مجرای اشکی مسدود شده یا انسداد مجاری اشکی وضعیتی است که در آن مسیر تخلیه اشک در چشم به طور جزئی یا کامل مسدود و منجر به مشکل در تخلیه اشک از غدد اشکی می شود. انسداد مجاری اشکی در نوزادان شایع است و از هر 10 نوزاد شش نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد و معمولاً در این موارد خود به خود برطرف می شود. در کودکان، مجرای اشکی ممکن است در بدو تولد به طور کامل رشد نکند. ممکن است توسط یک لایه نازک بسته یا پوشیده شده باشد و باعث انسداد جزئی شود. با این حال، بزرگسالان نیز ممکن است مجرای اشکی مسدود شده داشته باشند. بزرگسالان با مجرای اشک مسدود شده نیاز به درمان پزشکی دارند. در این موارد، مجرا ممکن است در اثر عفونت، جراحت یا تومور آسیب ببیند.
هنگامی که مجرای اشک شما مسدود شده است، اشک شما نمی تواند به طور طبیعی تخلیه شود و باعث می شود که چشمی پر آب و سوزش چشم زیاد داشته باشید. این وضعیت به دلیل انسداد جزئی یا کامل در سیستم تخلیه اشک ایجاد می شود.
مسدود شدن مجرای اشک در نوزادان شایع است. این وضعیت معمولاً بدون هیچ درمانی در سال اول زندگی بهتر می شود. در بزرگسالان مسدود شدن مجرای اشک ممکن است به دلیل آسیب، عفونت یا به ندرت تومور باشد. مسدود شدن مجرای اشک تقریباً همیشه قابل اصلاح است. درمان بستگی به علت انسداد و سن فرد مبتلا دارد.
علائم انسداد مجرای اشکی
علائم و نشانه های مسدود شدن مجرای اشک، عبارتند از:
- تاری دید
- اشک بیش از حد
- پوسته شدن پلک ها
- قرمزی قسمت سفید چشم
- عفونت یا التهاب مکرر چشم (چشم صورتی)
- تورم دردناک در نزدیکی گوشه داخلی چشم
- ترشحات مخاطی یا چرک از پلک ها و سطح چشم
علائم انسداد مجرای اشکی در بزرگسالان
اشک به طور معمول از طریق مجاری بینی اشکی، که لوله های کوچکی هستند که از چشم به داخل بینی کشیده می شوند، از چشم خارج می شود. اگر مجرای اشک مسدود شود یا باز نشود، اشک نمی تواند به درستی از چشم خارج شود. سپس ممکن است مجرا پر از مایع شده و متورم، ملتهب و گاهی عفونی شود.
علامت اصلی افزایش اشک (اپی فورا) است که باعث سرریز شدن اشک روی صورت یا گونه می شود. گاهی اوقات، اشک ها ممکن است غلیظ تر به نظر برسند. چشم ها نیز ممکن است خشک و پوسته پوسته شوند. علائم مسدود شدن مجرای اشک ممکن است پس از سرماخوردگی یا سینوزیت بدتر شود. همچنین ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض سرما، باد یا نور خورشید بیشتر قابل توجه باشند.
علائم عفونت
هنگامی که مجاری اشکی مسدود می شود، باکتری های به دام افتاده در کیسه بینی اشکی می توانند منجر به عفونتی به نام داکریوسیستیت شوند. در موارد شدید، عفونت می تواند به پلک ها سرایت کند. علائم عفونت عبارتند از:
- تب
- تاری دید
- پوسته پوسته شدن مژه
- اشک های خون آلود
- عفونت های مکرر چشم
- ترشحات مخاطی چشم
- التهاب، حساسیت و قرمزی گوشه داخلی چشم یا اطراف چشم و بینی
در صورت مشاهده علائم عفونت، مهم است که برای تشخیص و درمان با پزشک خود تماس بگیرید. اگر به مدت چند روز به طور مداوم اشک می ریزید یا اگر چشم شما مکرراً یا به طور مداوم عفونت می کند، به پزشک مراجعه کنید. مسدود شدن مجرای اشک ممکن است در اثر فشار تومور بر روی سیستم تخلیه اشک ایجاد شود. شناسایی زودهنگام تومور می تواند گزینه های درمانی بیشتری به شما بدهد.
