علت خارش بازو چیست؟

خارش بازو، یک علامت شایع است که هر فردی در هر زمانی آن را تجربه می کند. زمانی خارش رخ می دهد که اعصاب مخصوص در پوست شما تحریک می شوند و سپس این اطلاعات را از طریق نخاع به مغز شما منتقل می کنند. خارش پوست می تواند نشانه ای از انواع مختلف بیماری های پوستی باشد. خارش می تواند ناشی از خشکی پوست، بثورات، کهیر، درماتیت یا پسوریازیس باشد. ممکن است از پیچک سمی یا نیش حشرات دچار خارش شوید. برخی از بیماری ها می توانند باعث خارش کل بدن شوند، در حالی که برخی دیگر فقط نواحی خاصی مانند بازوها را تحت تاثیر قرار می دهند.

اگر نمی توانید خاراندن بازوهای خود را متوقف کنید، دلایل زیربنایی مختلفی برای خارش وجود دارد که ممکن است هرگز انتظار نداشته باشید. احساس خارش ناشی از تحریک سلول‌های عصبی در پوست می‌تواند در اثر طیف گسترده‌ای از عوامل، از یک واکنش آلرژیک گرفته تا یک تحریک ساده از یک مرطوب‌کننده جدید ایجاد شود.

خارش پوست که توسط جامعه پزشکی به عنوان خارش شناخته می شود، نه تنها ناراحت کننده است، بلکه ممکن است نشانه ای از یک بیماری کاملاً متفاوت باشد. علم در تلاش است تا در مورد نحوه ایفای نقش سیستم ایمنی در خارش بیشتر بیاموزد. مواد شیمیایی خاصی شناسایی شده اند که باعث ایجاد خارش می شوند. یکی از این مواد شیمیایی، به نام اینترلوکین-31، به عنوان هدف دارویی برای کمک به افرادی که از بیماری هایی مانند درماتیت آتوپیک رنج می برند، مورد مطالعه قرار گرفته است.

شایع ترین علل خارش بازو کدامند؟

خشکی پوست شایع ترین علت خارش بازو است. حتی خشکی پوست اغلب با پوسته پوسته شدن ظاهر می شود. خشکی پوست شایع‌ترین علت خارش بالای بازوها، به‌ویژه در افراد سالمند است و می‌تواند ناشی از حمام کردن زیاد، استفاده از صابون‌های خشک‌کننده یا استفاده مکرر از بخاری باشد. دلیلش هرچه که باشد، بهترین راه حل این است که به طور منظم از مرطوب کننده های منعطف و مورد تایید متخصص پوست استفاده کنید. پوست خشک با استفاده منظم از مرطوب کننده به راحتی درمان می شود، که به ویژه در فصل زمستان بسیار مهم است.

اگزما

درماتیت آتوپیک یا اگزما نوعی بثورات است که اغلب در افرادی که سایر بیماری‌های آلرژیک مانند آسم یا آلرژی غذایی دارند دیده می‌شود. در برخی افراد، اگزما می تواند توسط ژنی ایجاد شود که به پوست اجازه می دهد بیشتر در برابر آلرژن ها و محرک ها حساس باشد. علامت بارز اگزما خارش است که اغلب می تواند راش را بدتر کند. اگر اگزما دچار خشکی نشود، می تواند باعث خارش بازوها نیز شود. علائم اگزما شامل خارش شدید، بثورات پوسته پوسته و پوستی است که ضخیم تر به نظر می رسد و خاراندن معمولاً آن را بدتر می کند.

درمان اگزما بر اساس شدت آن است. درمان اصلی استفاده مکرر از مرطوب کننده های غلیظ، همراه با استفاده از محصولات مراقبت از پوست بدون عطر و ضد حساسیت است. کرم های استروئیدی موضعی می توانند به پاکسازی نواحی ملتهب کمک کنند. اگر اگزمای شما بسیار شدید باشد، یک متخصص آلرژی یا متخصص پوست ممکن است داروهای تخصصی دیگری را نیز توصیه کند.

