میگلیتول (گلایست) یک داروی خوراکی تجویزی است که همراه با رژیم غذایی و ورزش برای کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می شود. گلایست در دسته دارویی به نام مهارکننده های آلفا گلوکوزیداز قرار دارد که با کند کردن سرعت تجزیه و جذب قند در روده کوچک به کاهش جذب قند خون بعد از غذا کمک می کند.
سازمان غذا و دارو (FDA) استفاده از Glyset را همراه با رژیم غذایی و ورزش برای بهبود کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 تایید کرده است. کنترل قند خون می تواند در پیشگیری از عوارض دیابت مانند مشکلات کلیوی، چشمی و عصبی، از مشکلات اندام ها و مشکلات عملکرد جنسی موثر باشد. همچنین می تواند خطر حمله قلبی یا سکته را کاهش دهد. اما با این حال مصرف آن در برخی شرایط ممکن است منجر به بروز برخی عوارض احتمالی شود. برهمین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت، هر آنچه که باید در مورد میگلیتول (گلایست) بدانید را مورد بررسی قرار دهیم.
نحوه مصرف داروی میگلیتول
قبل از مصرف میگلیتول، برچسب و بروشور اطلاعاتی همراه با نسخه را مطالعه کنید. از Glyset دقیقاً طبق دستور پزشک استفاده کنید و مصرف دوزها را نادیده نگیرید. گلایست معمولاً سه بار در روز (در ابتدای هر وعده غذایی اصلی) مصرف می شود. قند خون خود را طبق دستور پزشک بررسی کنید. اگر گلایست تنها داروی دیابت شما است، نباید قند خون پایین را تجربه کنید.
با این حال، اگر آن را با سایر داروهای دیابت یا انسولین مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد نحوه تشخیص و درمان هیپوگلیسمی (قند خون پایین) مشورت کنید. گلایست را در دمای اتاق (بین 20 تا 25 درجه سانتیگراد)، دور از گرما، نور مستقیم و رطوبت نگهداری کنید.
Glyset چه مدت طول می کشد تا اثر کند؟
میگلیتول به سرعت شروع به اثربخشی می کند. اندازه گیری قند خون یک تا دو ساعت پس از صرف غذا به شما نشان می دهد که چگونه دارو برای کاهش قند خون اثر می کند. در واقع این وضعیت می تواند به پزشک کمک کند تا در صورت لزوم (پس از چندین هفته درمان) دوز را تنظیم کند. برای تنظیم دوز، پزشک میزان هموگلوبین A1C را اندازه گیری می کند که کنترل قند خون را طی سه ماه اخیر نشان می دهد.
عوارض جانبی داروی میگلیتول
مانند سایر داروها، میگلیتول می تواند عوارض احتمالی را ایجاد کند. بنابراین لازم است در صورت بروز هر گونه عوارض در طول مصرف این دارو به پزشک مراجعه کنید. شایع ترین عوارض احتمالی گلایست، عبارتند از:
- نفخ
- کهیر
- اسهال
- دل درد
مصرف این دارو همچنین می تواند با برخی عوارض جدی و خطرناک همراه باشد، از جمله:
- ایلئوس. بیماری است که در آن روده به درستی کار نمی کند و علائمی از جمله نفخ، استفراغ، یبوست، گرفتگی عضلات و کاهش اشتها را ایجاد می کند.
- واکنش حساسیت مفرط یا آنافیلاکسی. علائم یک واکنش آلرژیک می تواند شامل بثورات پوستی، کهیر، تورم اطراف لب، زبان و صورت و مشکل در تنفس باشد.
- پنوماتوز سیستوئید روده. در موارد نادر، کیست های پر از گاز ممکن است در دیواره روده ایجاد شوند. علائمی که این عارضه می تواند منجر به بروز آن ها شود شامل اسهال، ترشحات مخاطی، خونریزی مقعدی و یبوست هستند.
عوارض بلند مدت گلایست (میگلیتول)
در حالی که بسیاری از مردم میگلیتول را به خوبی تحمل می کنند، احتمال بروز عوارض بلند مدت این دارو وجود دارد. برخی از عوارض احتمالی طولانی مدت، گلایست (میگلیتول) خفیف در نظر گرفته می شوند، مانند:
- یبوست
- کاهش وزن
- کم خونی (تعداد کم گلبول های قرمز)
عوارض طولانی مدت و شدید مصرف این دارو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ایلئوس
- خونریزی معده
- تاخوردگی روده. یک وضعیت اورژانسی است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به مرگ شود. در این حالت بخشی از روده روی خود تا می شود و علائمی همچون استفراغ، اسهال و مدفوع مخلوط با خون و مخاط را ایجاد می کند.