چه چیزی باعث انسداد مجرای اشکی می شود؟
انسداد مجاری اشک می تواند در هر سنی از تولد تا بزرگسالی اتفاق بیفتد. علل عبارتند از:
- تومور. تومور در بینی یا هر جایی در امتداد سیستم تخلیه اشک می تواند باعث انسداد شود.
- عفونت یا التهاب. عفونت یا التهاب مزمن چشم، سیستم تخلیه اشک یا بینی می تواند باعث مسدود شدن مجاری اشک شود.
- تغییرات مرتبط با سن با افزایش سن، منافذ کوچکی که اشک را تخلیه می‌کنند (پانکتا) ممکن است باریک‌تر شوند و باعث انسداد شوند.
- قطره چشم به ندرت، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، مانند قطره های چشمی که برای درمان گلوکوم استفاده می شود، می تواند باعث مسدود شدن مجرای اشک شود.
- درمان های سرطان مسدود شدن مجرای اشک یکی از عوارض جانبی احتمالی داروهای شیمی درمانی و پرتودرمانی برای سرطان است.
- انسداد مادرزادی بسیاری از نوزادان با مجرای اشکی مسدود شده متولد می شوند. سیستم تخلیه اشک ممکن است به طور کامل توسعه نیافته یا ممکن است یک ناهنجاری مجرای وجود داشته باشد. اغلب یک غشای بافت نازک بر روی دهانه ای که به داخل بینی (مجرای بینی اشکی) تخلیه می شود، باقی می ماند.
- جراحت یا تروما. آسیب به صورت شما می تواند باعث آسیب استخوان یا زخم در نزدیکی سیستم زهکشی شود و جریان طبیعی اشک را از طریق مجاری مختل کند. حتی ذرات کوچک کثیفی یا سلول‌های سست پوست که در مجرای مجرای انباشته شده‌اند می‌توانند باعث انسداد شوند.
نحوه عملکرد سیستم تخلیه اشک
غدد اشکی بیشتر اشک شما را تولید می کنند. این غدد در داخل پلک های فوقانی بالای هر چشم قرار دارند. به طور معمول، اشک از غدد اشکی روی سطح چشم شما جاری می شود. اشک‌ها به منافذ (puncta) در گوشه‌های داخلی پلک‌های بالا و پایین می‌ریزند.
پونکتاها به کانال‌های کوچکی (کانالیکولی) منتهی می‌شوند که اشک‌ها را به یک کیسه به مخزنی در کنار بینی (کیسه اشکی) منتقل می‌کنند. از آنجا اشک از مجرای (مجرای بینی اشکی) عبور می کند و به داخل بینی شما تخلیه می شود. پس از ورود به بینی، اشک دوباره جذب می شود.
انسداد می تواند در هر نقطه ای از سیستم تخلیه اشک، از نقطه نقطه تا بینی شما رخ دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، اشک شما به درستی تخلیه نمی شود و باعث آبریزش چشم می شود و خطر عفونت و التهاب چشم را افزایش می دهد.
عوامل خطر انسداد مجرای اشکی چیست؟
برخی عوامل خطر ابتلا به انسداد مجرای اشکی را افزایش می دهند:
- جنسیت: زنان بیشتر از مردان در معرض انسداد مجرای اشکی هستند.
- مصرف دخانیات: سیگار خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
- سن. افراد مسن در معرض افزایش خطر ابتلا به انسداد مجاری اشکی به دلیل تغییرات مرتبط با سن هستند.
- آب کلردار: افرادی که به طور منظم در آب کلردار شنا می کنند، ممکن است در سیستم تخلیه اشک خود دچار مشکل شوند.
- التهاب مزمن چشم: اگر چشمان شما به طور مداوم تحریک، قرمز و ملتهب است (ملتحمه)، شما در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مجرای اشکی مسدود هستید.
- جراحی قبلی: جراحی قبلی چشم، پلک، بینی یا سینوس ممکن است باعث ایجاد مقداری اسکار در سیستم مجرا شده باشد که احتمالاً بعداً منجر به مسدود شدن مجرای اشک می شود.
