بهترین روند تربیتی برای کودکان 3 تا 12 سال را یادبگیرید. چون روندهای تربیتی در کودکان با سنین مختلف تا حدودی با هم فرق دارند. چون مجازاتهای تحقیرآمیز یا شرم آور می تواند آسیب روانی طولانی مدت به کودک وارد کند. تنبیه بدنی مانند ضربه زدن می تواند منجر به یادگیری رفتار پرخاشگرانه در کودکان شود. همچنین کودکانی که تحت مجازات های جسمی قرار می گیرند، بیشتر در معرض مشکلات روانی، جسمی و ایجاد رفتارهای ضد اجتماعی قرار دارند. مجازاتها می توانند بدون آگاهی شما به سوء استفاده تبدیل شوند و صدمات روانی طولانی مدت به کودکان وارد کنند.
به یاد داشته باشید که هیچ کودک بدی وجود ندارد، فقط رفتار بدی وجود دارد. هدف شما آسیب رساندن به کودک نیست، بلکه اصلاح رفتار است. پس بیایید بهترین روش های تنبیه کودکان را یادبگیرید تا با روش های غلط تنبیه کودک خود اوضاع را بدتر نکنید.
روش های کارآمد نظم و انضباط کودکان
هدف نظم و انضباط این است که به کودک آموزش دهیم که بین رفتارهای قابل قبول و غیرقابل قبول تمایز قائل شود، هدف این است که به کودک بیاموزیم که از قوانین اخلاقی پیروی کند و زندگی سالم و شادی را بدون آسیب رساندن به دیگران انجام دهد. در این بخش ، با توجه به سن کودک، انواع مختلف انضباط را مورد بحث قرار می دهیم. در ادامه با توجه به سن کودک، انواع مختلف تربیت را مورد بحث قرار می دهیم:
بهترین روند تربیتی برای کودکان رده سنی سه تا پنج سال
کودکان سه سال به بالا می توانند دستورالعمل ها را درک کرده و آنها را رعایت کنند. آنها همچنین می توانند ارتباط بین یک کار و نتیجه حاصل از آن را به خوبی بفهمند. کودکان در سه سالگی در انجام کارها به مهارت های زیادی می رسند. روش های موثر برای تربیت فرزندان در سه سالگی عبارت است از:
تقویت رفتارهای مثبت
تقویت مثبت همانطور که از نامش پیدا است، بر تقویت رفتارهای صحیح و پیشگیری از رفتارهای منفی و نادرست متمرکز می شود. در این روش باید تمرکز کودک را از رفتارهای منفی به مثبت تغییر دهید. این امر به خصوص در مورد بچه های کوچکتر که به راحتی می توان آنها را شرطی کرد، بسیار بهتر عمل می کند.
راهنمایی کردن کودک
کودکان خردسال نمی توانند درست و غلط را از هم تشخیص بدهند. آنها باید در مورد رفتار در مکان های عمومی، صحبت با افراد غریبه، برخورد با مهمانان در خانه و همچنین رفتار و مهارت های ارتباطی آموزش ببینند. بنابراین هنگام آموزش به کودک تا حد امکان روشن و واضح صحبت کنید. به فرزندان خود دستورالعمل های ساده ای بدهید که بتوانند آنها را درک کرده و رعایت کنند. به کودک یاد بدهید تا بتواند بین درست و نادرست تفاوت قائل شود.
بهترین راه برای انجام این کار این است که خودتان برای کودک یک الگو باشید. آنچه را که درست است انجام دهید و طوری رفتار کنید که دوست دارید کودک رفتار کند.
تربیت مبتنی بر پاداش
شرطی کردن زمانی خوب است که کودک بسیار کوچک بوده و هنوز نمی تواند صحبت ها و توضیحات والدین را درک کند. تنبیه یک روش رایج برای شرطی کردن کودک به منظور انجام ندادن برخی رفتارهای خاص است. با این حال، در هنگام استفاده از تنبیه در واقع شما بر روی رفتارهای منفی تمرکز می کنید.
