خارش کف دست و شایع ترین علل آن

خارش کف دست مطمئنا آزاردهنده است. وقتی خارش سوزاننده و تحریک کننده متوقف نشود، می توانند شما را دیوانه کنند. اما خارش کف دست به ندرت نشانه یک مشکل بزرگتر و جدی تر است. این خبر خوب است. خبر بد این است که خارش کف دست می تواند نشانه ای از یک بیماری مزمن پوستی باشد که نیاز به درمان مکرر دارد. شناسایی عواملی که باعث خارش کف دست شما می شود، چه چیزی به توقف خارش کمک می کند، و هر گونه علائم دیگری که رخ می دهد می تواند به شما و پزشکتان در تشخیص آنچه اتفاق می افتد کمک کند. هنگامی که تشخیص داده شد، درمان می تواند شروع شود و در بیشتر موارد، تسکین سریع را فراهم می کند.

شایع ترین علل خارش کف دست

بیماری های مختلفی ممکن است منجر به بروز خارش کف دست شود.

خشکی پوست

هوای زمستان باعث خشکی پوست می شود. پوست خشک می تواند تحریک کننده باشد و باعث خارش شود. خشکی خفیف پوست تا اگزما کامل (درماتیت) می تواند باعث خارش شود. خارش ناشی از خشکی پوست با افزایش سن بیشتر می شود زیرا پوست ما به طور طبیعی خشک تر می شود. بسیاری از مردم همچنین متوجه می شوند که هنگامی که گرمایش ادامه می یابد و رطوبت هوای داخل خانه را از بین می برد و از آنجایی که هوای خشن زمستان خشک است، خشک شدن پوست و خارش بدتر می شود. اگر فقط دستان شما درگیر هستند، این می تواند مربوط به شستن ساده دست ها با صابون خشک کن یا استفاده مکرر از ژل الکلی باشد.

پوست ممکن است خشک، ترک خورده یا تحریک شده به نظر برسد. ممکن است قرمز شود، به خصوص در اطراف تارهای انگشت بین انگشتان و گاهی اوقات در اطراف حلقه هایی که صابون به طور کامل شسته نمی شود. ممکن است در جایی که به طور مکرر خارش کرده اید، “برخوردگی” یا خراشیدگی داشته باشید.

درمان خشکی پوست

• برای شستن دستفقط از آب گرم استفاده کنید ، نه خیلی داغ، همیشه کاملاً بشویید.
• از یک شوینده دستی ضد حساسیت و بدون عطر استفاده کنید، پس از شستن، دست های خود را کاملا خشک کنید و بعد از آن از پوست خود با یک مرطوب کننده ساده محافظت کنید.به طور مشابه از مرطوب کننده در بین استفاده از ژل الکلی هنگام بیرون و بیرون استفاده کنید.
• مرطوب کردن، مرطوب کردن، مرطوب کردن – همانطور که برای اگزمای تمام عیار، روش اصلی درمان جایگزینی سد محافظ چربی روی پوست برای بازگرداندن محافظت از پوست است.به طور مرتب از مرطوب کننده یا کرم دست خوب استفاده کنید.در شب، اگر شدید باشد، حتی می‌توانید از یک درمان لوکس‌تر و غنی‌تر برای دست‌ها استفاده کنید و برای کمک به عملکرد مرطوب‌کننده، دستکش‌های نخی بپوشید.

درماتیت تماسی

ما می توانیم به چیزی که مستقیماً روی پوست ما قرار می گیرد واکنش نشان دهیم و باعث ایجاد یک تصویر از نوع ” درماتیت تماسی ” یا “اگزما” شود. این یک چرخه معیوب را ایجاد می کند که در آن پوست ملتهب خشک روی دست ما خارش می کند و با خارش بیشتر ملتهب می شود. اگر دست های ما تمیز نباشد و عفونت در ترک ها و خراش ها وارد شود، پوست می تواند عفونی شود.

دست‌ها ممکن است دارای بثورات قرمز، خشکی، پوسته‌ها، برآمدگی‌ها و تاول‌ها باشند و در صورت بروز عفونت ممکن است تراوش یا پوسته پوسته شدن و تورم ایجاد شود. در مشاغل خاصی که تماس با مواد شیمیایی یا پوشیدن دستکش اجتناب ناپذیر است، به مراتب رایج تر است، مانند پذیرایی، نظافت، مکانیک، آرایشگری، مراقبت های بهداشتی.

