شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

آنتی بیوتیک ها برخی از داروهای تجویز شده در اطفال هستند، که دارای عوارضی می باشند در این مقاله شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان را بررسی خواهیم کرد. همچنین راه هایی برای پیشگیری از برخی این عوارض جانبی پیشنهاد می کند. اگر کودک در حین مصرف آنتی بیوتیک یا بلافاصله پس از قطع آن واکنش نشان داد، حتما به پزشک اطفال اطلاع دهید. عوارض جانبی رایج آنتی بیوتیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• اسهال
• عفونت قارچی
• دندان های لکه دار
• بثورات ناشی از دارو ها
• واکنش آلرژیک، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی نسبت به چیزی که خطرناک تلقی می کند بیش از حد واکنش نشان می دهد.

اسهال، یکی از شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

ابتلا به اسهال پس از مصرف آنتی بیوتیک یک عوارض شایع در کودکان است. تا 30 درصد از کودکان، چه در زمان مصرف آنتی بیوتیک ، چه تا هشت هفته پس از اتمام آن، اسهال می گیرند. برخی از آنتی بیوتیک ها مانند سفالوسپورین، کلیندامایسین و انواع خاصی از پنی سیلین، بیشتر باعث اسهال می شوند.

واکنش های آلرژیک، یکی دیگر از شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

آنتی بیوتیک ها باعث واکنش های آلرژیک شده که می تواند فوری یا با تاخیر ایجاد شوند. بثورات مربوط به آلرژی احتمال دارد برجسته یا صاف باشد و معمولا قرمز، خارش دار و هفته ها ادامه داشته باشد. اگر کودک  دچار جوش شد، فورا با پزشک اطفال تماس بگیرید.

واکنش های دارویی، یکی دیگر از شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

انواع مختلفی از بثورات می توانند در واکنش به داروهای آنتی بیوتیکی ظاهر شوند. آنها احتمال دارد بلافاصله یا حتی چند هفته پس از قطع دارو توسط کودک ایجاد شود. بثورات مربوط به یک دارو عبارتند از:

• قرمز و صاف
• قرمز و پوسته پوسته شده
• کبود یا بنفش، برآمدگی های برجسته

عفونت های مخمری، یکی دیگر از شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

آنتی بیوتیک ها باکتری های خوب و بد بدن را از بین می برند و رشد مخمر را آسان تر می کند. این می تواند منجر به عفونت قارچی شود که احتمال دارد دهان را تحت تأثیر قرار دهد و به عنوان برفک دهان شناخته می شود، همچنین درناف، اندام تناسلی یا بستر ناخن رخ می دهد.

دندان های لکه دار، یکی دیگر از شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

تتراسایکلین یک نوع آنتی بیوتیک، زمانی که به کودکان کمتر از 8 سال داده شود با لکه شدن دندان مرتبط است. با این حال، بررسی ها نشان می دهد که استفاده کوتاه مدت از داکسی سایکلین یک تتراسایکلین که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، منجر به رنگ آمیزی دندان در کودکان در این محدوده سنی نمی شود.

آنتی بیوتیک دیگری به نام آموکسیل(آموکسی سیلین)، همچنین ممکن است منجر به لکه دار شدن دندان ها شود. یک بررسی نشان داد که کودکان نوپا 20 تا 24 ماهه ای که Amoxil مصرف می کردند، در آینده خطر لکه دار شدن دندان را افزایش دادند.

تب، یکی دیگر از شایع ترین عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

تب اگرچه اغلب به عنوان یک عارضه جانبی نادیده گرفته می شود، برخی از آنتی بیوتیک ها، مانند سفالوسپورین ها و پنی سیلین، با تب ناشی از دارو همراه هستند. اما تب معمولاً پس از یک هفته کامل از مصرف دارو شروع می‌شود، اما ممکن است مدت کوتاهی پس از پایان مصرف آنتی‌بیوتیک توسط فرزندتان برطرف شود.

