التهاب چشم و انواع مختلف آن

التهاب چشم یک اصطلاح کلی است که برای توصیف انواع شرایط، عفونت ها یا آسیب هایی که قسمت های مختلف چشم را تحت تاثیر قرار می دهند، استفاده می شود. اپتومتریست ها اغلب بر اساس وجود قرمزی، تورم، تحریک یا درد چشم، التهاب چشم را تشخیص می دهند. از آنجایی که التهاب می تواند قسمت های مختلف چشم را تحت تاثیر قرار دهد، مهم است که به اپتومتریست خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که درمان مناسب را دریافت می کنید.

چشم انسان ساختار پیچیده ای است که بخش های زیادی دارد. مناطق اصلی که بیشتر احتمال دارد ملتهب شوند عبارتند از:

• ملتحمه: یک بافت همبند که سطح کره چشم و زیر پلک ها را می پوشاند.
• قرنیه: این یک “پنجره” شفاف در جلوی چشم است. این مسئول انتقال و تمرکز نور به داخل چشم است، قرنیه چیزی است که به شفافیت و وضوح دید شما کمک می کند.
• عصب بینایی: مجموعه ای از بیش از یک میلیون رشته عصبی که تصاویر را از شبکیه (لایه حساس به نور در پشت چشم شما) به مغز منتقل می کند.
• صلبیه: قسمت سفید مات چشم را صلبیه می نامند که از چشم محافظت و حمایت می کند.
• Uvea: Uvea لایه میانی بافت در چشم، زیر صلبیه است. از سه قسمت تشکیل شده است: عنبیه (قسمت رنگی که قطر مردمک را کنترل می کند)، جسم مژگانی (که مایعی مغذی به نام آبکی ترشح می کند) و مشیمیه (که لایه ای از رگ های خونی بین رگ های خونی است). صلبیه و شبکیه.

همه این قسمت های چشم نقش مهمی در عملکرد آن دارند و همه آنها می توانند ملتهب شوند.

علائم التهاب چشم چیست؟

بیماری التهابی چشم شامل طیف وسیعی از شرایط مرتبط با التهاب چشم بوده که علائم آن متفاوت است. علائم التهاب چشم می تواند به طور ناگهانی ظاهر شود و به سرعت پیشرفت کند. اگر نگران این هستید که قسمتی از چشم شما ملتهب شده باشد، مهم است که به اپتومتریست خود مراجعه کنید.

علائم عمومی التهاب چشم شامل قرمزی چشم، درد، فتوفوبیا (حساسیت به نور) و تاری دید است. علائم دیگر ممکن است در نتیجه انواع التهاب چشم زیر باشد:

ورم ملتحمه (چشم صورتی)، التهاب ملتحمه

چشم صورتی (کانژنکتیویت) التهاب یا عفونت غشای شفاف (ملتحمه) است که پلک شما را می‌پوشاند و قسمت سفید کره چشم شما را می‌پوشاند. هنگامی که رگ های خونی کوچک در ملتحمه ملتهب می شوند، بیشتر قابل مشاهده هستند. این همان چیزی است که باعث می شود سفیدی چشم شما قرمز یا صورتی به نظر برسد. چشم صورتی معمولاً در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی یا یک واکنش آلرژیک ایجاد می شود.

اگرچه چشم صورتی می تواند تحریک کننده باشد، به ندرت بینایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. درمان ها می توانند به کاهش ناراحتی چشم صورتی کمک کنند. از آنجایی که چشم صورتی می تواند مسری باشد، تشخیص و درمان به موقع می تواند به محدود کردن گسترش آن کمک کند.

کراتیت، التهاب قرنیه

استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی یا عدم رعایت اصول بهداشتی می تواند منجر به کراتیت شود. همچنین ممکن است در نتیجه عفونت یا آسیب جزئی به قرنیه رخ دهد. کراتیت می تواند چشمان شما را قرمز و آبریز کند و همچنین باعث درد، حساسیت به نور، احساس شن در چشم یا تاری دید شود. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، باید فوراً به چشم‌پزشک مراجعه کنید، زیرا در صورت عدم درمان، می‌تواند عوارضی ایجاد کند. اپتومتریست شما معمولا از یک لامپ شکاف برای بررسی علائم این التهاب چشم شما استفاده می کند.

نوریت بینایی، التهاب عصب بینایی

علائم نوریت بینایی معمولاً شامل درد و از دست دادن موقت بینایی در یک چشم است. برخی افراد نیز نورهای چشمک زن را می بینند یا متوجه می شوند که رنگ ها کمتر زنده به نظر می رسند. می تواند به سرعت ایجاد شود، بنابراین اگر هر گونه تغییر ناگهانی در چشمان خود را تجربه کردید، مهم است که در اسرع وقت با یک اپتومتریست قرار ملاقات رزرو کنید.

