عفونت مفصلی یا آرتریت سپتیک (Sepatic arthritis) همان عفونت دردناک مفصلی است. این عفونت می تواند در نتیجه ورود میکروب هایی باشد که از قسمت های دیگر بدن به جریان خون شما منتقل می شوند. همچنین عفونت مفصلی ممکن است در نتیجه آسیب دیدگی مستقیماً وارد مفصل شده و آن را آلوده به عفونت کند. احتمال ابتلا به عفونت مفصلی در نوزادان و افراد بالغ بسیار بیشتر از دیگر افراد است.
در بیشتر موارد نیز عفونت مفصلی، مفصل زانو را درگیر می کند با این حال همیشگی نبوده و مفصل لگن، شانه ها و دیگر مفاصل نیز ممکن است درگیر شود. این عفونت به وجود آمده می تواند به سرعت و شدت زیاد غضروف و استخوان داخلی مفاصل را درگیر کرده و به آن ها آسیب جدی برساند. به همین خاطر تشخیص و درمان سریع عفونت مفصلی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. درمان این عفونت شامل تخلیه مفصل با سوزن یا از طریق عمل جراحی است. معمولاً برای درمان این عفونت فرد نیاز به مصرف دوره ای آنتی بیوتیک خواهد داشت.
علت عفونت مفصلی
عفونت مفصلی می تواند در اثر عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی به وجود بیاید. عفونت باکتریایی با استافیلوکوکوس اورئوس (استاف) شایع ترین علت بروز عفونت مفصلی است. باکتری استافیلوکوکوس اورئوس که به اختصار به آن استاف (Staph) نیز گفته می شود حتی ممکن است بر روی پوست افراد سالم نیز وجود داشته باشد. عفونت مفصلی می تواند زمانی به وجود بیاید که عفونت پوستی یا عفونت ادراری وارد جریان خون شده و از آن جا خود را به مفاصل برساند. به ندرت نیز ممکن است زخم ها، محل تزریق یا انجام عمل جراحی در نزدیک مفصل باعث ورود میکروب ها به فضای مفصلی و بروز عفونت مفصل شوند.
پوشش مفصلی (سینوویوم) توانایی کمی در برابر عفونت داشته و نمی تواند به خوبی از مفصل در برابر انواع عفونت ها مراقبت کند. واکنش بدن نسبت به عفونت معمولاً شامل التهاباتی است که می تواند با افزایش فشار و کاهش جریان خون در مفصل همراه بوده و منجر به آسیب دیدگی مفصلی شود.
عوامل خطر عفونت مفصلی
معمولاً عواملی که می تواند احتمال ابتلا به عفونت مفصلی را افزایش دهند، عبارتند از:
- مشکلات مفصلی موجود. بیماری های مزمن و بیماری های دیگری که بر روی مفاصل تأثیر می گذارند مانند استئوآرتریت نقرس، آرتروز روماتوئید یا لوپوس می توانند خطر ابتلا به عفونت مفصلی را تا حد قابل توجهی افزایش دهند. علاوه بر این مفصل مصنوعی یا جراحی های قبلی مفصلی و آسیب دیدگی مفصلی از جمله دیگر مواردی است که در افزایش احتمال ابتلا به عفونت مفصلی بی تأثیر نخواهد بود.
- مصرف داروهای آرتروز روماتوئید. افراد مبتلا به آرتروز روماتوئید به دلیل داروهای مصرفی که باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می شوند، احتمال ابتلا به انواع عفونت در آن ها تا حد قابل توجهی افزایش خواهد یافت. تشخیص این بیماری در مبتلایان به آرتروز روماتوئید کار بسیار دشواری است زیرا بسیاری از علائم و نشانه های این دو عارضه شبیه به هم هستند.
- شکنندگی پوست. پوستی که به راحتی آسیب دیده و ضعیف شده است می تواند دسترسی باکتری ها به بدن را افزایش دهد. بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما دقیقاً به اندازه زخم های پوستی عفونی خطر ابتلا به عفونت پوستی را افزایش خواهند داد. افرادی که به طور مرتب دارو تزریق می کنند نیز احتمال ورود عفونت به داخل بدنشان از محل تزریق بسیار بیشتر از دیگر افراد خواهد بود.
- سیستم ایمنی ضعیف. افرادی که سیستم ایمنی بدن ضعیفی دارند بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند.
- ضربه مفصلی. گاز گرفتگی حیوانات ، زخم های عمقی یا برش های ایجاد شده در نزدیکی مفصل احتمال بروز بیماری را افزایش می دهند.