کرم حلقوی (tinea corporis)

کرم حلقوی توسط یک قارچ (نه یک کرم واقعی) روی سطح پوست ایجاد می شود. چند نوع قارچ وجود دارد که درماتوفیت نیز نامیده می شود که می تواند باعث ایجاد خارش شود. کرم حلقوی بسیار مسری است و شما می توانید پس از تماس با فردی که آن را دارد، سطح آلوده یا حیوانی که به این بیماری مبتلا است، مبتلا شوید. کرم حلقوی معمولاً با یک کرم ضد قارچ موضعی قابل درمان است که می‌توانید آن را بدون نسخه یا با نسخه تهیه کنید.

علائم خارش كرم حلقوی، عبارتند از:

• خارش
• مرز بثورات برجسته است.
• مرکز بثورات بهتر از ناحیه اطراف ظاهر می شود.
• بثورات قرمز دایره ای که به سمت بیرون پخش می شود.

فولیکولیت

فولیکولیت یک عفونت فولیکول های مو است که معمولا توسط باکتری به ناماستافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود. همچنین فولیکولیت منجر به برآمدگی های قرمز و گاهی پر از چرک روی بازوها (یا سایر قسمت های بدن) می شود که می تواند خارش ایجاد کند. آنتی بیوتیک های موضعی، مانند موپیروسین، اغلب می توانند فولیکولیت را از بین ببرند. اما اگر بثورات شما با داروهای موضعی بهبود نمی یابند، ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز شود. برجستگی های قرمز پر از چرک در اطراف فولیکول های مو و خارش جز علائم فولیكولیت می باشد.

خارش براکیورادیال

خارش براکیورادیال باعث خارش بازوها می شود كه تصور می شود ناشی از آسیب عصبی در ستون فقرات گردنی باشد. همچنین در افرادی که زیاد در معرض آفتاب قرار می گیرند نیز بروز می کند. در ماه های تابستان می تواند خارش براکیورادیال بدتر شود. خارش براکیورادیال به خوبی شناخته نشده است، بنابراین بهترین نوع درمان مشخص نیست، اما برخی از افراد با استفاده از کرم‌های تجویزی برای خارش موضعی تسکین پیدا می‌کنند.

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری التهابی پوستی است كه منجر به بثورات قرمز و پوسته پوسته شدن می شود. همچنین پسوریازیس می تواند قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد. قسمت بیرونی آرنج و اطراف آن یک مکان رایج است. افرادی که پسوریازیس دارند در خطر ابتلا به بیماری های دیگری مانند آرتریت پسوریاتیک هستند که می تواند منجر به درد مفاصل و سفتی در سراسر بدن شود. درمان های زیادی برای پسوریازیس وجود دارد.

راش های خفیف را می توان با یک کرم استروئیدی موضعی درمان کرد. درمان موثر دیگر فتوتراپی است که قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش زیر نظر متخصص پوست انجام می شود. در نهایت، انواع زیادی از داروهای خوراکی یا داروهای تزریقی در دسترس هستند که با مسدود کردن بخش‌هایی از پاسخ سیستم ایمنی که منجر به التهاب می‌شود، عمل می‌کنند. وجود بثورات قرمز و پوسته پوسته شدن نقره ای رنگ روی پوست از علائم پسوریازیس است.

کهیر

کهیر اغلب نتیجه یک واکنش آلرژیک مانند آلرژی غذایی، آلرژی دارویی یا نیش زنبور عسل است. گاهی اوقات کهیر می تواند خود به خود ایجاد شود، به این معنی که هیچ دلیل ظاهری برای آنها وجود ندارد. در حالی که کهیرها اغلب فقط چند ساعت قبل از ناپدید شدن باقی می مانند، اما کهیر می تواند به شدت خارش دار و مخرب باشد. کهیر اغلب به آنتی هیستامین ها (نوعی داروی خوراکی آلرژی) پاسخ می دهد. شناسایی و اجتناب از آلرژن مشکوک نیز مهم است. خارش شدید و برآمدگی و التهاب از علائم كهیر می باشد.

فوران نور چند شکلی

فوران نور چند شکلی (PMLE) یک بثورات خارش دار است که اغلب چند ساعت یا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید رخ می دهد. PMLE به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش موجود در نور خورشید است. این بیماری اغلب در زنان با پوست روشن در سنین 20 و 30 سالگی، معمولاً در ماه های بهار و تابستان، دیده می شود. با دوری از نور خورشید می توان از بروز PMLE جلوگیری کرد. پوشیدن لباس های آستین بلند یا استفاده از کرم ضد آفتاب نیز می تواند کمک کننده باشد. اگر دچار بثورات شدید، استروئیدهای موضعی تجویزی می توانند به بهبود سریع آن کمک کنند و آنتی هیستامین های بدون نسخه می توانند به تسکین خارش کمک کنند.