یک نوع خاص از اگزما به نام «پومفولیکس» یا «دیشیدریوتیک» می‌تواند کف دست و بیرون انگشتان را تحت تأثیر قرار دهد. اینها تاول های پر از مایع خارش دار هستند و اغلب به عنوان بخشی از تصویر آلرژی فصلی یا در زمان استرس بدتر می شوند. آنها همچنین می توانند با محرک های قارچی مرتبط باشند. همیشه مشخص نیست که چه چیزی باعث آن می شود.

درمان درماتیت تماسی

ابتدا به آنچه می تواند مستقیماً پوست شما را تحریک کند نگاه کنید و سپس در صورت امکان از آن اجتناب کنید:

• آیا با حیوانات خانگی یا حیوانات جدید در تماس بوده اید؟
• بدون دستکش باغبانی کرده اید که می توانستید با گیاهان این منطقه تماس داشته باشید؟
• آیا از محصولات مختلف مو یا پوست استفاده کرده اید که ممکن است با این ناحیه تماس داشته باشد؟
• در محل کار در معرض مواد شیمیایی یا دستکش های لاتکس هستید که می تواند باعث تحریک شود؟

اگر حذف محرک احتمالی آن را مرتب نکرد، باید درماتیت یا اگزما را با دقت درمان کنید. ممکن است لازم باشد با کارفرمای خود در مورد راه های حذف قرار گرفتن در معرض اما همچنان قادر به کار کردن صحبت کنید.

استفاده از شوینده های ملایم دست و نرم کننده ها (مرطوب کننده ها) برای پوست خشک و سپس درمان با کرم استروئیدی ملایم (مثلاً هیدروکورتیزون 0.5٪) می تواند کمک کننده باشد. بیش از دو هفته از آن استفاده نکنید و اگر بهبودی حاصل نشد به پزشک مراجعه کنید تا شما را معاینه کند و ممکن است درمان و لوسیون های قوی تری برای شما تجویز کند. اگر فکر می کنید پوست با عفونت باکتریایی ثانویه بالای درماتیت آلوده شده است، زودتر به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است به درمان استروئیدی قوی تر و آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی نیاز داشته باشید. در صورت آلوده شدن، احتمال ایجاد پوسته پوسته، ترشح و درد شدید بیشتر است. گاهی اوقات یک کرم ساده که ترکیبی از آنتی بیوتیک و استروئید است، تنها چیزی است که با مرطوب کردن منظم لازم است.

توجه داشته باشید که:

پزشک بین تشخیص مثلاً اگزما و چیزی به نام پسوریازیس پوسچولار که نیاز به درمان تخصصی پوست دارد، تمایز قائل می‌شود. استفاده از دستکش های نخی یا آسترهای نخی روی دستکش های پلاستیکی ممکن است به جلوگیری از ایجاد محرک در خانه در حین انجام کار کمک کند. دستکش های بدون لاتکس در محل کار می توانند کمک کننده باشند.

برای اگزما پومفولیکس اغلب کمپرس سرد برای درمان ناراحتی و درمان تخصصی توسط متخصص پوست انجام می شود. گاهی ممکن است یک عفونت قارچی ثانویه روی اگزما یا درماتیت وجود داشته باشد که نیاز به کرم ضد قارچ و استروئیدی توسط پزشک دارد. این معمولاً به صورت ضایعات گرد و قرمز روی دست ها یا جاهای دیگر ظاهر می شود.

آسیب پوست

برخی مواد شیمیایی یا مواد می توانند پوست حساس دست شما را تحریک کنند. اسکراب یا مسواک زدن می تواند پوست شما را نیز تحریک کند. این می تواند باعث خشکی، لایه برداری و خارش شود.

واکنش آلرژیک

گاهی اوقات خارش کف دست ها نتیجه تماس مکرر با یک ماده تحریک کننده یا شیمیایی است که در نهایت منجر به واکنش آلرژیک می شود. به این درماتیت تماسی می گویند. یک واکنش آلرژیک ممکن است 48 تا 96 ساعت پس از تماس با یک آلرژن ظاهر شود.

آلرژن ها یا محرک های رایج عبارتند از:

• فلزات، مانند انگشتر و جواهرات دیگر
• عطرها
• دستکش لاتکس
• صابون ها
• ضد عفونی کننده ها
• مواد ضد عفونی کننده یا ضد باکتریایی
• گرد و غبار و خاک
• آب با کلر بالا

ممکن است قبل از ایجاد واکنش آلرژیک، تماس مکرر لازم باشد. این به این دلیل است که پس از چند بار، بدن شروع به ترشح هیستامین های خارش می کند که پوست را تحریک می کند.