عوارض جانبی شدید آنتی بیوتیک ها در کودکان چیست؟

عوارض جانبی شدید آنتی بیوتیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آنافیلاکسی: آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک خطرناک و جدی که شامل علائمی مانند التهاب، مشکل در تنفس و کاهش فشار خون است.
• سندرم استیونز جانسون: این یک واکنش حساسیت مفرط شدید است. کودکان احتمال دارد علائمی شبیه آنفولانزا، زخم های دردناک، التهاب صورت و حساسیت به نور داشته باشند.
• نکرولیز اپیدرمی سمی(TEN): این یک شکل شدید از سندرم استیونز-جانسون است که می تواند شامل علائمی مانند تاول زدن بیش از حد پوست و لایه برداری باشد.
• درد عضلانی: کودکانی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند ممکن است درد عضلانی عمومی را احساس کنند.
• کلستریدیوم دیفیسیل عفونت ها: این باکتری خاص در کودکانی که اخیرا آنتی بیوتیک مصرف کرده اند رایج است و می تواند باعث اسهال شود.
• سندرم مرد قرمز: این واکنش احتمال دارد در کودکانی که از آنتی بیوتیک وانکومایسین استفاده می کنند رخ دهد. علائم می تواند شامل خارش و بثورات پوستی، تب، درد قفسه سینه و مشکلات تنفسی باشد.
• سمیت گوش: برخی از آنتی بیوتیک ها می توانند منجر به کاهش شنوایی موقت یا دائمی شوند.
• ازوفاژیت قرصی: مری کودک، لوله ای که گلو را به معده متصل می کند، می تواند توسط یک قرص آنتی بیوتیک تحریک شده و منجر به درد و مشکل در بلع شود.
• حساسیت به نور: بسیاری از آنتی بیوتیک ها مانند داکسی سایکلین می توانند کودکان را نسبت به نور خورشید حساس تر کنند.
• لوپوس ناشی از دارو: کودکان می توانند علائم بیماری خودایمنی لوپوس اریتماتوز سیستمیک را هنگام مصرف برخی داروها، مانند آنتی بیوتیک مینوسیکلین ایجاد کنند.

چگونه می توان از عوارض جانبی آنتی بیوتیک پیشگیری کرد؟

برای پیشگیری از عوارض جانبی آنتی بیوتیک، فقط در صورت نیاز، نسخه آنتی بیوتیک دریافت کنید. مصرف آنتی بیوتیک ها در مواقعی که نیازی به آنها نیست می تواند کودک را در معرض خطر عوارض جانبی قرار دهد و مقاومت آنتی بیوتیکی را بیشتر کند . مقاومت آنتی بیوتیکی به این معنی است که داروها نمی توانند به طور موثر اثر کنند زیرا میکروب ها به گونه ای تکامل یافته اند که تحت تأثیر دارو قرار نگیرند.

شاید بتوانید با موارد زیر از بروز عوارض جانبی در کودک خود پیشگیری کنید یا آن را کاهش دهید:

• نگهداری صحیح آنتی بیوتیک
• مصرف آنتی بیوتیک طبق تجویز
• پیروی از دستورالعمل ها در مورد مصرف یا عدم مصرف آنتی بیوتیک با غذا یا با معده خالی
• مصرف یک پروبیوتیک، که به بازسازی باکتری های خوب در روده کمک و احتمال دارد از اسهال پیشگیری کند .
• در صورتی که آنتی بیوتیک خطر آفتاب سوختگی را افزایش می دهد، با استفاده از کرم ضد آفتاب و پرهیز از ساعات اوج آن از کودک خود در برابر نور خورشید محافظت کنید .
• اطمینان حاصل کنید که پزشک اطفال در مورد سایر داروهایی، از جمله داروهای بدون نسخه و طبیعی که ممکن است کودک مصرف کند، اطلاع داشته باشد.

در حالی که آنتی بیوتیک ها مفید هستند، می توانند عوارض جانبی از خفیف تا شدید ایجاد کنند.

عوارض جانبی رایج عبارتند از:

• تب
• اسهال
• عفونت قارچی
• دندان های لکه دار
• واکنش آلرژیک، مانند بثورات خارش دار
• بثورات مربوط به دارو، که ممکن است برجسته یا صاف باشد.