میگلیتول ممکن است عوارض دیگری را ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو به پزشک خود مراجعه کنید.
دوز مصرفی داروی میگلیتول
دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.
مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو مصرف می‌کنید به بیماری که برای آن از دارو استفاده می‌کنید بستگی دارد.
مقدار دوز مصرفی خوراکی (قرص) برای دیابت نوع 2 عبارت است از:
- کودکان. مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
- بزرگسالان. در ابتدا مصرف دوز 25 میلی گرم سه بار در روز، در شروع (با اولین وعده) هر وعده غذایی اصلی تجویز می شود. پس از چهار تا هشت هفته، پزشک ممکن است دوز مصرفی را به 50 میلی گرم سه بار در روز افزایش دهد. سپس، پس از دوازده هفته دیگر، در صورت لزوم، پزشک می تواند دوز را به 100 میلی گرم سه بار در روز افزایش دهد.
اگر چه افرادی که مشکلات کبدی دارند می توانند گلایست مصرف کنند. اما با این حال، بسته به درجه اختلال ممکن است نیاز باشد این افراد به طور کامل از مصرف این دارو اجتناب کنند.
افرادی که باردار هستند، قصد باردار شدن یا شیردهی دارند، باید در مورد استفاده از گلایست با پزشک زنان خود مشورت کنند. مصرف گلایست به عنوان یک درمان در دیابت در دوران بارداری در نظر گرفته نمی شود. همچنین این می تواند در شیر به نوزاد شیرخوار منتقل شود و عوارضی را ایجاد کند، بنابراین شیردهی در طول مصرف این دارو توصیه نمی شود.
دوز فراموش شده
اگر مصرف دوز یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، در صورت امکان آن را همراه با غذا مصرف کنید. چرا که گلایست را فقط باید با غذا مصرف کرد. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید. برای جبران دوز فراموش شده، دو دوز را با هم مصرف نکنید.
مصرف بیش از حد میگلیتول می تواند باعث افزایش موقت علائم گوارشی مانند گاز، اسهال و ناراحتی شود. انتظار نمی رود وقتی به تنهایی مصرف شود باعث کاهش قند خون شود.
چه افرادی نباید از میگلیتول استفاده کنند؟
میگلیتول برای همه افراد مناسب نیست. اگر به میگلیتول یا هر یک از مواد غیرفعال موجود در آن حساسیت دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.
موارد دیگری که در صورت بروز باید از مصرف میگلیتول خودداری کنید، عبارتند از:
- زخم روده بزرگ
- کلیرانس کراتینین کمتر از 25 میلی لیتر در دقیقه
- بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو )
- سندرم های سوء جذب (بیماری که روده کوچک نمی تواند مواد مغذی را به خوبی جذب کند).
- انسداد نسبی دستگاه گوارش یا اگر در معرض خطر انسداد هستید (انسدادی که مانع از عبور طبیعی غذا و مایعات از روده می شود).
- کتواسیدوز دیابتی (DKA) یک عارضه جدی دیابت است که در آن بدن سطوح بالایی از اسیدهای خون یا کتون ها را تولید می کند. DKA در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 شایع تر است.
تداخلات دارویی میگلیتول
در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای نسخه ای و بدون نسخه (OTC) و ویتامین ها یا مکمل های گیاهی، به پزشک خود اطلاع دهید. میگلیتول می تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد، مانند:
- سینتروید (لووتیروکسین). این داروی تیروئیدی می تواند عملکرد گلایست را کاهش دهد.
- داروهای کنترل بارداری هورمونی یا جایگزینی هورمون. مصرف این دارو ها ممکن است اثربخشی گلایست را کاهش دهند.
- لانوکسین (دیگوکسین). گلایست ممکن است اثربخشی دیگوکسین را کاهش دهد و در صورت مصرف همزمان داروها، فرد به افزایش دوز دیگوکسین نیاز دارد.
- مسدودکننده های بتا. مانند Toprol XL (متوپرولول سوکسینات با رهش طولانی) یا تنورمین (اتنولول) ممکن است برخی از علائم قند خون پایین (لرزش و ضربان قلب سریع) را پنهان کنند. اگر یک بتابلوکر همراه با گلایست مصرف شود، قند خون بیشتر کنترل می شود.