اگر به چیزی که لمس می کنید آلرژی دارید، ممکن است دچار خارش کف دست شوید. خارش ممکن است بلافاصله شروع نشود. در برخی موارد، ممکن است تا چند ساعت پس از تماس با ماده حساسیت زا، خارش نداشته باشید.

پسوریازیس

ین بیماری شایع پوستی باعث رشد کنترل نشده سلول های پوست می شود. این افزایش سرعت به این معنی است که سلول های پوست نمی توانند به طور طبیعی از بین بروند. در عوض، سلول های اضافی پوست روی سطح پوست شما انباشته می شوند. علاوه بر خارش، پسوریازیس می تواند باعث موارد زیر شود:

• تاول های قرمز، گاهی اوقات با فلس های سفید نقره ای
• مفاصل دردناک و متورم
• پوست ترک خورده که ممکن است خونریزی کند
• درد در مفاصل مجاور

پسوریازیس مزمن است، اما احتمال دارد به جای شیوع مداوم، فقط حملات نادر یا موقتی را با این بیماری تجربه کنید. معمولاً کف دست را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

اگزما

درماتیت آتوپیک یا همان طور که گاهی اوقات اگزما نامیده می شود، وضعیتی است که باعث خارش پوست شما می شود. ممکن است باعث ایجاد لکه های رنگی پوست در ناحیه آسیب دیده شود. برخی از آنها قرمز هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است قهوه ای تیره تر یا تقریبا خاکستری باشند. برخی از افراد برجستگی های کوچکی ایجاد می کنند که از پوست بیرون می آیند. این برجستگی ها ممکن است ترکیده و مایع نشت کند. پوست نیز ممکن است خشک باشد. که می تواند منجر به ترک خوردن و حتی خونریزی شود. مانند پسوریازیس، شیوع اگزما ممکن است بیاید و از بین برود. ممکن است برای چند روز یا چند هفته علائم داشته باشید و سپس تا چند ماه آن را تجربه نکنید.

طبق گزارش انجمن ملی اگزما، تخمین زده می شود که 10 درصد از مردم در ایالات متحده به اگزمای دست مبتلا هستند. این وضعیت غیر مسری می تواند باعث خارش کف دست، قرمزی پوست، ترک خوردن، خشکی و گاهی تاول شود. یک نوع فرعی از اگزمای دست به نام اگزمای دی‌سیدروتیک وجود دارد که باعث می‌شود فرد تاول‌های کوچک و خارش‌دار مخصوصاً روی دست‌ها و گاهی اوقات پاها داشته باشد. افرادی که بیشتر به اگزمای دست مبتلا می شوند شامل افرادی هستند که در مشاغل خاصی کار می کنند که دست ها در معرض رطوبت بیش از حد یا مواد شیمیایی خشن هستند.

مشاغل در معرض خطر اگزمای دست، عبارتند از:

• پذیرایی
• تمیز کردن
• آرایشگری
• مراقبت های بهداشتی
• مکانیک
• کسانی که سابقه خانوادگی اگزمای دست دارند نیز در معرض خطر بیشتری برای این بیماری هستند.

واکنش به دارو

گاهی اوقات خارش کف دست‌ها می‌تواند در نتیجه چیزی که فرد بلعیده است ایجاد شود، نه چیزی که دستانش با آن تماس داشته است. هنگامی که یک فرد یک واکنش آلرژیک خفیف به یک داروی جدید نشان می دهد، واکنش های هیستامین در بدن می تواند باعث خارش شود. به‌ویژه کف دست‌ها در این موارد ممکن است خارش داشته باشند، زیرا هیستامین‌ها تمایل دارند تعداد بیشتری در دست‌ها و پاها جمع شوند. فرد باید قبل از قطع یک داروی تجویزی با پزشک خود صحبت کند مگر اینکه علائم شدید باشند.

سیروز

یک اختلال خود ایمنی به نام کلانژیت صفراوی اولیه یا سیروز صفراوی اولیه (PBC) می تواند باعث خارش و لکه های کف دست شود. PBC بر مجاری صفراوی که کبد را به معده متصل می کند، تأثیر می گذارد. صفرایی که بین این دو عضو حرکت می کند در کبد تجمع می یابد و باعث آسیب و زخم می شود. علاوه بر خارش کف دست، فرد مبتلا به این اختلال ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کند:

• حالت تهوع
• درد استخوان
• اسهال
• ادرار تیره
• زردی

PBC در زنان شایع تر است. هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد. یک فرد مبتلا به PBC می تواند برای کاهش علائم خارش از داروی نسخه ای به نام کلستیرامین (Questran) استفاده کند.