- گلوکوم: داروهای ضد گلوکوم اغلب به صورت موضعی روی چشم استفاده می شود. اگر از این یا سایر داروهای موضعی چشم استفاده کرده اید، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مجرای اشکی مسدود شده هستید.
- درمان سرطان قبلی اگر برای درمان سرطان پرتودرمانی یا شیمی درمانی کرده اید، به ویژه اگر پرتو روی صورت یا سر شما متمرکز شده باشد، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مجرای اشکی مسدود شده هستید.
بعلاوه، مسدود شدن مجاری اشک در افرادی که دارای شرایط زیر هستند شایع تر است:
- سینوزیت: عفونت های مکرر سینوس می تواند منجر به التهاب و زخم شود که خطر انسداد را افزایش می دهد.
- آلرژی بینی: مانند مشکلات سینوسی، آلرژی باعث تورم می شود که ممکن است منجر به زخم و مسدود شدن مجاری اشکی شود.
- ناهنجاری های جمجمه-صورتی: افراد مبتلا به سندرم داون و کسانی که کانال های بینی باریک و استخوانی دارند یا سپتوم منحرف شده ممکن است بیشتر مستعد انسداد در سیستم تخلیه اشک باشند.
استفاده از لنزهای تماسی لزوماً خطر انسداد مجرای اشکی را افزایش نمی دهد. اما استفاده از لنزهای کثیف می تواند باعث عفونت و انسداد بعدی یک یا هر دو مجرای اشک شود.
همیشه قبل از برداشتن یا گذاشتن لنزهای تماسی دست های خود را بشویید. توصیه های پزشک خود را برای تمیز نگه داشتن لنزهای خود دنبال کنید. تمیز نگه داشتن کیس ذخیره سازی نیز مهم است.
سیستم اشک آور چگونه کار می کند؟
به طور معمول، سیستم اشکی چشمان شما را کمی خیس نگه می دارد اما نه خیلی آبکی. سیستم اشکی شما دارای سه بخش است:
- غدد اشکی اشک ایجاد می کنند.
- Puncta منافذ کوچکی در گوشه چشم شما هستند که اشک در آن جاری می شود.
- مجاری نازولاکریمال به پونکتا متصل می شوند و بقیه مایع اشک شما را به داخل بینی می ریزند.
مجاری اشکی در گوشه چشم شما نزدیک به بینی شما تشکیل می شوند. آنها زیر پوست قرار می گیرند و به استخوان های صورت و بینی شما متصل می شوند.
انسداد جزئی مجرای اشک چیست؟
گاهی اوقات، یک مجرای اشکی باریک (داکریوستنوز) می تواند منجر به انسداد جزئی مجرای اشک شود. وقتی انسداد جزئی دارید، اشک‌های شما ممکن است جمع شوند و به درستی تخلیه نشوند. این تجمع اشک می تواند منجر به عفونت شود. اگر انسداد جزئی دارید، ارائه دهنده شما احتمالاً از درمان های مشابه به عنوان انسداد کامل استفاده می کند.
انسداد مجاری اشکی چه عوارضی دارد؟
از آنجایی که اشک های شما آنطور که باید تخلیه نمی شوند، اشک هایی که در سیستم زهکشی باقی می مانند راکد می شوند. این باعث رشد باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می شود که می تواند منجر به عفونت و التهاب مکرر چشم شود.
هر بخشی از سیستم تخلیه اشک، از جمله غشای شفاف روی سطح چشم شما (ملتحمه)، ممکن است به دلیل مسدود شدن مجرای اشک، عفونی یا ملتهب شود.
چگونه از انسداد مجاری اشکی پیشگیری کنیم؟
برای کاهش خطر ابتلا به انسداد مجرای اشک در آینده، درمان فوری التهاب یا عفونت چشم را دریافت کنید. برای جلوگیری از عفونت چشم در وهله اول این نکات را دنبال کنید:
- سعی کنید چشمان خود را مالش ندهید.
- دست های خود را به طور کامل و مرتب بشویید.
- مدام خط چشم و ریمل خود را تعویض کنید. هرگز این لوازم آرایش را با دیگران به اشتراک نگذارید.
- اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، طبق توصیه های ارائه شده توسط سازنده و متخصص مراقبت از چشم، آنها را تمیز نگه دارید.
انسداد مجاری اشکی چگونه تشخیص داده می شوند؟
برای تشخیص وضعیت شما، پزشک در مورد علائم شما با شما صحبت می کند، چشمان شما را معاینه می کند و چند آزمایش انجام می دهد. او همچنین داخل بینی شما را بررسی می کند تا مشخص کند که آیا اختلالات ساختاری مجاری بینی شما باعث انسداد شده است یا خیر. اگر پزشک شما مشکوک به مسدود شدن مجرای اشک باشد، ممکن است از شما بخواهد که آزمایشات دیگری را برای یافتن محل انسداد انجام دهید.
آزمایش‌هایی که برای تشخیص انسداد مجرای اشک استفاده می‌شوند عبارتند از:
- تست تخلیه اشک: این تست سرعت تخلیه اشک های شما را اندازه گیری می کند. یک قطره از رنگ مخصوص روی سطح هر چشم قرار می گیرد. اگر بعد از پنج دقیقه بیشتر رنگ هنوز روی سطح چشم شما باشد، ممکن است مجرای اشک مسدود شده باشد.
- شستشو: پزشک شما ممکن است محلول نمکی را از طریق سیستم تخلیه اشک شما شستشو دهد تا میزان تخلیه اشک را بررسی کند. یا ممکن است یک ابزار باریک (کاوشگر) را از سوراخ‌های زهکشی کوچک گوشه درب (پانکتا) وارد کند تا انسداد را بررسی کند. در برخی موارد این کاوشگر حتی ممکن است مشکل را برطرف کند.
- تست های تصویربرداری چشم: برای این روش‌ها، یک رنگ کنتراست از سوراخ گوشه پلک شما از طریق سیستم تخلیه اشک عبور می‌کند. سپس از اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای یافتن محل و علت انسداد استفاده می شود.
انسداد مجاری اشکی چگونه درمان می شود؟
درمان شما بستگی به این دارد که چه چیزی باعث مسدود شدن مجرای اشکی شده است. ممکن است برای اصلاح مشکل به بیش از یک روش نیاز داشته باشید. اگر یک تومور باعث انسداد مجرای اشکی شما شده باشد، درمان بر روی علت تومور متمرکز خواهد شد. ممکن است جراحی برای برداشتن تومور انجام شود، یا پزشک ممکن است استفاده از روش‌های درمانی دیگر را برای کوچک کردن آن توصیه کند.
- داروهایی برای مبارزه با عفونت: اگر پزشک شما مشکوک به وجود عفونت باشد، ممکن است قطره چشمی یا قرص آنتی بیوتیک تجویز کند.
- مراقب باشید و صبر کنید یا ماساژ دهید. نوزادانی که با مجرای اشکی مسدود شده متولد می شوند، اغلب بدون هیچ درمانی بهتر می شوند. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که سیستم زهکشی در چند ماه اول زندگی بالغ می شود. اغلب یک غشای بافت نازک بر روی دهانه ای که به داخل بینی (مجرای بینی اشکی) تخلیه می شود، باقی می ماند. اگر مجرای اشک مسدود شده کودک شما بهبود نیابد، پزشک او ممکن است یک تکنیک ماساژ ویژه را برای کمک به باز کردن غشاء به شما آموزش دهد.
اگر آسیبی به صورت شما وارد شده است که باعث انسداد مجاری اشکی شده است، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد دهد که چند ماه صبر کنید تا ببیند آیا با بهبودی آسیب، وضعیت بهبود می یابد یا خیر. با کاهش تورم، مجاری اشکی شما ممکن است خود به خود باز شوند.
اتساع، پروب و گرگرفتگی
برای نوزادان، این روش تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. پزشک با استفاده از ابزار مخصوص گشاد کردن دهانه‌های سوراخ را بزرگ می‌کند و یک پروب نازک را از طریق سوراخ‌ها و داخل سیستم تخلیه اشک وارد می‌کند.
