کیست های استخوانی ساب کندرال (Subchondral bone Cysts)، کیسه هایی از مایع هستند که در داخل مفاصل تشکیل می شوند. این کیست ها معمولاً در استخوان ساب کندرال ، لایه استخوانی کخه دقیقاً زیر غضروف قرار دارد، بروز پیدا می کند. استخوان ساب کندرال به عنوان یک کمک فنر عمل کرده و در مفاصلی مانند زانو، باسن و شانه ها به تحمل وزن فرد کمک زیادی می کند. مایع موجود در کیست (SBCs) از اسید هیالورونیک تشکیل شده است. اسید هیالورونیک ماده ای است که در مایع سینوویال (synovial fluid) یافت شده و ماده ای غلیظ که به اصطلاح به روغن کاری مفاصل کمک کرده و به استخوان ها این اجازه را می دهد تا بدون اصطکاک در کنار یکدیگر حرکت کنند.
تغییر در سبک زندگی به تسکین علائم کمک کرده و می تواند از تشکیل مجدد این کیست ها تا حد زیادی جلوگیری کند. این کیست ها نشانه ای از ابتلا به آرتروز (OA) یا اختلالی است که در آن غضروف بین مفاصل از بین می رود. البته ممکن است بدون بروز کیست های استخوانی ساب کندرال هم دچار آرتروز شوید. در ادامه این مقاله به بررسی تمامی موارد مهم در مورد این نوع از کیست ها خواهیم پرداخت.
علت کیست های استخوانی ساب کندرال
این بیماری برای اولین بار در دهه 1940 کشف شد.
پزشکان هنوز درباره دلایل اصلی شکل گیری آن مطمئن نیستند. این کیست ها، که لایه ای از استخوان درست در زیر غضروف است، رخ می دهد. آرتروز باعث می شود تا خون سریعتر به لایه ساب کندرال استخوان منتقل شده و در نتیجه این افزایش فشار و گردش خون ممکن است منجر به تشکیل کیست ها شود. البته اسکلروز ساب کندرال به تراکم بالای استخوانی مرتبط است.
عوامل خطر کیست استخوانی ساب کندرال
احتمال ابتلا به این کیست ها در افراد مبتلا به آرتروز (OA) زیاد است.
به همین دلیل، عوامل خطر برای ابتلا به کیست ها همان عوامل خطر برای ابتلا به آرتروز OA خواهد بود.
برخی از این عوامل خطر عبارتند از:
- چاقی. تحقیقات زیادی نشان می دهد که چاقی و اضافه وزن فشار قابل توجهی را بر روی مفاصل زانو وارد می کند. این امر خطر ابتلا به آرتروز زانو را افزایش می دهد. همچنین داشتن اضافه وزن ممکن است فشار بیشتری را بر روی مفاصل دیگر مانند لگن و حتی دست ها وارد کند.
- استعمال دخانیات. برخی از مواد شیمیایی موجود در سیگار و دخانیات باعث تخریب بافت غضروف می شوند. در نتیجه در صورت استعمال دخانیات با گذشت زمان، احتمال بروز کیست ها را در فرد مبتلا بیشتر خواهد شد.
- تاریخچه خانوادگی. پیش زمینه ارثی نیز یکی دیگر از عوامل خطری است که احتمال ابتلا به این کیست ها و آرتروز را افزایش می دهد. این بدین معنی است که اگر یکی از اعضای خانواده یا بستگان درجه یک شما مبتلا به این بیماری باشد، احتمال ابتلای شما به این بیماری نیز افزایش خواهد یافت.
- فرم غیر طبیعی مفصل و هم تراز نبودن. غیرطبیعی بودن مفاصل یکی دیگر از مواردی است که می تواند احتمال آسیب دیدگی مفصل را تا حد قابل توجهی افزایش دهد.
- صدمات مفصلی در گذشته. داشتن فعالیت های سنگین و پر فشار در گذشته می تواند تأثیر زیادی بر روی مفاصل داشته و آن ها را به مرور زمان فرسوده کند. همین صدمات مفصلی علت بروز کیست های استخوانی و آرتروز در آینده خواهد بود.
- جنسیت. طبق آمارهای به دست آمده احتمال شکل گیری این کیست ها در زنان بسیار بیشتر از مردان است.
علائم کیست های استخوانی ساب کندرال
معمولاً علائم به وجود آمده بسیار شبیه به علائم آرتروز بوده و مشابه یکدیگرند.
البته در مواردی ممکن است علاوه بر علائم آرتروز شاهد بروز علائم زیر باشید:
- ناراحتی
- ناراحتی و درد خفیف تا شدید
- کاهش انعطاف پذیری مفاصل
- مشکل در حرکت دادن مفاصل
- یک کیسه کوچک و پر از مایع که از مفصل بیرون زده است.
تشخیص کیست های استخوانی ساب کندرال
این کیست ها را می توان با استفاده از تصویر برداری اشعه ایکس تشخیص داد. اگر کیست روی عکس اشعه ایکس مشخص نباشد، پزشک ممکن است تصویر برداری ام آر آی I از مفصل آسیب دیده را برای مراجعه کننده توصیه کند. علاوه بر این تصاویر ، پزشک در مورد تاریخچه پزشکی ، علائم استئوآرتروز و عوامل خطر احتمالی سؤالاتی مطرح خواهد کرد. این اطلاعات تکمیلی به همراه تصاویر می تواند به پزشک در تشخیص دقیق کمک زیادی کند.