این می‌تواند در پاسخ به چیزی باشد که خورده‌ایم یا با آن تماس داشته‌ایم و معمولاً زمانی که علت محرک را حذف کنیم برطرف می‌شود. به احتمال زیاد «خارش روی دست» با خارش در جاهای دیگر همراه خواهد بود. ممکن است چند تماس طول بکشد تا چیزی باعث واکنش آلرژیک شود و ممکن است تا چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن مشخص نباشد.

ممکن است کهیر یا بثورات قرمز صاف (کهیر) روی دست‌ها مشاهده کنید یا در برخی موارد دست‌ها و پاها به‌ویژه در اثر آلرژی دچار خارش غیرقابل تحمل می‌شوند و ممکن است متورم شوند. این به این دلیل است که هیستامین آزاد شده در بدن ما تمایل به تجمع در اندام‌ها دارد.

آلرژی

یافتن علت و اجتناب از آن کلیدی است – به هر دارو، مکمل های گیاهی، غذاهای تند، صدف ها یا غذاهای غیرعادی که ممکن است خورده اید نگاه کنید. گاهی اوقات قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند باعث ایجاد حساسیت به نور در برخی داروها شود و باعث قرمزی یا بثورات پوستی شود.

بسیار رایج است که تحریک دست برای فلز در جواهرات (مثلا نیکل و کبالت) یا عطری که روی مچ پاشیده می شود به عنوان محرک باشد. هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. در عین حال، یک آنتی هیستامین معمولی باید تا حد زیادی به این بیماری کمک کند و در صورت داشتن تورم یا مشکلات تنفسی، فوراً به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

از لوسیون کالامین آبی، لوسیون کالامین یا اوراکس در نواحی آسیب دیده برای کمک به آرام کردن پوست و توقف خارش استفاده کنید. اگر از داروهایی استفاده می کنید که باعث حساسیت به نور می شود، از ضد آفتاب استفاده کنید.

آلودگی

به ندرت، گال می تواند علت خارش دست باشد. گال توسط کنه های ریز ایجاد می شود که در پوست تخم می گذارند و خطوط نقره ای رنگ با نقطه ای در یک انتها ایجاد می کنند. سپس به بثورات لکه های قرمز کوچک تبدیل می شود. خارش معمولاً در شب بدتر می شود. یکی از نشانه‌های حکایتی اغلب این است که خراش‌هایی از بین انگشتان شروع می‌شود. داروساز یا پزشک به شما لوسیون خاصی برای استفاده می دهد که بعد از یک هفته تکرار می کنید و تماس نزدیک و جنسی و خانواده شما نیز نیاز به درمان دارند.

دلایل روانی خارش دست

همه ما می‌توانیم متوجه شویم که هنگام عصبی یا استرس بیشتر خارش می‌کنیم و ممکن است از روی عادت باشد. اضطراب عمومی ، افسردگی و اختلال وسواس فکری جبری همگی می توانند شامل خارش به عنوان بخشی از ارائه باشند. مهم است که مطمئن شوید خراش باعث عفونت و درد نمی شود. درمان علت زمینه ای با کمک تیم پزشکی شما کلیدی است. سندرم تونل کارپال می تواند باعث بی حسی، درد یا حتی احساس خارش در توزیع عصب میانی (انگشتان شست و انگشت میانی) شود. دیابت و عوارض نوروپاتی محیطی در دیابت شدید می تواند باعث احساس خارش شود. کنترل دیابت مهمترین قدم است.

علل متابولیک خارش

به ندرت خارش می تواند نشانه مشکلات کبد ، کلیه یا تیروئید باشد. همچنین می تواند با کم خونی فقر آهن و در برخی از بدخیمی ها مانند میلوما و لنفوم رخ دهد. ما انتظار داریم که این فقط خارش محدود به دست نباشد، بلکه به طور کلی تر باشد.

بارداری و یائسگی می تواند خارش را بیشتر کند، اما معمولاً تنها دست ها تحت تأثیر قرار نمی گیرند.

گاهی اوقات تغییرات در خال روی دست می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات سرطانی باشد، بنابراین باید توسط پزشک بررسی شود. دست‌ها بخشی از بدن ما هستند که بیشتر در معرض نور هستند، بنابراین ایده خوبی است که نه تنها از کرم دست معمولی استفاده کنیم، بلکه از یک SPF وسیع طیف قوی (حداقل 30) استفاده کنیم.