عوارض جانبی شدید احتمال دارد نیاز به مراقبت پزشکی فوری داشته باشد. نمونه هایی از عوارض شدید عبارتند از:

• مشکلات تنفسی
• کاهش شنوایی
• واکنش آلرژیک خطرناک وجدی
• لایه برداری بیش از حد پوست و تاول زدن

چگونه از بروز عوارض آنتی بیوتیک در کودکان پیشگیری کنیم؟

برای کمک به مدیریت عوارض جانبی آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توانید از فرزندتان بخواهید پروبیوتیک مصرف کند، آنتی‌بیوتیک را طبق تجویز به او بدهید و مطمئن شوید که پزشک اطفال از سابقه دارویی کودکتان اطلاع دارد.

اگر نگران عوارض جانبی هستید یا فرزندتان به آنتی بیوتیک فعلی خود واکنش نشان داده، حتما با پزشک اطفال خود مشورت کنید.

بر اساس تجزیه و تحلیل مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) که در مجله انجمن بیماری‌های عفونی کودکان منتشر شد، تقریباً 70000 کودک هر ساله پس از تجربه واکنش‌های نامطلوب به داروهای آنتی‌بیوتیک، در اورژانس به سر می‌برند.اکثر این حوادث به دلیل آلرژی و بیشتر آنها واکنش های خفیف مانند راش بودند، اگرچه برخی از آنها جدی ترمانند آنافیلاکسی هستند. کودکان زیر 2 سال بیشترین سهم ویزیت های اورژانس را تشکیل می دهند.

این بررسی نشان می دهد که سالانه حدود 74 میلیون نسخه آنتی‌بیوتیک برای کودکان تجویز می‌شود، و بررسی های گذشته نشان داده که حداقل یک سوم از این نسخه‌های آنتی‌بیوتیک برای کودکان غیرضروری است.

تجویز بیش از حد این داروها می‌تواند به مقاومت آنتی‌بیوتیکی کمک کند، زیرا باکتری‌های ضعیف‌تر به طور معمول از بین می‌روند و « ابر میکروب‌ها» که با آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان نیستند، تکثیر می‌شوند.

کاترین فلمینگ-دوترا، متخصص اطفال، یکی از نویسندگان این مطالعه و معاون اداره نظارت بر آنتی‌بیوتیک CDC، می‌گوید: «در بسیاری از موارد، این‌ها داروها نجات‌دهنده زندگی هستند و مزایایی آنها بسیار بیشتر از خطراتشان است. اما شناخت این خطرات هم از نظر مقاومت طولانی مدت آنتی بیوتیکی و هم از نظر حوادث کوتاه مدت و حاد بسیار مهم است.تحقیقات قبلی تخمین زده که تا 10 درصد از تمام نسخه های آنتی بیوتیک در دوران کودکی باعث  واکنش آلرژیک می شود .

بررسی عوارض آنتی بیوتیک در کودکان

با استفاده از داده های ملی در مورد بازدیدهای اتاق اورژانس بین سال های 2011 و 2015، محققان CDC تخمین زدند که 69464 ویزیت سالانه توسط کودکان  کمتر از 19 سال انجام شده که “عوارض جانبی” مرتبط با آنتی بیوتیک را تجربه می کنند.

اکثریت قریب به اتفاق این رویدادها – 86.1 درصد – شامل نوعی واکنش آلرژیک بود. فلمینگ-دوترا اشاره می کند که طیف گسترده ای از آنچه می تواند یک واکنش آلرژیک باشد، از آنافیلاکسی – وضعیت شدید و خطرناک زندگی که اغلب با آلرژی بادام زمینی یا نیش زنبور دیده می شود – تا بثورات خفیف و مشکلات گوارشی وجود دارد. هفتاد و هفت درصد از تمام مشکلات شمارش شده در این مطالعه «حوادث آلرژیک خفیف» در نظر گرفته شد.

عوارض جانبی آنتی بیوتیکی که واکنش‌های آلرژیک نبود، بیشتر مواردی مانند اسهال و بثورات پوشک در کودکان کوچک‌تر و مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ، اسهال و درد شکم در کودکان بزرگ‌تر بود. سردرد و عفونت‌های قارچی واکنش‌های کمتری بودند و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها عوارض جانبی نادری مانند حساسیت به نور ایجاد کردند.

عوارض جانبی آنتی بیوتیک در بین چه کودکانی بیشتر رخ می دهد؟

محققان بیشترین عوارض جانبی را در بین کودکان زیر 2 سال مشاهده کردند – از هر 400 کودک ، 1 نفر هر سال با واکنش آنتی بیوتیک ها به اورژانس مراجعه می کند. هر چه کودک بزرگتر باشد، کمتر احتمال دارد که واکنش منفی به آنتی بیوتیک ها نشان دهد.

