هنگامی که یک یا هر دو پای شما می لرزد، معمولاً به آن لرزش پا گفته می شود. این یک انقباض غیرارادی ماهیچه است، به این معنی که شما کنترل حرکت پاهای خودتان را ندارید. لرزش پا، ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد و همیشه نگران کننده نیست. با این حال، برخی بیماری زمینه ای وجود دارد که باعث لرزش پا می شود و ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد آنچه که ممکن است باعث لرزش پاهای شما شود، ادامه این مقاله از پزشکت را تا انتها بخوانید. لرزش، یک حرکت غیرارادی است که در الگوهای قابل پیش بینی رخ می دهد. اگر لرزش پا داشته باشید، متوجه نبض یا اسپاسم در عضله خواهید شد که معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد. در برخی موارد، لرزش مزمن می شود، که می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد.
انواع لرزش کدامند؟
بیش از 20 نوع مختلف لرزش وجود دارد، اما رایج ترین انواع آن عبارتند از:
اساسی: لرزش های اساسی، شایع ترین انواع لرزش ها هستند. محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث ایجاد لرزش اساسی می شود، اما تصور می شود که یک جزء ژنتیکی در بروز آنها نقش دارند. لرزش اساسی در هر دو طرف بدن رخ می دهد و معمولاً خفیف است، اما با افزایش سن شدت آن افزایش می یابد.
دیستونیک: لرزش دیستونیک زمانی ایجاد می شود که فرد دارای نوعی اختلال حرکتی است که به نام دیستونی شناخته می شود. دیستونی باعث اختلال در سیگنال‌های مغز به ماهیچه‌ها و حرکت غیرارادی آنها می‌شود.
مخچه: لرزش مخچه با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است و به تدریج پس از حرکت اتفاق می افتد. این وضعیت در اثر آسیب مخچه، ایجاد می شوند.
روان زا: لرزش های روانی که به عنوان یک لرزش عملکردی نیز شناخته می شود که به اختلالات روانی زمینه ای مربوط می شود. آنها می توانند به صورت هر شکلی از لرزش ظاهر شوند.
فیزیولوژیک: لرزش فیزیولوژیک حرکات طبیعی انسان است که برای افراد سالم اتفاق می افتد. حرکات آنقدر کوچک هستند که به سختی می توان آنها را دید و معمولاً در دست ها یا انگشتان به عنوان یک لرزش خفیف وجود دارد.
لرزش های فیزیولوژیک تقویت شده: لرزش‌های فیزیولوژیک تقویت‌شده مانند لرزش‌های فیزیولوژیک اما شدیدتر بوده و برای چشم قابل مشاهده هستند. آنها معمولاً برگشت پذیر هستند زیرا در صورت مصرف مواردی مانند دارو یا ترک الکل ایجاد می شوند.
شایع ترین علل لرزش پا
لرزش پا می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:
اضطراب
اضطراب، بدن را به حالت تقریباً ثابتی از جنگ یا گریز سوق می دهد. واکنش جنگ یا گریز، واکنشی در بدن است که به گونه ای طراحی شده است که شما را نسبت به یک تهدید آگاه کرده و شما را برای زنده ماندن آماده کند.
در این مدت، هورمون آدرنالین ترشح می‌شود و با پمپاژ خون بیشتر بر روی ماهیچه‌ها تأثیر می‌گذارد. این پاسخ همچنین می تواند باعث لرزش پاها و سایر نواحی بدن شود.
لرزش های اضطرابی در دسته لرزه های روان زا قرار می گیرند. هنگامی که فردی دچار اضطراب می شود، می تواند چندین احساس لرزش مانند انقباض عضلانی یا لرزش را تجربه کند.
لرزش ارتواستاتیک اولیه
لرزش ارتواستاتیک اولیه منحصر به پاها است و در حالت ایستاده باعث انقباضات سریع عضلانی می شود. در صورت بروز لرزش ارتواستاتیک اولیه، ممکن است:
- احساس بی ثباتی یا عدم تعادل کنید.
- نیاز فوری به نشستن یا راه رفتن احساس کنید.
لرزش به خودی خود آنقدر سریع است که به راحتی دیده نمی شود، اما وقتی دستی را روی آن ناحیه قرار می دهید، ممکن است آن را احساس کنید.
ترک الکل
ترک الکل می تواند باعث لرزش شود که در دسته لرزش های فیزیولوژیک تقویت شده قرار می گیرد. در صورت ترک الکل این حرکات تکان دهنده ممکن است بروز پیدا کنند. زیرا استفاده از الکل می تواند نحوه عملکرد سیستم عصبی را تغییر دهد.
