تمرینات اکستنشن مچ دست ایزومتریک باعث کاهش درد آرنج تنیس بازان می شود. با این حال، این تمرین به تنهایی نمی تواند وضعیت را بهبود بخشد.
- تمرینات کششی استاتیک: برای موثرترین درمان و تسکین درد، یک مطالعه مقایسه ای در سال 2013 اشاره کرد که تمرینات غیرعادی باید با تمرینات کششی استاتیک ترکیب شوند.
مطالعات متعدد نشان داده اند که تمرینات در آب و تمرینات قدرتی ممکن است برای کاهش درد آرتروز در زانوها و لگن موثر باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد تمرینات برای کاهش درد ناشی از آرتروز آرنج و سایر اختلالات آرنج مورد نیاز است.
ایمنی را رعایت کنید.
قبل از شروع هر برنامه ورزشی، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه چه نوع و سطح ورزش برای شما بهترین کار را دارد صحبت کنید. پس از شروع، نکات زیر را در نظر داشته باشید:
- ملایم باشید و در صورت احساس درد شدید دست از کار بکشید.
- هنگام بهبودی پس از آسیب، از کشش بیش از حد یا ورزش بیش از حد خودداری کنید.
- اگر درد شما بهبود نیافت یا بدتر شد، یا اگر تورم یا قرمزی در اطراف آرنج شما افزایش یافت، با پزشک خود صحبت کنید.
ورزش اغلب نقش اساسی در بهبودی از اختلال آرنج دارد.
چگونه از اختلالات آرنج جلوگیری کنید؟
بیشتر اختلالات آرنج نتیجه استفاده بیش از حد و آسیب است. شما می توانید از آنها جلوگیری کنید:
- اصلاح تکنیک های ورزشی نامناسب
- استفاده از گیره با اندازه مناسب روی تجهیزات ورزشی
- استفاده از کشش صحیح روی راکت
- گرم کردن و کشش مناسب
- با استفاده از بالشتک آرنج
همچنین مهم است که از کارهای تکراری استراحت کنید. تمریناتی را انجام دهید که می تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل آرنج شما کمک کند. برای مشاوره و توصیه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
سخن آخر
اگر درد طولانی مدت یا شدید آرنج دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای تعیین علت صحبت کنید. شما اغلب می توانید شرایط آرنج را با موارد زیر درمان کنید:
- استراحت
- کشش
- یخ
- فیزیوتراپی
با این حال، جراحی ممکن است در موارد شدید ضروری باشد. ورزش و کشش ممکن است درد را به ویژه برای آرنج تنیس بازان کاهش دهد و به بهبودی کمک کند. تقویت عضلات آرنج، استفاده از تکنیک های ورزشی مناسب و استراحت در هنگام انجام حرکات تکراری می تواند به شما در جلوگیری از برخی اختلالات آرنج کمک کند.
آخرین دیدگاه‌ها