پزشک متخصص اطفال مارک ساویر، عضو کمیته بیماری‌های عفونی انجمن پزشکان اطفال آمریکا، که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید جای تعجب نیست که عوارض جانبی بیشتری برای کودکان کوچک‌تر وجود داشته باشد.

ساویر اشاره می کند که کودکان کوچکتر بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند و بنابراین احتمال بیشتری دارد که آنتی بیوتیک برای آنها تجویز شود . آنها همچنین احتمال زیاد برای تجربه واکنش های آلرژیک دارند.  والدین ممکن است مضطرب باشند و کودکان کوچکتر را برای علائم جزئی تر به اورژانس بیاورند.

محققان خاطرنشان می کنند که تعداد عوارض جانبی مرتبط با آنتی بیوتیک به احتمال زیاد بسیار بیشتر از اعداد ارائه شده در مطالعه است. والدین اغلب فرزندان خود را به جای اورژانس پیش پزشک اطفال می آورند، یا شاید در صورت خفیف بودن علائم، اصلاً به دنبال درمان نباشند. این مطالعه تنها واکنش‌های نامطلوب به آنتی‌بیوتیک‌ها را که منجر به ویزیت اورژانس می‌شد، شمارش کرد.

فلمینگ-دوترا می‌گوید که در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد اینکه کدام دارو برای کودک تجویز می‌شود یا اینکه آیا اصلاً برای او دارو لازم است ، باید توسط متخصص اطفال گرفته شود. او می‌گوید، اما این مطالعه می‌تواند یک شروع کننده مکالمه خوب  بین والدین و پزشکان باشد و باعث ایجاد یک بحث آگاهانه‌تر در مورد خطرات و مزایای بالقوه آنتی‌بیوتیک‌ها شود.

آنچه والدین باید بدانند؟

بحث در مورد مزایا و معایب آنتی‌بیوتیک‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته و پزشکان کمتر آن‌ها را برای عفونت‌های ویروسی تجویز می‌کنند.

مجموعه رو به رشد تحقیقات در مورد خطر عوارض جانبی آنتی بیوتیک و مضرات استفاده بیش از حد می تواند به تغییر گفتگو بین والدین و پزشکان کمک کند.

والدین گاهی اوقات می‌توانند پزشکان اطفال را برای دریافت آنتی‌بیوتیک تحت فشار قرار دهند، زیرا آنها به‌عنوان یک راه‌حل سریع برای انواع بیماری‌ها دیده می‌شوند. “مطالعاتی مانند این می تواند به مردم کمک کند تا بفهمند که آنها همیشه پاسخگو نیستند.”

دفعه بعد که فرزندتان را نزد پزشک اطفال می آورید، چه با بیماری که ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشد، چه با علائم واکنش نامطلوب به دارو مواردی وجود دارد که باید بدانید.

باید به خاطر داشته باشید که:

• سرفه و آبریزش بینی معمولاً نیازی به آنتی بیوتیک ندارد. این داروها نمی توانند کاری برای مبارزه با سرماخوردگی و سایر ویروس ها انجام دهند. اگر علائم کودک شدید است، مطمئناً می توانید آنها را نزد پزشک ببرید – فقط بدانید که احتمالاً آنتی بیوتیک ها پاسخگو نیستند.
• گلودرد با آنتی بیوتیک قابل درمان نیست، مگر اینکه کودک مبتلا به استرپتوکوک باشد. والدین گاهی اوقات تصور می کنند که گلودرد کودک ناشی از باکتری استرپتوکوک و بنابراین با آنتی بیوتیک قابل درمان است. با این حال، تقریباً در 80 درصد موارد، گلودرد منشأ ویروسی دارد. پزشک اطفال باید قبل از تجویز آنتی بیوتیک، تست استرپتوکوکی بدهد.
• آنتی بیوتیک ها برای اکثر عفونت های گوش موثر نیستند. ساویر می گوید تحقیقات نشان داده که آنتی بیوتیک ها برای اکثر عفونت های گوش، به ویژه در کودکان بزرگتر، معنی ندارند. برای درمان درد عفونت گوش، دادن مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن (ادویل یا ژنریک) یا استامینوفن (تیلنول یا ژنریک) به کودکتان مؤثرتر است. اکثر عفونت های گوش پس از دو تا سه روز خود به خود از بین می روند. اگر علائم طولانی تر شد، به پزشک اطفال خود مراجعه کنید.
• واکنش های جانبی خفیف به آنتی بیوتیک ها شایع است. بروز بثورات خفیف، تهوع، اسهال و حتی استفراغ در کودکان در واکنش به آنتی بیوتیک ها غیرعادی نیست. ساویر می گوید که این علائم لزوماً به معنای آلرژی نیستند. اغلب متخصصان اطفال حتی اگر این واکنش ها را داشته باشند به کودک توصیه می کنند که درمان آنتی بیوتیکی را تمام کند. و خوشبختانه این عوارض جانبی آنتی بیوتیکی اغلب با افزایش سن کودک شدیدتر یا به طور کامل ناپدید می شوند.