لرزش بدنی که در طول ترک الکل ایجاد می شود، معمولاً “تکان” نامیده می شود و در عرض 5 تا 10 ساعت پس از آخرین نوشیدنی الکلی فرد شروع می شود. تکان ها می توانند تا دو روز ادامه داشته باشند.
محرک ها
محرک ها، داروهایی هستند که برای افزایش فعالیت سیستم عصبی طراحی شده اند. این داروها می توانند باعث ایجاد لرزش در تمام نواحی بدن از جمله پاها شوند. در حالی که محرک های تجویزی می توانند منجر به لرزش شوند که پس از قطع مصرف دارو از بین می رود، محرک های تفریحی مانند کوکائین و اکستازی ممکن است باعث ایجاد لرزش در فرد شود که از بین نمی رود.
بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون، وضعیتی است که سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد. افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند، حرکات غیر قابل کنترلی را تجربه می کنند که به مرور زمان بدتر می شود. لرزش، معمولاً اولین علامت هشدار دهنده ای است که فرد مبتلا به این بیماری است. سایر علائم پارکینسون عبارتند از:
- حرکات آهسته
- سفتی عضلات در بازوها و پاها
- از دست دادن رفلکس و تعادل
اسکلروز چندگانه
مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری خود ایمنی است، به این معنی که در این وضعیت، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های سالم حمله می کند.
غلاف میلین، پوشش محافظ سلول های عصبی، به دلیل ام اس توسط سلول های سیستم ایمنی آسیب می بیند. در این شرایط، مسیر ارتباطی بین مغز و بدن آنطور که باید عمل نمی کند و منجر به بروز علائم می شود.
اگر فرد مبتلا به ام اس آسیب عصبی را در سلول هایی که کنترل حرکات عضلانی خود را در دست دارند، تجربه کند، ممکن است دچار لرزش پا شود. در حالی که همه افراد مبتلا به ام اس لرزش پا را تجربه نمی کنند، مطالعات نشان می دهد که تقریباً 25 تا 58 درصد افراد مبتلا به ام اس این علامت را خواهند داشت.
زوال عقل
زوال عقل اغلب با بدترین علامت آن، از دست دادن حافظه همراه است، با این حال، این بیماری با علائم دیگری نیز همراه است. یکی از این علائم آن لرزش پا است. از آنجایی که این بیماری پیشرونده است و باعث آسیب مغزی می شود، می تواند به مرور زمان بر حرکت در بدن تأثیر بگذارد.
سایر علل لرزش پا
چند دلیل دیگر هم وجود دارد که ممکن است باعث لرزش در پاهای شما شود. اگرچه این حرکات غیر ارادی پا معمولاً ریتمیک و لرزش محسوب نمی شوند.
سندرم پای بیقرار (RLS)
RLS شبیه لرزش است، با این حال، متفاوت است زیرا RLS حرکت ارادی پاها است. افراد مبتلا به RLS به دلیل احساسات ناخوشایند مانند سوزن سوزن شدن، سوزش یا درد، میل غیرقابل کنترلی برای حرکت دادن پاهای خود دارند. احساس خارش و خزیدن در پاها نیز می تواند در افراد مبتلا به RLS وجود داشته باشد. این علائم با حرکت دادن پاها بهبود می یابند و به طور معمول در شب بدتر می شوند.
RLS معمولاً در افرادی که باردار و یا مبتلا به دیابت یا کمبود برخی مواد مغذی هستند دیده می شود. همانطور که گفته شد، هر کسی ممکن است به این سندرم مبتلا شود.
سندرم تورت
سندرم تورت، نوعی اختلال عصبی است که باعث اسپاسم عضلانی غیرارادی یا تیک می شود. اختلالات صوتی نیز یکی از علائم رایج تورت است. به طور معمول، این سندرم به تدریج با بروز تیک در سر یا گردن ایجاد می شود، اگرچه می تواند به سمت بالاتنه و همچنین پاها و بازوها پیشرفت کند.
بیش فعالی
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی است که معمولا از دوران کودکی شروع می شود. اختلالات رشد عصبی ناتوانی محسوب می شوند و بر عملکرد مغز و سیستم عصبی تأثیر می گذارند. علائم مرتبط با ADHD عبارتند از:
- مسائل مربوط به توجه
- مشکلات در تمرین کنترل تکانه
لرزش پا ممکن است یکی از علائم ADHD باشد، زیرا افراد مبتلا به این اختلال اغلب به دلیل بیش فعالی، بی قراری می کنند.
دیسکینزی دیررس
در برخی موارد، فرد ممکن است تنها به دلیل داروهایی که مصرف می کند دچار لرزش پا شود. این وضعیت به دیسکینزی دیررس معروف است که به عنوان یک اختلال حرکتی غیرارادی طبقه بندی می شود.