نیش حشرات

نیش حشرات، به ویژه آنهایی که از پشه ها و مگس های سیاه به وجود می آیند، می توانند منجر به بثورات و برآمدگی های شدید خارش شوند. در حالی که هیچ درمانی پس از گازگرفتگی وجود ندارد، می توانید کارهای خاصی را برای جلوگیری از گاز گرفتن انجام دهید مانند:

• پوشیدن آستین بلند و شلوار بلند
• اجتناب از بیرون رفتن در هنگام سحر و غروب
• استفاده از دافع حشرات مانند DEET یا پیکاریدین

درماتیت تماسی آلرژیک

درماتیت تماسی آلرژیک یک واکنش آلرژیک است که پس از تماس پوست شما با یک آلرژن (ماده ای که این واکنش را تحریک می کند) رخ می دهد. همچنین درماتیت تماسی آلرژیک می‌تواند توسط آلرژن‌های مختلفی ایجاد شود، اما شایع‌ترین مواردی که می‌توانند روی بازوها تأثیر بگذارند عبارتند از عطرها، رنگ‌های مورد استفاده در لباس‌ها و مواد نگهدارنده موجود در محصولات مراقبت از پوست.

برخی از گیاهان، مانند پیچک سمی، حاوی روغن هایی هستند که واکنش آلرژیک ایجاد می کند. یک متخصص آلرژی یا متخصص پوست می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که آیا بثورات شما ناشی از درماتیت تماسی آلرژیک است یا خیر. آزمایش پچ می تواند به مشخص کردن علت خارش کمک کند. درمان مستلزم اجتناب از آلرژن و استفاده از استروئیدهای موضعی برای مدت کوتاهی برای درمان بثورات است. علائم درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از:

• جوش قرمز
• خارش شدید
• در موارد شدید، ممکن است تاول ایجاد شود.

کلینیک مایو همچنین بیماری کبد، بیماری کلیوی، کم خونی، دیابت، مشکلات تیروئید، مولتیپل اسکلروزیس، زونا و اضطراب را به عنوان علل احتمالی خارش بازوها ذکر می کند که توجه به آنها نیز ضروری است. علت هر چه که باشد، مراجعه به پزشک برای کمک به شما همیشه ایده خوبی است، به خصوص اگر خارش مداوم باشد.

سایر علل احتمالی برای خارش بازو

برخی از علل کمتر شایع خارش بالای بازو شامل موارد زیر است:

پلی سیتمی ورا: این یک اختلال خونی است که در آن مقادیر زیادی گلبول قرمز توسط بدن تولید می شود. افزایش گلبول های قرمز می تواند باعث خارش بازوها شود.

درماتومیوزیت: این یک وضعیت خودایمنی است که باعث التهاب در عضلات می شود و همچنین می تواند با راش ارغوانی و خارش دار همراه باشد که می تواند بازوها، صورت، دست ها و قفسه سینه را درگیر کند.

درمان های خانگی خارش بازو

بسته به علت، برخی از داروهای خانگی ممکن است خارش بالای بازوی شما را تسکین دهند. این شامل:

• مصرف آنتی هیستامین برای خارش ناشی از نیش حشرات.
• استفاده از کرم های مرطوب کننده در مناطق آسیب دیده برای خشکی و اگزما.
• کرم‌های استروئیدی بدون نسخه، مانند هیدروکورتیزون، برای اشکال خفیف‌تر درماتیت تماسی آلرژیک.

درمان های دیگری که ممکن است داشته باشید:

بسته به علت خارش بالای بازو، برخی از داروهای تجویزی که ممکن است پزشک شما تجویز کند، به شرح زیر است:

• کرم های استروئیدی
• استروئیدهای خوراکی
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

در صورت مشاهده موارد زیر باید برای خارش بازو به پزشک مراجعه کنید:

• خارش مانع انجام فعالیت های روزانه می شود.
• بثورات پوستی دارید که بهتر نمی شود یا بدتر می شود.