آرنج تنیس بازان (lateral epicondylitis) یک عارضه دردناک است که هنگام فشار آمدن بیش از حد به تاندون های آرنج بروز پیدا می کند. این فشار معمولاً در نتیجه انجام حرکات تکراری با دست ها و مچ دست اتفاق میفتد. علی رغم نام خاص این مشکل، تنها ورزشکاران تنیس باز دچار این عارضه نمی شوند.تمام افرادی که به خاطر شغل یا شرایط زندگی خود بیش از حد با دست های خود کار می کنند در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. معمولاً مشاغلی مثل بناها، قصاب ها و نیروهای خدماتی که بیش از حد در طول روز با دست های خود کار می کنند، دچار آرنج تنیس بازان می شوند.
درد این عارضه ابتدا در محل اتصال تاندون های ساعد به قسمت بیرونی آرنج فرد بروز پیدا می کند. سپس با گذشت زمان ممکن است تمام قسمت های ساعد و مچ دست را نیز درگیر کند. استراحت و مسکن های بدون نیاز به نسخه از جمله مواردی است که می تواند به بهبود علائم عارضه آرنج تنیس بازان کمک کند. اگر با وجود این شیوه های درمانی، علائم فرد بهبود نیافته و زندگی روزمره او با مشکل مواجه شود. پزشک ممکن است عمل جراحی را برای بهبود آرنج تنیس بازان توصیه کند.
علت آرنج تنیس بازان
آرنج تنیس بازان عارضه ای است که در اثر استفاده بیش از حد یا آسیب دیدگی عضلات برای فرد اتفاق می افتد. علت اصلی بروز این عارضه انقباض بیش از حد عضلات ساعد است که برای صاف کردن یا بالا بردن دست یا مچ دست مورد استفاده قرار می گیرد. دقت داشته باشید، انجام حرکات تکراری باعث فشار بیشتر به بافت ها شده و پارگی های جزئی در داخل تاندون های متصل شده به عضلات ساعد ایجاد خواهد کرد. همانطور که از نام این عارضه پیداست، بازی تنیس خصوصاً انجام پشت سرهم حرکت backhand stroke به صورت غیر حرفه ای از جمله مواردی است که باعث بروز عارضه آرنج تنیس بازار در فرد تنیس باز خواهد شد.
بروز عارضه آرنج تنیس بازان تنها به ورزشکاران محدود نمی شود. همه افرادی که بیش از حد از دست های خود استفاده و حرکات تکراری انجام می دهند، ممکن است بعد از مدتی دچار این عارضه شوند.
موارد زیر می تواند باعث بروز آرنج تنیس بازار شود:
- رنگ آمیزی
- استفاده زیاد از موس
- لوله کشی با استفاده از ابزار
- پخت و پز به ویژه خرد کردن گوشت و سبزیجات
عوامل خطر آرنج تنیس بازان
عواملی که می تواند احتمال ابتلا به عارضه آرنج تنیس بازان را تا حد قابل توجهی افزایش دهد، شامل موارد زیر می شود:
- سن. در حالی که این عارضه ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد. با این حال آرنج تنیس بازان بیشتر در افراد با سن بین 30 تا 50 سال شایع است.
- شغل. افرادی که دارای حرفه و شغلی هستند که نیاز به استفاده بیش از حد از دست ها و ساعد داشته باشد. انجام کارهای تکراری از جمله مواردی است که باعث فشار آمدن به بافت های تاندون و پارگی آن ها خواهد شد.
- ورزش های به خصوص. بعضی از ورزش ها که در آن ورزشکاران از راکت برای بازی استفاده می کنند. احتمال بروز آرنج تنیس بازان در ورزشکاران آن رشته را افزایش خواهد داد.
علائم آرنج تنیس بازان
درد ناشی از عارضه آرنج تنیس بازان از جمله مواردی است که در ابتدا ممکن است ساعد و مچ دست فرد را درگیر کند.