برای بزرگسالانی که تا حدی باریک شده اند، پزشک ممکن است با یک پروب کوچک، آن را گشاد کرده و سپس مجرای اشکی را شستشو دهد. این یک روش سرپایی ساده است که اغلب حداقل تسکین موقتی را فراهم می کند.
- استنت گذاری یا لوله گذاری: این روش معمولا با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می شود. یک لوله نازک یا استنت، ساخته شده از سیلیکون یا پلی اورتان، از طریق یک یا هر دو نقطه در گوشه پلک شما رد می شود. سپس این لوله ها از طریق سیستم تخلیه اشک به بینی شما می گذرد. یک حلقه کوچک از لوله در گوشه چشم شما قابل مشاهده خواهد بود و لوله ها معمولاً حدود سه ماه قبل از برداشتن در داخل باقی می مانند. عوارض احتمالی شامل التهاب ناشی از وجود لوله است.
- اتساع کاتتر بالونی. اگر درمان های دیگر جواب نداده یا انسداد عود کرده است، ممکن است از این روش استفاده شود. معمولا برای نوزادان و کودکان نوپا موثر است و همچنین ممکن است در بزرگسالان با انسداد نسبی استفاده شود. ابتدا به بیمار بیهوشی عمومی داده می شود. سپس پزشک از طریق انسداد مجرای اشکی در بینی، یک لوله (کاتتر) را با یک بالون تخلیه شده در نوک آن می گذراند. او بادکنک را چند بار باد کرده و تخلیه می کند تا انسداد باز شود.
عمل جراحی
جراحی که معمولا برای درمان مجاری اشکی مسدود شده استفاده می شود داکریوسیستورینوستومی (DAK-ree-oh-sis-toe-rye-nohs-tuh-me) نامیده می شود. این روش مسیری را باز می کند تا اشک دوباره از بینی شما خارج شود. به شما یک بیهوشی عمومی یا یک بی حسی موضعی در صورتی که به صورت سرپایی انجام شود، داده می شود.
مراحل این روش بسته به محل دقیق و میزان انسداد شما و همچنین تجربه و ترجیحات جراح شما متفاوت است.
- خارجی. با داکریوسیستورینوستومی خارجی، جراح شما یک برش در کناره بینی شما، نزدیک به کیسه اشکی ایجاد می کند. پس از اتصال کیسه اشکی به حفره بینی و قرار دادن استنت در مجرای جدید، جراح برش پوست را با چند بخیه می بندد.
- آندوسکوپی یا اندونازال. با این روش، جراح شما از یک دوربین میکروسکوپی و سایر ابزارهای ریز استفاده می کند که از طریق سوراخ بینی به سیستم مجرای شما وارد می شود. این روش نیازی به برش ندارد بنابراین هیچ جای زخمی باقی نمی‌گذارد. اما میزان موفقیت به اندازه روش خارجی بالا نیست.
پس از جراحی از اسپری ضد احتقان بینی و قطره چشم برای جلوگیری از عفونت و کاهش التهاب استفاده خواهید کرد. پس از 6 تا 12 هفته، برای برداشتن هر گونه استنتی که برای باز نگه داشتن کانال جدید در طول فرآیند بهبودی استفاده شده است، به مطب پزشک خود باز خواهید گشت.
داکریوسیستورینوستومی
اگر گزینه‌های درمانی فوق برای باز کردن مجرای اشکی مسدود شده کافی نباشد، پزشک شما جراحی، معمولا داکریوسیستورینوستومی را توصیه می‌کند. این روش مسیر جدیدی برای تخلیه اشک از بینی شما ایجاد می کند. این بخش جدید مجرای اشکی را دور می زند، که معمولاً محل انسداد است. استنت‌ها معمولاً در مسیر جدید قرار می‌گیرند و در زمان بهبودی در آنجا رها می‌شوند. آنها سه یا چهار ماه پس از جراحی برداشته می شوند. مراحل این روش ممکن است برای مشکل خاص انسداد مجرای اشکی شما متفاوت باشد.
