عوارض قرص هالوپریدول چیست؟

قرص هالوپریدول فقط به عنوان یک داروی ژنریک موجود است. نسخه ای با نام تجاری وجود ندارد. هالوپریدول به صورت قرص خوراکی، محلول خوراکی و تزریقی در دسترس است. قرص خوراکی هالوپریدول برای درمان طیف وسیعی از اختلالات مخرب، مشکلات رفتاری و مشکلات حرکتی استفاده می شود. عوارض قرص هالوپریدول دز سنین مختلف متفاوت و خطرناک است.

این دارو دارای هشدار جعبه سیاه است که جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. هشدار جعبه سیاه به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد هشدار می دهد. اگر فردی 65 سال و بیشتر دارد و مبتلا به زوال عقل هست که باعث روان پریشی می شود، مصرف هالوپریدول ممکن است خطر مرگ را افزایش دهد.

کاربرد های قرص هالوپریدول

هالوپریدول برای درمان طیف وسیعی از اختلالات مخرب، مشکلات رفتاری و مشکلات حرکتی استفاده می شود. همچنین این دارو برای درمان تایید شده است:

• علائم اختلالات روان پریشی
• کنترل اسپاسم عضلات صورت (تیک) و اختلالات صدا در سندرم تورت
• مشکلات رفتاری شدید در کودکان مبتلا به تحریک پذیری شدید و انفجاری
• کودکان بیش فعال که همراه با اختلالات رفتاری فعالیت بیش از حد از خود نشان می دهند.
• استفاده از این دارو برای کودکان باید تنها پس از روان درمانی و سایر داروها مورد توجه قرار گیرد.

هالوپریدول چگونه کار می کند؟

هالوپریدول متعلق به گروهی از داروها به نام داروهای ضد روان پریشی است. گروهی از داروها گروهی از داروها هستند که به شیوه مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان بیماری های مشابه استفاده می شوند. داروهای ضد روان پریشی بر روی ماده شیمیایی دوپامین مغز تأثیر می گذارند. کاهش دوپامین ممکن است به درمان روان پریشی کمک کند.

هالوپریدول همچنین ممکن است عملکرد سایر مواد شیمیایی مغز را ضعیف و مسدود کند. این شرایط ممکن است به مدیریت جنبه های برخی از اختلالات روانی مانند مبارزه، انفجار یا تحریک پذیری بیش از حد، حرکت بیش از حد، تکانشگری، مشکل در توجه و نوسانات خلقی منجر شود.

عوارض قرص هالوپریدول

قرص خوراکی هالوپریدول می تواند باعث خواب آلودگی شود. همچنین می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.

• کاهش حساسیت به گرما یا سرما
• عوارض گوارشی، از جمله یبوست یا اسهال، تهوع یا استفراغ
• اثرات آنتی کولینرژیک، از جمله خشکی دهان، تاری دید، افزایش وزن
• عوارض سیستم عصبی مرکزی، از جمله اضطراب یا تحریک، خستگی، مشکل خواب
• اثرات هورمونی، از جمله کاهش توانایی جنسی، تغییر در چرخه قاعدگی، افزایش سطح پرولاکتین

در صورت بروز عوارض جانبی فوری با پزشک خود تماس بگیرید، از جمله:

• تشنج
• بثورات پوستی
• تب، لرز یا گلودرد
• سرگیجه یا سبکی سر
• پوست داغ، خشک، گرمازدگی یا عدم تعریق
• درد و تورم سینه یا تولید غیر معمول شیر مادر (فقط زنان)
• مشکل در دفع ادرار یا از دست دادن ناگهانی کنترل مثانه
• علائم حرکتی (اکستراپیرامیدال) مانند سفتی، اسپاسم یا لرزش، حرکت آرام، تحریک یا بیقراری و تن عضلانی غیر طبیعی

تداخل دارویی هالوپریدول

هالوپریدول ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد. قرص خوراکی هالوپریدول می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر می دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.

برای جلوگیری از تداخلات، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اطلاع از چگونگی تداخل این دارو با داروی دیگری که مصرف می کنید، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با هالوپریدول شوند، عبارتند از:

داروی اختلال دوقطبی

استفاده از لیتیوم با هالوپریدول می تواند منجر به سندرم انسفالوپاتیک شود. این وضعیت می تواند منجر به آسیب مغزی شود. علائم ممکن است شامل ضعف، تب، لرزش، گیجی، اسپاسم عضلانی و نتایج غیرطبیعی آزمایش خون باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای تنظیم کننده ضربان قلب

هالوپریدول را با این داروها مصرف نکنید. این ترکیب می تواند تأثیرات هر دو دارو بر قلب شما را افزایش دهد. حتی می تواند باعث ضربان نامنظم قلب به نام torsades de pointes شود که می تواند کشنده باشد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• دوفتیلید
• کینیدین
• dronedarone
• ضد انعقاد، رقیق کننده خون
• مصرف وارفارین همراه با هالوپریدول ممکن است اثر وارفارین را کاهش دهد.