حرکات یا لرزش می تواند در کل بدن رخ دهد. داروهایی که می توانند باعث دیسکینزی Tardive شوند، عبارتند از:
- داروهای ضد اضطراب
- داروهای ضد تشنج برای درمان تشنج.
- آنتی هیستامین هایی برای درمان علائم آلرژی.
- داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون
- یا داروهای ضد احتقان برای درمان علائم سرماخوردگی و آنفولانزا.
- داروهای ضد مالاریا برای پیشگیری و درمان مالاریا (بیماری جدی ناشی از یک انگل).
- یا داروهای ضد روان پریشی که برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی استفاده می شود
- تثبیت کننده های خلقی که برای درمان اختلال دوقطبی و سایر اختلالات سلامت روان استفاده می شود.
- داروهای ضد افسردگی برای درمان اختلالات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و ADHD استفاده می شود
- یا داروهای ضد استفراغ که برای درمان حالت تهوع شدید و رفلاکس اسید استفاده می شود (اسید معده یا صفرا از لوله غذا برمی گردد).
- داروهای آنتی کولینرژیک برای درمان بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) که گروهی از اختلالات ریوی است و بیماری پارکینسون استفاده می شود.
لرزش پا چگونه درمان می شود؟
گزینه های درمانی برای لرزش بسیار متفاوت هستند. در برخی موارد، لرزش پا به هیچ وجه نیازی به درمان ندارد، زیرا صرفاً موقتی است و خود به خود از بین می‌رود.
اگر فردی به دلیل یک بیماری خاص دچار لرزش پا شده باشد، با درمان بیماری زمینه‌ای احتمالاً لرزش بهبود می‌یابد. گزینه های دیگری برای درمان که ممکن است همراه با درمان های خاص بیماری پیشنهاد شوند، عبارتند از:
- برای کمک به لرزش پا که ناشی از اضطراب یا بیماری پارکینسون است، می توان از تکنیک های کنترل استرس و آرامش مانند یوگا یا ماساژ استفاده کرد.
- اجتناب از برخی محرک‌ها مانند محرک‌ها، مصرف الکل یا سایر داروهایی که باعث لرزش پا می‌شوند.
- جراحی مانند تحریک عمیق مغز در صورتی که هیچ درمان دیگری موثر نباشد و لرزش پا به طور قابل توجهی در زندگی شما اختلال ایجاد می کند.
چه زمانی به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید؟
لرزش پا ممکن است نگران کننده باشد، اگرچه همیشه نشان دهنده یک بیماری جدی نیست. اگر علائم دیگری از جمله مشکل در راه رفتن یا ایستادن، کنترل مثانه یا روده، تغییرات شناختی یا از دست دادن بینایی را تجربه می کنید، به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. ممکن است یک بیماری زمینه ای داشته باشید که نیاز به درمان دارد.
در بسیاری از موارد، به خصوص اگر لرزش پا به دلیل یک بیماری زمینه ای باشد، نمی توانید از وقوع لرزش جلوگیری کنید. بهترین کاری که می توانید برای جلوگیری از لرزش انجام دهید این است که به علائم دیگری که در کنار آنها رخ می دهد توجه کنید، تا حد امکان از سلامت خود مراقبت کنید و اگر لرزش آزاردهنده شده یا از بین نرفت، به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
سوالات متداول
آیا داروها می توانند باعث لرزش شوند؟ انواع خاصی از داروها برای ایجاد لرزش شناخته شده است. هنگامی که داروها باعث اختلال حرکتی می شوند، معمولاً به آن دیسکینزی Tardive گفته می شود. در بسیاری از موارد، با قطع مصرف دارو، لرزش برطرف می شود.
چه چیزی باعث لرزش هنگام خواب می شود؟ بسیاری از عوامل می توانند باعث ایجاد لرزش در هنگام خواب شوند. هنگامی که آنها انجام می دهند، به عنوان میوکلونوس خواب نامیده می شود. میوکلونوس خواب به خودی خود یک بیماری نیست بلکه نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است.
سخن آخر
حرکات کنترل نشده مانند لرزش پا در ابتدا می توانند دردسرساز به نظر برسند، اما در بسیاری از موارد بی ضرر هستند و خود به خود از بین می روند.
اگر نگران لرزش پای خود هستید یا در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. آنها قادر خواهند بود آزمایش های مناسب را برای تشخیص علت احتمالی انجام دهند و نکاتی را در مورد چگونگی مقابله با لرزش پا و در صورت امکان پیشگیری از آن ارائه دهند.
آخرین دیدگاه‌ها