- آکاربوز. ترکیب این دو دارو با همدیگر می تواند باعث کاهش قند خون شود بنابراین باید از مصرف آن اجتناب شود (آکاربوز و میگلیتول هر دو در یک کلاس دارویی هستند). با این حال، انسولین یا سایر داروهایی که برای دیابت استفاده می‌شوند نیز می‌توانند خطر افت قند خون را در صورت ترکیب با گلایست افزایش دهند. که در این صورت ممکن است نیاز به تنظیم دوز باشد.
چه داروهایی مشابه میگلیتول هستند؟
علاوه بر گلایست، تنها مهارکننده آلفا گلوکوزیداز دیگر آکاربوز نام دارد. در مطالعات انجام شده، نشان داده شده است که میگلیتول به خوبی آکاربوز اما در دوزهای پایین تر عمل می کند.
همچنین داروهای خوراکی مختلفی برای کمک به کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد، از جمله:
- گلینیدها مانند رپاگلینید و ناتگلینید
- تیازولیدین دیون مانند Actos (پیوگلیتازون)
- سولفونیل اوره ها مانند آماریل (گلیمپیرید)، گلوکترول (گلیپیزید) ، میکروناز، دیابتا و گلیناز (گلیبورید)
- مهارکننده های کوترانسپورتر سدیم-گلوکز-2 (SGLT2) مانند Invokana ( کاناگلیفلوزین)Farxiga (dapagliflozin) ، Jardiance (Empagliflozin)
- مهارکننده های دی پپتیدیل پپتیداز-4(DPP-4) مانند Januvia (sitagliptin) ، Nesina (alogliptin)، Onglyza (saxagliptin) ، Tradjenta (لیناگلیپتین)
دسته دارویی که برای دیابت نوع 2 محسوب می شود، دسته ای است که به آگونیست های گیرنده پپتید 1 شبه گلوکاگون (GLP-1) معروف هستند. این داروها انسولین نیستند. آنها به لوزالمعده کمک می کنند تا با ترشح انسولین از تولید قند بیش از حد کبد و کاهش سرعت خروج غذا از معده جلوگیری کند.
آگونیست های گیرنده GLP-1 شامل داروی خوراکی Rybelsus (سماگلوتاید) و داروهای تزریقی زیر است:
- بیتا (اگزناتید)
- اوزمپیک (سماگلوتید)
- آدلیکسین (لیکسیسناتید)
- Trulicity (دولاگلوتاید)
- ساکسندا، ویکتوزا (لیراگلوتاید)
- Bydureon (exenatide) با رهش طولانی
افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز ممکن است برای بهبود کنترل قند خون به انسولین تزریقی نیاز داشته باشند. انواع مختلفی از انسولین کوتاه اثر مانند( Humalog و Novolog) و طولانی اثر مانند (Lantus و Levemir ) وجود دارد.
سوالات متداول
میگلیتول برای چه مواردی استفاده می شود؟ میگلیتول همراه با رژیم غذایی و ورزش برای بهبود کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود. کنترل قند خون به ویژه برای پیشگیری از عوارض دیابت و کاهش خطر بیماری قلبی مهم است.
چه داروهایی را نباید با میگلیتول مصرف کرد؟ گلایست نباید با آکاربوز، یکی دیگر از مهارکننده های آلفا گلوکوزیداز مصرف شود، زیرا خطر کاهش قند خون و عوارض افزایشی وجود دارد. گاهی اوقات انسولین یا سایر داروهایی که قند خون را کاهش می دهند همراه با گلایست استفاده می شود، اما باید با احتیاط استفاده شود (و ممکن است به دوزهای کمتری نیاز داشته باشد) تا خطر افت قند خون کاهش یابد. سایر داروها نیز ممکن است با گلایست تداخل داشته باشند. قبل از مصرف گلایست، در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی و OTC، ویتامین ها و مکمل ها، به پزشک خود اطلاع دهید.
چه مدت طول می کشد تا میگلیتول اثر کند؟ Glyset به سرعت شروع به اثربخشی می کند. پزشک به شما می‌گوید هر چند وقت یکبار قند خون خود را چک کنید. سطح هموگلوبین A1C را می توان هر سه ماه یکبار اندازه گیری کرد که معیاری برای کنترل قند خون است.
آخرین دیدگاه‌ها