داروهای بیماری پارکینسون

مصرف هالوپریدول با این داروها می تواند اثر داروهای پارکینسون را کم اثر کند. همچنین ممکن است فشار مایع در چشم شما را افزایش دهد. اگر این داروها را با هم مصرف می کنید و باید قطع شوند، ابتدا باید هالوپریدول را قطع کنید تا از عوارض جانبی ماهیچه ها جلوگیری شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• لوودوپا
• پرامیپکسول
• روپینیرول

داروهای ضد تشنج

هالوپریدول خطر تشنج را افزایش می دهد. در صورت مصرف داروهای ضد تشنج، پزشک باید در تجویز هالوپریدول برای شما احتیاط کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• کاربامازپین
• فنی توئین
• والپروئیک اسید
• اکسکاربازپین

آنتی بیوتیک

مصرف ریفامپین با هالوپریدول ممکن است میزان هالوپریدول را در بدن شما کاهش دهد. هنگام شروع مصرف ریفامپین، ممکن است نیاز به تغییر یا قطع دوز هالوپریدول شما باشد.

داروی فشار خون پایین

مصرف اپی نفرین با هالوپریدول ممکن است عملکرد اپی نفرین را مسدود کرده و باعث ایجاد وضعیتی به نام برگشت اپینفرین شود. علائم واژگونی اپی نفرین ممکن است شامل کاهش شدید فشار خون، ضربان قلب سریع و حمله قلبی باشد.

هشدارهای عوارض قرص هالوپریدول

هالوپریدول می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در تنفس
• تورم گلو یا زبان شما

در صورت بروز این علائم، با مراکز درمانی تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید. اگر تا به حال به این دارو واکنش آلرژیک داشته اید، دیگر آن را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد.

هشدار تداخل الکل

هنگام مصرف هالوپریدول از مصرف الکل خودداری کنید. نوشیدن الکل در هنگام مصرف هالوپریدول می تواند عوارض جانبی دارو و الکل را قوی تر کند. مصرف همزمان الکل و هالوپریدول نیز ممکن است باعث کاهش فشار خون شما شود.

هشدار برای افراد با شرایط خاص

برای افراد مبتلا به زوال عقل: اگر 65 سال یا بیشتر دارید و دارای روان پریشی مرتبط با زوال عقل هستید، مصرف هالوپریدول ممکن است خطر مرگ شما را افزایش دهد. در صورت داشتن این بیماری نباید از هالوپریدول استفاده کنید.

برای افراد مبتلا به بیماری عروق مغزی: اینها بیماریهای جدی عروق خونی قلب و مغز هستند. هالوپریدول ممکن است باعث افت موقت فشار خون شود یا باعث درد قفسه سینه شود. در صورت مشاهده علائم افت فشار خون، با پزشک خود تماس بگیرید. علائم عبارتند از:

• سرگیجه
• غش کردن
• تاری دید، به ویژه هنگام ایستادن

برای افراد مبتلا به تشنج: اگر سابقه تشنج دارید یا داروهای ضد تشنج مصرف می کنید، پزشک شما ممکن است دوز هالوپریدول شما را کاهش داده یا درمان شما را با این دارو متوقف کند. مصرف هالوپریدول ممکن است باعث شود که شما به راحتی تشنج کنید.

برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون: هالوپریدول روی ماده شیمیایی در مغز شما به نام دوپامین کار می کند. ممکن است بیماری پارکینسون شما را بسیار بدتر کند.

برای افرادی که تعداد گلبول های سفید خون پایین دارند: هالوپریدول ممکن است باعث کاهش تعداد گلبول های سفید خون شما شود. پزشک باید تعداد گلبول های سفید خون خود را اغلب بررسی کند. اگر تعداد سلول های خونی شما بسیار پایین آمد، ممکن است مجبور شوید مصرف هالوپریدول را متوقف کنید.

برای افراد مبتلا به شیدایی: هنگامی که هالوپریدول برای کنترل شیدایی در اختلال چرخه ای شیدایی استفاده می شود، ممکن است به سرعت دچار افسردگی شوید.