درد و ضعف ناشی از این عارضه انجام موارد زیر را دشوارتر خواهد کرد:
- باز کردن قفل در
- در دست گرفتن فنجان چای
- تکان دادن دست ها یا گرفتن یک وسیله با استفاده از دست
زمان مراجعه به پزشک
اگر اقدامات اولیه مثل استراحت، یخ و استفاده از قرص های مسکن بدون نیاز به نسخه کمکی به کاهش درد و بهبودی عارضه آرنج تنیس بازان نکرد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص آرنج تنیس بازان
در حین انجام معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است بخواهد تا با وارد کردن فشار به ناحیه آسیب دیده یا درخواست حرکت دادن آرنج، مچ دست و انگشتان احتمال ابتلای شما به آرنج تنیس بازان را تشخیص دهد. در بسیاری از موارد، تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی اطلاعات کافی را در اختیار پزشک قرار خواهد داد تا بتواند به درستی عارضه آرنج تنیس بازان را تشخیص دهد. اما در صورتی که پزشک احتمال دهد که عامل دیگری ممکن است باعث بروز علائم شما شود، ممکن است تصویر برداری اشعه ایکس یا انواع دیگر روش های تصویربرداری را برای تشخیص دقیق تر پیشنهاد کند.
درمان آرنج تنیس بازان
- آرنج تنیس غالباً بدون نیاز به هیچ درمانی بهبود خواهد یافت.
- اما اگر داروهای بدون نسخه و اقدامات خودمراقبتی کمک نکرد، پزشک فیزیوتراپی را پیشنهاد می کند.
- موارد شدید آرنج تنیس بازان نیز ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد.
تراپی آرنج تنیس بازان
اگر علائم شما مربوط به ورزش تنیس یا شرایط شغلی شما باشد. پزشک ممکن است دستور بررسی حرکات شما در حین ورزش یا کار توسط متخصص ورزشی و فیزیوتراپی را بدهد تا بتوان بهترین اقدامات برای کاهش فشار بر روی بافت آسیب دیده انجام داد. علاوه بر این متخصص فیزیوتراپ می تواند با استفاده از حرکات ورزشی و کششی به شما کمک کند تا به مرور زمان عضلات ساعد و مچ دست خود را تقویت کنید. تمرینات اکسنتریک از جمله تمرین هایی است که می تواند تا حد زیادی به کاهش بروز مجدد عارضه آرنج تنیس بازان کمک کند. همچنین استفاده از مچ بند یا باند از جمله مواردی است که می تواند به کاهش فشار بر روی بافت آسیب دیده کمک کند.
عمل جراحی و شیوه های درمانی دیگر
تزریق
پزشک ممکن است با توجه به شرایط به وجود آمده تزریق پلاسمای غنی از پلاکت، بوتاکس یا پرولاوتراپی را به تاندون آسیب دیده توصیه کند. سوزن خشک زدن (Dry needling) نیز یکی دیگر از موارد درمانی است که در آن از یک سوزن برای سوراخ کردن مناطق آسیب دیده تاندون استفاده خواهد شد.
سونوگرافی تنوتومی (TENEX procedure)
در این شیوه با استفاده از سونوگرافی پزشک یک سوزن مخصوص را در زیر پوست و در داخل بخش آسیب دیده تاندون قرار خواهد داد. سپس انرژی ناشی از سونوگرافی باعث ارتعاش سوزن و مایع شدن آسیب دیدگی بافتی می شود. می توان در ادامه آن را از زیر پوست با استفاده از مکش خارج کرد.
عمل جراحی
اگر علائم شما پس از شش تا 12 ماه درمان غیر جراحی بهبود نیافته باشد، ممکن است کاندید مناسبی برای انجام عمل جراحی و برداشتن بافت آسیب دیده باشید. جراحی برای درمان آرنج تنیس بازان می توانند از طریق برش بزرگ یا از طریق چندین برش کوچک انجام شوند. بعد از عمل جراحی انجام تمرینات توانبخشی برای بهبودی فرد اهمیت بسیار زیادی خواهد داشت.
سبک زندگی و درمان های خانگی آرنج تنیس بازان
پزشک ممکن است در ابتدای شروع عارضه آرنج تنیس بازان، انجام اقدامات مراقبتی زیر را توصیه کند:
- استراحت. پرهیز از انجام فعالیت هایی که باعث بروز درد آرنج و شدت گرفتن علائم آن می شود.
- مسکن ها. بهتر است از مسکن های بدون نیاز به نسخه مثل ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده کنید.
- یخ. استفاده از یخ سه یا 4 بار در روز آن هم به مدت 15 دقیقه می تواند به کاهش علائم این عارضه کمک کند.