نظم و انضباط مبتنی بر پاداش بر نکات مثبت یا کارهایی که کودک باید انجام دهد متمرکز است. با این حال، پاداش ها باید با دقت داده شوند، زیرا در غیر این صورت مانند رشوه عمل می کنند. اگر به ازای هر چیز کوچک، دائم به کودک پاداش بدهید، وقتی پاداشی وجود نداشته باشد، کودک انگیزه ای برای انجام کار نخواهد داشت.
یکی از راه های پیشگیری از این امر این است که به کودک بیاموزید پاداش حتما نباید ملموس باشد. پاداش می تواند یک کلمه تشویقی مانند آفرین یا حتی احساس خوشحالی باشد که کودک در خود احساس می کند.
استفاده از روش بی اعتنایی
تربیت یک کودک سرسخت، که عادت دارد برای هر کاری فریاد بزند، کار ساده ای نیست. این کودکان برای جلب توجه والدین و برآوردن نیازهای خود، از خشم استفاده می کنند. کودکانی که زود عصبانی شده یا فریاد می زنند، معمولاً ناامیدی خود را به شکل عصبانیت بروز می دهند. توبیخ این کودکان یا تلاش برای واداشتن آنها به کار درست می تواند تعامل را به مبارزه تبدیل کرده و اوضاع را بدتر کند.
هنگامی که کودک برای رسیدن به خواسته خود داد و فریاد می زند، هیچ عکس العملی نسبت به او انجام ندهید. این کار باعث می شود که کودک بتواند سیستم عصبی خود را آرام کند. هنگامی که کودک آرام شد، با او صحبت کرده و به او توضیح بدهید که چرا نباید این رفتارهای منفی را داشته باشد.
به این ترتیب، رفتارهای خشن کودک تقویت نمی شوند و همچنین کودک می آموزد که تحت هر شرایطی حتی عصبانیت باز هم والدینش او را دوست دارند.
بهترین روند تربیت کودکان رده سنی شش تا هشت سال
در این سن، کودکان هر چه از والدین خود می شنوند را باور می کنند. بنابراین اگر نمی توانید به وعده ای عمل کنید، آن را به کودک خود قول ندهید. همچنین از تهدید کردن کودکان به مجازات های بزرگ اجتناب کنید.
تعیین حد و قوانین
کودکان با یک برنامه منظم، کارایی بهتری دارند. بنابراین برای به دست آوردن نتایج بهتر، حدود و مرزهایی را برای کودک خود مشخص کنید. قوانین باید ساده و واضح باشند. در وضع قوانین سخت گیری نکنید. قوانین و محدودیت های زیاد می توانند کودک را تحت تأثیر قرار داده و او را گیج کنند.
آموزش پیامدهای طبیعی
یک روش کارآمد برای تربیت کودکان این است که به آنها آموزش دهیم هر کاری دارای پیامدهایی است. کودکان به خصوص در این سن بسیار باهوش و دقیق هستند. بنابراین اگر مساله را به روشنی به کودک توضیح بدهید، او می تواند معنای صحبت های شما را به خوبی درک کند.
به عنوان مثال، اگر کودک اسباب بازی اش را به دلیل بی احتیاطی گم کرد یا اگر اسباب بازی به هر دلیل خراب شد، ممکن است از این بابت ناراحت شده و یا به خاطر بی احتیاطی خود شرمنده شود. در این شرایط اسباب بازی را فوراً تعویض نکنید. بلکه اجازه بدهید کودک با غم گم کردن یا خراب شدن اسباب بازی، کنار بیاید. با این کار کودک، اهمیت مراقبت از وسایلش را درک کرده و در عین حال یاد می گیرد که چگونه با احساسات خود کنار بیاید.
اگر برخی رفتارهای کودک نیاز به اصلاح دارند می توانید از این روش استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر کودک تکالیف خود را انجام نداد، اجازه تماشای تلویزیون را به او ندهید.