هشدار به سایر گروه ها

برای کودکان: هالوپریدول برای کودکان زیر 3 سال مجاز نیست.

برای زنان باردار: هیچ مطالعه کنترل شده ای با هالوپریدول در زنان باردار وجود ندارد. گزارش هایی درباره نقص های مادرزادی وجود دارد، اما مشخص نیست که علت آن هالوپریدول بوده است. شما فقط باید از هالوپریدول در دوران بارداری در شرایطی استفاده کنید که مزایای احتمالی آن بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین باشد. در صورت حاملگی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

برای زنان شیرده: هنگام مصرف هالوپریدول از شیردهی خودداری کنید. هالوپریدول از طریق شیر مادر عبور می کند و ممکن است به کودک شما آسیب برساند.

برای افراد مسن: اثرات هالوپریدول در افراد 65 سال به بالا ممکن است بسیار قوی تر باشد. افراد مسن بیشتر در معرض عوارض جانبی به نام دیسکینزی دیررس هستند. این وضعیت می تواند باعث اختلالات حرکتی دهان و پاها شود. زنانی که به مدت طولانی از این دارو استفاده کرده اند در معرض خطر بیشتری هستند.

برای افراد مبتلا به تیروتوکسیکوز: شرایطی رخ می دهد که بدن شما بیش از حد هورمون تیروئید تولید می کند. بیش از حد هورمون تیروئید در بدن شما می تواند برای سیستم عصبی شما سمی باشد. هالوپریدول ممکن است شانس ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. علائم ممکن است شامل سفتی و ناتوانی در راه رفتن و صحبت کردن باشد.

برای افرادی که پتاسیم یا منیزیم کمی دارند: داشتن سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم و مصرف هالوپریدول ممکن است خطر عوارض جانبی قلبی عروقی را افزایش دهد. این موارد شامل سندرم Q -T و ضربان نامنظم قلب به نام torsades de pointes است که می تواند کشنده باشد.

سندرم بدخیم نورولپتیک

هالوپریدول ممکن است باعث واکنش شدید به نام سندرم بدخیم نورولپتیک شود. این به دلیل تداخل هالوپریدول با دوپامین رخ می دهد. علائم ممکن است شامل تب، سفت شدن یا سفت شدن ماهیچه ها، تغییر خلق و خوی، نبض نامنظم یا فشار خون، ضربان قلب سریع یا نامنظم و تعریق غیرقابل توضیح باشد. در صورت مشاهده این علائم، فوراً مصرف هالوپریدول را متوقف کرده و از پزشک کمک بگیرید. این سندرم می تواند به عضلات و کلیه های شما آسیب برساند.

علائم حرکتی

هالوپریدول ممکن است باعث ایجاد علایم اکستراپیرامیدال شود. اینها شامل حرکات غیر ارادی مانند لرزش و لرزش دست، حرکات سفت و آهسته، تحریک یا بیقراری و اسپاسم عضلانی است. این علائم اغلب در چند روز اول مصرف هالوپریدول رخ می دهد. اگر جوان هستید یا دوزهای بالایی از هالوپریدول مصرف می کنید، در معرض خطر بیشتری قرار دارید. در صورت مشاهده این علائم، پزشک ممکن است دوز شما را تغییر دهد یا داروهایی مانند بنزتروپین یا تری هگسی فنیدیل را برای درمان علائم اکستراپیرامیدال اضافه کند.

سندرم QT

استفاده از هالوپریدول ممکن است باعث ایجاد سندرم QT شود. این وضعیت می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم به نام torsades de pointes شود که می تواند کشنده باشد. اگر بیش از دوز توصیه شده مصرف کنید، در معرض خطر بیشتری قرار دارید. همچنین اگر سطح پتاسیم یا منیزیم پایین، بیماری های قلبی قبلی، عملکرد تیروئید پایین یا سابقه خانوادگی سندرم QT طولانی مدت دارید، در معرض خطر بیشتری هستید.

بررسی ها نشان داده این نوع داروها می توانند عوارضی شبیه به داروهای ضد کولینرژیک ایجاد کنند . این می تواند خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد.

نحوه مصرف هالوپریدول

دوز، شکل و دفعات مصرف آن بستگی به موارد زیر دارد:

• سن
• شرایط تحت درمان
• سایر شرایط پزشکی که دارید.
• نحوه واکنش شما به اولین دوز
• اشکال و قوت داروها

هالوپریدول برای درمان کوتاه مدت یا طولانی مدت استفاده می شود. اگر آن را طبق دستور مصرف نکنید، خطرات زیادی به همراه دارد.