بسته به نوع انسداد، جراح شما ممکن است توصیه کند که یک مسیر کاملاً جدید از پونکتا به بینی شما ایجاد کند و سیستم تخلیه اشک را به طور کلی دور بزند. این بازسازی کل سیستم تخلیه اشک، کنژونکتیووداکریوسیستورینوستومی نامیده می شود.
اگر تومور باعث انسداد مجرای اشکی شده باشد، جراحی برای برداشتن آن انجام می شود. یا ممکن است پزشک شما استفاده از روش‌های دیگری مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی را برای کاهش آن پیشنهاد دهد.
مراقبت های بعد از عمل
برای جلوگیری از عفونت و التهاب بعد از عمل، باید از اسپری ضد احتقان بینی و قطره چشم استفاده کنید. پس از حدود سه تا شش ماه، چشم‌پزشک شما استنت‌هایی را که برای باز نگه داشتن کانال جدید در حین بهبودی در محل قرار داده شده بود، برمی‌دارد.
پیش آگهی مجرای اشکی مسدود شده
اگر مجرای اشک مسدود شده به دلیل آسیب باشد، معمولاً پس از بهبودی آسیب، خود به خود برطرف می شود. مجاری اشک مسدود شده در نوزادان اغلب به موقع یا با مراقبت های خانگی باز می شوند.
افرادی که تحت درمان انسداد مجرای اشکی قرار می‌گیرند، معمولاً چشم‌انداز عالی دارند. به طور خاص، داکریوسیستورینوستومی حدود 90 درصد موفقیت دارد. اکثر افراد پس از درمان هیچ علامت دیگری ندارند.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
می توانید با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه شروع کنید. او ممکن است شما را به یک پزشک متخصص در درمان اختلالات چشمی (چشم پزشک) ارجاع دهد. در برخی موارد، چشم پزشک ممکن است شما را به فردی ارجاع دهد که در جراحی پلاستیک چشم تخصص دارد.
در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید. قبل از قرار ملاقات خود فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:
- هر قطره چشمی که مصرف کرده اید.
- سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.
- تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
- علائمی که داشته اید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد.
برای یک مجرای اشکی مسدود شده، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
- محتمل ترین علت علائم من چیست؟
- آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
- آیا به هیچ آزمایشی نیاز دارم؟
- وضعیت من چقدر طول خواهد کشید؟
- چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
- چه عوارض جانبی می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟
- آیا این وضعیت به اختلال پزشکی دیگری مرتبط است؟
- اگر کاری برای اصلاح این مشکل انجام ندهم، چه خطراتی برای بینایی من دارد؟
- آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
پزشک شما برای یک مجرای اشکی مسدود شده احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد، مانند:
- علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
- آیا چیزی علائم شما را تسکین می دهد؟
- تا به حال به اختلال تیروئید مبتلا شده اید؟
- آیا قبلاً چشم یا پلک خود را جراحی کرده اید؟
- برای این مشکل از قطره چشمی استفاده کرده اید؟
- آیا ضربه به صورت، جراحات، پرتودرمانی یا جراحی داشته اید؟
- تا به حال به بیماری های عصبی صورت مانند فلج بل مبتلا شده اید؟
- آیا مشکلات پزشکی مانند دیابت یا اختلالات پوستی طولانی مدت مانند درماتیت آتوپیک دارید؟
سخن آخر
انسداد مجاری اشک می تواند ناراحت کننده و تحریک کننده باشد، اما بسته به شدت می توان آنها را مدیریت و ترمیم کرد. انسداد مجرای اشکی یک مشکل رایج در کودکان است، اما ممکن است در بزرگسالان نیز رخ دهد. برخی از علل مسدود شدن مجرای اشکی خود به خود برطرف می شوند، اما برخی دیگر به آنتی بیوتیک و حتی درمان های جراحی نیاز دارند. هر چه زودتر مجرای اشکی مسدود شده را درمان کنید، نتیجه و کیفیت زندگی شما بهتر خواهد بود. اگر آبریزش چشم و سایر علائم انسداد مجرای اشکی دارید، در مورد تشخیص و درمان با چشم پزشک خود صحبت کنید. انسداد مجاری اشک اغلب قابل درمان و موقتی است، اما اگر این بیماری ادامه داشت، باید به پزشک مراجعه کنید.