اسکلریت، التهاب اسکلرا

اسکلریت یک بیماری جدی چشمی است که در صورت عدم درمان می تواند باعث مشکلات طولانی مدت بینایی شود. علائم شامل درد، قرمزی، پارگی بیش از حد و حساسیت به نور است. اسکلریت با اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس همراه بوده است. این وضعیت را می توان با داروهای استروئیدی درمان کرد، با این حال، مهم است که به سرعت به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. اسکلریت را می توان با استفاده از لامپ شکاف نیز تشخیص داد.

یووئیت

التهاب Uvea معمولا به طور ناگهانی رخ می دهد و به سرعت ایجاد می شود و در افرادی که از سایر اختلالات التهابی یا خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید رنج می برند، شایع تر است. علائم یووئیت می تواند شامل قرمزی، درد و تاری دید در یک یا هر دو چشم باشد. برخی از افراد ممکن است شناورها را ببینند یا کاهش بینایی را تجربه کنند. اگر هر یک از علائم و نشانه های هشدار دهنده یووئیت را دارید، در اسرع وقت به اپتومتریست خود مراجعه کنید.

علت التهاب چشم چیست؟

دلایل متعددی برای ایجاد التهاب چشم وجود دارد، از جمله اختلالات خود ایمنی، سوزش، آسیب چشم و ضربه به چشم. التهاب همچنین می تواند در نتیجه عفونت و آلرژی رخ دهد.

یک بیماری خودایمنی می تواند هر بخشی از بدن از جمله چشم ها را درگیر کند. با این حال، التهاب چشم می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری خودایمنی بسیار گسترده‌تر باشد که بیش از یک قسمت از بدن مانند آرتریت روماتوئید، سندرم شوگرن، مولتیپل اسکلروزیس و بیماری رایتر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در نتیجه بیماری‌های خودایمنی می‌توانند علائم و نشانه‌های متعددی از دوبینی و افتادگی پلک گرفته تا التهاب ایجاد کنند.

روماتیسم مفصلی

چشم از بافت‌هایی شبیه به مفاصل تشکیل شده است. در نتیجه، بسیاری از بیماری‌های خودایمنی که مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مانند آرتریت روماتوئید روی چشم‌ها نیز تأثیر می‌گذارند. شایع ترین علامت مرتبط با چشم مربوط به آرتریت روماتوئید خشکی است، اگرچه موارد شدیدتر می تواند باعث التهاب در قسمت سفید (صلبیه) چشم شما شود و منجر به اسکلریت شود.

سندرم شوگرن

سندرم شوگرن یک بیماری خودایمنی مزمن است که به غدد مسئول مرطوب نگه داشتن چشم ها، دهان و سایر قسمت های بدن حمله می کند.

افراد مبتلا به سندرم شوگرن به دلیل تأثیر آن بر غدد اشکی که اشک ترشح می کنند، بسیار بیشتر در معرض خشکی چشم هستند. هنگام تشخیص سندرم شوگرن، چشم پزشکان به دنبال علائم سندرم خشکی شدید چشم، در کنار غدد مسدود شده و ملتهب هستند.

اسکلروز چندگانه

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است که مغز، نخاع و عصب بینایی را تحت تاثیر قرار می دهد. نوریت بینایی (التهاب عصب بینایی در چشم) یکی از علائم شایع ام اس است و به طور معمول یکی از اولین علائم ام اس است که با اسکن OCT قابل تشخیص است.

افراد مبتلا به نوریت بینایی معمولا علائم را فقط در یک چشم تجربه می کنند. سایر علائم چشمی مرتبط با ام اس عبارتند از نیستاگموس (حرکت سریع و کنترل نشده چشم ها) و دوبینی.

بیماری رایتر

سندرم رایتر (همچنین به عنوان آرتریت واکنشی شناخته می شود) نوعی آرتریت التهابی است که مفاصل، چشم ها و مجرای ادرار را تحت تاثیر قرار می دهد. التهاب چشم یکی از علائم شایع سندرم رایتر است که می تواند به شکل ملتحمه و یووئیت (التهاب لایه میانی چشم) رخ دهد.