نسخه های آنتی بیوتیک برای کودکان: 10 سوال رایج

استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها زمانی که داروی مناسبی نیستند کمکی نمی‌کند و حتی ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر داشته باشد. زیرا آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای درمان عفونت ها استفاده می شوند – و باکتری ها را هدف قرار می دهند – نه ویروس ها.

قبل از تجویز آنتی بیوتیک، پزشک کودک تشخیص می دهد که آیا این دارو برای درمان عفونت کودک مناسب است یا خیر.

در این مقاله، آکادمی اطفال آمریکا (AAP) به سوالات رایج در مورد استفاده از آنتی بیوتیک ها پاسخ می دهد. اگر سؤالات دیگری دارید با پزشک کودک مشورت کنید.

 فرزند من واقعاً سرماخوردگی شدید دارد. چرا پزشک آنتی بیوتیک تجویز نمی کند؟ 

سرماخوردگی توسط ویروس ها ایجاد و آنتی بیوتیک ها به طور خاص برای عفونت های ناشی از باکتری ها استفاده می شوند. به طور کلی، بیشتر علائم سرماخوردگی – مانند آبریزش بینی، سرفه و احتقان – خفیف هستند و کودک بدون استفاده از هیچ دارویی بهتر می شود.

بسیاری از کودکان خردسال می توانند 6 تا 8 بار در سال سرما بخورند.

آیا برخی از سرماخوردگی ها به عفونت های باکتریایی تبدیل نمی شوند؟ پس چرا منتظر شروع آنتی بیوتیک باشیم؟ 

در بیشتر موارد، عفونت های باکتریایی به دنبال عفونت های ویروسی نمی آیند. استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های ویروسی در عوض ممکن است منجر به عفونت ناشی از باکتری های مقاوم شده و همچنین، کودک احتمال دارد دچار اسهال یا سایر عوارض جانبی شود.

اگر کودک در حین مصرف آنتی بیوتیک دچار اسهال آبکی، اسهال با خون یا سایر عوارض جانبی شد، با پزشک کودک خود تماس بگیرید.

 آیا ترشح بینی زرد یا سبز نشانه عفونت باکتریایی نیست؟ 

مخاط زرد یا سبز در بینی به طور خودکار به معنای نیاز به آنتی بیوتیک نیست. در طول سرماخوردگی، غلیظ شدن مخاط بینی و تبدیل شدن آن از شفاف به زرد یا سبز طبیعی است. علائم اغلب 10 روز طول می کشد.

سینوزیت به معنای التهاب پوشش داخلی بینی و سینوس ها است. یک ویروس یا آلرژی می تواند باعث سینوزیت شود و در برخی موارد، باکتری علت آن است.

علائم خاصی وجود دارد که نشان می دهد باکتری ممکن است در بیماری تنفسی کودک نقش داشته باشد. اگر کودک سرماخوردگی همراه با سرفه و مخاط سبز رنگ دارد که بیش از 10 روز طول می کشد، یا اگر کودک مخاط زرد یا سبز غلیظ و تب بالاتر از 102 درجه فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) برای حداقل 3 یا 4 روز دارد، این می تواند نشانه سینوزیت باکتریایی باشد.

اگر کودک دچار سینوزیت باکتریایی شده (که غیرمعمول است)، شاید نیاز به آنتی بیوتیک باشد. قبل از تجویز آنتی بیوتیک، پزشک کودک در مورد علائم دیگر سوال و آن را معاینه می کند تا مطمئن شود آنتی بیوتیک داروی مناسبی است.