دقت داشته باشید که بدون شک ترکیبی از چندین عامل خطر بیشتر از یک عامل خطر شما را در معرض ابتلا به این بیماری قرار خواهد داد.
علائم عفونت مفصلی
معمولاً ابتلا به این بیماری باعث بروز ناراحتی شدید در فرد مبتلا و مشکل در استفاده از مفصل آسیب دیده خواهد شد. در نتیجه ابتلا به این بیماری، مفصل ممکن است متورم، قرمز و حالت گر گرفته داشته باشد و فرد مبتلا دچار تب شده باشد.
زمان مراجعه به پزشک
در صورتی که به صورت ناگهانی دچار درد مفصلی شدید می شوید بهتر است سریعاً برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص مراجعه کنید. زیرا هرچه روند تشخیص و درمان با سرعت بیشتری صورت بگیرد، احتمال موفقیت آمیز بودن درمان بیشتر بوده و عوارض جانبی بیماری به حداقل خواهد رسید.
تشخیص عفونت مفصلی
انجام آزمایشات زیر می تواند به تشخیص بیماری کمک کند:
- بررسی وضعیت مایع مفصلی. عفونت ها می توانند رنگ، قوام ، حجم و فرم گیری مایعات موجود در مفاصل را تغییر دهند. برای انجام این آزمایش نمونه ای از مایع مفصلی با سوزن از مفصل آسیب دیده خارج شده و برای آزمایشات بیشتر به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. این آزمایشات می تواند به تشخیص ارگانیزم های به وجود آورنده عفونت کمک کرده و پزشک بتواند داروهای مناسبی را با توجه به علت بروز عفونت تجویز کند.
- آزمایش خون. این آزمایش می تواند به تشخیص وجود علائم عفونت در خون فرد کمک کند. برای انجام این آزمایش نمونه ای از خون گرفته شده و برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه ارسال خواهد شد.
- آزمایش های تصویر برداری. تصویر برداری اشعه ایکس و دیگر شیوه های تصویر برداری می تواند میزان آسیب دیدگی مفصلی را مشخص کند.
درمان عفونت مفصلی
پزشکان برای درمان عفونت مفصلی از داروهای آنتی بیوتیکی و تخلیه مفصلی استفاده خواهند کرد.
تخلیه مفصلی
خارج کردن مایع مفصلی عفونی شده در درمان عفونت مفصلی اهمیت بسیار زیادی دارد. شیوه های موجود برای تخلیه این مایع مفصلی شامل موارد زیر می شود:
- سوزن. در بعضی موارد پزشک می تواند مایع مفصلی عفونی شده را با وارد کردن سوزن به داخل فضای مفصلی تخلیه کند.
- آرتروسکوپی. در آرتروسکوپی یک لوله انعطاف پذیر دارای دوربین را از طریق برش در ناحیه مفصلی وارد مفصل عفونی شده کرده و سپس با استفاده از مکش مایع عفونی اطراف مفصل را خارج خواهند کرد.
- جراحی باز. تخلیه مایع مفصلی در بعضی از نواحی با استفاده از سوزن و آرتروسکوپی دشوار و تا حدی غیر ممکن بوده به همین خاطر برای خارج کردن مایع مفصلی عفونی شده در نواحی مثل لگن باید از عمل جراحی استفاده کرد.
آنتی بیوتیک ها
برای انتخاب موثرترین دارو، پزشک باید میکروبی را که باعث عفونت شما شده است را به درستی شناسایی کند. معمولاً ابتدا آنتی بیوتیک های داخل وریدی برای درمان عفونت مفصلی تجویز شده و در مرحله بعدی ممکن است بتوانید به آنتی بیوتیک های خوراکی بروید. معمولاً درمان با آنتی بیوتیک ها از دو تا شش هفته ادامه خواهد داشت. البته مصرف آنتی بیوتیک ها خطر بروز عوارض جانبی از جمله تهوع، استفراغ و اسهال را به همراه خواهد داشت. واکنش های حساسیتی نیز می تواند در نتیجه مصرف منظم آنتی بیوتیک ها رخ دهد. بهتر است از پزشک در مورد عوارض جانبی احتمالی مصرف آنتی بیوتیک ها سؤال کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورتی که دچار التهاب یا درد مفصلی شده باشید، احتمالاً در اولین قدم به سراغ پزشک خانوادگی یا پزشک عمومی خواهید رفت. پزشک عمومی بعد از تشخیص ممکن است شما را به جراح ارتوپد، متخصص بیماری های عفونی یا متخصص مفاصل (روماتولوژیست) ارجاع دهد. از آن جایی که مدت زمان ملاقات با پزشک کوتاه بوده و حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت. در نتیجه بهتر است با آمادگی کامل به پزشک مراجعه کرده و از این زمان کوتاه نهایت استفاده را ببرید.