علل ناشناخته خارش دست

گاهی اوقات ما علت خارش را نمی دانیم و ممکن است “خارج کننده” ظاهر شود و اغلب به همان سرعتی که ظاهر شد از بین می رود.

خارش اغلب بی‌گناه است، اما اگر ادامه پیدا کرد یا با پیشگیری و درمان خانگی بهتر نشد، با پزشک خود صحبت کنید. به احتمال زیاد این یک دلیل ساده و قابل درمان برای خارش شما است، اما اگر برای شما طبیعی نیست، همیشه ایمن باشید و به دنبال کمک باشید. به یاد داشته باشید که یک کرم دست با کیفیت خوب ممکن است بهترین دوست جدید شما باشد. مرطوب نگه داشتن پوست و پرهیز از عوامل تحریک کننده می تواند به بسیاری از علل خارش کف دست کمک کند. اگر فردی خارش کف دست خود را همراه با علائمی مانند مشکل تنفسی تجربه کرد، باید فورا به پزشک مراجعه کند. این می تواند نشان دهنده یک واکنش پوستی باشد که منجر به آنافیلاکسی یا مشکل در تنفس می شود.

اگر علت خارش کف دست مشخص نباشد، فرد باید برای یافتن علت آن با پزشک خود مشورت کند. سپس پزشک می تواند بهترین روش درمانی را توصیه کند.

دیابت

هنگامی که فردی دیابت دارد، سطح قند خون بسیار بالا می تواند باعث خشکی پوست شود که همچنین احساس خارش می کند. این خارش پوست ممکن است با یا بدون برجستگی های قرمز یا گوشتی روی کف دست ها و سایر نواحی بدن ظاهر شود.

نادر است، اما دیابت می تواند باعث خارش کف دست شود. دیابت می تواند باعث گردش خون ضعیف شود و گردش خون ضعیف می تواند منجر به خارش پوست شود. با این حال، بیشتر افراد مبتلا به خارش ناشی از دیابت، خارش را در پاهای خود بیشتر از دستان خود تجربه می کنند.

مردم اغلب اثرات دیابت را با خارش کف دست و پا مرتبط می دانند. یک مطالعه در سال 2010 نشان داد که خارش یک علامت شایع در افراد مبتلا به دیابت است. دور و بر11.3 درصدمنبع مورد اعتماداز بین افرادی که در این مطالعه مبتلا به دیابت بودند، خارش پوست را گزارش کردند، اما تنها 2.9 درصد از نمونه بدون دیابت همین را توصیه کردند.

دیابت از راه های مختلفی می تواند باعث خارش پوست شود:

نوروپاتی دیابتی، نوعی آسیب عصبی که افراد مبتلا به دیابت ممکن است تجربه کنند، می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی رشته‌های عصبی در دست‌ها و پاها شود. قبل از اینکه این آسیب رخ دهد، بدن مواد شیمیایی التهابی به نام سیتوکین ها را آزاد می کند که باعث خارش می شود.

عوارض دیابت شامل نارسایی کبد و کلیه است و هر دوی آنها ممکن است به عنوان یک علامت باعث خارش پوست شوند. یک فرد ممکن است واکنش آلرژیک به یک داروی جدید دیابت را تجربه کند که منجر به افزایش خارش شود.

اگر فرد مبتلا به دیابت دچار خارش پوست شود، باید در اسرع وقت به دنبال درمان باشد. پوست تحریک شده و خارش دار بیشتر مستعد عفونت است و دیابت توانایی فرد را برای مبارزه با عفونت در صورت بروز کاهش می دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

خارش کف دست همیشه به تنهایی نشانه یک مشکل نیست. گاهی اوقات، کف دست شما فقط خارش می کند. اما در مواقع دیگر، ممکن است نشانه ای از یک مشکل پوستی باشد. علائمی فراتر از خارش کف دست ممکن است به شما در تعیین علت خارش کمک کند. اگر علاوه بر خارش کف دست، یکی از علائم زیر را نیز تجربه می کنید، ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشید:

• پوست قرمز و ملتهب با یا بدون پوسته های ضخیم و خشک
• فلس های نقره ای-سفید
• خونریزی یا ترک خوردن پوست
• تاول های کوچکی که نشت می کنند یا می ترکند
• راش
• کندوها
• سوزش پوست

خارش کف دست چگونه درمان می شود؟

درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث خارش کف دست شما شده است. تطبیق درمان با علائم یا شرایط به شما کمک می کند تا سریعتر تسکین پیدا کنید. درمان ها بر اساس علت زمینه ای خارش کف دست متفاوت است. برخی از درمان های توصیه شده عبارتند از:

پارچه خنک و مرطوب. قرار دادن یک پارچه خنک و مرطوب روی کف دست ها به مدت 5 تا 10 دقیقه می تواند احساس خارش را تسکین دهد. کیسه یخ نیز ممکن است موثر باشد.