 آیا آنتی بیوتیک ها عفونت گوش را درمان می کنند؟ 

بسیاری از عفونت های واقعی گوش توسط ویروس ها ایجاد می شوند و نیازی به آنتی بیوتیک ندارند. اگر پزشک اطفال مشکوک باشد که عفونت گوش کودک احتمال دارد از یک ویروس باشد، با شما در مورد بهترین راه‌ها برای کمک به تسکین گوش درد کودکتان مشورت خواهد کرد تا زمانی که ویروس دوره خود را طی کند. حداقل نیمی از عفونت های گوش بدون آنتی بیوتیک از بین می روند.

از آنجایی که درد اغلب اولین و ناراحت‌کننده‌ترین علامت عفونت گوش است، پزشک کودک داروی ضد درد را برای کاهش او پیشنهاد می‌کند. استامینوفن و ایبوپروفن داروهای مسکن بدون نسخه هستند که می تواند به کاهش بیشتر درد کمک کنند. حتما از دوز مناسب برای سن و اندازه کودک خود استفاده کنید. در بیشتر موارد، درد و تب در 1 تا 2 روز اول بهبود می یابد.

داروهای سرماخوردگی بدون نسخه ( دکونژستان ها و آنتی هیستامین ها ) به رفع عفونت گوش کمکی نمی کنند و برای کودکان خردسال توصیه نمی شوند. قطره های گوش احتمال دارد برای مدت کوتاهی به درد گوش کمک کنند، اما همیشه از پزشک بپرسید که آیا کودک باید از این قطره ها استفاده کند یا خیر.

اگر کودک تب رو به افزایش، درد گوش شدیدتر و عفونت در هر دو پرده گوش داشته باشد، پزشک احتمال دارد آنتی بیوتیک تجویز کند.

 آیا برای درمان همه گلودردها از آنتی بیوتیک استفاده می شود؟

بیش از 80 درصد گلودردها ناشی از ویروس است . اگر کودک گلودرد، آبریزش بینی و سرفه دارد، یک ویروس عامل احتمالی آن است و آزمایش استرپتوکوک لازم نیست و نباید انجام شود.

آنتی بیوتیک ها فقط باید برای درمان گلودرد ناشی از استرپتوکوک های گروه A استفاده شوند. عفونت ناشی از این نوع باکتری ” گلودرد استرپتوکوکی ” نامیده می شود .

نوزادان و کودکان نوپا زیر 3 سال به ندرت به گلودرد استرپتوکوکی مبتلا می شوند، اما اگر تحت مراقبت  باشند یا خواهر و برادر بزرگترشان به این بیماری مبتلا شوند، احتمال ابتلا به باکتری استرپتوکوک در آنها بیشتر است. اگرچه استرپتوکوک عمدتاً از طریق سرفه و عطسه پخش می شود، اما کودک می تواند با دست زدن به اسباب بازی که کودک آلوده با آن بازی کرده  نیز به آن مبتلا شود.

اگر پزشک کودک بر اساس علائم آن به گلودرد استرپتوکوکی مشکوک شود، همیشه باید آزمایش استرپتوکوکی انجام شود. در صورت مثبت بودن آزمایش، آنتی بیوتیک تجویز می شود. تفاوت بین گلودرد، استرپتوکوکی و التهاب لوزه  و  زمانی که گلودرد یک عفونت جدی تر است را ببینید.

 آیا آنتی بیوتیک ها عوارضی ایجاد می کنند؟ 

عوارض جانبی احتمال دارد در 1 کودک از هر 10 کودکی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند رخ دهد . عوارض جانبی می تواند شامل بثورات، واکنش های آلرژیک ، حالت تهوع، اسهال و درد معده باشد .  به پزشک کودک خود اطلاع دهید که آیا کودک در گذشته به آنتی بیوتیک ها واکنش نشان داده است یا خیر.