تغییر مسیر ذهن کودک
تغییر مسیر یک تکنیک ظریف است که فکر کودک را از رفتارهای منفی دور کرده و آن را با رفتارهای مثبت جایگزین می کند. به عنوان مثال، اگر کودک می خواهد با یک وسیله گران قیمت مانند تلفن همراه شما بازی کند، به آرامی فکر او را تغییر دهید. برای این کار می توانید از تغییر جهت کلامی استفاده کنید. به عنوان مثال در جواب کودک بگویید صبر کن تا تلفن اسباب بازی خودت را بیاوریم تا با آن بازی کنیم.
جهت دادن به احساسات
کودکانی که قادر به ابراز احساسات خود به صورت کلامی نیستند، با خشم و رفتارهای غیرقابل قبول دیگر مانند لگد زدن، گاز گرفتن یا فریاد زدن رفتار می کنند. هدایت احساسی کودک نوعی از تربیت است. در این روش به کودک آموزش داده می شود که احساسات خود را به صورت کلامی و با کمک کلمات بیان کند.
بنابراین، دفعه بعد که کودک شروع به پرتاب وسایل یا لگد زدن به شما کرد، آرامش خود را حفظ کنید. بهتر است در جواب رفتارهای کودک بگویید می دانم که باید تکالیف ریاضی ات را حل کنی و برای همین عصبانی هستی. بیا اول چند نقاشی بکشیم و بعد با کمک هم مسائل ریاضی را حل کنیم.
بهترین روند تربیت کودکان در رده سنی نه تا 12 سال
در این مرحله از رشد، کودکان به رشد و قدرت درک قابل توجهی رسیده اند. بنابراین، می توان از روش هایی که مبتنی بر منطق هستند، به راحتی در تربیت کودکان استفاده کرد. از جمله:
آموزش درک علت و معلول
روش هایی که برای تنبیه یا آموزش کودک انتخاب می شوند باید متناسب سن او باشند. به عنوان مثال، اگر کودک از خوابیدن به موقع امتناع می کند، اجازه دهید شب تا دیروقت بیدار بماند. روز بعد وقتی کودک احساس بدخلقی یا خواب آلودگی کرد، به او توضیح بدهید که علت بدخلقی او این است که شب قبل به موقع نخوابیده است.
در اینجا، شما به سادگی از روش علت و معلول استفاده کرده و به کودک یاد می دهید که از اشتباهات خود درس بگیرد.
نشان دادن جایگزین ها
اگر خواسته کودک خود را رد کنید، ممکن است کودک ناراحت شده و شروع به پرخاشگری با شما کند. وقتی کودک چیزی را از شما می خواهد و دائم اصرار می کند که خواسته اش را برآورده کنید، نمی توانید برای رد کردن خواسته او استدلال منطقی بیاورید. مطمئن باشید که این روش به هیچ وجه جواب نخواهد داد. بنابراین به جای توضیحات منطقی، جایگزین های مناسبی را به کودک پیشنهاد بدهید که کودک را وادار به همکاری با شما کند.
کودک وقتی به او حق انتخاب می دهید، در خود احساس رضایت می کند. ولی با این حال فقط دو یا چند گزینه محدود برای انتخاب در اختیار کودک قرار بدهید. گزینه های شما باید طوری باشند که اگر کودک هرکدام از آنها را انتخاب کرد، انتخاب صحیح باشد.
پیشنهاد کردن جایگزین ها به کودک اجازه می دهد تا مسئولیت انتخاب های خود را به عهده بگیرد. در نتیجه کودک خود را در مورد رفتار مناسب، مسئول و پاسخگو خواهد دانست.
به عنوان مثال، هنگامی که کودک با عصبنیت در فروشگاه از شما می خواهد که برایش نوشابه بگیرید، می توانید به جای آن، آب سیب یا آب پرتقال را پیشنهاد کنید. به روشنی به فرزند خود توضیح دهید که دو گزینه برای انتخاب دارد. اگر کودک باز هم امتناع کرده و شروع به سر و صدا کرد، خونسردی خود را از دست ندهید. بر حرف خود مصمم بمانید تا بالاخره فرزند شما تسلیم شده و یکی از گزینه ها را انتخاب کند.