بهتر است قبل از حضور در مطب موارد زیر را آماده کنید:
- لیستی از تمامی علائم و نشانه های بیماری را تهیه کنید. همه نشانه های مربوط و غیر مربوط به بیماری خود را یادداشت کرده و همراه خود داشته باشید.
- اطلاعات مهم شخصی را یادداشت کنید. بهتر است استرس ها و تغییرات اخیری که در زندگی تان افتاده است را یادداشت کنید.
- لیستی از تمامی داروهای مصرفی خود تهیه کنید. نام تمامی داروها، مکمل ها و ویتامین های که مصرف می کنید را همراه با میزان مصرف خود یادداشت کنید.
- دوست یا یکی از اعضای خانواده خود را همراه ببرید. گاهی اوقاتت به خاطر سپردن تمامی موارد و اطلاعاتی که پزشک در اختیارتان قرار می دهد، کار دشواری است. در نتیجه بردن همراه به یادآوری اطلاعات مهم و نکات کمک زیادی خواهد کرد.
- سؤالات خود را یادداشت کنید. تمامی سؤالات مربوط و غیر مربوطی که به ذهنتان رسیده و قصد پرسیدن آن ها از پزشک را دارید را یادداشت کرده و همراه خود به مطب ببرید.
سوالات بیمار از پزشک
سؤالاتی که بهتر است در مورد بیماری عفونت مفصلی از پزشک بپرسید شامل موارد زیر می شود:
- علت اصلی بروز علائم این بیماری چیست؟
- بهترین اقدام برای درمان این عفونت چیست؟
- آیا درمان های جایگزین دیگری را پیشنهاد می کنید؟
- آیا برای درمان باید به متخصص به خصوصی مراجعه کنم؟
- آیا علت احتمالی دیگری برای بروز این عارضه وجود دارد؟
- بهبود علائم این عارضه چه مدت زمان طول خواهد کشید؟
- علائم این بیماری دائمی بوده یا به صورت موقت خواهد بود؟
- آیا احتمال بروز عوارض جانبی دیگری در نتیجه درمان این عارضه وجود دارد؟
- مبتلا به بیماری های دیگری هستم. چگونه می توانم این بیماری ها را در کنار هم مدیریت کنم؟
- برای تشخیص این بیماری نیاز به چه آزمایشاتی خواهم داشت؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی خواهد داشت؟
- آیا بروشور یا برگه پرینت شده در مورد این بیماری دارید؟ برای کسب اطلاعات بیشتر مطالعه چه وب سایت هایی را پیشنهاد می دهید؟
سوالات پزشک از بیمار
پزشک احتمالاً در حین معاینه و تشخیص بیماری سؤالات زیر را مطرح خواهد کرد:
احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می کند ، مانند:
- علائم شما چقدر شدید است؟
- آیا داروی خاصی مصرف می کنید؟
- از چه زمانی علائم شما شروع شد؟
- آیا علائم شما دائمی بوده یا به صورت موقتی ظاهر می شود؟
- آیا تاکنون عمل جراحی مفصل یا تعویض مفصل انجام داده اید؟
- آیا به نظر می رسد که عاملی باعث بهبود علائم این عارضه می شود؟
- آیا به نظر می رسد که عاملی باعث بدتر شدن علائم این عارضه می شود؟
خلاصه
عفونت مفصلی می تواند در نتیجه ورود میکروب هایی باشد که از قسمت های دیگر بدن به جریان خون شما منتقل می شود به وجود بیاید. همچنین عفونت مفصلی ممکن است در نتیجه آسیب دیدگی مستقیماً وارد مفصل شده و آن را آلوده به عفونت کند. احتمال ابتلا به عفونت مفصلی در نوزادان و افراد بالغ بسیار بیشتر از دیگر افراد است. در بیشتر موارد نیز عفونت مفصلی، مفصل زانو را درگیر می کند با این حال همیشگی نبوده و مفصل لگن، شانه ها و دیگر مفاصل نیز ممکن است درگیر شود. این عفونت به وجود آمده می تواند به سرعت و شدت زیاد غضروف و استخوان داخلی مفاصل را درگیر کرده و به آن ها آسیب جدی برساند. به همین خاطر تشخیص و درمان سریع عفونت مفصلی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
آخرین دیدگاه‌ها