گاهی اوقات در زمانی که کودک آنتی بیوتیک مصرف می کند، بثورات ایجاد می شود. با این حال، همه بثورات به عنوان واکنش های آلرژیک در نظر گرفته نمی شوند. اگر بثورات پوستی شبیه کهیر مشاهده کردید، به پزشک خود اطلاع دهید. این ممکن است یک واکنش آلرژیک باشد. اگر کودک یک واکنش آلرژیک دارد که باعث ایجاد بثورات خارش دار یا کهیر می شود، این موضوع در پرونده پزشکی او ذکر می شود.

 چه مدت طول می کشد تا یک آنتی بیوتیک اثر کند؟ 

اکثر عفونت های باکتریایی در عرض 48 تا 72 ساعت پس از شروع آنتی بیوتیک بهبود می یابند.  اگر علائم کودک در عرض 72 ساعت بدتر شد یا بهبود نیافت، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر مصرف آنتی بیوتیک را خیلی زود قطع کنید، عفونت احتمال دارد به طور کامل درمان نشود و علائم دوباره شروع شود.

 آیا آنتی بیوتیک ها می توانند منجر به باکتری های مقاوم شوند؟ 

استفاده مکرر از آنتی بیوتیک ها می تواند منجر به باکتری های مقاوم شود. باکتری های مقاوم، باکتری هایی هستند که دیگر توسط آنتی بیوتیک هایی که معمولا برای درمان عفونت باکتریایی استفاده می شوند، از بین نمی روند. این باکتری ها می توانند به سایر کودکان و بزرگسالان نیز سرایت کنند.

مهم است که کودک از آنتی بیوتیکی استفاده کند که مخصوص عفونت آن است نه آنتی بیوتیکی که طیف وسیع تری از عفونت ها را درمان می کند.

اگر کودک دچار عفونت مقاوم به آنتی بیوتیک شد، ممکن است به نوع خاصی از آنتی بیوتیک نیاز باشد. گاهی اوقات، این داروها باید از طریق IV (ورید) در بیمارستان داده شوند.

 داروهای ضد ویروسی چیست؟

شاید برای کودکانی که در صورت ابتلا به آنفولانزا در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید هستند، داروی ضد ویروسی تجویز شود . برای اکثر ویروس های دیگر که باعث علائم سرفه و سرماخوردگی می شوند، هیچ داروی ضد ویروسی وجود ندارد که موثر باشد یا توصیه شود.

 چگونه می توانم با خیال راحت از آنتی بیوتیک ها استفاده کنم؟

• دارو را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. نکات ایمنی دارو  و  استفاده از داروهای مایع را ببینید.
• از آنتی بیوتیک یک کودک برای خواهر یا برادر یا دوست خود استفاده نکنید . احتمال دارد داروی اشتباهی بدهید و باعث آسیب شود.
• آنتی بیوتیک ها و سایر داروهای تجویزی را در مکانی امن نگهداری کنید. تعداد قرص هایی را که دارید بشمارید و نظارت کنید. از دوستان، اعضای خانواده و پرستاران کودک خود بخواهید همین کار را انجام دهند.
• باقیمانده آنتی بیوتیک ها و سایر داروهای تجویزی را دور بریزید. نسخه های باقی مانده را به بیمارستان، مطب پزشک یا داروخانه برگردانید. در حال حاضر بسیاری از شهرستان ها رویدادهای “بازپس گیری” را برای جمع آوری داروهای استفاده نشده ارائه می دهند.

اگر سؤال یا نگرانی در مورد مراقبت مناسب از کودک دارید، لطفاً آن را با پزشک اطفال خود در میان بگذارید. در حالی که اگر کودک بیمار است، ممکن است وسوسه انگیز باشد که به یک کلینیک نزدیک بروید، پزشک اطفال شما کودک را بهتر می شناسد، سوابق پزشکی او را دارد، و بهترین مکان برای شروع مشاوره است. از پزشک اطفال خود بپرسید که وقتی مطب بسته است چگونه می توانم با شما تماس بگیرم.

سخن آخر

در صورت نیاز، آنتی بیوتیک ها می توانند برای درمان عفونت در کودکان فوق العاده مفید باشند. اگر نگران این هستید که فرزندتان عوارض جانبی احتمالی را تجربه کند، حتما با پزشک اطفال خود مشورت کنید.

اگر کودک دارای یک عارضه جانبی جدی است که با مصرف آنتی بیوتیک همراه است، فوراً به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید و همچنین با پزشک اطفال خود تماس بگیرید تا آنها را در جریان بگذارد.