تشخیص و تشخیص التهاب چشم

تشخیص بیماری التهابی چشم با معاینه چشم شروع می شود. یک معاینه استاندارد چشم معمولاً شامل موارد زیر است:

• تست حدت بینایی: آزمایش حدت بینایی یا آزمایش نمودار چشم برای تعیین اینکه آیا بینایی شما کاهش یافته است یا خیر انجام می شود.
• تست فشار چشم: تست فشار چشمی فشار داخل چشم را تعیین می کند و با استفاده از ابزاری به نام تونومتر انجام می شود.
• با لامپ شکاف: میکروسکوپ قدرتمندی که برای بررسی سطح جلوی چشم استفاده می شود. تست اسلیت لامپ یک معاینه چشم غیر تهاجمی است.
• معاینه شبکیه: لنزهای تخصصی برای ارزیابی سلامت شبکیه شما می توان از عکس های شبکیه یا اسکن OCT استفاده کرد.
• معاینه فوندوسکوپی: برای بررسی پشت قسمت داخلی چشم انجام می شود. همچنین غیر تهاجمی است و با استفاده از افتالموسکوپ انجام می شود.

بیمارانی که علائم ذکر شده در بالا را تجربه می کنند باید در اسرع وقت با چشم پزشک مشورت کنند. اگر التهاب چشم به موقع درمان نشود، می تواند عوارض جدی از جمله کوری دائمی ایجاد کند.

برای تشخیص دقیق، مجموعه‌ای از آزمایش‌ها انجام می‌شود که معمولاً شامل ارزیابی کامل وضعیت، بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و یک معاینه فیزیکی جامع برای بررسی شواهد بصری التهاب است. سایر آزمایشات آزمایشگاهی نیز برای تعیین علل احتمالی مانند عفونت یا اختلالات خودایمنی انجام خواهد شد. در همین حال، چشم ها از طریق آزمایش های مختلف چشمی مانند نمودار چشمی یا آزمایش حدت بینایی، آزمایش فشار چشم، آزمایش لامپ شکاف و معاینه فوندوسکوپی بررسی می شود.

انتظار می رود این آزمایشات به چشم پزشک کمک کند تا وضعیت دقیق و شدت آن را تعیین کند. پس از تشخیص، پزشک با طراحی یک برنامه درمانی فردی که بر اساس شرایط زمینه ای و قسمت آسیب دیده چشم خواهد بود، اقدام می کند.

آیا اسکن OCT می تواند التهاب چشم را تشخیص دهد؟

اسکن توموگرافی انسجام نوری (که معمولاً به آن اسکن OCT گفته می‌شود) به ما کمک می‌کند تا سلامت چشم‌های شما را با جزئیات بیشتری مشاهده کنیم و به ما امکان می‌دهد ببینیم در زیر سطح چشم چه می‌گذرد.

از آنجایی که بسیاری از بیماری های التهابی چشم بر روی شبکیه یا عصب بینایی تاثیر می گذارند، اسکن OCT می تواند به اپتومتریست شما کمک کند تا علائم اولیه این شرایط را قبل از اینکه روی دید شما تاثیر بگذارد، تشخیص دهد. این می تواند ارجاع و درمان زودتر را امکان پذیر کند. فقط از بینایی‌شناس خود بخواهید که اسکن OCT را به آزمایش عادی چشم شما اضافه کند یا برای اطلاعات بیشتر از صفحه اسکن OCT ما دیدن کنید.

درمان التهاب چشم

درمان بسته به شرایط التهابی و علل آن متفاوت است. رایج‌ترین درمان‌ها در زیر فهرست شده‌اند، اما ممکن است به درمان اضافی نیز نیاز باشد:

• مدیریت بیماری خود ایمنی زمینه ای
• قطره های چشمی آنتی بیوتیک، آنتی هیستامین، ضد ویروسی یا ضد قارچ
• ضد التهاب های غیر استروئیدی یا استروئیدی، قطره، قرص خوراکی، تزریقی، کپسول، تزریق داخل وریدی
• سرکوب کننده های ایمنی، این دارو پاسخ سیستم ایمنی بدن به التهاب سراسر سیستم را آرام می کند.

یووئیت قدامی معمولاً با استفاده از قطره های چشمی حاوی استروئید درمان می شود. قطره چشمی مردمک را گشاد می کند و از اسپاسم عضلانی جلوگیری می کند.

یووئیت داخلی، یووئیت خلفی و پانووئیت با استفاده از داروهای خوراکی، تزریق در اطراف چشم یا کپسول‌های با رهش زمانی که در داخل چشم کاشته می‌شوند، درمان می‌شوند. پزشک همچنین ممکن است داروهایی را تجویز کند که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند، در صورتی که تشخیص داده شود که به پیشرفت یا پیشرفت بیماری کمک می‌کند.

درک این نکته مهم است که چشم پزشک ممکن است نتواند علت دقیق التهاب چشم را تعیین کند، زیرا هنوز چیزهای زیادی در مورد یووئیت و التهاب چشمی وجود دارد که باید کشف شود. محققان در سراسر جهان، مانند محققان موسسه ملی چشم، به شدت در حال جستجو و بررسی علل احتمالی برای فرموله کردن روش‌های درمانی جدید و تعیین عوامل خطر هستند.