بهترین روند تربیت کودکان در سنی 13 سال به بالا
نوجوانان به آسانی متقاعد نمی شوند زیرا در حال یادگیری بیشتر و تبدیل شدن به فردی مستقل هستند. ممکن است برخی رفتارها باعث زیر سوال رفتن اقتدار آنها شود. آموزش عواقب یا پیامدهای منطقی رفتار، ممکن است تا حدی در امر تربیت نوجوانان موثر باشد. همچنین می توانید از روش های زیر برای تربیت فرزند خود استفاده کنید.
طوفان فکری برای یافتن راه حل
نوجوانان دوست ندارند کسی به آنها بگوید چه کار کنند یا چگونه رفتار کنند. آنها دوست دارند مانند بزرگسالان با آنها رفتار شود. بنابراین، وقتی نوجوان شما مرتکب یک اشتباه رفتاری یا انضباطی می شود، به او دستور ندهید یا او را تهدید نکنید.
به جای این کار بهتر است در مورد مشکل با فرزند خود صحبت کرده و با کمک هم راه حل هایی را برای مشکل مذکور پیدا کنید. از فرزند خود برای حل مشکل کمک بخواهید. به این ترتیب، نوجوان شما احساس مسئولیت بیشتری نسبت به اقدامات خود داشته و از پیشنهادات شما ناراحت نخواهد شد. علاوه بر این، شما با این کار به فرزند خود می آموزید که چگونه در بزرگسالی زندگی کرده و برای موفقیت آماده شود.
سلب امتیازات
وقتی نوجوان شما قوانین را نقض می کند، می توانید به عنوان جریمه یا تنبیه برخی از امتیازات را از او بگیرید. به عنوان مثال، اگر فرزند شما شب دیروقت به خانه آمد، نباید تا دو هفته ماشین را در اختیار او قرار دهید و یا باید تلفن همراهش را برای مدتی از او بگیرید.
امتیازی که می گیرید باید مربوط به رفتار بد باشد تا کودک قبل از تکرار رفتار در آینده، عواقب آن را در نظر بگیرد.
مذاکره
یکی دیگر از روشهای تربیت نوجوانان مذاکره است. همانطور که قبلاً ذکر شد، نوجوانان دوست دارند استقلال خود را با داشتن حق انتخاب نشان دهند. بنابراین وقتی بین شما و فرزندتان تعارض منافع وجود دارد، برای توافق مذاکره کنید.
نکته اصلی این است که اگر خودتان به قوانین پایبند نباشید، نمی توانید کودک را به درستی تربیت کنید. خواه فرزند شما سه یا شانزده ساله باشد. شما به هر حال برای فرزند خود یک الگو هستید. بنابراین سعی کنید الگوی خوبی برای فرزند خود باشید، به گونه ای که او نتواند رفتار شما را بهانه ای برای اشتباهات خود قرار دهد.
توصیه آخر
بدون شک، تربیت فرزند و اینکه چگونه فرزند خود را تربیت کنیم؟ یکی از دغدغه های اصلی والدینی است که برای اولین بار طعم بچه دار شدن را می چشند. اگر چه این چالش ها در کنار بزرگ کردن کودکان می تواند لذت باشد اما تربیت نادرست هم ممکن است آینده آنها را تحت تاثیر قرار دهد. برهمین اساس به شما پیشنهاد می کنیم در مورد هر گونه مشکلاتی که در زمینه فرزندپروری دارید حتما با روانشناس به خصوص در زمینه کودکان مشورت کنید.
از طرفی هم برقراری ارتباط با یک متخصص اطفال با تجربه به شما کمک می کند تا هر گونه نگرانی در مورد وضعیت کودک خود را از بین ببرید. پس با خدمات مشاوره آنلاین و فوری پزشکت آشنا شوید تا در صورت لزوم بتوانید به راحتی از آنها استفاده کنید.
آخرین دیدگاه‌ها