استروئیدهای موضعی. کورتیکواستروئیدها می توانند خارش و قرمزی کف دست ها را در هنگام شعله ور شدن کاهش دهند. آنها را می توان بدون نسخه خریداری کرد یا با نسخه تهیه کرد. از استفاده منظم از کرم های استروئیدی خودداری کنید زیرا می توانند باعث نازک شدن پوست شوند.

اغلب پوست خود را مرطوب کنید. مرطوب کردن اغلب می تواند به کاهش خارش کمک کند. نگه داشتن مرطوب کننده در یخچال می تواند این درمان را حتی موثرتر کند. هنگامی که خارش ناشی از اگزما است، مرطوب کردن پوست ممکن است بعد از شستن یا زمانی که دست‌ها احساس خشکی خاصی می‌کنند بسیار مهم باشد. انجمن ملی اگزما برخی از محصولات مرطوب کننده، کرم های ضد آفتاب و پاک کننده های خانگی توصیه شده را در وب سایت خود فهرست می کند.

درمان با اشعه ماوراء بنفش. یک فرد مبتلا به اگزمای دست یا سوزش شدید ممکن است به درمان های اشعه ماوراء بنفش پاسخ دهد. قرار دادن دست ها زیر نور خاصی که اشعه ماوراء بنفش-A ساطع می کند ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

پیش آگهی خارش کف دست چیست؟

خارش کف دست به ندرت یک بیماری مزمن است. در بیشتر موارد، پس از شناسایی علت و انتخاب درمان، خارش متوقف می شود. اگر خارش مزمن‌تر باشد – برای مثال، به دلیل ابتلا به پسوریازیس که عود می‌کند و دست شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد – برخی از گزینه‌های درمانی ممکن است به شما در یافتن تسکین کمک کنند. مطمئناً آزاردهنده است، اما خارش کف دست به هیچ وجه جدی نیست.

پس از شناسایی علت، مطمئن شوید که تمام تلاش خود را برای جلوگیری از عوامل خطر اضافی که ممکن است خارش را افزایش دهند، انجام می دهید. همچنین، حتماً از روش‌های پیشگیرانه استفاده کنید که ممکن است قبل از شروع هرگونه خارش، آن را متوقف کند.

چگونه می توان از خارش پوست دست پیشگیری کرد؟

جلوگیری از خارش کف دست می تواند به سادگی مراقبت از پوست شما باشد. در اینجا چند نکته وجود دارد.

هیدراته بمانید. بدن خود را از داخل به بیرون مرطوب کنید. آب فراوان بنوشید و غذاهای غنی از آب بخورید.

از لوسیون استفاده کنید. لوسیون های ضخیم و مرطوب کننده هایی که به پوست کمک می کند احساس راحتی و رطوبت بیشتری داشته باشد. این ممکن است از خشک شدن و خارش پوست جلوگیری کند.

از دستان خود محافظت. اگر پوست شما حساس است، سعی کنید هر زمان که قصد دارید با مواد شیمیایی یا محلول هایی که ممکن است پوست شما را تحریک کنند، از دستان خود محافظت کنید. دستکش های نخی ضخیم ممکن است برای فعالیت های روزانه در سرما و برای جابجایی مواد خشک مفید باشند.

از پاک کننده های خشن و صابون ها خودداری کنید. آنها می توانند تحریک کننده باشند.

خارش دست یا کف دست می تواند یک شکایت رایج باشد. اما خارش دست‌ها از تحریک خفیف تا سوزش شدید می‌تواند باعث ناراحتی شدید شود و حتی بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد. خارش بدون توجه به جایی که رخ می دهد می تواند آزار دهنده باشد. این می تواند به ویژه روی دست ها تحریک کننده باشد، زیرا می تواند در کارهای روزانه اختلال ایجاد کند. شرایط زیر برخی از شایع‌ترین علل خارش کف دست هستند.