- تکنیک. اگر باید همیشه یک سری حرکت تکراری را برای کار یا ورزش خود انجام دهید. بهتر است تکنیک صحیح انجام دادن و کاهش فشار بر روی تاندون ها را یاد بگیرید تا از بروز مجدد این عارضه تا حد قابل توجهی جلوگیری کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
احتمالاً به محض بروز مشکلات و درد ناشی از آرنج تنیس بازان به پزشک عمومی یا خانوادگی خود مراجعه خواهید کرد. پزشک نیز ممکن است با توجه به شرایط به وجود آمده شما را به متخصص طب ورزشی یا جراح ارتوپد ارجاع دهد. از آن جایی که مدت زمان ملاقات با پزشک کوتاه بوده و حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت. در نتیجه بهتر است با آمادگی کامل به پزشک مراجعه کرده و از این زمان کوتاه نهایت استفاده را ببرید.
بهتر است قبل از حضور در مطب موارد زیر را آماده کنید:
- لیستی از تمامی علائم و نشانه های بیماری را تهیه کنید. همه نشانه های مربوط و غیر مربوط به بیماری خود را یادداشت کرده و همراه خود داشته باشید.
- اطلاعات مهم شخصی را یادداشت کنید. بهتر است استرس ها و تغییرات اخیری که در زندگی تان افتاده است را یادداشت کنید.
- لیستی از تمامی داروهای مصرفی خود تهیه کنید. نام تمامی داروها، مکمل ها و ویتامین های که مصرف می کنید را همراه با میزان مصرف خود یادداشت کنید.
- دوست یا یکی از اعضای خانواده خود را همراه ببرید. گاهی اوقاتت به خاطر سپردن تمامی موارد و اطلاعاتی که پزشک در اختیارتان قرار می دهد، کار دشواری است. در نتیجه بردن همراه به یادآوری اطلاعات مهم و نکات کمک زیادی خواهد کرد.
- سؤالات خود را یادداشت کنید. تمامی سؤالات مربوط و غیر مربوطی که به ذهنتان رسیده و قصد پرسیدن آن ها از پزشک را دارید را یادداشت کرده و همراه خود به مطب ببرید.
توقع و انتظارات از پزشک
احتمال زیاد در حین معاینه، پزشک سؤالات زیر را با توجه به شرایط شما مطرح خواهد کرد. بهتر است پیش از حضور در مطب آمادگی پاسخگویی به این سؤالات را داشته باشید:
- از چه زمانی علائم این عارضه شروع شد؟
- از چه دارو و مکمل هایی استفاده می کنید؟
- آیا اخیراً دچار آسیب دیدگی در ناحیه آرنج خود شده اید؟
- آیا انجام فعالیت بدنی یا حرکت دادن دست باعث شدت گرفتن این عارضه می شود؟
علاوه بر این سؤالات، پزشک ممکن است در حین معاینه سؤالات زیر را نیز مطرح کند:
- آیا سابقه ابتلا به آرتروز روماتوئید یا بیماری های عصبی دیگری داشته اید؟
- آیا برای انجام کار یا ورزش خاصی نیاز به انجام حرکات تکراری با دست خود دارید؟
- آیا ورزش می کنید؟ تکنیک های خاص ضربه زدن با راکت در حین انجام آن ورزش را به درستی آموخته اید؟
نتیجه گیری
آرنج تنیس بازان یک عارضه دردناک است که هنگام فشار آمدن بیش از حد به تاندون های آرنج بروز پیدا می کند. این فشار معمولاً در نتیجه انجام حرکات تکراری با دست ها و مچ دست اتفاق میفتد. علی رغم نام خاص این مشکل، تنها ورزشکاران تنیس باز دچار این عارضه نمی شوند. تمام افرادی که به خاطر شغل یا شرایط زندگی خود بیش از حد با دست های خود کار می کنند در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. علت اصلی بروز این عارضه انقباض بیش از حد عضلات ساعد است که برای صاف کردن یا بالا بردن دست یا مچ دست مورد استفاده قرار می گیرد. دقت داشته باشید که انجام حرکات تکراری باعث فشار بیشتر به بافت ها شده و پارگی های جزئی در داخل تاندون های متصل شده به عضلات ساعد ایجاد خواهد کرد.
آخرین دیدگاه‌ها