توجه:
ابتلا به آرتروز همیشه به این معنی نیست که فرد دچار این کیست ها خواهد شد. در یکی از مطالعات صورت گرفته درمورد آمار مبتلایان، محققان دریافتند که از 806 نفر مبتلا به آرتروزی که تحت آزمایش و بررسی قرار گرفتند، تنها حدود 30 درصد از آن ها دچار این کیست ها شده بودند.
عوارض کیست های استخوانی ساب کندرال
یکی از تحقیقات اخیر صورت گرفته بر روی افراد مبتلا به آرتروز زانو نشان می دهد که ابتلا به این کیست ها میزان از دست دادن غضروف و پیشرفت آرتروز را سریع تر از گذشته خواهد کرد. علاوه بر این آمار به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که احتمال نیاز به تعویض مفصل زانو در افراد مبتلا به این کیست ها دو برابر بیشتر از افراد دیگر خواهد بود.
درمان کیست های استخوانی ساب کندرال
می توانید علائم کیست استخوان ساب کندرال را از طریق روش های مختلفی مدیریت کنید:
- داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن ممکن است به طور موقت علائم ناشی از این عارضه را کاهش دهند.
- کاهش وزن ممکن است باعث کاهش علائم آرتروز شده و سرعت تخریب بافت غضروفی را به حداقل ممکن برساند. از بین رفتن غضروف از جمله مواردی است که احتمال تشکیل کیست های استخوانی ساب کندرال را تقویت می کند.
- در انتخاب فعالیت ها، از فعالیت هایی که مفصل را تحت فشار قرار داده و احتمال بروز آرتروز را افزایش می دهد تا حد امکان بپرهیزید. فعالیت هایی انجام دهید که کمترین فشار را بر روی مفاصل داشته باشند. از ورزش هایی مانند شنا یا دوچرخه سواری برای کاهش فشار مفاصل و تقویت عضلات اطراف مفاصل خود استفاده کنید. اگر احتمال ابتلا به آرتروز در شما زیاد است بهتر است از انجام ورزش های دارای حرکات جهشی و دویدن خودداری کنید.
- درمان با سونوگرافی نیز ممکن است به مدیریت کیست های استخوانی یا آرتروز کمک کند. برای تعیین اثربخشی درمان با تصویر برداری سونوگرافی می توان از این موضوع اطمینان حاصل کرده یا روند درمانی جدیدی را آغاز کرد.
- در صورت بدتر شدن درد، در مورد فیزیوتراپی یا داروهای تسکین دهنده درد از پزشک خود سوال کنید.
- در صورتی که علائم آرتروز یا کیست استخوانی شدت گرفت، پزشک ممکن است تعویض مفصل را برای درمان این عارضه پیشنهاد کند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
- مسکن های بدون نسخه ممکن است علائم این بیماری را کاهش دهند.
- همیشه توصیه می شود قبل از مصرف NSAID ها با پزشک مشورت کرده و از استفاده طولانی مدت اجتناب کنید.
ترک سیگار
- سیگار و مصرف دخانیات یکی از عوامل خطر برای بروز آرتروز است.
- ترک سیگار و پرهیز از قرار گرفتن در معرض دود سیگار اطرافیان می تواند علائم آرتروز و کیست استخوانی ساب کندرال را کاهش دهد.
فیزیوتراپی
طبق مطالعه صورت گرفته توسط آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، بیماری خفیف دژنراتیو مفصل که ممکن است کیست استخوانی ساب کندرال یک از ویژگی های ابتلا به آن باشد، با فیزیوتراپی قابل درمان است.
جراحی
معمولاً پزشکان توصیه نمی کنند تا کیست های استخوانی ساب کندرال به طور مستقیم تحت درمان قرار بگیرند. زیرا برداشتن یا برش ناحیه اطراف کیست ممکن است خطر عفونت را افزایش داده یا ترمیم زخم با مشکل روبرو شود. به طور کلی بهتر است بعد از ابتلا به کیست های استخوانی اجازه دهید تا این بیماری مسیر طبیعی خود را پیموده و شما فقط سعی در مدیریت آرتروز و علائم آن داشته باشید. اما در مواردی که کیست بیش از حد بزرگ بوده و حرکت دادن مفصل و انعطاف پذیری فرد را با مشکل مواجه کرده باشد. پزشک ممکن است عمل جراحی برای برداشتن کیست استخوانی ساب کندرال را به عنوان بهترین شیوه درمانی برای فرد مبتلا توصیه کند.
خلاصه
کیست های استخوانی ساب کندرال:
- کیسه هایی از مایع هستند که در داخل مفاصل تشکیل می شوند.
- این کیست ها معمولاً در استخوان ساب کندرال، بروز پیدا می کند.
- این کیست ها به طور کلی می توانند علائمی شبیه به آرتروز داشته باشند.
- علت اصلی بروز کیست های استخوانی ساب کندرال هنوز مشخص نیست.
- کیست ها را می توان با استفاده از تصویر برداری اشعه ایکس تشخیص داد.
- غیر این صورت پزشک ممکن است تام آر آی از مفصل آسیب دیده را توصیه می کند.
- استخوان ساب کندرال به عنوان یک کمک فنر عمل کرده و در مفاصلی مانند زانو، باسن و شانه ها به تحمل وزن فرد کمک زیادی خواهد کرد.
- کیست های استخوانی ساب کندرال دقیقا همین استخوان را تحت تأثیر قرار می هند.
1 دیدگاه
بسیار عالی لطفا بفرمائید کندرال کردن mfc چیست????سپاسگزارم